Italiaans IJs - Sprookje 18.2 (slot)

Bedankt voor de leuke reacties op het eerste deel!
X. Zazie


Mijn broers en ik zijn vanochtend met de grote overhuifde ijsslee naar onze berghut getrokken om de nieuwe sneeuw te gaan oogsten. We zullen daar zeker een maand mee bezig zijn en zodra we genoeg sneeuw geplet en in blokken uitgestoken hebben gaan die naar het dal, naar de grote ondergrondse opslag van onze ijsmakerij.

In de hut hebben we maar éen bed waar mijn broers Vito en Pietro en ik het samen mee moeten doen. Achteraf snap ik niet dat ik het niet doorhad, dat het ze er vooral om te doen was me mee te krijgen om hun peni, hun roedes in me te kunnen steken. We hebben hier een maand te gaan, het is nog maar de eerste avond en ik kan dit niet tegenhouden. En dus doe ik mee…


Een nieuwe ijssmaak?

Nadat ik mijn nachtjurkje heb uitgetrokken ben ik bloot en ga ik op mijn rug op het bed liggen. Ik ben gespannen, nog nooit kwam er een jongen in me en nu staan er twee tegelijk klaar met hun roedes. ‘Doen jullie wel een beetje voorzichtig?’ vraag ik benauwd, een beetje schor omdat mijn keel dichtzit van de spanning. Mijn jongste broer Vito bekijkt me best wel lang en zegt dan lief: ‘wat ben je mooi Giulia.’ Daarna knielt hij tussen mijn benen, opent me en snuffelt aan mijn bosje haar en wat daaronder zit, mijn gleufje, mia fica: ‘dit wilde ik altijd al zo graag eens een keer ruiken, zusje.’ Ons raadspelletje tijdens de heenweg vanmiddag komt weer in me op, toen we allemaal nieuwe ijssmaken aan het verzinnen waren. Het ontspant me en giechelig reageer ik: ‘iets voor een ijsje?’ Wat bij hem een apart lachje oplevert.

Dan spreidt hij mijn benen nog verder en likt hij mijn gleufje alsof het inderdaad een ijsje is. Ik had niet gedacht dat dat zó lekker zou voelen, hoe vaker Vito zijn tong door mijn gleufje haalt, hoe meer ik éen gleufje word, heel snel is er niks anders meer wat er nog toe doet. Het is helemaal fijn als hij mijn bultje aanraakt dat daarboven zit, ik heb het zelf ook al wel eens aangeraakt tot ik in estasi ging en dat is echt lekker. Als dan Pietro zich van boven over me heen buigt en me op mijn lippen zoent terwijl hij mijn borsten in zijn handen neemt kan ik niet begrijpen dat we dit al niet veel eerder deden. Zo te horen geldt dat ook voor de jongens want Vito sabbelt steeds harder smakkend aan mijn gleufje terwijl Pietro zich met kleine kreuntjes heeft vastgezogen aan mijn kleine tepels. Ze zijn nu best wel hard en lijken van mijn borsten af te willen springen.

Na een tijdje, ik weet echt niet meer hoe lang, komt Vito tussen mijn benen vandaan en neemt Pietro zijn plaats in. Vito zegt ‘proef’ en geeft me dan een zoen, waarbij hij mijn smaak aan me doorgeeft. Ik proef ervan en ehm ja, het is alsof ik een beetje de zee proef. Heel soms gaan we daarin als we met madre en padre ijs afleveren in Venetië en Daarna een paar uurtjes op het strand van het Lido doorbrengen. Ondertussen voel ik hoe Pietro zijn pene voor mijn gleufje plaatst en hem er een stukje in duwt. Ik voel hoe de plooitjes die ik daar heb uit elkaar gaan voor het kopje van zijn roede en langzaam duwt hij dat bij me naar binnen.

Het is een fijn gevoel, hij vult me van binnen op en ik wil hem ontvangen. Ondertussen is Vito me blijven zoenen en spelen we samen met onze tongen met het smaakje van mijn gleufje. Het windt me op, dat ik met mijn tong in zijn mond ben terwijl tussen mijn benen Pietro’s pene steeds verder in me doordringt. Op een gegeven moment doet het wat pijn maar daar trekt hij zich niet veel van aan, ineens duwt hij hard door en dan voel ik dat hij helemaal in me zit. Als ik kreun omdat het toch wel schraal voelt houdt hij zijn roede stil, waardoor ik aan het gevoel kan wennen. Vito keek het even aan hoe Pietro in me kwam, maar als hij me na een tijdje weer begint te zoenen, komt Pietro ook in actie en gaat hij in me op en neer bewegen. Het doet nog een beetje pijn maar het is al wel veel beter te hebben.

Liefdessap oogsten

Het wordt me al snel duidelijk dat Pietro van het stevige werk is, het duurt niet lang of hij drijft zijn roede steeds weer hard en diep in me, geconcentreerd, alsof hij de spade in de sneeuw drijft om blokken te hakken. Vito besteedt ondertussen meer aandacht aan me. Na onze tongzoentjes kust hij me overal op mijn gezicht en opnieuw fluistert hij hoe mooi hij me vindt: ‘ik vind dat al heel lang, zusje en ik ben blij dat we eindelijk met je mogen samenzijn. En je hebt echt de mooiste borsten die ik ooit gezien heb.’ ‘Zag je er al zoveel dan?’ vraag ik, een beetje hortend en stotend omdat Pietro steeds harder in me te keer gaat. Vito grinnikt als hij het effect van het werk van zijn broer op mijn stem merkt en antwoordt: ‘vijf of zes paar, zoiets? Allemaal meisjes uit ons dorp hoor, maar die zijn niet zo knap als jij.’

Ik had dus geen idee dat mijn broers hier al zolang mee bezig zijn, achteraf voel ik me echt een suffig tutje, dat ik zo lang met mijn hoofd in de wolken heb gelopen. Maar nu zorgen mijn broers er wel voor dat ik erbij ga horen, Pietro duwt zijn roede keer op keer zo hard in me dat het wel lijkt dat die er bij mijn mond uit moet komen. Steeds als hij helemaal in me zit duwt hij nog wat na, waardoor ik voel hoe hij mijn bultje raakt, wat me heel erg opwindt. Even later beleef ik het gevoel in mijn lichaam wat ik ook wel eens heb als ik heel lang aan het bultje boven mijn gleufje friemel, alsof ik een beetje uit elkaar val en tussen de sterren terecht kom.

Ik voel dat ondertussen mijn fica veel toegankelijk is geworden voor Pietro en hij zegt het ook: ‘goh zus, ik heb daarbinnen geloof ik een kleine bron aangeboord, het loopt gewoon over mijn pene heen.’ Na nog een paar harde stoten in me hoor ik hem kreunen en nou doet hij blijkbaar waar madre me voor waarschuwde, hij schiet zijn jongenszaad in me. Gelukkig nam ik het drankje dat madre me meegaf al in, ik wil nog geen kindje krijgen.

Als Pietro zijn roede uit me terugtrekt is het de beurt aan Vito om in me te komen, hij zit er al klaar voor. Maar blijkbaar ziet hij iets tussen mijn benen gebeuren want hij rent naar de kast en pakt er een geitenvachtje uit. Hij zegt me mijn billen op te tillen en legt het dan met de gladde kant naar boven onder me, wat heel koud aanvoelt, brr. Niet veel later laat hij me zien wat er uit mijn buik is gekomen, een klein plasje van vocht wat blijkbaar van Pietro en mij samen is. Vito doet er wat van aan zijn vinger, proeft ervan en laat het dan aan Pietro en mij proeven. Heel apart, niet alleen proef ik nu de zee, wat mijn smaakje is, maar ook iets van nootjes, de amandelen die padre altijd in zijn ijsjes verwerkt, die richting op. Dat smaakje zal dan wel van Pietro zijn zaad komen.

Vito legt het vachtje weer onder mijn billen. Dan spreidt hij mijn benen, legt ze over zijn schouders en glijdt dan in een keer heel diep in me. ‘Ohw Giulia, wat ben jij warm en nauw!’ kreunt hij, en dan gaat hij Pietro achterna en begint hij zich stevig in me uit te leven. Pietro komt naast ons liggen en wrijft ondertussen met zijn duim over mijn fica-bultje. Vito kijkt me aan éen stuk door aan en dat maakt het extra lekker wat de jongens met me doen, alsof hij me bijna dwingt nog een keer uit elkaar te vallen. En dat doe ik, alsof ieder deeltje van mijn lichaam een eigen leven gaat leiden. Op een gegeven moment hoor ik Pietro zeggen dat het wel lijkt of ik plas, maar dat is niet zo, want dat deed ik nog voordat we hieraan begonnen.

Na een tijdje voel ik dat Vito ook zijn zaad in me spuit en als hij daarna uit me gaat wacht hij nog even tot alles uit me is gelopen en dan haalt hij vachtje onder me vandaan. Omdat het in een kuiltje onder me lag ligt er nu een behoorlijk plasje op en voorzichtig giet hij het in een lege kruik, die hij zorgvuldig afsluit met een kurk. Als ik hem vragend aankijk grinnikt hij: ‘misschien kunnen we hier wel iets mee, Giulia…’ waarna hij de kruik naast een aantal andere op een plank zet. ‘Wat bewaar je daar allemaal?’ vraag ik dan. ‘Ohw, van alles, wat ik tegenkom doe ik een kruik, je weet het nooit wat ervan te maken is.’ Ik moet er om lachen, wie weet wat voor vreemd spul daar allemaal in zit.

IJs-sexperiment

De dagen hierna verlopen steeds hetzelfde. Overdag pletten we sneeuw, waarna de jongens die in blokken snijden en naar de bewaargrot brengen, terwijl ik het eten klaarmaak. Daarna gaan we naar bed en steken ze hun roedes in me tot we alle drie verschillende keren onze ‘estasi’ hadden. Iedere morgen beginnen we de dag ook zo, de jongens hebben dan weer allebei een harde roede en hebben me dan nodig om die weer tot de orde te roepen. Iedere avond en iedere morgen vangt Vito al onze sappen op in het geitenvachtje en giet hij dat daarna in de kruik.

Na anderhalve week stopt het met sneeuwen en omdat het in het dal nu ook hard vriest kunnen we een eerste transport van sneeuwblokken voorbereiden. We laden de slee helemaal vol waarna we de huif goed afsluiten. De volgende dag vertrek Pietro, de dag daarna komt hij weer terug, terwijl Vito en ik hier ondertussen doorwerken. Vito heeft het meeste talent voor ijs maken en hij heeft Pietro een lijstje van gereedschap en ingrediënten meegegeven. Hij moet onder andere amandelen en zout uit de lagune van Venetië meebrengen, Vito wil hierboven gaan experimenteren met een nieuwe smaak.

Tot Pietro terug is neemt hij in bed de ‘diensten’ van onze oudste broer waar, het lijkt bijna alsof hij geen genoeg van me kan krijgen. Hoe vaak hij niet zegt dat ik het mooiste meisje ben dat hij ooit heeft gezien, iedere keer weer maakt hij me heel erg blij daarmee.
Omdat inmiddels de kruik helemaal vol zit met onze sappen vindt Vito het oké als ik eens op hem ga zitten, ik wil dat al een tijdje. Daarvoor gaat hij op zijn rug liggen waardoor zijn harde roede vrij voor me beschikbaar is. Ik kniel over hem heen en laat me dan langzaam over zijn pene zakken, die nu nog dieper dan anders mijn buik in schuift. Ik kijk daarbij Vito onafgebroken aan, om ons contact zo goed mogelijk vast te houden. Door steeds omhoog te veren en dan weer over hem heen te zakken wrijft zijn roede zo heerlijk in me dat ik wel drie keer achter elkaar mijn estasi beleef. Ondertussen heeft Vito bijna onafgebroken mijn borsten in zijn handen en kneedt hij mijn tepels, wat me helemaal uitzinnig maakt.

De volgende dag komt Pietro terug en hij vertelt ons dat madre en padre heel erg tevreden zijn over de kwaliteit van de sneeuw van dit jaar, het zal heel goed ijs opleveren, wat wij zelf natuurlijk ook al geproefd hadden. Voor Vito heeft hij alle spullen bij zich waar hij om vroeg en diezelfde avond al gaat mijn jongste broer aan de slag met de nieuwe smaak die hij wil uitproberen. Hij doet dat buiten in de vrieskou, onder de veranda van de hut, om te voorkomen dat de sneeuw smelt. Pietro en ik zijn er allebei als toeschouwers getuige van wat onze jongste broer precies doet, heel fascinerend om hem zo bezig te zien.

Pas nu wordt me duidelijk waarom hij al onze liefdessappen steeds opving, want hij schenkt er wat druppels van uit de kruik in een kom, waarna hij het mengt met verse sneeuw. Zodra het een gladde massa is voegt hij er alle vaste bestanddelen bij die altijd in ijs gaan, om het tot een compacte massa te maken. Tot slot voegt hij wat van het Venetiaanse zout en enkele gemalen amandelen toe. Na nog weer een half uur intensief roeren zijn alle smaken optimaal gemengd en stijft het ijs op, het is klaar. Hij doet daarna voor ieder van ons wat in een beker om het te proeven.

Het smaakt apart, in de verte is nog wel ons gezamenlijke liefdessap te proeven. Als ik de smaak op mijn tong zo rijk mogelijk laat worden, ervaar ik nog licht de zee en de nootjes die ik ook proefde toen Vito er me wat van op zijn vinger aanbood. Maar nu is de smaak door de toevoeging van het zout en de amandelen voller geworden, kruidiger. Het is niet het zoete wat in het ijs gewoonlijk toch overheerst, het is meer exotisch, het is de oogst van wat onze lichamen hebben voortgebracht, maar dan romiger, smakelijker, aanweziger. We laten alle drie met de ogen gesloten de smaak lang op ons inwerken en we zijn het daarna eens, het is heel anders dan anders, in het begin proeft het vreemd maar als je eraan gewend bent is het héerlijk. En met veel smaak lepelen we uiteindelijk alle drie de beker helemaal leeg.

Stimulerend ijs

Komt het door het ijs? Komt het omdat Pietro een nacht weg was? Die avond is onze seks heviger en duurt ons liefdesspel langer dan tot nu toe. We kunnen alle drie er niet mee stoppen, steeds weer komt een van de jongens in me terwijl de ander mijn gezicht, mijn buik of borsten koestert, me ondertussen lang zoent of het kopje van zijn pene door mijn mond laat verwennen. Iedere avond maakt Vito weer wat van het ijs en iedere keer ook ontstaat daarna die heftige seks. Langzaam maar zeker beginnen we te vermoeden dat het dus het ijs is dat ons stimuleert, wat dan waarschijnlijk komt doordat onze eigen liefdessappen erin verwerkt zijn.

Tegen de tijd dat we klaar zijn met de sneeuwoogst kent mijn lichaam geen enkel geheim meer voor me. Ik wil sensatie van de roedes van mijn broers in mijn lichaam nooit meer missen en ik hoop dat we weer terug in het dal toch nog vaak bij elkaar kunnen komen. Al snel blijkt gelukkig dat het pure noodzaak is dat ik hun roedes nog vaak ontvang, want het nieuwe ’gelato d’amore’ van Vito wordt een doorslaand succes. In de ijssalons van Bolsano, Cortina en Venetië loopt het al snel storm, bijna wekelijks moet er moeten er nieuwe vaten met het ijs die kant op.

Natuurlijk hebben we madre en padre niet verteld van het belangrijkste ingrediënt, dat is ons geheim. En vaak, héel vaak heeft Vito als onze meesterijsmaker dringend behoefte aan nieuwe aanvoer van onze liefdessappen. Die hij en Pietro en ik met graagte bereiden…


Bedankt dat je dit verhaal las! X. Zazie