Schoonmaken Bij Hans

Disclaimer: dit is een vrij lang verhaal met een rustige opbouw en veel details. De focus ligt op exhibitionisme, kleding, stiekeme verleiding en het uit contact blijven. Als dat niet jouw ding is, kijk dan vooral verder naar een ander verhaal ;) Het tweede deel van dit verhaal wordt behoorlijk 'kinky'.

*PLING* - Je kijkt op je telefoon en ziet dat je een berichtje hebt ontvangen van ene 'Hans46': "Hi Chantal, ben je nog op zoek naar een baantje in de schoonmaak? Met groet, Hans". Omdat je graag wat extra wil bijverdienen naast je parttime baan in de zorg, heb je onlangs een oproepje op Marktplaats gezet voor een schoonmaakadresje. Je ziet dat Hans ook in Haarlem woont en besluit direct te reageren dat je nog beschikbaar bent, en vraagt of hij iets meer wil vertellen over wat er precies nodig is. Een minuut of vijf later krijg je de volgende reactie terug:

"Hi Chantal, ik ben op zoek naar iemand voor vier uur per week. Ik woon alleen en kom er helaas niet aan toe om zelf mijn huis schoon te maken. Ik zoek iemand die oog heeft voor detail en rustig te werk gaat. Ik werk vanuit huis, maar ik zal proberen je niet in de weg te lopen. Graag maak ik een afspraak met je voor een eerste kennismaking. Met groet, Hans".

"Hmmm", denk je, "het idee om alleen bij een alleenwonende man van vermoedelijk 46 jaar in huis te werken, als hij zelf dus ook thuis is, vind ik eigenlijk niet zo heel prettig. Wat nu als hij verkeerde intenties heeft?!". Daarbij zou het niet eerste keer zijn dat je met je 23 jaar, je lange blonde haren, en je toch wel aantrekkelijke slanke lichaam met een lengte van 1.70 meter, mannen onbedoeld op verkeerde ideeën brengt. Je hebt de neiging om een beetje naïef te zijn wat dat betreft, en je bent soms een beetje onhandig.

"Ach, ik kan op zijn minst even kennis gaan maken, toch? Misschien is het wel gewoon een hele aardige man. Hij komt in elk geval serieus over. Bovendien heeft hij geen foto van mij gezien, en weet hij ook niet hoe oud ik ben, dus het is niet alsof hij mij daarop geselecteerd heeft. Daarnaast is het lekker dichtbij en kan ik er zo op de fiets naartoe!", gaat er door je hoofd heen. Je besluit om het een kans te geven.

Je spreekt met hem af voor donderdagochtend 10.00 uur en hij stuurt je zijn adresgegevens door. Je ziet dat hij vlakbij de sportschool woont waar je altijd naartoe gaat, dus je bedenkt om na het gesprek even lekker te gaan sporten. Die bewuste donderdagochtend neem je een uitgebreide douche en sta je vervolgens naakt voor je kledingkast en pakt er een eenvoudige lichtgrijze legging uit met een rode sportbeha. De legging is wat aan de strakke kant, maar het kan nog nét.

Sporten met ondergoed aan vind je maar niks, omdat het dan altijd een beetje gaat schuren bij je poesje. Bovendien vind je die randjes eronder niet zo mooi om te zien. Je trekt alleen de legging en de sportbeha aan en kijkt naar jezelf in de spiegel: "Hmm, die legging is toch wel erg strak geworden", besef je je, als je ziet dat je schaamlippen zich er een klein beetje in aftekenen. Aan de achterkant sluit de legging ook nauw aan, en kruipt de naad van de legging diep tussen je goedgevormde billen.

Je hebt zeker geen zandloperfiguur, maar je bent stiekem best trots op je heupen en je strakke buikje. Je hebt geen tatoeages of piercings, en bent eigenlijk best wel een braaf meisje. De sportbeha, wat eigenlijk gewoon een crop topje is met een strakke band aan de onderkant, heeft een aardig decolleté. Je ziet dat je C-cup er goed in uitkomt. Als je goed kijkt, zie je dat je tepels een klein beetje door de stof heen priemen.

Je vraagt je af of deze outfit toch niet iets te gewaagd is voor je kennismaking met Hans: "Misschien moet ik toch maar even iets anders aantrekken", al voel je je hier eigenlijk wel lekker vrij in. Het sluit zo goed aan op je lichaam, dat het een beetje aanvoelt als een tweede huid.

"Hoeveel tijd heb ik nog?", vraag je je af. Je kijkt snel op je smartwatch en ziet dat je toch wel haast moet maken nu. "Nou ja, dan toch maar gewoon in deze outfit naar Hans, het is maar een kennismaking!". Je twijfelt nog even of je een vestje aan zal doen, maar omdat het erg warm wordt vandaag, laat je dat achterwege. Sneakertjes aan, en gaan!

Je pakt snel je spullen en springt op je fiets richting het adres van Hans. Het blijkt een groot appartementencomplex te zijn waar hij woont, maar gelukkig staat goed aangegeven waar je moet zijn en je kunt toevallig met een oudere man mee het pand inlopen naar de lift. Je staat samen met de man in de lift, en hebt daardoor geen kans om goed in de liftspiegel te kunnen kijken.

Je ziet dat de man best wel overdreven met zijn ogen langs je lichaam gaat en je voelt je er een beetje ongemakkelijk bij. "Zo te zien moet ik ook op de achtste verdieping zijn", zeg je in een poging de situatie wat minder ongemakkelijk te maken, en jullie lopen samen de galerij op. Uiteraard laat de man je voorgaan, en je merkt dat hij vlak achter je blijft lopen.

*FLITS... FLITS, FLITS...*

"Hoor ik nu het geluid van een fotocamera? Is hij stiekem foto's van mij aan het maken? Toch niet van mijn kont???" Je durft niet achterom te kijken en bent dan ook opgelucht als je aankomt bij nummer 53, het huisnummer van Hans. De onbekende man loopt je voorbij en wenst je met een grote glimlach op zijn gezicht nog een prettige dag. Je kijkt hem na, maar zegt niks terug. "Wat een viespeuk!", denk je, en je belt snel aan bij Hans.

Je kijkt nog even omlaag naar je outfit, en ziet nu pas dat je legging wel erg hoog opgetrokken is (waarschijnlijk door het harde fietsen) en je schaamlippen duidelijk zichtbaar zijn. Ook zie je nu dat je sportbeha wat omhoog gekropen is tot net onder je borsten, waardoor je decolleté nog iets meer ruimte heeft gekregen. "Shit... geen wonder dat die man zo aan het gluren was!", denk je. Net op het moment dat je je outfit een beetje wil corrigeren, gaat de deur van het appartement met een zwiep open. "Hallo! Jij moet Chantal zijn?"

Je verschrikt even, maar ziet dan gelukkig een goed verzorgde en vriendelijke blanke man voor je staan. Hij is vrij lang, je schat zo'n 1.90 meter. Hij heeft kort donker haar, draagt een hippe bril en heeft een licht stoppelbaardje. Hij draagt een korte trainingsbroek met een net bloesje erop met korte mouwen. "Typisch voor thuiswerkers, haha", denk je.

Je vindt het best een aantrekkelijke man om te zien, voor zijn leeftijd ten minste. Enthousiast zeg je: "Hallo meneer!". Hij geeft je een vrij stevige hand om zich voor te stellen, en je ziet dat zijn blik heel snel langs je lichaam gaat. Je vertelt dat je na het gesprek naar de sportschool wil, en daarom maar vast je sportkleding aangetrokken hebt. "Ik hoop dat dat geen probleem is" zeg je een beetje bescheiden. "Helemaal prima hoor, meid", zegt Hans dan, "Kom gauw verder. Graag je schoenen even uittrekken bij de deur.". Je sluit de voordeur achter je en je bukt diep voorover, met je gezicht richting Hans, om je sneakertjes uit te trekken en zet deze netjes naast het schoenenkastje. Als je weer omhoog komt, kijkt Hans je met een tevreden glimlach aan en gebaard je om mee te lopen.

Op je blote voeten met bescheiden maatje 37 (veel te warm voor sokken vandaag!) loop je met hem mee door de gang, naar de woonkamer, en hij wijst naar de bank waarbij een glas water op een tafeltje staat: "Ga lekker zitten!". Hans gaat schuin tegenover je zitten op de andere bank. Omdat de bank waar jij op zit wat aan de diepe kant is, ga je wat naar voren gebogen op het randje van de bank zitten.

Hans is je sinds je binnenkomst nog geen seconde uit het oog verloren, waardoor je nog steeds geen kans gehad hebt om je outfit te corrigeren. Je ziet in je ooghoeken dat je borsten voor een groot deel zichtbaar zijn in je decolleté. Je kunt van bovenaf nu zelfs de aanzet van je tepelhoven zien. Je besluit er verder maar geen aandacht aan te besteden, in de hoop dat het Hans niet te veel opvalt. "Pfoe, het is wel echt heel warm hier in huis", denk je, en je drinkt het glas water in één keer leeg. Omdat je dit echter zo snel doet, vliegen er een paar druppels water langs het glas en deze belanden precies tussen je borsten. Je voelt hoe de druppels langzaam naar beneden glijden, maar doet net alsof je niets doorhebt.

Jullie praten eerst wat over koetjes en kalfjes, en hij vertelt dat hij programmeur is en zelf zijn werktijden kan bepalen. Hij geeft aan dat het belangrijk is dat hij zich goed kan concentreren, en daarom iemand zoekt die heel stil en rustig te werk kan gaan. Je geeft aan dat je van jezelf een rustig persoon bent, en dat je harde geluiden zelf ook niet zo fijn vindt: "U hoeft zich daar geen zorgen over te maken hoor! Ik zal extra stil zijn tijdens het schoonmaken."

Het valt je opnieuw op dat Hans er nog best goed uitziet voor zijn leeftijd. Zo heeft hij nog weinig rimpels in zijn gezicht, en dat met 46 jaar! Ook zie je dat Hans af en toe een korte blik werpt op je decolleté. "Tsja, ik snap ergens wel dat dit uitzicht hem misschien een beetje afleidt. Zo lang hij niet gaat staren, vind ik het niet zo erg. Als ik hier kom schoonmaken, zorg ik gewoon dat ik wat meer propere kleding aantrek.", denk je. Je vraagt je af je mag tutoyeren, maar omdat Hans hier zelf niks over gezegd heeft, kies je ervoor om beleefd te blijven en hem gewoon met "meneer" en "u" aan te blijven spreken.

De kennismaking verloopt verder heel soepeltjes en je hebt er wel eigenlijk wel een goed gevoel bij om hier aan de slag te gaan! Je eerste indruk van Hans is in elk geval positief. Hij komt heel vriendelijk over en je voelt je best op je gemak bij hem. Jullie zijn het snel eens over je uurloon en spreken af dat je elke donderdag van 10.00 tot 14.00 uur langskomt voor de schoonmaak.

Hans vraagt of je eventueel direct vandaag al kunt starten: "Je bent er nu toch, en zoals je misschien al gezien hebt, is het wel nodig dat er schoongemaakt wordt." Je twijfelt even, omdat je natuurlijk wilde gaan sporten, maar besluit je direct van je goeie kant te laten zien en gaat akkoord met zijn voorstel. "Dan maar wat later naar de sportschool", denk je.

"Heeft u dan misschien wel andere kleding voor mij om in te werken? Want ik wil deze kleding liever niet vies maken!" Eigenlijk interesseert dat je helemaal niet zoveel, maar je voelt je er niet zo prettig bij om in deze outfit schoon te moeten maken, omdat het toch wat meer laat zien dan je lief is. Zeker als je straks steeds moet bukken en opstaan in je legging en je sportbeha, die dan schijnbaar een beetje een eigen leven gaan leiden.

"Oh, geen enkel probleem hoor, Chantal", zegt Hans dan. "Ik heb nog wel wat oude dameskleding liggen die je kunt lenen. Ik zal het voor je klaarleggen in de slaapkamer. Volgens mij heb je ongeveer dezelfde maten als mijn ex-vrouw, dus dat moet wel lukken." Met een zichtbare opluchting in je gezicht kijk je Hans na, terwijl hij naar de slaapkamer loopt.

Je staat op van de bank en kijkt nog eens naar de status van je outfit, en tot je schrik zie je dat er nu zelfs een klein zweetplekje ontstaan is ter hoogte van je poesje. "Shit, wat moet Hans wel niet denken als hij dat ziet? Het is ook zo warm vandaag, en hier in huis ook! Pfft." Je doet snel een poging om je legging tussen je schaamlippen uit te trekken en staat een beetje onhandig tussen je benen aan je legging te pulliken.

Uitgerekend op dat moment komt Hans weer binnenlopen en hij zegt dat hij een setje voor je klaargelegd heeft: "Tweede deur aan je linkerhand", en hij wijst naar de gang. Je gaat snel rechtop staan: "Heel fijn, dank u wel, meneer!" en met een wat verlegen glimlach op je gezicht loop je op je blote voeten richting de slaapkamer.

Je sluit de deur van de slaapkamer achter je en ziet al snel het setje kleding dat Hans heeft klaargelegd op zijn bed liggen. "Top!... maar wacht, wat is dit nou?!", vraag je je af, en je bekijkt het setje eens goed. Het bestaat uit een wijd uitlopend, tamelijk kort en fleurig rokje van dunne stof en is rood van kleur met een wit motiefje erop. Er ligt een spierwit topje bij dat meer lijkt op een naveltruitje, zo kort is het. "Verwacht Hans echt dat ik dit aantrek?!", denk je verschrikt. Je kijkt nog een keer goed om je heen, maar je ziet verder geen kleding liggen. Een klein beetje in paniek denk je na over wat je zal doen: "Ik heb natuurlijk zelf gevraagd om andere kleding, en ik wil niet ondankbaar overkomen. Het zou ook een beetje raar zijn als ik nu in dezelfde outfit terugkom. Misschien moest ik het toch maar even proberen om te kijken hoe het staat?".

Je stroopt vlug je legging naar beneden en wordt dan geconfronteerd met het feit dat je natuurlijk geen slipje aangetrokken had die ochtend. "SHIIIT! Helemaal vergeten!!", denk je en de paniek slaat alweer toe. "Help... wat moet ik nu doen?!" Je wil je nieuwe baas echter ook niet teleurstellen op je eerste werkdag, dus je besluit toch maar gewoon het setje te proberen. "Het is niet alsof hij weet dat ik geen slipje aan heb, ten minste... dat hoop ik!"

Als je het setje aan hebt, kijk je naar jezelf in de grote wandspiegel. Het rokje heeft alleen bovenin een elastieken band en je trekt het rokje op tot net onder je navel. Je draait je om en ziet dat het rokje aan de achterkant zelfs nog iets korter is dan aan de voorkant. Het komt echt maar tot zo'n 10 cm onder je billen. Het topje is veel te wijd, erg laag uitgesneden, en eindigt zo'n 10 cm boven je navel. In tegenstelling tot je sportbeha, is dit topje aan de onderkant ook wijd, dus het zweeft letterlijk óp je borsten. Ook bij dit topje zie je hoe je tepels door de dunne stof heen prikken, en omdat het wit van kleur is, valt het nog meer op.

"Ik vind deze outfit me stiekem best sexy staan, maar hierin kan ik toch moeilijk gaan schoonmaken? Zeker niet met Hans in de buurt!", denk je. Terwijl je hard nadenkt over wat je nu in godsnaam moet doen, hoor je opeens Hans roepen vanuit de woonkamer: "Lukt het allemaal, Chantal?". Je merkt dat je intussen een beetje rood aanloopt door de stress, en door de warmte waarschijnlijk.

"Wat zal ik doen, wat zal ik doen...". Je wil je nieuwe baas ook niet langer laten wachten en besluit dan toch maar de stoute schoenen aan te trekken en in deze outfit terug te gaan naar de woonkamer. Hans kijkt je aan en je ziet opnieuw zijn blik even snel langs je hele lichaam glijden. Om niet te laten merken dat je je eigenlijk heel ongemakkelijk voelt, doe je net alsof er niks mis is met het veel te uitdagende outfitje dat je nu draagt en je zet een grote glimlach naar hem op. "Ik ben er klaar voor, meneer!", roep je enthousiast. Ook Hans doet alsof het heel normaal is dat je er zo bijloopt en stelt voor je een korte rondleiding te geven en je de schoonmaakspullen te wijzen.

Hij zegt erbij dat hij je in het begin een beetje zal begeleiden. Dat vind je wel fijn, want je wil het graag goed doen! Terwijl jullie samen door zijn huis lopen voor de rondleiding, voel je je toch wel heel erg bloot, zo zonder slipje onder het korte rokje. Ook merk je dat je borsten bij elke stap die je zet flink meebewegen, omdat ze natuurlijk alle vrijheid hebben onder het wijde topje. Je probeert je nu maar te focussen op wat Hans allemaal te vertellen heeft over zijn inrichting, en je volgt hem braaf door het huis.

Het huis is niet zo groot, dus de rondleiding is snel gedaan. Hans vraagt of je meeloopt naar de keuken en wijst je de schoonmaakspullen onderin het keukenkastje. "Kijk maar even wat er allemaal staat, en wat je misschien nog nodig hebt. Dan zal ik zorgen dat ik de spullen de volgende keer dat je komt in huis heb". Je bukt direct voorover richting het onderste kastje, niet realiserende dat je rokje daardoor aan de achterkant een stukje omhoog kruipt.

Er staan een heleboel spullen in het kastje en het duurt dan ook even voordat je alles bekeken hebt. Op een gegeven moment besef je opeens hoe je erbij staat, en dat Hans nog steeds naast je staat. "Oeps... ik kan misschien beter even door mijn knieën gaan. Ik hoop maar dat hij niks heeft kunnen zien!", denk je, en je laat je kont naar beneden zakken zodat je op je hurken zit. Omdat je nu echter voorover gebogen zit, ontstaat er een flinke inkijk en heeft Hans zo vrij zicht op je borsten. Snel ga je door de laatste spullen heen. Je pakt vervolgens een emmer, een doekje en een fles allesreiniger uit het kastje. Je staat rechtop en zegt dat je voorlopig wel vooruit kunt.

Hans stelt voor dat je begint met het schoonmaken van de glazen salontafel. "Ik wil dat je beide lagen goed schoonmaakt, en ook gelijk maar de vloer onder de tafel afneemt." Je herinnert je wat Hans gezegd heeft, dat hij wil dat je stil en rustig werkt en je gaat dan ook je uiterste best doen om hierop te letten. Je maakt een sopje met allesreiniger en loopt rustig de woonkamer in. De salontafel is vrij groot en staat in het midden van de woonkamer, omgeven door twee banken met een flinke ruimte ertussen. Op de vloer ligt een hoogpolig tapijt wat lekker zacht aanvoelt onder je blote voeten. Je gaat op je knieën voor de tafel zitten en begint met de bovenste laag.

Hans is ondertussen op de bank gaan zitten met zijn laptop op schoot en zit nu middenin je gezichtsveld. "Die zal wel aan het werk zijn", denk je. Je begint met het leegmaken van de tafel en verplaatst de spulletjes naar de bank naast je. Je merkt op dat het erg stil is in huis. Je hoort alleen af en toe Hans wat typen op zijn laptop. "Is het goed als ik het hier neerzet, meneer?", vraag je zachtjes, en Hans kijkt op van zijn laptop. Terwijl je dit vraagt hang je nog een beetje voorover richting de bank. Je bent je er niet meer van bewust dat je topje veel te wijd is en Hans nu bijna je volledige borsten kan bekijken. Je leunt zelfs nog iets verder voorover en wijst daarbij naar de spulletjes die je al op de bank geplaatst hebt.

"Dat is goed hoor, Chantal, maar eerst vragen, dan doen hè?", zegt hij een beetje streng en hij gaat weer verder met zijn laptop. "Oké, meneer", reageer je een beetje verlegen. "Oeps, ik moet nog oppassen dat mijn borsten niet uit het topje vallen!", denk je opeens, en je gaat gauw rechtop zitten. Je doet een poging het topje te fatsoeneren door het een beetje naar achteren te trekken, met als gevolg dat het topje aan de voorkant iets omhoog komt.

Je gaat verder met het soppen van de tafel. Hierbij beweeg je rustig rondom de tafel, op je knieën over het tapijt. "Tijd voor de tweede laag van de tafel", denk je. Je zet je knieën een stukje naar achteren en je gaat met je billen op je voeten zitten. Omdat de tweede laag een stuk lager bij de grond is, moet je ver voorover buigen om onder de bovenste laag van de tafel uit te komen. Hierbij lift je steeds je billen een klein stukje op.

Het rokje dat je aan hebt is zo licht, dat het al snel onder je billen vandaan schuift, en over je blote voeten heen valt. Als je dan je billen een keer iets verder naar rechts op je voeten plaatst, voel je hoe je de hiel van rechtervoet tussen je benen uitkomt en tegen je blote poesje aanduwt. "Oh ja, dat is waar ook, ik heb helemaal geen slipje aan!" Je wiebelt stiekem even op de hiel van je voet en masseert zo onopvallend je poesje. Omdat je je vanmorgen nog goed geschoren hebt, voelt het lekker glad aan. Je merkt dat je het er behoorlijk warm van krijgt, zo vlak voor de neus van je baas! "Hij moest eens weten, hihi", denk je stout, "gelukkig kan hij toch niks zien!".

"Als ik je een tip mag geven, dan kun je beter voor de tafel gaan liggen op het tapijt. Dan kun je er beter bij.", zegt je baas dan opeens. Daar had je eigenlijk helemaal niet aan gedacht, en dat lijkt je dan ook wel een goed idee! Naïef als je bent, schuif je je knieën naar achteren over het tapijt, net zo lang totdat je op je buik op de grond ligt, steunend op je ellebogen en je brengt je voeten in de lucht. Vanaf de andere kant van de tafel til je je hoofd omhoog richting je baas en zegt een beetje hijgend van de warmte: "Bedankt voor de tip, meneer!" Omdat de bovenste laag van de tafel van glas is, kan Hans nu heel makkelijk diep in je topje kijken en je borsten vrij zien bungelen bij elke beweging die je maakt. Jij bent nu echter alleen maar gefocust op het poetsen.

Door de actie van daarnet is je rokje een stukje omhoog geschoven, en is zelfs het onderste randje van je billen ontbloot, maar dat heb je helemaal niet in de gaten! Je gaat rustig aan verder met het poetsen van de tweede laag en schuift hierbij stukje voor stukje met je ellebogen over het vloerkleed rond de tafel. Je verplaatst hierbij steeds eerst je ene been, en daarna je andere been. ten minste, dat was je bedoeling, want je vergeet soms om je andere been te verplaatsen, waardoor je dus met je benen een stukje open op de grond ligt. Je bent zo geconcentreerd bezig dat je niet in de gaten hebt dat hierdoor niet alleen de aanzet van je billen, maar af en toe ook een klein stukje van je poesje te zien is!

Na zeker vijf minuten rondom de tafel te schuiven ben je tevreden en je kijkt nog eens omhoog vanuit deze positie naar de bovenste laag die je net schoongemaakt had. Je ligt nu met je benen richting je baas. Omdat de bovenste laag van glas is, zie je dat er wat vlekken op de onderkant van het glas zitten en je besluit om die dan ook maar gelijk schoon te maken. Daar kun je echter lastig bij komen vanuit deze positie, en blijkbaar heeft je baas dit ook in de gaten want hij stelt voor dat je je omdraait, zodat je op je rug komt te liggen voor de tafel. "Dat ik daar nu zelf niet aan gedacht heb", denk je, en je draait je op je rug en legt je hoofd op het randje van de onderste laag van de tafel. "Nu kan ik ten minste ook goed zien wat ik aan het doen ben.", denk je. Je voeten zet je rechtop neer op de vloer voor wat extra steun en je begint met het poetsen van de onderkant van het glas.

Doordat je knieën omhoog gericht zijn, valt je rokje aan de voorkant naar beneden tegen je buik. De achterkant van het rokje had je nog niet gecorrigeerd, maar omdat je nu met je billen op het tapijt ligt, heb je dit niet in de gaten. Je doet je best om elk plekje goed schoon te maken en zet je voeten een stukje uit elkaar om in balans te blijven.

Ook nu beweeg je weer rondom de tafel, door eerst je ene voet te verplaatsen, en daarna je andere voet. Vervolgens schuif je met je rug over het tapijt naar het volgende plekje. Door dit geschuif is je topje een stukje omhoog geschoven, waardoor het onderste randje van je borsten zichtbaar is. Je tilt je hoofd een stukje op en kijkt richting je baas die nog steeds op de bank zit, en pas dan valt het je op dat je rokje helemaal omhoog geschoven is en op je buik rust. "Shit... misschien heeft Hans wel recht tegen mijn poesje aan kunnen kijken!", denk je verschrikt, maar hij lijkt nog steeds geconcentreerd te zijn op zijn laptop. Je doet een poging het rokje naar beneden te trekken (nou ja, omhoog eigenlijk), maar omdat het zo licht is valt het direct weer terug op je buik. "Nou ja, ik ben gelukkig bijna klaar!"

Het is een hele stoute gedachte, maar érgens merk je dat je het idee superspannend vindt, als je beseft dat Hans misschien je blote poesje heeft kunnen zien. Als hij jouw kant op keek ten minste, want dat heb je natuurlijk niet kunnen zien. Je weet niet of het door de warmte komt, of door het ongepaste outfitje dat je aanhebt, maar je merkt dat dit idee je zelfs een beetje opgewonden maakt. "Wat nu als ik hem "onbewust" een beetje zou teasen? Ik doe dan gewoon net alsof het per ongeluk gaat en als hij er iets over zegt, verontschuldig ik me gewoon...", gaat er door je hoofd. "En alleen kijken is eigenlijk niet zo erg, toch? Zo lang hij mij maar niet aanraakt!", denk je. Je hebt absoluut geen behoefte aan fysiek contact met een man die twee keer zo oud is als jij, en dus zelfs je vader had kunnen zijn. Sowieso ben je niet iemand die met de eerste de beste man het bed induikt.

Je zet stiekem je voeten nog iets verder uit elkaar, voordat je het laatste stukje afmaakt, terwijl je weer met je benen richting je baas ligt. Als je vervolgens omhoog komt til je bewust eerst langzaam je voeten een stukje van de vloer, om dan pas je bovenlichaam omhoog te brengen. Je voeten trek je naar toe om in kleermakerszit te eindigen. "Zo, dat klusje is geklaard!", zeg je met een beetje een stout lachje op je gezicht, terwijl je je blonde haren achter je oren veegt.

Je baas kijkt je aan en je ziet hem een korte blik tussen je benen werpen. Met opzet heb je je rokje nog niet gecorrigeerd, en omdat je je handen naast je neergezet hebt en naar achteren leunt, is de kans groot dat hij nu inderdaad een glimp van je poesje heeft kunnen krijgen! Je gaat zelfs nog een stapje verder en kijkt even naar rechts en uit het raam, terwijl je precies in dezelfde houding blijft zitten. Je voelt dat je bekeken wordt, maar je weet niet of dat daadwerkelijk zo is. Er gaat een rilling door je hele lijf van de spanning. "Brrr".

"Ik zal eens even komen controleren", zegt hij dan en hij staat op van de bank. Hij gaat naast je voor de tafel staan en kijkt van bovenaf aandachtig naar de glazen bovenlaag. Jij draait je snel om, door je met je handen af te zetten op de vloer en kijkt vervolgens samen met je baas naar het resultaat. Bij deze actie ben je ook iets met je billen naar voren geschoven, waardoor je niet meer op je rokje zit, maar direct met je blote billen op het tapijt.

Je wiebelt een beetje met je billen en je voelt nu hoe het hoogpolige tapijt tegen je poesje aan kriebelt. Je baas beweegt zijn hoofd verder over de tafel heen en buigt een stukje naar voren. Je kijkt omhoog en ziet nu voor het eerst dat je baas helemaal niet naar het glas kijkt, maar tussen je benen aan het gluren is! Hij blijft zeker 10 seconden zo staan, en ook al weet je dat dit heel fout is, je blijft gewoon in kleermakerszit zitten met je rokje omhoog geschoven. Je doet gewoon alsof je helemaal niks doorhebt!

"Ziet er netjes uit hoor, Chantal", zegt hij opeens zonder blikken of blozen en hij stelt voor dat je nu de tweede laag nog een keer schoonmaakt, omdat je daar net met je hoofd op rustte tijdens het schoonmaken. "Dus hij heeft stiekem wel zitten kijken?!", besef je je dan. Je baas gaat weer zitten met zijn laptop op schoot. In plaats van eerst op te staan, kies je ervoor om je voeten links van je neer te zetten, om vervolgens je benen naar achteren te draaien en je weer op je buik te draaien. Hierdoor heeft je rokje geen kans gehad om terug naar beneden te zakken, met als gevolg dat je billen nu half ontbloot zijn.

Je tilt je voeten de lucht in en gaat weer met het doekje aan de slag. Weer schuif je met je lichaam de tafel rond om overal bij te kunnen, alleen nu doe je bewust steeds je benen een stukje verder uit elkaar dan nodig is tijdens het verplaatsen. Als je de tafel rond bent en weer met je kontje richting je baas ligt, besluit je een stukje naar achteren te schuiven (en daarmee tegelijkertijd je rokje nóg verder omhoog!), zogenaamd om het voorste randje goed schoon te kunnen maken. Je voelt nu opnieuw hoe het tapijt tegen je poesje aan kriebelt. Even schuif je heen en weer over het tapijt, terwijl je met je heupen je poesje in het tapijt drukt. "Hmmm, ik moet nog oppassen dat ik het tapijt niet vies maak, hihi".

"Superspannend, dat mijn baas tegen mijn poesje aan kan kijken, maar doet alsof hij niks in de gaten heeft!", denk je. Je neemt dan ook extra de tijd om het laatste randje te poetsen. Je maakt aanstalten om op te staan, en bedenkt of je dit een beetje uitdagend kunt doen. Je schuift eerst je knieën naar voren, terwijl je je bovenlichaam nog naar beneden richt. Het rokje hangt nu nog steeds ergens halverwege je billen. Je blijft even zo zitten terwijl je doet alsof je met je hand nog even de laatste stofdeeltjes wegveegt. Je komt nu overeind en gaat recht staan. Zoals verwacht valt het rokje direct naar beneden. Gek genoeg baal je hier een beetje van. "Mag ik even naar het toilet, meneer?" Je baas knikt instemmend en zegt: "Je weet waar het is, hè?".