Studentenhuis - 6

Roald
Eva
Het is weer knallen in de collegezaal. Natuurlijk gaat Roald weer dwars tegen me in. Zoals gewoonlijk.Ik stap, laat ik zeggen, behoorlijk geagiteerd naar buiten, als Roald me op de schouder tikt” Volgens mij zijn we er nog niet helemaal uit, Eva. Zullen we nog even verder praten onder de lunch. My treat “ Ik wil hem eerst afwimpelen, maar ik bedenk me. Waarom, geen idee. Eigenlijk heb ik alles tegen Roald. Vanaf de eerste dag zit hij me dwars, geen mening hebben we hetzelfde. Bovendien is het een verwend jochie. Steenrijke vader met groot bedrijf. Van zijn pappie een dure flat in oost gekregen, terwijl ik me te sappel werk bij de Mac, omdat ik anders op geen kilometer rond kan komen. Maar hij kijkt me zo open aan, dat ik niet kan weigeren. Eigenlijk is het best een mooie jongen. Hij heeft een open gezicht, donker krullend haar, is niet superlang, slank, misschien zelfs wat te mager, verzorgd zich goed. Ik ruik de after shave, maar die is niet overweldigend . Na een korte overdenking laat ik me meetronen naar een lunchrestaurant. Eerst zetten we de discussie nog even voort, maar als de bestelling komt besteden we vooral aandacht aan de lunch, hij een enorme pannenkoek, ik een broodje gezond. In de stilte kijk ik om me heen. Eensklaps weet ik waar ik ben. Dit eethuis staat onder studenten bekend als “Quiky”. Vanwege de achterkamertjes die er zouden zijn. Nieuwsgierig kijk ik richting w.c., en daarachter is nog een deur. Zo zo, ik lach in mezelf. Roald is nog steeds druk met zijn pannenkoek. Hij denkt ergens over na. We hebben even geen contact. Dus ik kijk verder rond. Twee tafeltjes verder zit een grote man, Marokkaans wellicht, krullend haar, grote ogen. Daar kijkt hij me recht mee aan. Hij knipoogt, kijkt in de richting van de w.c., knipoogt weer. Zit. hij me nu te verleiden? “Ja” , knikt hij vragend en hij verdwijnt naar het kleine kamertje. Of ernaast. “ Ik ga even mijn make up bijwerken”, zeg ik tegen Roald. Ik pak mijn handtasje en verdwijn….door de derde deur. Een klein kamertje, een bed, en een grote Marokkaan , die mij innemend toelacht” Rashid”, zegt hij en “Sofie” zeg ik. Verder weinig tekst. We weten waar het kamertje voor staat. Zijn lange armen slaan om me heen, trekken me tegen hem aan. Ik ruik een muskusachtige mediterrane geur,lekker, en ik proef hem, eerst de lippen, dan. de binnenkant van zijn mond,ik lik langs zijn tanden, ik voel zijn tong, ronddraaiend, nu in mijn mond. “Eerst ik”, fluister ik dwingend. Zijn handen openen mijn broek, een duwtje en ik lig ruggelings op het bed. Direct is zijn tong in mijn kruis, likt de binnenkant van mijn dijen, twee handen trekken mijn slipje naar beneden, ik hef gewillig mijn billen op, en het volgende moment blaast hij over mijn poesje, wrijft met de tong over mijn snee, hapt. Ik voel de sappen toeschieten, ik kronkel, dat hete,geile gevoel dwingt me te bewegen. Mijn billen dansen op de matras “Ik kom”, roep ik, ik kom voel ik, sidder ik. Het volgende moment is hij over me heen. “Alleen met!” roep ik nog. Hij laat me een opengescheurd pakje zien in zijn rechterhand en het volgende moment dringt hij binnen. Een heerlijke lul, een verrukkelijke lul, hij speelt, plaagt, draait, ik smeer hem, hij dringt diep binnen, maar niet diep genoeg. “Andersom”, kreun ik. Hij trekt terug, ik draai op mijn buik, steek mijn kontje omhoog, voel zijn handen op mijn heupen en weer stoot hij toe. Nu directer, geen spel, diep neuken, hij zit tegen mijn baarmoeder. Weer kom ik, nog drie keer stoot hij toe en dan voel ik het zaad in het condoom stromen. Ik val op mijn buik. Als ik me omdraai is hij al weer aangekleed. “ Ik betaal”, zegt hij, en stapt de deur uit. Wat hij betaalt is de huur van het kamertje, dat gaat per half uur, hoor ik later. Ik raap mijn slipje op, trek mijn broek aan, en fatsoeneer me. Dan wandel ik terug naar Roald. “Waar was je?”, vraagt hij. Even overweeg ik een smoes, maar wat kan die jongen mee eigenlijk schelen. “Jij had zoveel aandacht voor me, dat ik maar even een wip gemaakt heb”, zeg ik. Hij kijkt me even met open mond aan. Dan begint hij te lachen. “Je meent het?” “Jazeker, het heet hier niet voor niets het Quicky.” Hij kijkt me diep in de ogen. “Wat ben jij fantastisch eerlijk en zelfbewust. Hoe komt dat? Wie heeft daarvoor gezorgd?” Ik denk even na. “Hans”, zeg ik dan. En dan vertel ik het verhaal van de examenstunt. “Hij is leraar Duits. Hij kon kiezen uit een zwerm mooie meisjes, want we hadden schoonheden in de klas. Maar hij wilde mij. Hij had mij altijd al gewild. Mijn onzekerheid, tot dan toe een tweede huid, pelde hij af. Ik groeide, wow, wat groeide ik. Nog steeds ben ik meisje, maar veel meer vrouw”. “En waar is die Hans nu?” “Geen idee, ergens anders heen, zonder adres achter te laten”. “Ik was net met mijn gedachten bezig”, zegt Roald. " Ik durfde me niet zo te uitten. Maar nu jij zo open bent zal ik het ook zijn. Ik ben gek op je, vanaf de eerste dag dat ik je blonde kopje door de gangen van de uni zag dansen. Dat wilde ik niet toegeven, want ik wil vrij zijn. In een relatie verlies je iets. Maar dit is sterker dan mezelf. Wil je met me uitgaan. Elkaar beter leren kennen?” Ik ben flabbergasted. Geloof mijn oren niet. Maar dan zie ik de spanning op zijn gezicht, zijn onzekerheid “Oké “, zeg ik. “Laten we het eens proberen”. Ik heb een vriend.
Vervolg: Studentenhuis 7: Naar de bioscoop