Het Begon Achter De Sporthal - 3

Met een kwade blik keek mijn vader even naar mij wanneer ik samen met hem en mijn mama in het kantoor van Nina zat. Voor haar lagen op haar bureau mijn schoolresultaten en die zagen er bar slecht uit.

“Zoals u hier aan de cijfers ziet zijn de cijfers van Daan bar slecht. Sorry voor mijn uitdrukking maar ik kan het niet anders omschrijven.” Zei Nina op een strenge toon en ik zag hoe mijn beide ouders bevestigend ja knikten.

“Ik kan maar een verklaring zien en dat is dat Daan zijn best niet genoeg meer doet.” Zei Nina terwijl ze naar mij keek. “We begrijpen het niet. Tot voor kort waren Daan zijn cijfers zo goed.” “Inderdaad en dat is ook de reden dat ik u hier bij mij op kantoor heb gevraagd. Is er soms iets in het gezin veranderd?” “Nee totaal niet dus het is ook voor ons een raadsel. Daan kan jij het ons eens uitleggen?” “Ik dacht echt dat mijn resultaten goed waren ik heb toch altijd heel goed geleerd.” “Jouw cijfers zeggen duidelijk iets anders.” Zei mijn vader met een nijdige stem.

“Als ik mag dan zou ik jullie iets willen voorstellen. Het is nog niet te laat maar we moeten nu wel gaan ingrijpen. Wat zouden jullie er van denken om Daan intern te laten worden? Er is bij onze internaat afdeling een goede studie begeleiding.” “Dat zou inderdaad wel een optie zijn. We hebben in het verleden er al aan gedacht om Daan op internaat te sturen door onze jobs.” “Misschien is dat wel de oplossing.” Zei mijn mama die door haar gezicht wreef.

“Hoelang zou het duren voor hij intern kan worden? Ik bedoel hoelang is de wachtlijst van uw internaat?” “Er is net een plekje vrij maar u gaan dan wel heel snel moeten beslissen. Het is ook zo dat Daan dan van klas gaat moeten veranderen. De leerlingen van ons internaat werken met een zelfstandig leerpakket. Dat is vele intensiever.” “Mag ik ook...” “Nee Daan jij moet je mond gewoon houden.” Zei mijn vader streng tegen me.

“Dus ik mag hem inschrijven voor het internaat?” “Ja dat mag u.” “Kijk Daan we willen alleen maar het allerbeste voor je.” Zei mijn mama wanneer ik naar haar keek.

“Het zijn niet zoveel papieren hoor die u moet ondertekenen.” “Oh maar ik vertrouw u wel.” Zei mijn vader wanneer hij de documenten ondertekende.

“Ik stel voor dat Daan ineens hier blijft.” Zei Nina wanneer ze de documenten van mijn vader weer aannam. “En mijn kleren en spullen dan?” “Die kunnen wij vanavond nog brengen. Papa en ik moeten vanavond toch niet meer werken.” Zei mijn mama wanneer ze haar handtas nam.

“Goed Daan neem jij afscheid van je ouders want ik wil nu nog wel enkele zaken met jou bespreken.” “Dan gaan wij zijn spullen halen.” “U mag die straks gewoon brengen naar het internaat. Ik zal de verantwoordelijke van het internaat verwittigen dat u die spullen nog brengt. Zij bezorgt ze dan aan Daan.” “Oh dat zou zeer fijn zijn.” “Mag ik dan zelf mijn spullen niet gaan halen bij mijn ouders? Dan zie ik hen nog even.” “Daan jij hebt gehoord wat mevrouw de directrice net heeft gezegd. We geven je spullen af aan de verantwoordelijke van het internaat en zij gaat die dan jou bezorgen.” Zei mijn vader waarna het afscheid van hen maar heel koeltjes verliep.

“Jij gaat vanaf nu exact doen wat ik zeg heb jij dat begrepen Daan?” “Ja dat heb ik begrepen.” “Goed ik wil dat je op deze stoel hier gaat zitten maar doe maar eerst je broek en je boxershort naar je enkels.” Met een blos op mijn wangen deed ik dit en ik zag hoe Nina zelf met fonkelende ogen naar mijn piemel en balzak keek.

“Spreid je benen eens wat meer?” Met een blos op mijn wangen deed ik dit en voor haar ogen werd mijn piemel stijf. “mmmm” Zei Nina met fonkelende ogen en ze kwam naar mij toe en ik voelde hoe ze mijn stijve piemel vastnam. “Je vindt dit stiekem wel lekker hé.” Zei Nina met pretoogjes wanneer ze mijn ballen streelde en ik kon niets anders dan dit te bevestigen.

Nina zelf liep weer naar haar bureau en nam hier haar gsm van af. “Zo we gaan eens enkele fotootjes maken. Dus blijf zo maar zitten.”

Mijn hart bonsde in mijn keel wanneer ik Nina foto's hoorde maken en af en toe toonde ze deze aan mij. Waardoor ik mezelf zag op foto met een stijve tussen mijn benen. “Trek je voorhuid is naar achteren? Ja dat is goed.” Zei Nina met een blos op haar wangen.

“Doe je kleren maar helemaal uit.” Beval Nina me nu en terwijl ik dit deed maakte ze weer foto's van mij. Wanneer ik helemaal uitgekleed was moest ik mijn benen spreiden en weer kwam Nina naar mij toe.Dit keer nam zij mijn balzak vast en ik voelde meteen dat mijn balzak te groot was voor haar fijne hand.

Met fonkelende ogen keek ze me hierop aan en zei ze tegen mij. “Jij gaat met die lul van lul van jou iedereen rammen die ik wil! En oh ja een condoom kan je vergeten. Hoe meer zwangerschappen je scoort hoe beter voor je punten.”