Ondanks de titel doet vermoeden is er in dit eerste stuk alleen nog stprake van de vakantie. Het is de opmaat naar meer.
David keek wat verbaasd naar zijn moeder. “Hoezo mag ik niet alleen weg?”
Hij had net te horen gekregen dat zijn ouders het geen goed idee vonden dat hij alleen met Sven naar Spanje zouden gaan.
“We vinden je gewoon te jong om alleen op vakantie te gaan. Je mag wel vragen of Sven met ons mee wil.” Was het simpele antwoord.
“Te jong!!!” Riep David verbolgen uit. “Ik ben 18, ben gewoon volwassen.” Hij keek woest naar zijn moeder. “Dan blijf ik thuis” Hij keek zijn vader aan met een blik van probeer me maar tegen te spreken. “Ook dat gebeurd niet.” Zei zijn moeder. “Je gaat me en daarmee basta.”
Het bloed van David kookte en het stoom kwam uit zijn oren. “Wat wil je doen dan? Mij ontvoeren? Ik heb mijn eigen werk en betaal dan mijn eten wel zelf. Je kan mij moeilijk de auto inslepen.” Voor zijn moeder nog iets kon zeggen was hij de kamer uitgelopen. Ze moesten maar leren dat hij geen klein kind van 10 meer was. Dat ze ook zijn droom om Sven nu echt de zijne te maken in Spanje hadden vermozzeld konden zijn ouders niet weten.
“Aan jou heb ik ook niks.” Hoorde hij zijn moeder kwaad tegen zijn vader zeggen. “Je had ten minste kunnen zeggen dat je het met me eens bent dat hij mee moet.” “Lieverd dat is het punt, je weet dat ik dat niet ben. Die jongen is 18 jaar. Hij wil niet meer mee met zijn ouders naar een camping in duitsland waar niks te doen is. Hij wil lekker feesten in Spanje en achter de meiden daar aan.” Zijn vader bleef rustig maar vertelde wel duidelijk zijn mening. “Ja en dan daar zo een dom wicht zwanger maken zeker. Echt niet. Hij gaat met ons mee en klaar ik wil er niks meer over horen.” Zei zijn moeder. Ze wilde weglopen maar daar stak zijn vader een stokje voor. “Hoe wil je hem dwingen dan?” Vroeg zijn vader kwaad. “Hem drogeren zodat hij buiten bewustzijn is en zo in de auto leggen?” David hoorde zijn moeder naar adem happen. “Dat zou ik...” Ze kon haar zin niet eens afmaken want zijn vader ging door. “Oh ik snap het al je gaat hem zeggen dat als hij niet mee gaat hij zijn sleutel in moet leveren en het huis uit moet. Ja toch dat is het toch?” “Nee tuurlijk niet” Was het antwoord van zijn moeder. “Lieverd hij heeft er geen zin meer in om met ons mee te gaan. Die jongen is oud genoeg om zelf de keus te maken. Laat hem gaan. Doe je dat niet dan jaag je hem alleen maar weg.” David kon nu niet meer luisteren hij moest weg. Na alles wat zijn vader zei wilde zijn moeder nog steeds niet luisteren. Hij liep naar buiten en gooide met een klap de deur achter zich dicht. Stapte in zijn auto en reed weg. Toen hij zijn naam hoorde gillen zag hij in zijn spiegel zijn moeder de weg op rennen. Hij keek weer voor zich en met tranen in zijn ogen reed hij door.
Hij reed een 20 minuten door de stad heen zonder echt te weten waar naar toe. Zijn ouders hadden wel zo een 10 tot 20 keer gebeld zowel zijn moeder als zijn vader. Hij wilde ze gewoon nu even niet spreken. Toen zag hij ineens de naam van Sven op zijn display staan. Hij wist dat zijn ouders hem wel gebeld zouden hebben maar hij kon hem gewoon niet weigeren.
“Ja” zei hij kort toen hij opnam. “Hey maat waar zit je.” Werd er gevraagd. “In mijn auto.” Was het bijdehante antwoord van David. Hij hoorde Sven lachen. “Grappig man, nee sirieus man waar ben je. Je ouders waren helemaal in paniek want je nam niet op en was boos weg gegaan.” Het bleef even stil. “David?, Kanjer?, Schat?” Dat laatste werd bijna gefluisterd door Sven. Ze waren al een aantal maanden een beetje aan het daten. Waren nog niet verder gegaan dan een beetje zoenen en over de kleding voelen maar David had wel gemerkt dat hij echt verliefd op Sven was geworden. “Ik weet het niet waar ik ben Sven.” Zei David die zijn zwijgen verbrak. “Ik heb gewoon maar wat gereden en ben nu ergens in de stad. Ik wil niet naar huis toe mag ik naar jou toe komen?” “Tuurlijk mag je dat. Wat denk jij dan?” David hoorde de opluchting in de stem van Sven. “Bel jij maar mijn ouders. Ik wil ze niet spreken. Daarbij wil ik ze niet bij jou thuis zien anders ben ik zo weer weg.”
Sven wist niet wat er gebeurd was maar hoorde wel aan de stem van David dat hij het meende.
“David beloof mij dan 1 ding. Rij voorzichtig naar mij toe. Gebruik je navi maar. Ik zie je zo. Geen paniek kanjer, je ouders komen er bij mij nu niet in.” Sven was echt bezorgd nu, wat hadden David zijn ouders gezegd dat hij ze zelfs niet wilde spreken. “Beloofd?” “Ja Sven Beloofd”
David had zijn auto geparkeerd en liep naar het huis van Sven toe. De jongen stond al bij het raam en zodra hij David maar in het oog kreeg liep hij, nee rende hij naar de deur toe. Op het tuinpad vloog hij bijna David in de armen. Hij had zich zo een zorgen gemaakt. “Wil je dit nooit meer doen?” Vroeg hij. “Ik was echt bezorgd gek.” En voor David wist wat er gebeurde zoende Sven hem vol op de mond. Na van de schrik bekomen te zijn deed hij een stap achteruit. “He gek wat doe je. Je ouders man.” Zei hij verontwaardigd. “Die zijn er nu niet en al waren die er wel.” Was het antwoord. “Ik weet een ding heel zeker nu. Ik ben verliefd en iedereen mag het weten.”Zei Sven.
David kon zijn geluk niet op. “Laten we naar binnen gaan.” zei hij zacht. “We moeten praten.”
Sven zijn ouders waren niet thuis dus de jongens hadden het rijk alleen. Zodra ze binnen waren draaide David Sven om en zoende hem nogmaals op zijn mond. “Waar heb ik die zoen aan verdiend?” Vroeg Sven met een lach. “Dan weet ik ten minste wat ik kan doen om nog zo een zoen te krijgen.” David moest lachen om zijn eigen grap. Die grap leverde hem een tik op het achterhoofd op. “Hé” zei hij verbaasd. “jij moet bezorgd zijn en daarom mee lachen.” Sven keek sireus. “Ik was echt bezorgd David. Wil je dit echt nooit meer doen? Toen je ouders belde was je moeder echt in paniek.” “Net goed.” Was het boze antwoord van David. “Ik weet niet wat ze gedaan hebben maar zo erg kan het toch niet zijn?”Vroeg Sven. David plofte op de bank neer met een zucht. “Wij mogen niet samen naar Spanje.” Viel David maar gelijk met de deur in huis.”WAT!?” Riep Sven uit. “Waarom niet?” “Ik mag niet van mijn moeder alleen weg. Ze denkt dat ik daar een of ander dom wicht zwanger zou maken.” Sven zat rustig te luisteren, en liet David even ventileren. “Wat denkt ze wel niet? Moet ik eerst een meid vinden om te neuken en dat is wel het laatste wat ik wil.” Sven zag nu zijn kans om de sfeer iets luchtiger te maken. “Wat is het laatste wat je wil? Die meid zoeken of haar op je harde lul plaatsen en zwanger maken?” Vroeg hij rustig. David keek hem aan en moest lachen. “Is er iets wat je me moet vertellen? Ben je eigenlijk een meisje? Dat scheelt me wel zoeken dan.” vroeg David rusig terug. Beide jongens keken elkaar aan en schoten in de lach. “ “Nee de laatste keer dat ik keek was ik nog gewoon een jongentje, of moet ik je dat soms bewijzen?” Zei Sven uitdagend. “Hier zo midden in de huiskamer?” Vroeg David toch wel een beetje opgewonden. “Nou waarom niet? Mijn ouders zijn er tocht niet.” Zei Sven die dacht dat David hier nooit op zou reageren. “Nou waarom niet bewijs maar dan.” Zei David ineens. Die nu wel opgewonden begon te worden. Zou Sven zijn broek echt laten zakken en zijn lul aan hem tonen. Dit had hij niet gedacht toen hij s'morgens bood de deur was uitgelopen. Dat hij misschien de lul van zijn beste vriend en hopelijk lover te zien zou krijgen. Sven schrok wel van David zijn antwoord. Dit had hij zeker niet verwacht. Hij wist dat zijn ouders nog wel even weg zouden blijven dus dat was het probleem niet. Het probleem nu was wel dat hij een lichte erectie had gekregen. Waarom had hij zijn grote mond niet gewoon gehouden. Hij was al verder gegaan dan normaal door David buiten op straat vol op zijn mond te zoenen en hem te vertellen dat hij verliefd was. Hij had de ogen van David hierop zien stralen van blijdschap. Nu had hij hem gewoon open uitgedaagd om hem zijn lul te laten zien. Ja ze hadden elkaar wel al bevoeld ook in hoen broek maar altijd nog wel boven de boxers. “Euhm...” Was alles wat hij kon zeggen. “Gaan we nu terug krabbelen?” Zei David iets te enthousiast. Sven wilde zich niet zomaar laten kennen. Stond op en deed zijn riem los. Knoopte zijn broek los en haalde zijn lul te voorschijn. “Zo meneer.”zei hij terwijl hij voor David ging staan. “Geloof je me nu?” David kon zijn ogen niet geloven. Eerst ziet hij Sven zijn broek open doen en zijn lul eruit halen en dan komt hij ook nog voor hem staan. Hij kan zijn geluk niet op als hij ziet dat hij een erectie begint te krijgen terwijl hij zo voor hem staat. Hij kijkt goed naar de steeds harder wordende lul van Sven. Mooi formaat niet te Dik en hij gokt een 18 of 19cm dus ook niet te groot maar zeker niet te klein. Hij kijkt Sven aan en voor dat hij beseft wat hij doet pakt hij hem vast en neemt hem in zijn mond. “WTF wat is dit lekker” Hoort hij Sven zeggen. Door die uitroep schrikt David en laat gelijk Sven zijn lul weer los. “Oh ga door niet stoppen.” Zegt Sven. David pakt weer de lul van Sven en begint hem te rukken. Hij hoort Sven kreunen van genot. Neemt zijn nu harde lul weer in zijn mond en weer kreunt Sven hard. Steeds luider begint Sven te kreunen en te hijgen. Voor Sven kan klaarkomen stopt David. Gaat staan en fluisterd in het oor van Sven. “Niet hier en niet zo.” Hij loopt de kamer uit en Sven blijft verbaasd achter staan met zijn lul recht vooruit stekend uit zijn broek. Bij de deur draait David zich om “Kom je nog.”