Niemand Zeggen - 7

Met een zucht nam Stephan plaats achter zijn bureau en hij opende zijn e-mail. De deur van zijn kantoor was gesloten om zijn personeel aan te geven dat hij niet onnodig gestoord wilde worden. Hij pakte zijn dubbele espresso op en nam een slok terwijl hij zijn inbox bekeek. Een mailtje van Theo met als onderwerp "worst case scenario" sprong eruit.

Hij had die nacht slecht geslapen. De seks met Sofie had hem geholpen zijn emoties weer onder controle te krijgen, maar helaas kwamen alle spanningen terug zodra hij thuis op de bank ging zitten.

Sofie… Sinds Sofie er was, leek hij wel een geile puber die de hele dag zijn lul achterna liep. Hij wist zeker dat Simone iets aan hem opmerkte, ze kenden elkaar ten slotte al jaren. Hij zou een stuk voorzichtiger moeten zijn met Sofie, zeker nu hij zich op de beschuldiging van fraude moest richten.

Hij opende de e-mail van Theo, waarin hij op een rijtje zette wat er in het ergste geval kon gebeuren. Er zat zelfs een conceptbrief bij die hij naar zijn cliënten zou kunnen sturen. Hij wist zeker dat binnen zijn bedrijf geen fraude werd gepleegd. Hij kon onmogelijk alles controleren, maar hij deed geregeld steekproeven en had nog nooit iets verdachts ontdekt.

Gedachteloos zette hij zijn inmiddels lege beker neer en printte het bericht en de bijlage uit. Met een marker markeerde hij de belangrijkste punten en stopte de papieren in een map.

Een zacht geklop op de deur trok zijn aandacht. "Ja," zei hij kortaf en opende een nieuw mailtje.

Sofie opende de deur en kwam in de deuropening staan. "Wil je wat drinken?" vroeg ze. "Je bent nauwelijks uit je kantoor geweest."

"Ik heb het ontzettend druk," verklaarde hij. Het was deels een excuus om haar te ontlopen, maar in feite had hij werkelijk veel werk liggen dat zijn aandacht vroeg. "Ik lust nog wel een koffie. Zwart." Hij zou het nodig hebben om deze dag door te komen.

Sofie bleef staan. "Gaat het wel goed met je? Je ziet er niet zo best uit."

Hij wendde zijn blik af van het scherm en keek haar aan. "Afgezien van het feit dat er een aanklacht aankomt en ik het kantoor waarschijnlijk tijdelijk moet sluiten, gaat het verder prima." Ze bloosde, draaide zich om en trok de deur achter zich dicht. Inwendig vervloekte hij zichzelf dat hij zo lomp tegen haar was. Hij moest afstand nemen, maar daarvoor hoefde hij haar niet zo te kwetsen.

Ze zag er vandaag mooi uit. Haar haren had ze los en haar kleren accentueerden subtiel haar rondingen zonder aanstootgevend te zijn.

Beelden van de afgelopen dagen kwamen naar voren. Hoe ze over haar bureau geleund stond toen hij haar neukte. Hoe ze zich uitkleedde in de voorraadkamer om haar lingerie te laten zien. Hoe ze onder zijn bureau zat met zijn pik in…

De beltoon van zijn telefoon haalde zijn gedachten terug naar zijn werk. Hij zag dat een grote cliënt belde en nam op.

De deur ging open en Sofie kwam binnen. Hij was net met zijn cliënt aan het praten over de resultaten van hun bezuinigingen, maar voelde zich verplicht iets tegen Sofie te zeggen.

"Heb je even een minuutje? Dank je wel, Martin." Hij liet zijn telefoon zakken en zette de microfoon uit. "Ik wil je mijn verontschuldigingen aanbieden voor daarnet," zei hij tegen Sofie. "Ik had niet zo bot mogen zijn. Ik heb opeens veel op mijn bord liggen en die spanning mag ik niet op jou afreageren."

Sofie glimlachte en keek hem aan. "Dat begrijp ik wel. Zullen we straks samen lunchen?"

Stephan probeerde niet met zijn ogen te rollen. "Ik neem geen lunchpauze."

"Oh. En vanavond? Ik kan ook voor je koken."

Ze gaf zich niet snel gewonnen. "Sorry, de komende tijd heb ik het druk," wees hij haar af. Hij zou niets liever willen dan op haar verzoek in te gaan en haar op alle mogelijke plekken in haar huis orgasmes te bezorgen, maar helaas moest hij afstand nemen.

"We praten later wel," besloot hij. "Dank je voor de koffie." Hij zette de microfoon weer aan en hield zijn telefoon bij zijn oor. "Sorry voor de onderbreking," zei hij en hervatte zijn gesprek weer.

Sofie verliet het kantoor en sloot de deur achter zich. Ze ging terug naar haar bureau en haalde diep adem. Een korte ping kondigde een nieuw bericht aan. Ze pakte haar telefoon en zuchtte toen ze zag dat het van Roy was, die bij een cliënt was. Hij vroeg of ze een foto van een document wilde maken en het hem toesturen. 'Sec' stuurde ze terug en liep naar zijn bureau om het te zoeken.

'Graag, maar zullen we eerst de werkdag afmaken?' kreeg ze terug met een knipoog erachter. Ze schrok toen ze zag dat ze 'sex' had gestuurd in plaats van 'sec'. Snel stuurde ze hem een correctie, gevolgd door de gevraagde foto.

'Dacht ik al. Mocht je je alsnog bedenken, wacht dan tot vanavond. Stephan doet ons wat als we het onder werktijd doen'. stuurde Roy terug met een lachende smiley. Sofie grinnikte en stuurde een knipogende smiley terug. Hij moest eens weten…

Toen het koffiepauze was, pakte Simone een beker koffie en ging ermee naar Stephans kantoor. Zoals ze al verwachtte, was de deur gesloten. Ze klopte aan en ging naar binnen voordat Stephan kon reageren. Hij had zijn telefoon bij zijn oor en hief zijn hand om aan te geven dat ze stil moest zijn.

"Dat begrijp ik, Esther, maar die vraagprijs is op dit moment niet haalbaar. Ik heb gisteren een realistisch budget voor je berekend, probeer daaronder te blijven… Succes." Hij legde zijn telefoon neer, leunde achterover in zijn stoel en wreef in zijn ogen. "Nog even en ik spring uit het raam," mopperde hij.

Simone schoof de koffie naar hem toe. "Is het weer zo'n dag?" vroeg ze. Als reactie bromde hij iets onverstaanbaars. "Dat is jammer," vervolgde Simone. "Ik vond je de laatste tijd juist zo vrolijk. Ben je aan het daten?"

Hij liet zijn handen zakken en keek haar alert aan. Ze wist het. "Nee," antwoordde hij eerlijk.

"Iemand voor als je jeuk hebt?" Ze keek hem vrolijk aan.

Stephan zuchtte. "Je bedoelt iemand voor de seks? Misschien."

"Ken ik haar?"

"Je stelt meer vragen dan die agenten."

"En jij ontloopt ze. Of is het een man en wil je daarom niet antwoorden?"

Stephan rolde met zijn ogen. "Jezus, Simone."

"Het kan toch? Roy is ook bi."

Stephan grijnsde. "Als ik zijn verhalen moet geloven, is hij hetero. Hij heeft gewoon geen bezwaar tegen een trio met een andere man erbij. Maar wat mensen buiten werktijd doen, interesseert mij niet. Behalve als ze het risico lopen om een strafblad te krijgen."

Simone boog naar voren. "Wat er ook is, ik ben blij voor je dat je iets hebt dat je vrolijk maakt. Het is lang geleden dat ik je zo heb gezien. Hou dat vast, je begint nu weer weg te zakken."

Hou het vast… Hij zou Sofie dolgraag vasthouden. "Ik heb een aantal grote cliënten," merkte hij koeltjes op. "Die kosten veel tijd. Daarnaast ligt er een aanklacht klaar waar ik ook een hoop tijd in moet steken. Het lukt me nu even niet om gezellig te zitten glimlachen in de koffiehoek."

"Dat verwacht ook niemand van je," stelde ze hem gerust. "Maar kom af en toe je kantoor uit, dat zal je goed doen."

Stephan knikte. Hij wist dat ze gelijk had, maar hij probeerde Sofie te ontlopen. Voor hij iets kon zeggen, ging zijn telefoon weer. Hij mompelde een excuus en nam op.

Gelukkig hoefde Sofie maar een half uurtje over te werken om de achterstand weer weg te werken. Behalve Stephan was iedereen naar huis gegaan. Ze besloot even te kijken hoe het met hem ging voor ze naar huis zou gaan.

Ze klopte op de deur en deed die open. Stephan zat achter zijn bureau en had zijn mobieltje vast. Op zijn bureau lagen papieren en beschreven memobriefjes.

"Kan ik nog iets voor je doen?" vroeg ze.

"Nee hoor," antwoordde hij zonder op te kijken. "Ga maar lekker naar huis."

Sofie bleef staan. Ze dacht na over haar woorden, maar kreeg er niks uit.

Stephan merkte haar onzekerheid op en voelde zich schuldig. "Kom zitten, we moeten praten. Ik ben je wel een uitleg verschuldigd." Hij legde zijn telefoon neer en schoof hem naar haar toe. "Kies maar wat uit."

Sofie ging tegenover hem zitten en zag dat hij een pizza wilde bestellen. Ze koos er een uit en schoof de telefoon naar hem terug. "Ik vind het heel vervelend voor je, deze toestand."

Stephan bestelde het eten. "Het zal wel met een sisser aflopen," antwoordde hij en hij legde zijn telefoon neer. "Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Ik vind dat we het wat rustiger aan moeten doen."

Sofie trok een wenkbrauw op. "Met wat?"

"Met ons," verduidelijkte hij. "Simone denkt dat ik met iemand naar bed ga."

Sofie lachte ondeugend. "Wat zei je? Dat je niet verder komt dan het kantoor?"

Stephan kon een grijns niet onderdrukken. "We zijn al twee keer bijna betrapt, Sofie. Simone wordt achterdochtig, dus die zal wel vaker komen kijken. We zullen ons moeten beperken tot buiten werktijd."

Het begon Sofie te dagen wat hij zei. "Dus daarom sloot je je in je kantoor op?" vroeg ze.

"Gedeeltelijk, ja, maar ook omdat ik het druk had. Zullen we beneden op de pizza wachten?" Hij kwam overeind.

Samen gingen ze naar de lift. Sofie keek hem aan en een paar tellen bleven ze roerloos staan. Ze waren zich allebei zeer bewust van de spanning die in de lucht hing.

Een ping kondigde de komst van de lift aan en de deuren schoven open. Sofie stapte naar binnen. Stephan volgde haar en drukte op de knop om naar de begane grond te gaan.

Vrijwel meteen nam het verlangen naar Sofie toe. Hij greep haar bij haar schouders, duwde haar met haar rug tegen de wand en drukte zijn mond op die van haar. Gek van opwinding greep ze zijn haren en drukte zich tegen hem aan.

Helaas bereikte de lift veel te snel zijn bestemming en schoven de deuren open. Met versnelde ademhaling lieten ze elkaar los en liepen de lift uit. Het licht in de hal was uit en de balie was verlaten. Stephan leidde haar naar de balie en ging op de rand van het bureau zitten. "Ga zitten," zei hij en gebaarde naar de stoel. Ze ging zitten en keek hem aan.

"Doe je slipje uit," zei hij. Haar ogen flitsten naar de grote ramen. "Geen zorgen," stelde hij haar gerust. "Je zit achter de balie, ze kunnen enkel je hoofd zien. Ik zou je nooit iets vragen dat een ander kan zien."

Enigszins gerustgesteld kwam ze een stukje omhoog en trok haar slipje uit. Stephan pakte het van haar aan en stopte het in zijn broekzak. "Zet je voeten op de rand van het bureau en spreid je benen."

Zonder hun oogcontact te verbreken deed ze wat hij wilde. Ze plaatste haar voeten aan weerszijden van hem en trok haar rokje omhoog om hem een onbelemmerd uitzicht op haar heerlijkste plekje te geven. Ze zag zijn ogen donkerder worden terwijl hij haar ongegeneerd bekeek. Ze bracht haar hand naar haar kruis en liet haar vingers over haar lipjes glijden.

Stephan kon zijn ogen niet van haar hand losmaken. Ze liet haar blik op zijn kruis rusten, waar ze duidelijk zijn beginnende erectie kon zien. "Doe je met me mee?" vroeg ze ondeugend.

Stephan verroerde zich niet. "Nee," antwoordde hij simpelweg. "Ik moet straks de pizza aanpakken. Dat gaat een beetje ongemakkelijk als ik met een stijve loop."

Ze liet haar vinger tussen haar lipjes over haar opening glijden. Haar vinger glom al snel van haar vocht. "Misschien kun je de dozen erop laten balanceren als je de bezorger betaalt."

Stephan boog zich naar voren en zette zijn handen op haar bovenbenen. "Ik zal straks eens kijken hoe ik jou erop laat balanceren," zei hij zacht. "Maar waarschijnlijk lukt dat niet en zal hij diep in die heerlijke kut van je glijden. Dan zullen we eens zien of jij mij net zo lekker kunt neuken als ik jou."

Ze bloosde om zijn woordkeuze, maar het wond haar op. Ze liet haar vinger een stukje naar binnen glijden. Stephan ademde langzaam uit en voelde zijn pik nog stijver worden. Hij wilde hem dolgraag bevrijden, maar betwijfelde of hij hem terug in zijn broek zou krijgen. "Je moest eens weten hoe mooi dit eruit ziet," zei hij goedkeurend.

"Jammer dat je niet mee doet," zei ze. Ze schopte haar pump uit en bracht haar voet naar zijn kruis. Zachtjes liet ze die over de harde bult in zijn broek glijden. Zijn erectie was niet te missen. "Zo te voelen ben ik niet de enige die er zin in heeft. Weet je zeker dat je niet meedoet? Je hoeft alleen maar je broek los te maken."

Stephans mondhoeken gingen een stukje omhoog. "Geloof me, in gedachten doe ik met je mee. En straks doe ik het met veel plezier voor je."

Er werd op het glas getikt. Sofie verstijfde, zich plotseling bewust van de buitenwereld. Snel trok ze haar hand weg.

Stephan pakte haar pols en bracht die omhoog om haar natte vinger in zijn mond te kunnen nemen. Hij zoog haar vocht van haar vinger. "Verrukkelijk," zei hij en hij kwam overeind. Ze liet haar benen zakken zodat hij naar de deur kon gaan. Ze ging staan en trok haar rokje naar beneden. Ze hoorde Stephan de pizza's aannemen en een "het is goed zo" zeggen voor hij de deur weer sloot.

Met de twee pizzadozen rustend op zijn onderarm liep hij naar de lift. "Ga je mee?" vroeg hij liefjes. Sofie trok haar schoen weer aan en liep met hem mee naar de lift. De deuren schoven dicht, maar nu raakten ze elkaar niet aan. In plaats daarvan keken ze elkaar roerloos aan met hongerige ogen.

Ze liepen Stephans kantoor in en hij zette de dozen neer. "Heb je borden?" vroeg Sofie.

Stephan trok een wenkbrauw op. "Voor pizza?" Hij ging zitten, pakte een punt en nam demonstratief een hap.

Sofie ging tegenover hem zitten en pakte ook een punt. Ze was het niet gewend zonder bord te eten. Ze nam een hap en keek hem aan. "Ik had verwacht dat je me gelijk over je bureau zou smijten."

Stephan keek haar gespeeld onschuldig aan. "En riskeren dat je bloesje in die gesmolten hete kaas komt? Ik ben geen beest, Sofie. Ik kan mezelf uitstekend beheersen.

Sofie grinnikte. "Onder bepaalde omstandigheden ben je wel degelijk een beest."

Hij grijnsde ondeugend. "Alleen als jij tekeer gaat als een beest." Hij veegde zijn handen af en kwam overeind. "Wil je wat drinken?"

"Water, graag," antwoordde Sofie. Hij liep om het bureau heen en verliet het kantoor. Sofie veegde haar vingers af aan haar servet en maakte de bovenste twee knoopjes van haar bloesje los. Ze trok haar rokje een stukje omhoog en sloeg haar benen over elkaar.

Stephan kwam het kantoor weer in met twee glazen en een kannetje water. Hij zag direct haar mooie benen en werd overvallen door lust. Hij dwong zichzelf om om het bureau heen te lopen en het drinken neer te zetten. Toen hij ging zitten, merkte hij haar openstaande bloesje op, dat nauwelijks haar beha verborg. "Jezus, Sofie," gromde hij.

"Wilde je nog verder eten?" vroeg ze met een twinkeling in haar ogen.

Stephan schonk de glazen vol en zette een glas voor haar neer. "De honger die ik heb, kan niet verholpen worden met eten," antwoordde hij. Hij nam een slok zonder hun oogcontact te verbreken. Daarna schoof hij zijn stoel een stukje naar achteren, maakte zijn broek los en bevrijdde zijn pik. Ontspannen leunde hij achterover en liet zijn hand rustig op en neer gaan om zijn pik. Met een gretige blik volgde ze elke beweging.

"Geniet je van het uitzicht? Ik hoop niet dat je jaloers bent," zei hij zachtjes. "Ik weet zeker dat je behoorlijk nat bent tussen je benen."

Sofie zei niks en bleef naar zijn pik kijken. Ze maakte de rest van haar knoopjes los en schoof naar voren.

"Kom op het bureau zitten," zei hij kalm.

Ze deed wat hij zei en draaide zich naar hem om. Haar mond stond een stukje open. Als betoverd bleef ze toekijken hoe hij zichzelf rustig aftrok. "Wil jij dit doen?" vroeg hij.

Ze knikte en schoof naar het midden van het bureau. Stephan duwde de pizzadozen opzij en kwam overeind.

Een fractie van een seconde later greep hij haar schouders en trok haar naar voren. Ze kwam op haar rug op het bureau te liggen. Zijn pik was vlakbij haar gezicht. Ze opende haar mond en probeerde hem in haar mond te nemen. Stephan kwam wat dichterbij en voelde een aangename rilling door zich heen gaan toen ze zijn eikel in haar mond nam en eraan zoog. Haar tong gleed langs de rand. Hij gromde van genot. Hij legde zijn handen in haar haren en bewoog zijn heupen rustig naar voren en naar achteren.

Haar tong drukte tegen zijn pik terwijl hij in een kalm tempo haar mond neukte. Ze sloot haar ogen en legde haar handen om zijn polsen.

"Vinger jezelf," droeg hij haar op. "Speel met dat lekkere kutje van je."

Gewillig liet ze haar hand tussen haar benen glijden. Haar vingers streelden over haar klitje. Ze hoorde hem boven zich kreunen toen ze aan zijn pik zoog terwijl hij haar mond neukte. Ze vond het ontzettend geil dat ze hem zo kon laten genieten van haar mond.

"Jezus, Sofie. Het is niet zo gek dat ik de hele dag aan je blijf denken." Hij liet haar hoofd los, schoof haar beha omhoog en bevrijdde haar borsten. Hij nam haar tepels tussen zijn vingers en trok er zachtjes aan. Als reactie kreunde ze en versnelden haar vingers hun gestreel over haar klitje.

"Vinger jezelf," zei hij. "Ik wil je kutje horen soppen van geilheid."

Ze kon niet antwoorden, maar deed maar al te graag wat hij wilde. Ze liet twee vingers haar kutje in glijden en vingerde zichzelf. Ze kon niet geloven hoe ongelooflijk geil dit was. Het duurde dan ook niet lang voor ze de soppende geluiden hoorde die Stephan bedoelde. Ze kreunde van genot, al werd die kreun gesmoord door zijn pik. Ze legde haar vrije hand tegen zijn buik.

Met schokkende heupen kwam ze klaar. Stephan haalde zijn pik uit haar mond en ze uitte een lange kreun, die wat weg had van een schreeuw.

Rustig liep Stephan om het bureau heen en gunde haar een paar tellen om op adem te kunnen komen. Hij legde zijn hand op haar bovenbeen en voelde haar spieren onder zijn hand licht beven. Hij pakte haar enkels, tilde ze op en liet haar onderbenen tegen zijn schouders rusten. Zijn pik drukte tegen haar opening.

Verlangend keek ze naar hem op en genoot van de intense blik die ze in zijn ogen zag. Ze knikte kort om hem in zich uit te nodigen, niet in staat iets te zeggen.

"Zo gretig," zei Stephan zacht. "Zo hongerig. Zo geil. Dit zie ik graag." Hij drong bij haar binnen.

Haar mond viel open en een diepe zucht kwam naar buiten. "Oh Stephan," kreunde ze. "Neem me, laat me komen."

"Rustig aan," kalmeerde hij haar. "Als ik je gelijk keihard neuk, zijn we binnen een minuut klaar. Ik wil nog langer van je genieten."

Sofie jammerde, maar Stephan hield voet bij stuk. Rustig trok hij zich terug, om vervolgens weer diep in haar te komen. Ze haalde diep adem en draaide een beetje met haar heupen. "Alsjeblieft," smeekte ze hem. "Laat me komen."

Stephan grinnikte genietend. Hij legde zijn handen om haar onderbenen om haar op haar plek te houden en begon haar in hoog tempo te neuken. Ze schreeuwde het uit van genot en greep om zich heen met haar armen. Eerst naar de rand van het bureau, toen naar haar heupen, vervolgens weer naar de rand van het bureau, daarna naar zijn handen… Stephan was blij dat er niks binnen haar bereik lag.

"Ik kom, ik kom!" riep ze uit. "Oh mijn God, Stephan. Aah!" Wild om zich heen graaiend kwam ze met schokkende heupen klaar. Stephan moest zijn uiterste best doen om haar benen in bedwang te houden.

Haar samentrekkende kutje dreef hem bijna over de rand van zijn eigen hoogtepunt. Hij trok zich terug en liet rustig haar benen zakken. na hijgend keek ze hem aan, maar na een paar tellen kwam ze rechtop zitten en zag zijn keiharde pik, die glom van haar vocht. Ze liet zich op haar knieën zakken, pakte zijn pik vast en nam hem in haar mond.

Stephan legde zijn handen in haar haren en sloot genietend zijn ogen. Ze pijpte hem vol overgave en liet haar hand meebewegen waar ze met haar mond niet bij kon. Genietend uitte hij een grommende kreun.

Sofie genoot van zijn pik, waar de smaak van haar eigen opwinding zich mengde met zijn voorvocht. Hij bewoog met zijn heupen mee en voelde de eerste schokjes door zijn onderbuik gaan, die zijn orgasme aankondigden. Hij hield haar haren vast en stootte een paar keer in haar mond tot hij kreunend klaarkwam. Hij liet haar haren los, maar Sofie trok zich niet terug. Ze slikte alles door en liet daarna haar tong langs zijn eikel glijden.

De intense tintelingen die door zijn gevoelige eikel schoten, werden hem bijna te veel. Hij wilde zich terugtrekken, maar Sofie greep de rand van zijn broek en hield hem op zijn plek. Ze wilde elke centimeter aflikken…

Plotseling ging de deur open. Sofie schrok zich een ongeluk en liet Stephan onmiddellijk los.

Roy kwam het kantoor in met een dossier in zijn hand. Hij wilde het neerleggen, maar verstijfde toen hij Stephan en Sofie zag. Als versteend bleef Sofie zitten terwijl Stephan vloekte en zich bukte om zijn broek op te trekken.