De Vriendengroep - 66

Goedendag allemaal,

Ten eerste bedankt voor jullie velen reacties. Hieruit blijkt dat velen van jullie meeleven met het verhaal en de personen hierin. Het kan en zal nog alle kanten opgaan.

Ik had ondertussen al het een en ander op papier staan, maar was zeer benieuwd naar jullie inbreng. De rest van dit weekend waarin het stel beland is, is zo goed als af en ga ik samen met dit deel plaatsen.

Voor de rest heb ik al grotendeels in grote lijnen alles klaar liggen t/m H99. Maar daar zal nog wel een maandje of twee overheen gaan. Zolang ik plezier in het schrijven heb, laat ik dit verhaal lekker doormodderen. En voel je vrij mee te lezen, of het te laten voor wat het is.

We waren de zaterdagavond in relatieve rust doorgekomen. De rest had het nog wel gezellig gemaakt in het centrum van het park, waar je wat kon drinken en bowlen en ook was er livemuziek. Ik en Elise gingen even door een nieuwe, en gelukkig korte fase. Zonder al te veel tegen elkaar te zeggen, bleven we in het huisje, deden we vooral iets voor onszelf, zonder elkaar te mijden, en mocht alles wel even bezinken. Nog geen 24 uur geleden had ze alles gedaan, wat ze gedaan had met Mussa. Dat bleef gek. Want daar zat ze dan aan de keukentafel van het vakantiehuisje, gewoon een beetje haar socials af te gaan. Ik had nog koffiegezet, het voor haar ingeschonken, waarna ze me een kus gaf en me lief en verliefd aan bleef kijken. Nee, dat zat wel goed. Verklaren lukte het mij nog niet, maar het zat gelukkig wel goed.

Er kwam wat meer leven in de brouwerij toen ze naast me op de bank kwam zitten, en me een berichtje liet lezen in hun groepsapp. Daar zat ik niet in. Ik zag foto's van het feestje voorbijkomen, die ik ook al eerder vandaag had gezien. Dat was ergens wel spannend, en zo keken ik en Elise elkaar dan ook aan. Iedereen had wel ergens op gereageerd, zo ook Mussa die verder deed alsof zijn neus bloedde, en zelfs Jeff had gezegd het jammer te vinden er niet bij zijn geweest. Dat vond ik misschien ergens ook nog wel jammer... Al was ik blij met hoe het zich gisteren allemaal had afgespeeld zonder hem. Maar daarvoor kwam ze niet naast me zitten.

Maja, die nergens op gereageerd had, kondigde nu aan dat ze toch nog even zouden komen. Morgen. Een dagje. Ze waren in de buurt. En Pawel kwam dus mee. Heel de chat explodeerde hierna omdat ze blij waren dat ze toch nog kwam. Ik was met name benieuwd naar hoe hun de laatste periode waren doorgekomen. En ik vond het leuk Pawel weer te gaan zien. Bij Maja had ik wat dubbele gevoelens, aangezien de ramp die Brugge was geworden, mede te danken was aan haar.

De volgende ochtend kwamen ze dan ook opeens aangelopen, toen wij nog aan het ontbijt zaten in een nog vroege ochtendzon en de verhalen van de avond ervoor de revue passeerden. Ze hadden elkaars hand in ieder geval nog vast. Maja wuifde, Pawel daarna ook. Ze hielden zich nog op de vlakte. En wat bedaard schoven ze aan, maar al snel werden ze door de groep opgenomen. Als vanzelf raakten ik en Joey met Pawel aan de praat, en ging het nog over de oppervlakkige dingen van het leven. Niemand durfde ook het onderwerp, wat hun ruzie was, aan te snijden. Ik had vanochtend een gesprek opgevangen tussen Hila en Sophia. Want wie anders dan Sophia wist natuurlijk weer meer over dit stel. Pas toen bekend was dat Jeff niet zou komen, had Pawel zich over laten halen. Het feestje had hij geen trek in. Maja vond tegenwoordig alles best, had ik Sophia horen zeggen. Die leek nog steeds veel spijt te hebben en wilde kosten wat kost Pawel behouden. Zo begreep ik het. Elise bevestigde dit niet veel later toen ik het haar vertelde. Zij en Maja hadden nog wel contact, wat mij eerlijk gezegd een beetje ontgaan was. Daar werd ik wel nieuwsgierig van. Pawel had zich alsnog moeten laten overhalen dan een dagje te komen. Wat was hij toen kwaad, zeg... Ik begreep dat wel. Voortkomend uit teleurstelling die ik ook had mogen ervaren. Wij waren er vervolgens op onze eigen, zieke, maar ook wel mooie manier mee omgegaan. Ik was benieuwd naar de gesprekken die zij gevoerd hadden na dat alles. Als ik de kans krijg, zou ik het hem zeker vragen. Al kon ik het misschien ook wel aan Elise vragen. Die was vast meer op de hoogte. Zoals wel vaker. Al hoorde ik het liever van hemzelf. Het was grappig om te zien hoe de hele dynamiek in de groep veranderde met deze twee erbij. Iedereen leek iets voorzichtiger, en vooral minder flirterig over te komen. Want over en weer werden nog wel eens blikken gespeeld, waar dan niet al te veel van gemaakt moest worden. Dat dan weer wel. Dat was nu voorbij. De aanwezigheid van Maja en Pawel hield iedereen weer scherp. Het was leuk allemaal, maar het kon natuurlijk ook misgaan. Of net niet misgaan, zoals bij mij en Elise, en zoals bij Pawel en Maja. We hadden dan ook wel wat gemeen met dit stel.

In een oogopslag leken Elise en Maja ook veel op elkaar. Zou Jeff een type hebben? Anders ik wel. Beide meiden spraken enorm tot de verbeelding. Zeker met de verbeeldingskracht die ze zelf ook leken te hebben, laat staan met wat ik had. Net als Elise was Maja een brunette met mooi, glanzend haar wat ongeveer even lang was. Zelfs qua kleur was het bijna identiek. Totdat de zon erop schijnt. Dan geeft dat van Maja bijna een rode gloed. In het gezicht waren ze overduidelijk anders, hoor. De ogen van Elise waren blauw/groen, die van Maja bruin/groen. Dat zal dat Oosterse wel zijn. Klein detail. Maja had wel ogen die veel meer leken te spreken. Dat kon ook door haar make-up komen, net als Elise aan de bescheiden, maar indrukwekkende kant. Maja was wel iets poppiger. Elise had een gezonde volle snoet. Echt Hollands, zal ik maar zeggen. Ik kon niet zeggen dat wat Maja dan had, echt Pools was, maar het zou wellicht kunnen. Ze was ook iets ranker en slanker dan Elise, iets kleiner om te zien, al scheelden ze niet veel qua lengte. Ik was geen kleine jongen, maar die Pawel was echt aan de lange kant. Dat zag je goed als ze naast elkaar stonden. Maja had ook iets minder moeite met het bloot laten vallen van een schouder of been. Die was iets vrijer daarin. Bij mij had Elise daar natuurlijk ook geen moeite mee, maar ze kleedde zich gewoon iets minder makkelijk op die manier in het bijzijn van anderen. Zoals ook op het feestje van Mussa, waar ze er nog redelijk bedekt bijliep met slechts een bescheiden decolleté. Maja droeg nu een lekker zomers jurkje, zwart met veel en drukke oranje en gele bloemen, waarbij een schouder bloot viel en een bandje van haar bh. Ook had ze zitten haar benen over elkaar heen gegooid, en glommen ze in de nog prille zon. Maja mocht er zeker wel wezen. Uiterlijk vertoon was dan weliswaar belangrijk, maar het was niet de reden waarom de twee mij zo bezighielden op dit moment. Want wat ze het meest gemeen hadden, en wat je niet eens kan zien, is hoe ze over bepaalde dingen dachten in de intieme sferen binnen deze vriendengroep. Ergens was ik het spoor wel bijster geraakt toen Elise me zei dat heel Brugge en met wat daar had kunnen gebeuren, het idee was van haarzelf, Jeff en deze Maja. Wat dat zei? Geen idee. Maar het liet me niet los. Nu niet, dan.

Zeker niet als ik zie dat de twee elkaar even opzoeken. Ik hoef er waarschijnlijk niks achter te zoeken. Het is vast niet zo dat ze het dan meteen daar over zouden hebben. Als ze er al wat over kwijt hadden gewild, hadden ze dat wel via de app gedaan. En dat hadden ze vast gedaan. Al was het maar over het mislukken van die hele onderneming. Of Elise verteld heeft dat het haar nog wel gelukt was er in ieder geval iets aan over te houden, wist ik dan weer niet. Ook ik hoefde echt niet alles te weten over wat ze wel en niet deelde met haar vriendinnen. Zolang ik maar in grote lijnen wist wat er speelde, en niet in het duister werd gehouden. Ergens vond ik het spannend. Niet dat ze stonden te smoezen nu, maar dat ze het wellicht wel verklapte over wat ze gisteren gedaan met enige ondeugd en spanning. Zo stonden we er dan ook wel een beetje in. Zou Maja dan toch jaloers zijn? Zoiets kon ik me ergens wel voorstellen. Voor haar ging het allemaal niet door. Elise had er twee in Brugge, en gisteren was ook een behoorlijke prestatie geweest. En daarnaast was onze relatie nog meer dan okay, ondanks dat alles. Misschien was Maja daar wel jaloers op? Of misschien hadden ze het wel over iets heel anders. Toch voegde haar aanwezigheid iets toe. Weer een nieuw spannend randje.

Niet heel veel later hadden ik en Elise dan nog een momentje samen. Zij vertelde dan toch wat meet over Maja en Pawel. Maar niet over wat Maja had gewild of wat ze van Elise zelf had mogen horen.

'Ze hebben het echt niet makkelijk gehad.' zei ze over de twee, en ze keek zelfs wat bezorgd.

'Wij ook niet.' zei ik haar daarop. Dat leek alweer lang geleden, maar was natuurlijk niet zo.

'Nee.' zegt ze. 'Maar Maja heeft niet gedaan wat ik gedaan heb.' merkt ze terecht op. Pawel had alleen nog maar boos kunnen worden over dat gedoe drie jaar geleden. Toen was hij nog niet eens in beeld. Of had ook Maja meerdere advances gemaakt in die tussentijd, en dan vooral aan het adres van Jeff? Dat veranderde de zaak dan wel, natuurlijk. Goed, dat deerde ons nu even niet.

'Bizar dat je gedaan hebt, wat je gedaan hebt.' lach ik naar Elise, en geef zo ook aan dat het nog steeds goed is dat ze dat gedaan heeft. Hier begint zij ook om te glimlachen. Een wat sluikse grijns verschijnt op haar mond terwijl haar ogen me juist zo lief aankijken.

'Besef ik me weer hoe dankbaar ik moet zijn dat ik jou heb.' zei ze lief en zachtjes. Ze leunt even tegen me aan, schouder aan schouder. We staan van een afstandje naar de groep te kijken die plezier hebben en toch van niks lijken te weten. Dit vinden we leuk. Alsof we ons volgende doelwit aan het uitkiezen waren, zo stonden we hier als twee jagers. Jagen en verzamelen. Wie werd de volgende? Wie konden we nog toevoegen aan ons geheimpje? Kamila keek wel een aantal keer onze kant op. Wist ze het? Ze lachte dan gewoon lief. We moesten het ook nog een keertje over haar hebben, maar het was duidelijk dat Maja en Pawel even alle aandacht trokken. Ook die van ons.

'Niet vergeten dan.' zeg ik haar nog, en leg een hand op haar rug, die ik laat afzakken naar haar billen om daar uitdagend in te knijpen.

'Was ik niet van plan. En anders vertrouw ik erop dat je me er wel aan herinnert.' kijkt ze me nu een stuk verleidelijker aan, en nog net zo dankbaar. We waren deze ochtend en gisterenavond zonder seks doorgekomen, wat voor ons doen toch even wennen was. Heel even was ik bang of alles haar dan toch te veel was geworden, maar gelukkig liet ze me nu alweer merken nog altijd in vuur en vlam te staan voor mij. De verschillen met het Poolse stel waren dan ook snel duidelijk. En dit was het grootste verschil. En of dat gezond was of niet, is nog steeds iets wat ik niet kan beantwoorden. Maar gelukkig maakte het ons wel. Een aantal personen werd er wat minder gelukkig van ondertussen, maar altijd pas nadat ze van ons geprofiteerd leken te hebben, doelende op een Hyun en een Mussa, waar ik in ieder geval geen medelijden mee kon hebben.

'Maar ik ben blij dat ze weer samen zijn. Ik ken Pawel niet goed, maar ze verdient wel zo iemand.' zei ze er nog over, en dacht ze vooral aan het welzijn van Maja, wat logisch was, maar ook erg krom.

'Zij heeft alles afgezworen dan?' probeerde ik nu wel te vissen, en op te komen voor Pawel. Ze kijkt me verrast aan. 'Verdient hij niet beter dan, als hij zo goed voor haar is?' wilde ik wel weten. Maar daar had ze helemaal niet over nagedacht. Dat interesseerde haar ook niet. Daar was ze ook eerlijk in. En dat begreep ik ook. En zij begreep mij dan weer. Fijn dat wij elkaar wel konden begrijpen. En dat op zoveel vlakken. Toch zie ik Elise even twijfelen.

'Weet niet of ik je dit moet zeggen. Zou eigenlijk m'n mond houden.' zegt ze dan, en ze kijkt me al wat ondeugend aan. Ik wist het! Ze wist meer. Het was wel even over iets gegaan tussen die twee, wat zeker niet iedereen mocht horen.

'Nee, je moet het me nu vertellen.' ga ik er gretig op in, en ze wist natuurlijk al dat ik ook vast al het een en ander had zitten verzinnen.

'Okay.' zegt ze dan alsof ze juice heeft. 'Ook Pawel heeft wel wat water bij de wijn gedaan, hoor, als ik het zo mag noemen.' noemde ze het dus.

'In de zin van...?' moest ik haar wel vragen om zeker te weten waar het over ging. Elise wikt en weegt. Wat kan ze vertellen en wat niet? Nieuwsgierig was ik wel, maar zou het begrijpen dat ze nog wat terughoudend was. Hun situatie was nog precair, geloofde ik.

'Ze ging niet in detail. Maar laten we het erop houden dat ook zij wat aan het verkennen zijn geslagen.' noemde ze het toen. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Niet van Pawel.

'Meen je?' zeg ik haar dan ook. Ze grinnikt en knikt.

'Zo zie je maar.' noemt ze het. Nee, niets was wat het leek. Daar konden wij over meepraten. En dat was misschien ook wel het idee. 'Ze hebben een soort lijstje gemaakt met wat ze willen. En dan kijken ze of het ook zou kunnen.' verklapt ze nog meer. 'Ook hij had wel een paar dingen, ondertussen. Dus, ja.' vond ze het zelf ook wel aan de ene kant wat opmerkelijk. Dit kwam ook uit het niets. Net als hun bezoek. Elise en Maja hadden er vast al eerder contact over gehad. In ieder geval over hun relatie en misschien ook wel over hoe wij het hadden aangepakt. Dan ging Elise vast niet in detail. Nog niet, in ieder geval.

'Maar wil je dat ook? Een lijstje?' vroeg ik haar wel. Dat zag ik zelf niet echt zitten.

'Muah.' reageert ze gelukkig. 'Niet om af te werken. Maar iets voor mezelf opschrijven, kan wel toch?' vroeg ze me daar wel over.

'En dat ik het dan een keer stiekem vind?' grinnikte ik nu naar haar, omdat ze het zo kinderlijk wist te maken op een leuke manier.

'Precies.' lacht ze terug en sluit ze af met een vlugge kus op de mond, voordat ze me voorging naar de groep. Tja, wat moest ik hier nou van denken?