Na het ontbijt werden we allemaal samengeroepen voor het gebouw. We waren elk bij ons groepje van gisteren gaan zitten. Ik keek vooral uit naar deze avond en om dan ongestoord met Dominique samen te zijn. Dat was niet eens om ons experiment van gisteren verder te zetten, maar omdat ik graag in haar buurt was. Tussen de vele mannetjesputters die hier rondliepen kon dat moeilijk. Ik had de indruk dat ze zich binnen haar groep een macho-attitude aanmat groter dan de grootste macho. De anderen moesten eens weten hoe anders ze was.

‘Beste campers vandaag staat er iets speciaal op het menu. We blijven in dezelfde groepen als gisteren. Beide groepen moeten een bivak opzetten waar we deze avond zullen eten en vannacht blijven slapen. In de trucks liggen tenten, keukenmateriaal en slaapzakken. Jullie hebben heel de dag tijd om dat te doen. Vanavond staan jullie in voor het diner en een dak boven jullie hoofd. En route, er is geen tijd te verliezen!’

Zelfde groep als gisteren, dat betekende dus dat ik niet samen met Dominique zou zijn. Gisteren zou dat me niet hebben kunnen schelen, maar sedert deze morgen was dat anders.

Veel tijd om daarover na te denken kreeg ik niet, want we vetrokken meteen. We werden gedropt op een open plek in het bos. Er lagen een grote hoop boomstammen voor ons klaar. Toen we de truck leeghaalden werd meteen duidelijk waarom. We hadden wel een tentzeil maar geen buizen of palen. We hadden potten en pannen, maar geen gasvuur. Gelukkig zaten er een paar in onze groep die genoeg ervaring bij de scouts hadden om het voortouw te nemen en te weten hoe je zoiets aanpakt.

Na een paar uur werken stond er een solide constructie op poten waarover het tentzeil kon gespannen worden. Uit stammen met min of meer dezelfde dikte hadden we tafels en banken gesjord. Ook de keuken had vorm gekregen. We hadden putten gegraven en daarboven hadden we op balken roosters gelegd waar onze potten konden op rusten.

Ik had er op gelet dat men mij nooit geen zwaar werk toevertrouwde. Ik moest mij altijd bezig houden met de details en het fijnere werk. Aan de ene kant vond ik het frustrerend dat ze mij niet voor vol aanzagen, maar aan de andere kant had ik het daardoor wel gemakkelijker.

’s Middags was er soep met brood. We hadden al voor de een eerste vuurput gegraven, toen duidelijk werd dat het anders koude soep zou worden. Iemand die van aanpakken wist had het voortouw genomen om eerst al het materiaal uit te halen en dan pas te bepalen wat er te doen stond. Later hoorde ik van de andere groep dat ze koude soep hadden moeten eten, omdat ze eerst een shelter hadden gebouwd en dan pas met de rest waren begonnen.

Ik was geen leidersfiguur, nooit geweest en zou dat misschien ook nooit worden. Mijn vader was dat wel en daardoor zag hij mij ook niet voor vol aan. Hij vond mij te girly en mede daardoor was hij vlot in dat verhaal van “een meisje willen zijn” gestapt. Vandaag was ik ook geen leidersfiguur geweest, maar bij het ontwerpen van de banken en tafels hadden mijn tekenkwaliteiten goede schetsen gegeven waarop iedereen zich kon baseren om alles aaneen te sjorren.

We waren net klaar met bouwen toen de leiding kwam inspecteren. Ze testen de stevigheid uit en waren onder de indruk van wat er allemaal was. Banken en tafels voor twintig man, een keuken met plaats voor enkele potten op het vuur. We waren zelfs zover gegaan om latrines te maken aan de rand van het bos, waar je zonder je bloot gat te tonen rustig een number two kon doen.

‘Prima gedaan jongens, we zouden het niet beter kunnen. Jullie tegenpolen zijn nog bezig en we hopen dat ze tegen deze avond een warme hap en een dak boven hun hoofd hebben. Jullie hebben de basis ingrediënten, maar het bos heeft nog veel meer te bieden. Hier in het bos groeien eetbare paddenstoelen en kruiden, zelfs groenten. Aan jullie als je een upgrade aan de maaltijd wil.’

Hoe kon het ook anders, maar ze hadden mij de leiding over de keukenploeg gegeven. Als een volleerde chef gaf ik mijn companen orders over wat er moest gebeuren. Ik moet toegeven dat ik me wel thuis voelde in die job.

Onze verkenners hadden in en rond het bos nog ingredienten gesprokkeld. Ik zag een resem aan paddenstoelensoorten, waarvan ik wel vurig hoopte dat die allemaal eetbaar waren. Iemand anders had van een nabijgelegen veld een stuk of wat wortels uit de grond gesleurd. Alhoewel ik dat niet oké vond, zou ik ze toch gebruiken. Zonder wat was meegebracht zou het maar aardappelen en vlees zijn geweest.

Om het simpel te houden had ik alles in één pot klaar gemaakt. De aardappelen had ik apart op een rooster boven het vuur geroosterd. Zonder zout of peper voorhanden zouden ze zo toch wat smaak krijgen.

Ik moet mijn taak naar behoren hebben gedaan, want iedereen was tevreden en alles was op.

‘Je zou beter de keuken in zijn geheel overnemen, Jason, zo lekker eten we zelfs anders niet.’ Ik probeerde het compliment zonder blozen in ontvangst te nemen.

Een van de verkenners wist me te vertellen dat de andere groep niet zo heel ver van ons was gedropt. Ze zaten meer naar het zuiden aan de andere kan van het bos. Ze waren er toevallig bovenop gestoten. Hun campement zag er belabberd uit. Het was al na vijf uur en er stond nog geen shelter die naam waardig. Als het mooi weer bleef geen probleem, maar er werd regen voor later deze nacht voorspeld.

Nadat alles was opgeruimd, viel de groep in kleinere groepjes uiteen. Iemand had een gitaar bij en speelde lauwe afkooksels van enkele bekende nummers. Een viertal sloeg aan het kaarten.

Met de aankondiging dat ik even het kleine kamertje ging opzoeken, trok ik het bos in op zoek naar onze tegenpolen.

Ook al was het bijlange nog niet donker, toch had ik voor de veiligheid een lamp mee genomen. Ik laveerde tussen de struiken en over neergevallen bomen op zoek naar hun kamp. In een bos geraak je snel gedesoriënteerd en om zeker de weg niet kwijt te geraken had ik de coördinaten van onze plek in mijn telefoon gezet. Na een uurtje rondzwerven in het bos en ik het bijna voor bekeken hield, zag ik tussen de bomen een kampvuur oplichten.

Ik naderde voorzichtig in een poging ongezien te blijven. Anders dan bij ons zat de groep allemaal samen rond een groot kampvuur. Er waren geen tafels nog banken en iedereen zat op de grond. Hun tent zag er eerder een groot gespannen zeil uit dan dat het een tent zou zijn. Ik probeerde in het weinig licht van het kampvuur Domi te ontdekken. Maar vanuit mijn schuilplaats was dat niet eenvoudig, want ze zagen er allemaal eender uit.

Met het struikgewas als dekking maakte ik een omtrekkende beweging zodat ik vanuit een andere hoek kon kijken. En toen zag ik haar. Ze zat op een stuk boomstam en was met een mes een figuurtje uit een stuk hout aan het snijden. Haar integratie in de groep was in elk geval niet of nog niet geslaagd.

Van hieruit kon ik haar zien, maar als ik haar aandacht zou willen trekken zouden de anderen dat merken. Ik koos voor een andere plaats, daa waar ik het dichts bij haar in de buurt zou komen.

Nu zat ze met haar rug naar mij. Als ik een steentje in haar buurt zou gooien dan zou ze wellicht achterom kijken. Dan kon ik snel even met de lamp flitsen voor de anderen dat merkten. Een steentje tegen de boomstam ware nog beter, maar mijn gooicapaciteiten kon ik beter niet overschatten.

Mijn eerst worp miste zijn doel van vijf meter. Op de zachte bosgrond zou dat nooit gehoord worden. Ik vond ook geen geschikte steen. Ofwel waren ze te klein ofwel te groot. Een grote steen zou haar kunnen verwonden indien die zijn doel miste en te kleine werd niet gehoord.

Mijn volgende worp landde al wat dichter, maar nog steeds trok ik haar aandacht niet. Na twintig pogingen die alle kanten uitgingen maar steeds te kort, belandde er eentje net voor de boomstam en schoot door tot ertegen. Ze schrok en draaide zich om. Ik stuurde een korte lichtflits in haar richting. Ze leek even te twijfelen en bleef stokstijf staan. Een tweede keer flitsen leek me te riskant. Ik hield de anderen bij het vuur in de gaten, maar die hadden niets gemerkt.

Ik gooide een nieuw steentje tot ergens voor haar voeten. Nu zette ze enkele stappen in mijn richting maar bleef plots weer staan. Voor ze zich omdraaide om terug te lopen, flitste ik nogmaals, kort en naar de grond gericht. Ze kwam mijn richting uit en ik deed nogmaals hetzelfde.

‘Wat kom jij hier doen? Straks betrappen ze ons en krijgen we er beiden van langs.’

‘Ik moest je zien, spreken.’

‘Jonge jonge, we zagen elkaar nog deze morgen. Wat kan er niet wachten tot morgen?’ Ze klonk geïrriteerd en plots had ik er spijt van dat ik zo in mijn kaarten had laten kijken.

‘Kom, we gaan dieper het bos in. Niemand die op deze “Wierdo” let.’

We gingen het bos in en zochten een plaatsje waar we konden zitten. We zagen een open plek en het eerste wat ze deed, was mij uitbundig kussen. Ik had eerder opnieuw een uitbrander verwacht.

‘Je kwam mij zoeken, hoe romantisch is dat.’

Aan haar stem kon ik niet horen of ze het meende of de spot met mij dreef. Maar door de manier waarop ze mij opnieuw kuste kon geen twijfel zijn dat ze dat leuk vond.

Ze ging met haar handen onder mijn sweater en streelde ondertussen over mijn borst. Ze voelde hoe mijn tepeltjes hard werden en kneep erin. Ik ging eveneens met mijn hand onder haar hoodie en streelde over haar rug. Ik voelde geen beha-bandje en dus liet ik mijn handen naar voor glijden om allebei haar borsten te omvatten. Met mijn duim wreef ik over het tepels. Ik voelde die verstrakken in mijn handen. Ze kreunde zowaar in mijn mond en hield op met tongen.

Het was geen warme avond, maar zonder aarzelen trok ze haar hoodie over haar hoofd en stond plots in bloot bovenlijf. Ze trok mijn hoofd tegen haar borsten. Ik zoog op haar tepel en bewerkte de tepelknop met mijn tong. Ik wist dat ze dat heerlijk vond. Ze greep mijn hoofd vast en zocht mijn lippen. Een intense tongzoen volgde waarbij ze haar tong zo diep in mijn mond stak dat ik zou kokhalzen als ze verder ging. Ze zoog zich echt vast op mijn mond. Toen liet ze los.

‘Ik ben echt blij dat je er bent.’ En ze trok mijn sweater en T-shirt over mijn hoofd. Met haar hoodie en mijn sweatshirt maakte ze een dekentje op de zachte mosgrond en terwijl ze zich vlijde, trok ze mij mee.

We begonnen weer te kussen en ik omvatte haar borsten. Vrouwenborsten waren nieuw voor mij en het verwonderde mij hoe ze tegelijk zacht en toch stevig waren. Wie de vrouwenborst had uitgevonden verdiende een nobelprijs. Wie zou er aan gedacht hebben om zo’n heerlijkheid op het laatste nog af te werken met een tepel. Het maakte het geheel zoveel meer sexy, zoveel interessanter. Ik wist natuurlijk wel dat de evolutie daarvoor had gezorgd en dat bij de mens de vrouwenborst het functionele had overstegen. Maar denken dat iemand daarvoor verantwoordelijk was, klonk toch immens veel leuker.

De hare waren niet overdreven groot, maar toch genoeg om mijn “object of desire” te zijn. Ik denk dat de omvang, platgedrukt in een te spannend topje haar er meer als een jongen deed uitzien. Daardoor was ze in tegenstelling tot andere meisjes best tevreden met haar borsten. Wat er ook van zij, ik kon haar niet langer als een jongen zien, toch niet met dit lichaam. Voor mij was ze een meisje, punt aan de lijn. En voelde ze zich bepaalde moment een jongen of helemaal niets, het kon mij niet schelen. Voor mij was ze Domi.

Ik liet één hand naar onder gaan. Nog voor ik mijn hand onder de elastiek van haar joggingshort schoof, begon ze al te bewegen met haar heupen. Ik ging eronder op zoek naar haar slipje, maar was al bij het toefje haar boven haar poes voor ik besefte dat ze helemaal geen slipje aan had. Ik keek haar aan en ze lachte heimelijk. Ik volgde de weg langs haar lies naar onder, daarbij haar kutje handig ontwijkend. Het ging verder over haar dij naar de andere kant en zo via haar ander lies weer naar boven.

‘Je bent een plaagbeest,’ fluisterde ze in mijn oor.’

‘Ik weet het,’ fluisterde ik terug. Nu ging ik wel verder naar onder, door haar lipjes en kromde een vinger haar poesje in. Ze opende haar benen zodat ik er beter bij zou kunnen, maar het was niet mijn bedoeling haar met mijn vinger te neuken. Ik wou mijn vinger nat hebben om haar klit te kunnen verwennen. Heel langzaam maakte ik rondjes op en over haar clitoris. Ze begon onmiddellijk te hijgen. Het hijgen ging over in kreunen. Ik voelde haar clitoris opzwellen onder mijn liefkozingen. Ik schoof haar jogging naar beneden. Ze wipte haar billen omhoog zodat het gemakkelijker zou gaan en schopte die af.

Ze opende haar benen zo wijd mogelijk en haar kutje kwam open te staan. Ik opende haar poes nog wat meer en stak mijn tong naar binnen. Ik proefde haar vertrouwde smaak, een mengeling van zuur, zoet en zilt. Met mijn tong ging ik naar boven en iedere keer ik haar knopje raakte wipte ze omhoog. Ik dreef het tempo op waarmee ik eerst mijn tong naar binnen duwde en dan haar klit verwende met mijn tong. Ze kreunde nu luid genoeg om alle dieren in het bos wakker te maken, maar dat kon me niet eens schelen. We waren ver genoeg van de kampplaats om niemand te alarmeren.

Ik voelde hoe ze haar bekken niet meer bewoog en haar knieën in een kramp dichtdeed. Mijn hoofd zat nu wel geklemd, maar ik vond dat deze keer niet erg. Ik ging gewoon door met likken. Ze greep mij bij mijn haar en trok mijn hoofd, lippen en tong weg van bij haar grotje, het teken dat ze was klaargekomen. Ze had haar ogen nog altijd gesloten, maar rond haar mond speelde een gelukzalige glimlach.

‘Als je zelf zegt geen ervaring te hebben, dan ben je een natuurtalent. Wat jij met je tong kan.’

Ik kroop terug omhoog en kuste haar zachtjes op de lippen.

‘Wat kan ik zeggen. Ik kom bijna klaar door jou te zien, te ruiken en te voelen hoe je klaarkomt.’

‘Toon!’ en ze schoof haar hand tussen ons in, in mijn broek. Het moment dat ze mijn eikel raakte, leek er een elektrische schok door mijn lijf te gaan. Ik was zo hard dat het opnieuw pijn deed. Het vel van mijn eikel voelde deze keer ontoereikend voor de hoeveelheid bloed die er naartoe stroomde. Om maar te zeggen dat die op knappen stond.

Ze draaide mij op mijn rug en trok mijn jogging broek en boxers naar beneden en af. Ze omvatte mijn staaf en begon dezelfde routine als gisteren, of was het vandaag. Ze zette haar lippen als een strakke elastiek errond en met haar beide handen pompte ze het bloed naar boven, naar mijn eikel en die was al zo dik. Aan dit tempo en op deze manier zou het niet lang duren voor ik begon te spuiten.

Maar plots hoorde we stemmen niet zo ver bij ons vandaan. We raapten vlug onze spullen bijeen en verdwenen tussen de struiken. De takken striemden met blote billen.

‘We zijn ver genoeg van het kamp, hier gaan ze ons niet vinden.’ Zei een stem.

‘Kom haal het spul maar uit.’ Zei een andere.

Het was te donker om te zien wie het waren, maar ik kon duidelijk drie silhouetten zien.

Na een tijdje waaide de geur van een joint onze richting uit en je zag een gloeiend puntje oplichten in het donkere bos. Domi drukte haar naakte lichaam tegen me aan en sloeg haar armen rond me. Ik voelde de warmte van haar borsten op mijn rug als twee gloeiende kolen. We waren nog steeds beiden naakt en zaten op onze knieën.

‘Het zijn drie kerels uit mijn groep. De ene heet Johan. Ziet er nochtans als een nerd uit. Zo zie je maar. De andere twee herken ik niet.is te donker. Fluisterde ze in mijn oor.

De penetrante kruidige geur van Cannabis werd erger, het bos leek er vol van. ‘Straks worden we ook high.’ Zei ze.

‘Kan dat?’ Mijn kennis over drugs was nihil, maar van zodra ik het zei, wist ik welke domme opmerking dit was.

‘Even voelen.’ Met haar ene hand reikte ze naar mijn geslacht. Toen we halsoverkop waren gevlucht voor de indringers, was hetzelfde gebeurd met mijn erectie, maar van zodra ze mijn pik beet nam, begon het bloed alweer te pompen.

‘Jonge jonge, wat ben jij “quick on the draw”.’

Moest ik mij schamen voor het effect dat dit meisje op mij had. Maar ze zei er onmiddellijk achter. ‘Ik voel me geflatteerd. Mijn vrouwelijke inborst weet dit enorm te appreciëren.’

Ze ging door met mij af te trekken, terwijl we de drie kerels bleven in het vizier houden. Het had iets voyeuristisch en sensueel tegelijkertijd. Ik stond daarstraks al op het punt om klaar te komen , dus zou het nu ook niet lang meer duren voor ik mijn zaad op de planten voor mij zou schieten. Maar voor het zover was, draaide ik me om, duwde haar achterover op de zachte bosgrond en ging bovenop haar liggen. Mijn paal pal op haar venusheuvel. Ik maakte nog een paar neukbewegingen en schoot mij lading op haar buik. Er gingen nog een paar genotsgolven door mijn penis, terwijl er nog een stuk of wat stralen sperma op haar terecht kwamen. Ze sloot haar armen rond mij zodat ik niet zou stoppen met over haar heen schuiven. Ook al voelde ik mijn lul slapper worden, met beide handen op mijn bips bleef ze mij over haar heen schuiven, zodat wat er nog van mijn erectie restte haar clitoris stimuleerde. Door deze blijvende prikkels voelde ik mijn erectie langzaam terugkomen en ze ging daarmee door tot ook zij opnieuw klaarkwam. Ik smoorde de geluiden die ze maakte door haar te kussen en onze tongen volgenden het ritme van onze lichamen. Haar orgasme deinde langzaam uit en ze liet mijn billen los. We keken elkaar in de ogen en ook al was het duister ik zag haar witte tanden blikkeren in het weinige licht. We kusten opnieuw, lang, intens. De drie jongens die verderop zaten te blowen waren op dat moment het laatste van onze zorgen. Alleen wij tweeën telden, hier en nu.