Het was was een paar dagen voor hemelvaart dat hij verkering met mij probeerde te krijgen. Tevergeefs, want het was net aan met Mart en ik wilde zien hoe dat zou lopen. Ik verweet hem niets maar voelde me toch lullig omdat hij het niet kon weten. Afijn, ik vond het vervelend en zat er mee: ik mocht hem graag en hij was het geworden als hij eerder was geweest. Maar ik had Mart dus al. Alsof dat de teleurstelling kon verzachten wees ik hem op meiden in mijn omgeving die hij ook kende en die nog niemand hadden, en op mij op zoek overkwamen.

Ik zat in een groep die met elkaar optrok en dingen ondernam, varierend van met zijn tweetjes chillen tot met een stel uit de bol gaan. Ieder zat in de partner-probeer-periode van zijn of haar leven en er onstonden dan ook regelmatig setjes. Het was heel dynamisch: verkeringen gingen aan zoals bij mij, mensen liepen blauwtjes zoals hij, er was bedrog, relaties liepen stuk, en mensen verdwenen uit het zicht en nieuwelingen kwamen.

Met Mart had ik het tot nu toe getroffen. Hij vertoonde geen verschijnselen van jaloersheid als ik met andere jongens praatte. Behalve onze relatie hadden we geen exclusiviteit: ik had mijn vriendinnen en ging met andere jongens uit, en hij had zijn vrienden en mocht dat met andere meiden doen. We waren er over aan het praten of een open verkering, als dat bestond, iets voor ons zou zijn.

Op hemelvaart zelf lag ik met een paar vriendinnen tijdens een fietstocht te chillen. Meidendingen kwamen ter sprake en we hadden het over de laatste roddels: wie wat met wie deed en wie niet meer. Teleurstellingen en successen kwamen aan bod en iedereen feliciteerde mij met Mart. Geleidelijk werd er ondeugender en stouter gepraat (de wijn uit de picknickmand speelde mee) en op een gegeven moment flapte Cindy er uit dat Karel (de jongen die ik afgewezen had en tips gegeven had) zo goed met zijn tong was dat ze met een minuut in de hemel was.

Er werd wat lacherig op gereageerd. Iemand vroeg of het een wedstrijd was geweest, een ander of ze het met de stopwatch bijgehouden had, weer iemand anders dat ze het zo ervaren had maar dat het echt niet kon. Nee, dat was het allemaal niet zei ze, maar ik vond het toch snel. Zelfs als het twee keer langer duurde, was het sneller dan Mart die niet onkundig op dat gebied was. Van een koude start tot een zinderend orgasme in een minuut; ik vroeg me af hoe Karel dat klaarspeelde.

Aan het begin van de zomer kwam hij de stofzuiger ophalen. Hij leende die omdat die van hem stuk was en hij geen geld had om een nieuwe te kopen. We waren on speaking terms gebleven en bij Mart waren er geen tekenen van jaloezie. Toen Karel en ik in mijn keukentje koffie stonden te drinken, en het over relaties ging, vertelde ik wat ik Cindy verteld had en vroeg ik recht voor zijn raap hoe hij dat deed.

Met een verbaasde blik keek hij me aan, zo van hoe weet jij dat nu? De verbazing veranderde in een grijns toen ik zei dat wij meiden over jongens praatten maar meestal niet met hen erbij tenzij we toevallig verkering hadden. Hij had vaak lang nodig om zijn gedachten onder woorden te brengen, maar nu duurde het zo lang dat ik dacht een vergissing gemaakt te hebben. Terwijl ik in gedachten excuses maakte en zei dat ik het niet had moeten zeggen, pakte hij een stoel en zei “gewoon, laat je broek zakken en ga zitten.”

Ik bevroor. Duizend gedachten vlogen door mijn hoofd, en verhinderden me te spreken. Ze draaiden om een aantal kernen heen. Kon ik het naar Mart toe maken, kon ik Cin nog wel onder ogen komen, en wat betekende het voor Karel en mij? Mart was het makkelijkst. Ik was gek op hem maar ik besloot ter plekke dat de relatie open was. Cindy kende ik eigenlijk niet zo goed, zodat ik het als iets tussen haar en Karel zag. Die had het voorgesteld en had er blijkbaar geen moeite mee. Bovendien was hij niet voor niets als tweede op mijn lijstje blijven staan.

Mijn benen besloten voor mij: ze deden me naar een stoel lopen. Mijn handen bevestigden die keus en knoopten mijn spijkerbroek los en zipten de rits naar beneden. Daarna schoven ze mijn broek omlaag.

“Slipje ook,” klonk.

Ik schaamde me voor het beertjes-thema en vroeg me af of hij dat niet te kinderlijk zou vinden, maar hij zei er niets van.

Mijn duimen haakten achter de stof en schoven het kledingstuk tot op mijn broek. Daarna ging ik mijn adem inhoudend zitten. Mijn hoofd stribbelde tegen en was het niet eens met wat mijn handen gedaan hadden; ik had ten slotte met Mart verkering; ik voelde me opeens bezwaard.

Lang hield dat niet aan: mijn voeten en benen gingen aan de kant van mijn handen staan. Mijn hoofd vogde. Toen hij daar beneden alles kon zien deed hij zonder iets te zeggen mijn flipflops en mijn broeken uit. Onderwijl zei hij: “doorgaan met ademhalen.” Pas toen merkte ik dat ik daarmee gestopt was.

Ik baalde ervan dat ik me daaronder een tijdje niet geschoren had, maar daar was niets meer aan te doen. Gelukkig bracht hij me niet in verlegenheid. Okay, het was niet mijn eerste keer dat ik me in mijn kruis liet kijken, maar er aan wennen? Nooit.

Hij keek naar de klok, daarna naar mij, en vroeg “klaar voor de start?”

Ik grinnikte zenuwachtig, keek op mijn horloge, en zei “even wachten, tot de wijzer boven is.” Een paar tellen later: “nu.” Ik deed de benen wijder toen zijn hoofd en zijn vingers dichterbij kwamen.

Met verrassend warme vingers vouwde hij mij van onderen open zodat het daar beneden bloot kwam te liggen. Van de plotselinge vlaag lucht ging een stimulerende werking uit.

Zijn tong likte mijn doos, die nat van mijn sappen was en dat van zijn speeksel werd. Om mijn lekkere plekje draaide hij met de punt rondjes en daar knikte hij met zijn hoofd alsof hij een specht was die hout aan het bewerken was. Nu was niet een boom maar mijn genotsknopje het doel.

Terwijl mijn dijen trilden, draaide ik mijn heupen naar het likkende lichaamsdeel toe. Het uittrekken van mijn broeken had me opgewonden maar zijn tong had de knop omgezet. Hij zoog er aan en cirkelde er met het puntje omheen als een beer die honing aan het opschrapen was. De nectar bestond ongetwijffeld uit mijn sappen.

“Oh Karel, ôh, Karel âoh. Wat doe je met me?”

En dan weer over de volle lengte tussen mijn benen. De tong pauzeerde, hij zei “lekker likken, Con,” mond zoog, tong draaide rondjes, mond kuste mijn plekje, tong likte, … Het duizelde me.

Op mijn horloge zag ik nog net dat de secondewijzer bij de dertig was. Ik had een idee van waar Cindy het over gehad had. Hij was goed. Een stem in mijn hoofd spelde wat hij deed. Mijn doos gloeide.

Over de volle lengte. Ja zo. Oh god, hij nam het weer te pakken. “Aha, ôh!” riep ik. Veertig seconden waren voorbij. Mijn klitje klopte in het tempo van mijn hart en zijn gezuig nam dat over.

Oh god. Ze had gelijk. Mijn ademhaling klonk als hamerslagen. Ik pakte zijn hoofd en drukte dat tussen mijn benen. Hij bleef likken en zuigen. “Aâh!” Dit was de meest intense minuut van mijn leven tot nu toe. Ik voelde het vanuit mijn onderlijf komen. Ik wist dat hij het wist. Ik probeerde het tegen te houden maar het trok naar mijn vingertoppen en mijn tenen. Ik probeerde me er tegen te verzetten in de hoop dat het langer zou aanhouden maar ik begon te trillen en ik wist dat dat het begin van het einde was. Ik sloot de ogen en verloor het begrip van tijd. Het was heet en koud tegelijk, mijn heupen drukten op en neer wippend tegen zijn mond. Kreunend greep ik zijn hoofd steviger vast. Ik bleef me tegen het lekkere gevoel verzetten en er aan toegeven tegelijk maar op een gegeven moment kon ik het niet meer houden en brak de dam door. Golven van genot overspoelden me.

Hij hield op, en vroeg “en?”

Hijgend boog ik me over zijn hoofd heen en drukte dat tegen me aan. Drukte het tegen mijn borst. Ik keek op mijn horloge. Tachtig seconden. Iets langer dan een minuuut. Iets langer dan ze gezegd had maar ik kon begijpen wat ze gezegd had.

Mijn oren floten en ik was moe, doodmoe. Tussen mijn benen was het vochtig, mijn dijen trilden en mijn doos stond in brand. Rillingen trokken door me heen en ik bibberde.

Toen ik weer wat normaler kon ademen, zei ik “pfoei, dat was lekker,” en dat ze gelijk had.

Karel zei dat ik kon blijven zitten, en dat hij er wel uit kwam. Hij pakte de stofzuiger op, zei dat hij hem vanavond terug kwam brengen, en liep naar de deur.

Ik trok de kleren uit en sloeg de hand aan me zelf om dat lekkere gevoel vast te houden.