Toen ze het mailtje zag kwam alles weer terug, al was het twee jaar geleden, de dekkingen met de reu waarvan ze de naam niet wist, de moedergevoelens die ze nooit van zichzelf had verwacht, het werpen van de pups en het zogen, vooral dat laatste had het vermoeiend gemaakt, zes pups en maar twee tepels, zes weken lang was ze voor haar gevoel een melkmachine geweest, de eerste twee weken vooral liggend in de mand aangezien de pups hulpeloos waren daarna volgden ze haar overal.
Het afscheid was moeilijk geweest maar noodzakelijk, het halve jaar was niet volledig nodig geweest om het experiment uit te voeren, wat het moeilijk maakte waren haar moederlijke gevoelens, als kind had ze al nauwelijks met poppen gespeeld en de gedachte om een kind te krijgen had haar nooit aangetrokken, ze genoot teveel van de vrijheid vandaar dat ze zo verbaast was geweest over haar eigen gevoelen.
Het beloofde geld stond op haar rekening, het was via een notaris in het buitenland overgemaakt als zijnde een erfenis waar de belasting al over was betaald, het enige waar ze nog enkele weken last van had gehad was haar melkproductie maar ook die stopte uiteindelijk.

Maar nu is er die mail, ze leest hem nogmaals, ze wordt door dezelfde man uitgenodigd om weer aan een experiment deel te nemen, een vervolg op het vorige, of ze interesse heeft?
Ze twijfelt niet en belt gelijk het nummer wat in de mail staat, ze hoort het verhaal aan en maakt een afspraak voor overmorgen en dan krijgt ze de uitgebreide uitleg.

Twee dagen later staat ze weer bij het landhuis, twee jaar geleden stond ze hier ook en ze denkt er met veel goeds aan terug, er was uitbereid met haar gesproken over haar ervaringen, zowel de positieve als de negatieve en ze had de mogelijkheid gekregen om opgenomen materiaal terug te kijken, uiteindelijk had ze besloten maar één ding te willen zien, de dekking terwijl ze al drachtig was.

Ze is alleen als ze de film bekijkt, ze weet al wat er gaat komen maar toch verbaast ze zich over twee dingen, in de film lijkt de paring veel sneller te gaan dan in haar beleving, van haar nemen tot zijn zaadlozing is maar iets meer dan een minuut maar ze staat echt te kijken van haar eigen gezichtsuitdrukkingen tijdens de paring maar vooral tijdens haar orgasme, van het vertrekken van haar gezicht als het even pijnlijk is tot aan het stralen van haar gezicht als ze genot ervaart, ze durft het bijna niet te zeggen maar ze heeft een goede show weggegeven aan diegene die toe keken en de reu.

Niet veel later zat ze met weer die man op zijn kantoor en legde hij het nieuwe experiment uit, de bedoeling deze keer was om haar echt te laten bevruchten door een dekking, iets wat normaal gesproken niet mogelijk is vanwege de verschillen in celstructuur echter deze konden ze in het lab bewerken waardoor dit wel mogelijk was en ze krijgt een hele technische uitleg maar waar het in het kort op neer zou komen was dat haar eierstok verwijderd zou worden, de onrijpe eitjes zouden voorzien worden van een nieuwe kern (die van een teefje) en daarna zou de eierstok teruggeplaatst worden en zou de eileider van de andere afgesloten worden. Tevens zou bij de reu ook zo’n soort ingreep plaatsvinden om te zorgen dat zijn zaadjes door het membraam van het eitje konden dringen. Genetisch zouden de pups honden zijn maar wel uit haar eigen eitjes ontstaan en daardoor minder risico op afstoting. Het nadeel van deze hele procedure was dat zij mogelijk nooit meer kinderen kon krijgen.
Er was al een andere vrouw die mee wilde doen met het experiment vertelt hij maar zij was nog maar 22 en het risico op onvruchtbaarheid vonden ze daarvoor te groot, zij zou wel meedoen met het experiment maar dan meer in de vorm zoals bij haar vorige keer, haar gerijpte eitjes waren al geoogst, behandeld en bevrucht in het lab en lagen ingevroren gereed als zij mee zou doen dan liepen er twee experimenten tegelijkertijd.
Ten eerste of deze uit bewerkte ei en zaadcellen ontstane vruchtjes het net zo goed of beter zouden doen en ten tweede of de bevruchting niet alleen in het lab maar ook in de natuur werkte.
Karin vraagt of ze erover na kan denken en de man knikt “veel tijd heb ik niet nodig” zegt ze “ik ga wel even wandelen”. De bosachtige omgeving geeft haar rust, net zo goed als de beweging en de frisse lucht, ze heeft nooit de behoefte gevoeld om moeder te worden, ze geniet van haar vrijheid en er is nooit een man lang genoeg in haar leven geweest………………….dus dat probleem speelt voor haar niet en de gedachte dat ze weer gedekt gaat worden door een reu zorgt eerder voor opwinding dan twijfel en ze neemt een besluit en loopt met een ferme pas terug.

“Als we het eens kunnen worden over de voorwaarden dan doe ik mee” zegt ze tegen de man in het kantoor, ze onderhandelen en komen uit de voorwaarden en ze eindigt met de vraag “is het weer dezelfde reu?” de man schud zijn hoofd “Hector had een tumor in zijn hoofd en heeft een half jaar geleden een spuitje gehad” en hij zwijgt even “we zijn hier nu toch, wil je de reu zien?” en ze knikt en volgt hem.
In de tuin komen ze twee zwarte honden tegen, labradors ziet ze maar dit zijn teefjes en dat ziet ze de reu en ze herkent hem, het is Abel, één van de twee reutjes die zij geworpen heeft en ze uit haar twijfels “hij kan jou misschien herkennen maar dat zal hem niet tegen houden” de man spreekt zacht maar duidelijk “genetisch heeft hij niets met jou, je hebt hem gedragen en gezoogd, hoogstens een sociale band, is dat een probleem?”, “kan ik daar zo op antwoorden?” en de man knikt terwijl zij op haar knieën zakt. Ze had de reutjes Kaïn en Abel genoemd omdat ze vaak tegelijkertijd de zelfde tepel wilde hebben, ze had al haar pups namen gegeven, HAAR pups.
Abel is duidelijk groter dan zijn vader, zwaarder ook vermoed ze en zijn vacht is langer en gevlekt, door de langere vacht is wat er onder zijn buik moet hangen verborgen en toch, toch voelt ze nu een kriebel, de kriebel van opwinding ondanks dat ze hem geworpen en gezoogd heeft en met een glimlach op haar gezicht bedenkt ze nog iets, ze is al gedekt door zijn vader en binnenkort dan ook nog door de zoon, zo ondeugend. Haar lichaam twijfelt niet en terwijl ze naar Abel kijkt geeft ze antwoord “ik zal het loopse teefje voor Abel zijn, hij kan en mag mij dekken”.

Twee dagen erna wordt haar eierstok al verwijderd en de andere eileider afgebonden, een week later wordt haar eierstok weer teruggeplaatst, nog steeds haar eitjes maar genetisch zijn ze dat niet meer en ze moet nu eerst herstellen voordat ze bij de roedel mag maar er zijn nog genoeg dingen om voor te bereiden.
Ze past haar pak en ontmoet daarbij Anita het andere “teefje”, ze oogt zo jong maar vooral klein en tenger en Karin vraagt zich af of ze weet waar ze aan begint en dan denkt ze vooral aan de dekkingen en voorzichtig informeert ze wat ze al aan informatie heeft gehad want zij werkte hier duidelijk nog niet toen haar experiment plaats vond maar zij ziet geen problemen en kijkt ernaar uit en Karin begint er daarom maar niet meer over behalve dan bij die man op zijn kantoor.
Omdat zij erover begint heeft hij een verzoek, Abel heeft wel gedekt maar nog niet met een vrouw, hoewel zij nog niet vruchtbaar zal zijn als ze beginnen stelt hij haar de vraag “zou jij loops willen zijn d.m.v. zo’n pilletje? Zodat Abel ervaring opdoet en Anita niet zijn eerste is” en ze knikt, ze weet dat als zij vruchtbaar zal zijn dat ze die pilletjes ook gaat slikken, haar vruchtbare periode zal maar beperkt zijn tot twee dagen dit vanwege de veranderingen en ze willen geen gelegenheid overslaan en net als zij de vorige keer zal ook Anita die pilletjes krijgen maar deze keer krijgen ze allebei de pilletjes zonder de lustopwekker die lijken ze geen van beide nodig te hebben.

En dan is de dag daar, ze gaat weer deel uitmaken van een roedel, samen met Anita staan ze in die enige kamer waar zij kunnen komen, de kamer die de overgang vormt van de roedel naar de mensenwereld, beide zijn ze naakt, Karin voelt zich daarbij niet ongemakkelijk, Anita lijkt hier iets meer moeite mee te hebben, ze bedenkt dat nog niets voorstelt met al die intieme momenten die ze van elkaar zullen zien en dat begint al met het publiekelijk plassen op het grasveld en uiteindelijk de dekkingen en het werpen van de pups, alles zal binnen de ruimte van de roedel gebeuren en nee ze zullen niet alles zien maar meer dan genoeg en ze begint haar pak aan te trekken, voorlopig voor de laatste keer mens, voorlopig teefje in een roedel bedenkt ze.

Haar pak is net als de vorige keer lichtbruin van kleur, dat van Anita is donkergrijs en samen zakken ze op handen en knieën om door het luik de wereld van de roedel te betreden, Anita gaat eerst en het valt Karin op dat zij zich geschoren heeft, alsof Abel zich iets van wat haar zal aantrekken en ze kan geen reden bedenken waarom ze zich binnen de roedel zou gaan scheren en ze zegt dit dan ook tegen Anita die wat kleurt “schaamhaar helpt je hier alleen maar” zegt ze tegen Anita “het voelt daar minder koud en je geur wordt vastgehouden, dat vindt Abel helemaal niet erg” en ze zien de andere teefjes en Abel aankomen.

Anita slaakt een kreet wanneer Abel zijn neus in haar kruis duwt en Karin moet er wat om lachen, de twee teefjes snuffelen bij haar, Abel neemt duidelijk meer de tijd voor Anita dan voor haar, misschien komt haar geur bekend voor maar ze weet het niet zeker maar ze worden geaccepteerd en dat is het belangrijkste. Net voor ze naar binnen gingen heeft ze haar eerste pilletje genomen, vanaf vanavond zal Abel wel interesse in haar gaan tonen, door het pilletje zal ze dan de eerste geuren van haar komende loopsheid gaan verspreiden, niet dat ze dan werkelijk vruchtbaar zal zijn maar zo kan Abel oefenen en Anita wennen aan het idee dat zij de volgende gaat worden.
Want de baarmoeder van Anita zou over acht dagen haar vruchtjes kunnen ontvangen en dus over een dag of vier loops gaan worden, korter dan bij haar maar twee dagen zou ze zeer aantrekkelijk zijn voor Abel.
Zelf was ze vanochtend pas gestopt met bloeden, zij zou over tien dagen ovuleren dus over acht dagen moest zij loops zijn en als alles goed zou gaan Abel haar echt bevruchten, de verwachting is dat ze twee tot vier pups kan gaan krijgen. Bij Anita worden drie vruchtjes geplaatst met de verwachting dat er twee het gaan redden, dit alles na haar ervaring met zes pups.

Voor haar voelde het als thuiskomen ook al was ze hier twee jaar niet geweest, Anita is onrustiger, gaat meer op onderzoek uit terwijl zij bij de roedel blijft, ze ziet hoe Abel zich wast en voor het eerst ziet ze zijn verborgen geslacht en is onder de indruk, het zei nog niets over wat ze zou gaan voelen maar hij maakte wel een punt met wat er daar onder hing en het zou niet lang gaan duren voordat ze hem zou voelen, ze krijgt al zin al moet ze nog even wachten maar over een paar uur zou hij belangstelling voor haar krijgen, morgenavond of de dag erna…………….

Die avond voor het slapen gaan loopt ze nog even naar het grasveld en laat haar plas lopen en loopt terug maar vanuit haar ogenhoek ziet ze Abel en die loopt naar het grasveld en terug bij de roedel komt Abel naar haar toe, steekt zijn neus tussen haar benen, ze hoort hoe hij snuffelt en een likje geeft en ze ziet hoe Anita met grote ogen naar hen kijkt terwijl Abel weer vertrekt en Anita kijkt haar vragend aan. “Abel heeft nog maar één teefje gedekt maar nog nooit een vrouw en hoewel jij eigenlijk eerder loops zou zijn willen ze hem laten oefenen, op mij zodat het bij jou soepeler gaat” en ze kijkt Anita aan “morgen of overmorgen kan je een dekking zien” en ze gaat liggen “wil je dat ik kom kijken?” vraagt ze en Karin antwoord “privacy bestaat hier niet” en ze pauzeert even “je plast op het gras en als je loops bent nodigt Abel je niet in zijn bed uit, de laatste keer pakte zijn vader mij op het gras in het zicht van drie camera’s” en ze denkt even na “misschien moet je mij morgen maar eens volgen, grote kans dat je iets te zien krijgt, leer je hem vast kennen zeg maar” en pakt het pilletje wat ze verstopt had, morgen in de loop van de dag zal ze loops zijn en legt met die gedachte haar hoofd neer en valt in slaap.

Ze heeft goed geslapen en zo te zien Anita minder en ze gaat naar buiten om te plassen, “volg me” en Anita volgt haar, allebei plassen ze op het gras en zien hoe Abel aan beide plekken snuffelt en loopt vervolgens naar Karin en duwt zijn neus tussen haar billen en likt haar, loopt een rondje en herhaalt dit nog een keer en gaat weer weg “het is bijna zover” en ze kijken elkaar aan “voor de lunch gok ik en dan begint voor jou de show” en Anita kijkt haar vol ongeloof aan “privacy bestaat hier niet en over een paar dagen is het jouw beurt” en ze blijft even stil “het is niet dat jij bepaalt waar het gaat gebeuren, het gebeurt als jij de juiste signalen geeft en de geur is daarbij heel belangrijk” en ze gaat naar de speciale kamer, nu ze nog de kans heeft doet ze graag de nummer twee.

Een paar uur later geeft ze een seintje aan Anita om haar te volgen, Abel toont steeds meer interesse en ze schat in dat het zover is “geef hem de ruimte en grijp niet in wat er ook gebeurt, begrepen” en ze knikt verlegen “je hebt zeker nog nooit gezien dat anderen seks hebben” en ze knikt “eens moet de eerste keer zijn en over een aantal dagen wordt jij bekeken als Abel jou tot zijn teefje maakt” en ze ziet hoe het gezicht van Anita kleurt “hier heb je geen privacy meisje, geen enkele privacy” en ze kiest bewust voor het grasveld en ze ziet dat Abel volgt.
Ze spreid haar benen en laat zich wat zakken en laat haar plasje lopen en kijkt naar Anita die aan de rand van het grasveld haar plaats heeft gevonden terwijl Abel slechts een paar meter achter haar staat, gereed om haar te inspecteren en ze loopt iets weg en ziet Abel aan het gras snuffelen en komt naar haar toe, zijn neus steekt hij weer tussen haar billen, hij likt haar en ze draait zich om en kijkt hem aan voordat hij om haar cirkelt en ze weet het is zover, de show voor Anita gaat beginnen.

Langzaam draait ze met hem mee, speelt het spel, een loops teefje geeft zich niet aan de eerste de beste reu al is er hier geen keus er is ten slotte maar één reu, een reu die ze zelf geworpen heeft een reu die haar gleufje nu weer zal vullen, pervers in dat opzicht een zoon die zijn eigen moeder neemt al was ze slechts draagmoeder. Hij likt haar, haar gezicht en legt zijn poot op haar rug, hij wil haar en ze draait met haar gezicht naar Anita, spreid haar benen iets en zakt op haar ellenbogen en wacht.
Abel inspecteert haar nog een keer, likt, snuffelt en likt nog een keer en klimt op haar, hij is zwaarder dan zijn vader beseft ze en hij klemt zijn voorpoten om haar taille en zoekt, zoekt rustiger dan zijn vader en dan voelt ze voor het eerst zijn geslacht, warm en glibberig maar net mis maar de volgende poging mist hij niet “jaaaaaaaaaa” en ze voelt hoe hij diep in haar dringt, hoe zijn grip verstevigd, ze is nu van hem en met krachtige snelle stoten neemt hij haar, haar lichaam schudt onder zijn kracht, haar borsten schudden en even kijkt ze naar Anita die met grote ogen naar haar kijkt, in haar voelt ze hem groeien, met elke stoot dringt hij dieper in haar door en vult hij haar meer, de knot voelt ze ook al en die geeft haar genot en dan merkt ze de verandering, hij zit vast en zijn stoten zijn nu kort en hij groeit nog steeds, ze kreunt, hijgt en geniet terwijl ze hem hoort hijgen in haar oor, zijn hoofd naast het hare en ze voelt hoe de spanning opbouwt en daarna de ontlading, ze slaakt een oerkreet en hij jankt als haar spieren zijn pik dieper in haar dwingen, ze kreunt en hijgt nog harder terwijl hij nog in haar stoot dan voelt ze het terwijl hij weer jankt, hij vult haar met zijn zaad, deze keer nog nutteloos maar volgende week……………..

Als Abel weg is komt Anita bij haar “gaat het?” vraagt ze zacht en bezorgt en ze knikt “heftig maar heerlijk” en ze komt overeind, Abel heeft haar schoongelikt, zijn zaad wat uit haar lekte nadat de knot was losgekomen “hij is groter dan zijn vader” en Anita kijkt haar met grote ogen aan “over een paar dagen ben je van hem, dat weet je toch?” en aarzelend knikt ze “of heb je je bedacht?” maar ze schud van nee “wie a zegt…….” En ze laat een stilte vallen “en ik heb a gezegd”.