Thragar keek me aan, zijn ogen vastberaden. "Elandra, ik moet je iets vertellen. Ik heb nagedacht over Lyria, de Draenei; waar het voor mij mee begon, waar ik over vertelde. Ik heb het gevoel dat ik haar moet opzoeken. Er is iets wat ik moet uitzoeken, iets wat ik niet kan negeren." klonken zijn woorden zwaar.

Ik voelde een steek van jaloezie, maar liet het niet merken. Hoe kon hij haar nog steeds boven mij verkiezen? "Lyria," herhaalde ik, mijn stem kalm. "Vertel me eens meer over haar."

Thragar zuchtte diep en keek naar de grond. "Ze was... anders. Sterk, moedig en toch zo teder. Onze ontmoeting was intens en het liet me niet los. Ik moet weten wat er met haar is gebeurd en of er meer tussen ons is." Ik hield m'n lach in. Het ging om lust. Ik had het hem duidelijk proberen te maken, maar hij was toch naïef. Laat maar, dacht ik nog.

Ik knikte langzaam, hoewel ik voelde dat mijn bloed kookte. Deze Draenei had iets in hem losgemaakt, iets wat ik niet kon begrijpen. "Dus je gaat haar zoeken," zei ik uiteindelijk, mijn stem beheerst.

Thragar knikte. "Ja, ik moet. Het voelt als mijn plicht, als iets wat ik moet doen om verder te kunnen."

-

De lucht in Stonard hing zwaar van de vochtige mist die het moeras omhulde. De dichte, groenige nevel gaf alles een spookachtige uitstraling, en de grond was zacht en modderig onder onze voeten. De dagen waren somberder sinds Thragar had besloten om ons te verlaten en op zoek te gaan naar Lyria. Elke ochtend voelde als een stap dichter bij zijn vertrek, en ik kon de spanning in de lucht voelen. De zon stond laag aan de hemel, nauwelijks zichtbaar door de dichte mist die als een deken over het moeras lag. In de verte zag ik schimmen van andere soldaten en genezers die zich bezighielden met hun dagelijkse bezigheden. Het kamp was een mengeling van rust en bedrijvigheid, maar ik voelde me steeds meer een buitenstaander.

-

Ik ben Elandra, een Blood Elf van onmiskenbare schoonheid en vastberadenheid. Mijn lange, zilverblonde haar en felgroene ogen hebben menig hart doen smelten, en mijn zelfverzekerde glimlach heeft me door vele uitdagingen geholpen. Ik ben me bewust van mijn aantrekkingskracht en gebruik deze in mijn voordeel. Waarom zou ik dat niet doen? Schoonheid is een krachtig wapen, en ik ben een meester in het hanteren ervan.

Mijn theorie, ontwikkeld door jaren van observatie en ervaring, stelt dat de aantrekkingskracht tussen rassen natuurlijk en puur is. Vooral de meest aantrekkelijke vrouwen zoals elfen, draenei en mensen voelen zich vaak aangetrokken tot de sterkste mannen zoals orcs, tauren en hier ook dreanei. Dit is geen zwakte, maar een diepgeworteld verlangen naar kracht en verbondenheid.

-

Ik had me nooit zo verbonden gevoeld met iemand als met Thragar. Maar ik was niet zomaar een vrouw; ik was Elandra, een Blood Elf die wist wat ze wilde en hoe ze het kon krijgen. Mijn schoonheid was een wapen, en mijn zelfvertrouwen mijn schild. Thragar's beslissing om ons te verlaten irriteerde me, niet alleen vanwege het gevaar dat hij zou kunnen tegenkomen, maar omdat hij werd aangetrokken door iemand anders. Een Draenei nog wel. Ik kon het niet verdragen dat hij haar boven mij zou verkiezen. Toch voelde ik een onverwachte drang om hem te helpen, om ervoor te zorgen dat hij veilig terugkeerde naar ons. Omdat diep van binnen wist ik dat hij uiteindelijk naar mij zou terugkeren, aangetrokken door mijn onweerstaanbare charme en de band die we hadden gesmeed.

-

De nacht had zich neergelegd over Stonard, en de lucht was bezet met dikke, grijze wolken. Thragar had zijn kamp net buiten Stonard opgezet, waar hij meer rust vond, weg van het geroezemoes van het kamp. De zachte gloed van een kampvuur verlichtte zijn krachtige silhouet, en ik voelde mijn hart sneller kloppen bij het zien van hem.

"Lyriel en ik hadden besloten dat dit het moment was om onze wulpse plannen ten uitvoer te brengen. We hadden onze mooiste, meest verleidelijke outfits aangetrokken. Mijn zilverblonde haar viel in glanzende golven over mijn schouders, en mijn ogen schitterden met een uitdagende glans. Lyriel, met haar donkerblauwe haar en smaragdgroene ogen, zag er al even betoverend uit. Samen vormden we een onweerstaanbaar duo, en we waren vastbesloten om Thragar te overtuigen bij ons te blijven.

'Thragar,' zei ik zachtjes terwijl ik dichterbij kwam, mijn blik gericht op zijn krachtige gestalte. Hij keek op en zijn ogen werden groot toen hij ons zag. Zijn ogen gleden langs ons lichaam, en ik zag hoe zijn blik op mijn borsten bleef rusten voordat hij verder ging naar Lyriel. Zijn ademhaling versnelde, en ik merkte de groeiende erectie in zijn broek. Een tevreden glimlach speelde om mijn lippen."

"Goedenavond, Thragar," zei ik koeltjes, hoewel ik de opwinding in mijn stem nauwelijks kon verbergen. "Heb je je definitieve beslissing al genomen?"

Hij knikte langzaam, zijn ogen nog steeds gefixeerd op ons. "Ja, Elandra. Ik... Ik moet gaan." hadden we hem toch even doen aarzelen. "Het voelt als mijn plicht om Lyria te vinden." hield hij het bij wat we al wisten.

Ik voelde helaas weer die steek van jaloezie, maar ik verborg het goed. "Ik begrijp het," antwoordde ik, hoewel mijn stem koud klonk. "Maar weet dat je hier altijd een thuis hebt. Bij ons. Wij weten wie je bent. En wat je wil." hoopte ik hem nog op andere gedachten te brengen.

-

Mijn gedachten gingen razendsnel. Hoe kon hij zo vastberaden zijn om ons te verlaten voor een Draenei? Iemand die hij nauwelijks kende? Ik wist dat ik onweerstaanbaar was, dat mijn schoonheid en charme genoeg waren om menig man te verleiden. Toch stond hij hier, vastbesloten om te vertrekken.

"Thragar," vervolgde ik, mijn stem zachter en verleidelijker, "weet je zeker dat dit is wat je wilt? We hebben zoveel samen meegemaakt, en er is nog zoveel meer dat we samen kunnen ontdekken." Mijn ogen flitsten naar zijn kruis en ik zag zijn erectie duidelijk door zijn broek heen. Ik liet mijn hand langs zijn arm glijden, terwijl ik hem recht in de ogen keek.

Maar zijn vastberadenheid was onaangetast. "Ja, Elandra. Dit is iets wat ik moet doen."

Ik haalde diep adem en glimlachte, hoewel het geforceerd voelde. "Goed dan. Maar weet dat we je altijd zullen missen. En als je ooit terugkeert, zal ik hier zijn, wachtend op je."

Ik stapte een stapje achteruit en keek naar Lyriel. We hadden onze plannen, en ik wist dat dit onze laatste kans was om hem van gedachten te doen veranderen. We zouden hem laten zien wat hij zou missen, en hopelijk zou hij zich realiseren dat hij bij ons hoorde.

-

"De afgelopen weken waren een tijd van herstel en ontdekking geweest voor ons allemaal. Thragar, nog herstellende van zijn verwondingen, had onze volledige aandacht gekregen. Minimaal één keer per dag zorgden Lyriel en ik ervoor dat hij zijn lusten kon botvieren, hoewel het altijd met handen en mond was. Geen echte seks, alleen de pure, rauwe bevrediging van zijn verlangens. Het was een genot om te zien hoe hij ontspande onder onze aanrakingen, hoe zijn krachtige lichaam reageerde op ons. Daarnaast hadden we nog de gevangenen, maar om het in 'vrijheid' te doen met een ander ras was wel zo fijn, zo zonder tralies."

Ik liep weer dicht naar Thragar toe en keek hem nog eens diep aan, mijn hand strelend over de bobbel in zijn broek. Zijn ademhaling versnelde en ik voelde zijn verlangen groeien. Dit was het moment waarop we hadden gewacht.

-

Lyriel voegde zich bij ons, haar aanwezigheid bracht een kalme energie met zich mee. Ze had altijd een rustige kracht in zich, een diepten die ik bewonderde. Haar gevoelens voor Thragar waren net zo intens als de mijne, misschien zelfs dieper. Haar donkerblauwe haar viel in zachte golven over haar schouders en haar smaragdgroene ogen straalden een intense warmte uit. Ze droeg een nauwsluitende, zijden jurk die haar slanke figuur benadrukte en haar betoverende schoonheid nog meer naar voren bracht.

Mijn eigen outfit was minstens zo verleidelijk. Een licht, doorzichtig gewaad dat mijn vormen accentueerde zonder alles prijs te geven. Mijn zilverblonde haar glansde in het maanlicht en mijn felgroene ogen hielden Thragar's blik vast. Ik wist dat ik onweerstaanbaar was, en ik was vastbesloten om hem dat te laten zien.

-

Ik kon niet anders dan mezelf vergelijken met Lyriel. Hoewel ze prachtig was, wist ik dat ik superieur was. Mijn zelfverzekerdheid, mijn schoonheid en mijn charme waren ongeëvenaard. Thragar moest dat zien, moest begrijpen dat ik degene was die hem kon geven wat hij echt verlangde.

"Thragar," fluisterde ik, mijn stem zacht en verleidelijk, "Lyriel en ik willen je iets geven. Iets wat je nooit zult vergeten."

Lyriel knikte instemmend, haar ogen vol verlangen. "We willen ons volledig aan je geven, Thragar. Laat ons je tonen wat je zult missen als je vertrekt."

Mijn hand gleed over zijn borst en ik voelde zijn hart sneller kloppen. Dit was het moment waarop hij zou begrijpen wat hij achterliet, de intensiteit van onze band en de diepte van onze verlangens. We stonden op het punt hem te overtuigen, op een manier die hij nooit zou vergeten.

-

"De nacht was stil en geheimzinnig in het kamp van Thragar, net buiten Stonard. De vochtige mist omhulde ons en gaf alles een spookachtige uitstraling. De enige geluiden waren die van de natuur en ons eigen ademhalen. Niemand zou ons hier ontdekken; de nacht stond voor alles open.

Elandra en ik hadden onze plannen gesmeed en wisten precies wat we wilden doen. We wilden Thragar een nacht geven die hij nooit zou vergeten, een nacht die hem zou doen twijfelen aan zijn beslissing om te vertrekken.

We begonnen langzaam, onze handen gleden over zijn gespierde, groene lichaam terwijl we hem voorzichtig begonnen uit te kleden. Zijn gehavende lichaam kwam tevoorschijn, bezaaid met littekens die getuigen waren van zijn vele gevechten. Elke litteken was een bewijs van zijn kracht en moed, en we kusten en streelden ze allemaal met eerbied en genot."

Thragar liet zich overrompelen, zijn ogen sloten zich terwijl hij genoot van onze aanrakingen. Ik merkte hoe hij zich overgaf aan het moment, zich bewust van wat hij zou moeten missen. Hoewel ik wist dat ik zijn gedachten niet kon veranderen, betekende dat niet dat ik zou stoppen. Deze nacht zou onze verbondenheid versterken, hoe dan ook.

-

Het kamp van Thragar was eenvoudig maar effectief. Een klein kampvuur brandde zachtjes en wierp flikkerende schaduwen over ons heen. Een eenvoudige tent stond opgesteld voor ons, en de donkere bomen van het moeras torenden boven ons uit. De atmosfeer was geladen met spanning en verlangen.

Met die gedachte zakten Lyriel en ik voor Thragar af, onze handen wrijvend over de bobbel in zijn broek. We waren vastbesloten om hem tot het uiterste te drijven, hem te laten voelen wat hij zou missen.

Langzaam begonnen we zijn broek naar beneden te trekken, en zijn linnen ondergoed kon zijn machtige erectie nog maar net bedwingen. We bleven erover wrijven met onze handen, maar ook met onze wangen. De warmte van zijn opwinding straalde door de stof heen, en we genoten van elke reactie die we uit hem trokken.

"Voel je dat, Thragar?" fluisterde ik, mijn ademhaling versneld. "Dit is wat je zult missen." lispelde ik duivels terwijl ik naar hem opkeek met mijn verleidelijke ogen.

Lyriel voegde zich bij mij, haar handen werkten samen met de mijne terwijl we onze lippen zachtjes over de strakgespannen stof lieten glijden. We smachtten en hijgden, onze tongen likten geil over de stof heen, en we maakten hem helemaal gek met ons spel.

-

Als de twee goddelijke elven, Lyriel en ik, gedroegen we ons steeds sletteriger naarmate onze opwinding toenam. We lispelden geile dingen naar Thragar terwijl we langzaam de linnen stof over zijn enorme stijve trokken. Onze opwinding werd steeds minder gespeeld, en ik kon voelen hoe de spanning in de lucht groeide.

Zijn enorme, groene penis kwam eindelijk vrij, en ik voelde mijn adem stokken bij het zien van zijn volledige pracht. Elk ader was zichtbaar, pulserend onder de oppervlakte van zijn huid. De dikte en lengte van zijn gevaarte waren indrukwekkend, zelfs voor een orc. Voorvocht sijpelde uit zijn gezwollen eikel, die een andere tint had dan de rest van zijn penis en ballen. De eikel had een donkerder, bijna paarsachtige kleur, wat het contrast alleen maar intenser maakte.

"God, Thragar," lispelde ik, mijn stem trillend van opwinding. "Je bent echt enorm."

Lyriel knikte instemmend, haar ogen groot van verlangen. "We willen je helemaal, Thragar. Laat ons je alles geven."

-

Onze kleine handen begonnen zijn lid te kneden, elke beweging zorgvuldig en vol genot. We kusten en likten langs zijn schacht, onze tongen vonden elke ader en elke contour. Zijn ballen waren zwaar en vol, en we behandelden ze met tedere aandacht. Kussend en likkend werkten we ons een weg omhoog, totdat we bij zijn eikel aankwamen.

Lyriel nam het voortouw en nam zijn eikel in haar mond, haar ogen sloten zich van genot terwijl ze zijn voorvocht proefde. Ik keek toe, mijn eigen verlangen groeide met elke seconde. Toen ze zich terugtrok, nam ik haar plaats in. De smaak van zijn voorvocht was zout en mannelijk, en ik genoot van elke druppel.

Ik hield innig oogcontact met Thragar, mijn blik uitdagend en vol overgave. "Voel je hoe goed we voor je zorgen?" fluisterde ik, mijn lippen zachtjes over zijn eikel glijdend. Hijgend en verlangend gaf ik hem een knipoog terwijl ik met mijn lippen zijn eikel kuste.

-

Thragar's ademhaling werd zwaarder, zijn spieren spanden zich aan onder onze aanrakingen. Hij was gewend geraakt aan onze aandacht de afgelopen weken, maar deze nacht was anders. De intensiteit, de passie, het was allemaal op een hoger niveau.

"Je bent zo groot, Thragar," hijgde Lyriel, terwijl ze haar mond opnieuw rond zijn eikel sloot. "Laat ons je laten voelen hoe geweldig dit kan zijn."

Ik keek toe hoe Lyriel hem pijpte, haar hoofd langzaam op en neer bewegend. Haar handen gleden over zijn schacht, elke beweging zorgvuldig en vol liefde. Toen ze zich weer terugtrok, nam ik haar plaats in, mijn tong cirkelend over zijn eikel voordat ik hem volledig in mijn mond nam.

-

Thragar kreeg het al snel moeilijk, zijn ademhaling versnelde en zijn spieren spanden zich aan onder onze tedere maar uitdagende aanrakingen. Maar zo makkelijk lieten Lyriel en ik hem er niet vanaf. We waren vastbesloten om het meeste uit deze nacht te halen, en besloten om een spel met hem te spelen. We brachten hem bijna tot het punt van komen, om dan steeds weer uit te stellen. Zijn kreunen werden luider, en ik kon de frustratie in zijn ogen zien, maar dat maakte het alleen maar spannender.

Om de beurt lieten we hem zien hoe diep we zijn grote lul in onze keel konden nemen. Tot kokhalzend aan toe pijpten we hem diep en gemeend, en het speeksel begon al snel overvloedig te vloeien. Slierten speeksel hingen aan onze kinnen en aan de onderkant van zijn schacht, glanzend in het zachte licht van het kampvuur.

"Je voelt zo goed," fluisterde Lyriel, terwijl ze zijn eikel in haar mond nam en haar tong eromheen draaide.

-

Terwijl Lyriel zich concentreerde op zijn eikel, likte ik langs zijn schacht, mijn tong glijdend over elke ader en contour. Het was een heerlijk gevoel, zijn pulserende lid onder mijn tong. Toen Lyriel probeerde hem te deepthroaten, nam ik zijn enorme ballen in mijn mond en zoog er zachtjes aan. Zijn kreunen werden luider, en ik wist dat we goed bezig waren.

We wisselden constant van positie, werkend in perfecte harmonie. Als de een zijn eikel pijpte, likte de ander zijn schacht. Als de ander hem probeerde te deepthroaten, zoog de een op zijn enorme ballen. Het was een heerlijk spel van geven en nemen, en Thragar's lichaam reageerde op elke aanraking.

"Laat je gaan, Thragar," fluisterde ik, mijn stem trillend van verlangen.

-

Thragar begon zich er steeds meer mee te bemoeien, zijn handen vonden hun weg naar ons haar. Hij legde zijn grote handen achter onze puntige oren en duwde ons zachtjes naar beneden, begeleidend maar ook sturend. Het voelde heerlijk om zijn dominantie te voelen, en we gaven ons volledig over aan zijn leiding.

Lyriel kokhalsde licht toen Thragar haar dieper naar beneden duwde, maar ze hield vol, haar ogen gesloten van genot. Toen ze zich even terugtrok om op adem te komen, nam ik haar plaats in, mijn keel ontspannend terwijl ik zijn enorme lid zo diep mogelijk nam. Het gevoel van zijn dikke schacht die mijn keel vulde was overweldigend, en ik genoot van elke seconde.

We werkten in perfecte synchronisatie, onze monden en handen vonden steeds weer nieuwe manieren om hem te plezieren. Thragar's lichaam spande zich aan, zijn spieren trilden van opwinding. Hij stond op het punt van komen, maar we bleven het moment uitstellen, hem steeds weer terugtrekkend van de rand van extase.

De sfeer was geladen met seksuele spanning en pure lust. We waren een perfect trio, verenigd in een nacht van onvergetelijk genot. De nacht zou eindigen in een climax die Thragar nooit zou vergeten, en hij zou weten dat hij altijd naar ons terug kon keren, aangetrokken door de band die we hadden gesmeed.

-

De spanning in de lucht was bijna ondraaglijk. Lyriel en ik werkten samen in een perfect ritme, onze tongen en lippen dansten rond Thragar's eikel. We wisselden elkaar moeiteloos af, elke beweging zorgvuldig en vol verlangen. Thragar's ademhaling versnelde, zijn spieren spanden zich aan en zijn handen vonden hun weg naar zijn eigen lid. Hij begon zichzelf langzaam af te trekken, steeds sneller, terwijl wij ons volledig op zijn eikel richtten.

We kreunden van genot, likkend en zoenend terwijl we hem hongerig aankeken. Onze ogen straalden pure lust uit, en we zagen hoe Thragar zijn climax naderde. De spanning bouwde zich op in zijn lichaam, en ik kon voelen hoe hij op het punt stond te exploderen.

Met een diep, rauw geluid bereikte Thragar eindelijk zijn hoogtepunt. Zijn enorme, kloppende eikel spoot een krachtige straal van zaad uit, en wij lieten ons volledig onderspuiten. Onze gezichten werden bedolven onder zijn dikke, warme zaad en onze monden vulden zich met de smaak ervan. Het was een overweldigende sensatie, en we snoepten gretig van zijn zaad, proberend zoveel mogelijk weg te slikken.

Maar de hoeveelheid was te groot om alles op te vangen. Het zaad druipte als dikke drap van onze wangen en kinnen, glijdend over onze tengere lichamen. Onze kleding werd nat van zijn zaad en kleefde aan onze huid, waardoor onze vormen nog zichtbaarder werden. Het was een beeld van pure decadentie en genot.

Thragar hijgde uit, zijn lichaam trilde nog na van de intense climax. Hij viel naar de grond, uitgeput maar voldaan.

Lyriel en ik bleven op onze knieën zitten, nog steeds nagenietend van het moment. Zonder woorden te wisselen, begonnen we elkaar te tongen, onze lippen vonden elkaar in een vurige kus. Het voelde alsof Thragar er niet meer was, hoewel ik wist dat hij ons kon zien. Onze tongen speelden met elkaar, vermengd met zijn zaad, en we verloren onszelf volledig in het moment.

De nacht was nog niet voorbij, en ik wist dat er nog veel meer te ontdekken viel. Maar voor nu genoot ik van dit moment, samen met Lyriel, terwijl we ons lieten meevoeren door de golven van genot en verlangen.

-

Mijn aandacht werd getrokken door de enorme lul van Thragar die nog steeds overeind stond in zijn hand. Hij trok zich beheerst af terwijl hij ons bekeek. Het zaad sijpelde nog steeds uit zijn eikel, glanzend in het zachte licht. Ik voelde Lyriel's lippen zachtjes mijn nek kussen, haar ademhaling warm tegen mijn huid.

Ik fluisterde in haar oor, mijn stem zacht maar dwingend. "Kleed je uit, Lyriel, als je nog steeds wilt wat we hebben besproken."

Ze knikte zonder aarzelen, haar ogen vol verlangen. Ze stond op en begon zich sensueel uit te kleden, terwijl ik naar Thragar kroop. Mijn ogen fixeerden zich op zijn kloppende eikel, en ik nam zijn lul over van zijn hand. Mijn lippen vonden hun weg naar zijn eikel, kussend en likkend terwijl ik het zaad ervan afzoog. De smaak was intens en opwindend. Ik begon hem weer beheerst te pijpen, mijn mond vaardig en mijn tong speels. Ik voelde hoe hij weer net zo hard werd als eerder.

Lyriel meldde zich ondertussen weer bij ons, volledig uitgekleed. Haar lichaam was een kunstwerk, slank en perfect gevormd. Haar ogen schitterden van opwinding terwijl ze zich over Thragar's lul boog en hem begon te pijpen. Ik stond op en keek toe, genietend van het schouwspel.

Thragar's ogen volgden Lyriel's bewegingen, maar ik wist dat ik zijn aandacht weer zou trekken. Met een uitdagende glimlach begon ik me sensueel uit te kleden, langzaam en verleidelijk. Ik voelde zijn blik op me branden terwijl ik mijn kleding stuk voor stuk liet vallen. Mijn naakte lichaam straalde pure geilheid uit, en ik voelde de kracht van mijn eigen aantrekkingskracht.

"Vind je het mooi, Thragar?" vroeg ik speels, mijn stem laag en zwoel. "Je weet wat je kunt hebben als je blijft." opperde ik nog een keer speels en plagend. Het was tegen beter weten in. Maar wellicht...

Hij kon zijn ogen niet van me afhouden, en ik voelde een triomfantelijke golf van genot door me heen gaan. Lyriel bleef hem pijpen, haar mond vaardig en vol overgave, terwijl ik naast hen stond, volledig naakt en klaar om me bij hen te voegen.

-

Ik moet iets bekennen. Hoewel Lyriel en ik heilig overtuigd zijn van onze theorie over de verboden aantrekkingskracht tussen rassen, zijn we zelf nog nooit verder gegaan dan handwerk en orale seks. Zelfs met de gevangenen trokken we ons terug, gaven we onszelf over aan hun lippen en tongen, maar lieten we nooit toe dat ze ons volledig namen. Het idee van echte seks met een ander ras stond hoog op ons verlanglijstje, maar het was een stap die zelfs wij spannend vonden.

Toch was het precies dit wat we Thragar wilden geven, en vooral wat we zelf wilden ervaren. Zijn grote, groene lul stond nog triomfantelijk omhoog, bijna te groot voor onze tengere lichamen. Maar ik was ervan overtuigd dat het kon. Dat het moest.

Samen met Lyriel werkten we in perfecte harmonie om Thragar weer volledig hard te krijgen. Onze lippen en tongen bewogen synchroon over zijn schacht en eikel, onze handen masseerden zijn ballen en de basis van zijn lid. Het duurde niet lang voordat hij weer op volle sterkte was, zijn enorme erectie pulserend en klaar om ons te bevredigen.

"Voel je dat, Thragar?" fluisterde ik, mijn stem trillend van opwinding. "Dit is wat je ons kunt geven. Dit is wat we willen." opperde ik zwoel en beet op m'n lip terwijl ik haar aankeek.

Lyriel keek op, haar ogen glanzend van verlangen. "Laat ons je alles geven, Thragar. Laat ons voelen hoe het is." kermde ze nog zwoeler.

Onze gezamenlijke inspanningen hadden hun vruchten afgeworpen. Thragar was weer net zo hard als eerder, misschien nog wel harder. Ik kon de spanning in de lucht voelen, de anticipatie op wat zou komen. Het was een moment van pure opwinding en verlangen, en ik kon niet wachten om te ervaren wat hij ons nog te bieden had.

-

Thragar ging overeind zitten en zijn grote handen begonnen zich teder te bemoeien met onze lichamen. Zijn intenties waren duidelijk, en ik wist dat hij dit net zo graag wilde als wij. We kusten elkaars lichamen, onze handen streelden en verkenden, maar onze aandacht bleef steeds weer terugkeren naar zijn grote lul.

Tot mijn verrassing was het Lyriel die de eerste stap nam. Zonder een woord te zeggen, ging ze boven zijn schoot zitten en probeerde de enorme lul in haar kletsnatte kutje te laten glijden. Het lukte haar niet meteen, haar lichaam was nog niet gewend aan zijn grootte.

Ik herpakte mezelf snel en hielp haar door haar iets naar voren te duwen, zodat de klim niet zo groot was. Langzaam maar zeker begon Thragar's paal naar binnen te glijden, met enige moeite, maar vastberadenheid. Hij lag op zijn rug voor het kampvuur, zijn handen stevig om het slanke lijf van Lyriel geklemd, terwijl hij zijn paal steeds verder en makkelijker in haar drukte.

Ik keek met grote ogen toe en hoorde haar kreunen van genot. De enorme penis gleed in haar strakheid, en Lyriel gaf zich volledig over aan het moment. Thragar begon steeds dominanter te worden. Ook liggend wist hij de elf te nemen, terwijl ze boven zijn lijf hing in zijn armen. Ze was een speeltje geworden in zijn handen, en ik had Lyriel nog nooit zo geil gezien of gehoord.

Het duurde niet lang voordat ik mijn vriendin een overweldigend orgasme zag ervaren. Haar lichaam trilde en kronkelde bovenop hem, terwijl Thragar onvermoeid leek en zijn lul nog langzaam in haar bleef bewegen. Zijn uithoudingsvermogen was indrukwekkend, en hij bleef haar vullen totdat ze helemaal uitgeput was.

Toen viel zijn blik op mij, en ik wist dat mijn beurt was gekomen. Mijn hart bonkte in mijn borst, en mijn hele lichaam trilde van anticipatie. Dit was het moment waarop ik alles zou ervaren wat we tot nu toe alleen maar hadden gefantaseerd.

-

Niet veel later zat ik met mijn gezicht vlak voor het vuur, mijn kin rustend op mijn armen die over elkaar gevouwen voor me lagen. Zijn grote handen lagen stevig op mijn smalle heupen, en mijn verleidelijk kontje stak uitdagend de lucht in. Achter ons lag Lyriel, uitgeput en hijgend, na haar intense beleving.

Thragar's aanwezigheid was overweldigend, en ik kon voelen hoe zijn blik over mijn lichaam gleed. Met een mengeling van angst en opwinding wachtte ik af, wetende wat er zou komen. Langzaam, bijna ritueel, begon hij me van achteren te nemen. Ik voelde zijn enorme eikel tegen mijn opening drukken, en het leek even alsof hij niet naar binnen kon. Maar zijn vastberadenheid en onze gedeelde verlangens vonden een weg.

De eerste penetratie was zowel pijnlijk als opwindend. Ik kreunde van de intense sensatie terwijl hij zich een weg naar binnen baande. Mijn lichaam protesteerde even, maar al snel maakte de pijn plaats voor een intens genot. Zijn enorme, groene penis gleed dieper in me, en ik voelde hoe hij me maximaal oprekte en vulde. De hardheid van zijn lid, zo stevig als steen, drukte tegen elke zenuw in mijn lichaam.

Thragar begon langzaam en geduldig, zijn bewegingen waren gecontroleerd. Maar zijn gegrom verraadde de beestachtige lusten die hij probeerde te bedwingen. Ik kon voelen hoe zijn verlangen groeide, en ik wilde niets liever dan dat hij zich volledig zou laten gaan.

"Ja, Thragar," hijgde ik, mijn stem trillerig van opwinding. "Neem me... neem me als jouw teefje."

-

Met die woorden gaf ik me volledig over aan hem. Hij begon harder en sneller te stoten, zijn grommen werden dieper en beestachtiger. Ik voelde me compleet overgeleverd aan zijn genade, en het was het meest opwindende gevoel ooit. Zijn krachtige stoten beukten in me, en ik kon niet anders dan kreunen en gillen van genot.

Er kwam iets los in Thragar, iets wat ik nog niet eerder had gezien. Zijn ogen glansden in het vuurlicht, en hij leek wel bezeten door pure lust. Elke keer dat ik over mijn schouder keek, zag ik die intense blik, en het maakte me alleen maar meer opgewonden.

De golven van genot stroomden door mijn lijfje, en ik voelde een intens orgasme naderen. Ik liet mezelf volledig gaan, genietend van elke stoot, elke aanraking. Het was alsof mijn hele lichaam in vuur en vlam stond.

Mijn climax was overweldigend, en ik schreeuwde het uit van genot. Mijn spieren spanden zich aan en ontspanden zich weer, terwijl Thragar onvermoeid doorging. Hij bleef diep in me glijden, zijn harde lul pulserend in mijn strakheid.

Zelfs nadat ik volledig uitgeput was, leek hij niet te willen stoppen. Ik lag daar, helemaal suf voor hem, terwijl hij doorging met zijn krachtige bewegingen. De intense genotsgolven bleven door me heen stromen, en ik gaf me volledig over aan het moment.

-

Lyriel, bezorgd om mij, deed nog een poging om me te 'redden'. Ze kroop dichterbij, maar het had ze wellicht beter niet kunnen doen. De lust had zich helemaal meester gemaakt van de grote orc, en voordat ze het wist, lag Lyriel onder hem op haar rug. Ze ontving de volgende beurt, haar lichaam kronkelend onder zijn krachtige bewegingen. Nu kon zij geen kant op.

Ik kon even bijkomen, mijn lichaam trilde nog na van de intense beleving. Terwijl ik naar Lyriel keek, besefte ik me dat we met een bepaald vuur speelden waar we nog geen besef van hadden. Wat hier gebeurde, oversteeg ieders verwachtingen.

Ik benaderde Thragar iets rustiger, terwijl Lyriel onder hem lag te kronkelen en te kreunen, of ze nu wilde of niet. Ik aaide en kuste hem, probeerde hem iets meer gerust te stellen. Mijn handen gleden over zijn gespannen spieren, en ik fluisterde zachte woorden in zijn oor.

Lyriel kronkelde haar orgasme tegemoet, haar kreunen werden luider en intenser. Thragar stopte even, hij hijgde zwaar en zijn hele lijf was gespannen. "Wil je meer?" vroeg ik hem, mijn stem zacht maar doordringend.

-

Hij knikte zwijgend en afwezig, en ik positioneerde mezelf weer voor hem, boven mijn vriendin. Weer liet ik me van achteren nemen, en het was weer net zo lekker en overweldigend als zojuist. Ik voelde hoe zijn enorme lul me opvulde, en ik verloor mezelf opnieuw in het genot.

Ik boog me naar voren en begon Lyriel te zoenen en te kussen. Onze hijgende ademhalingen vermengden zich, en we voelden ons nog dichter bij elkaar. De verbondenheid tussen ons was sterker dan ooit.

Mijn climax kwam snel, en ik schreeuwde het uit van genot. Maar ik moedigde Thragar aan om door te gaan, ondanks dat ik het bijna niet meer trok. "Geef me alles, Thragar. Ik wil je zaad."

Zijn stoten werden nog intenser, en ik voelde hoe ik opnieuw klaarkwam. Mijn lichaam schokte en trilde onder de golven van genot. Niet veel later kwam ik nog een keer klaar, en tijdens die laatste keer voelde ik hoe Thragar ook zijn hoogtepunt bereikte. Hij leegde zijn ballen diep in mijn strakke poesje, en het krachtige zaad klotste langs zijn schacht naar buiten. Mijn ogen draaiden weg van pure extase, en het scheelde niet veel of ik ervoer opnieuw een orgasme.

Thragar trok zich uiteindelijk terug en liet zich achterover vallen. De drie van ons hijgden zwaar en lagen verslagen bij elkaar. Het was voorbij, een nacht van ongekend genot en verbondenheid.

-

We keken elkaar aan, verslagen en hijgend, terwijl we eindelijk echt bij konden komen. Het besef drong langzaam tot ons door wat er zojuist gebeurd was. Dit was niet normaal, het oversteeg alles wat we ooit hadden meegemaakt. Maar niemand van ons drukte het nog uit in woorden.

We waren uitgeput, onze lichamen getergd door de intense ervaring. Onder warme vellen en huiden kropen we tegen elkaar aan voor het vuur, zoekend naar troost en rust. Onze ademhalingen kalmeerden langzaam, en de stilte van de nacht omhulde ons.

Lyriel en ik kusten nog even zijn gespierde borst, maar Thragar stopte ons, bang dat hij weer hard zou worden en zich opnieuw zou verliezen. We begrepen zijn angst, de kracht van zijn verlangens had ons allemaal verrast.

Met meer begrip voor zijn wens om verder te trekken, keek ik hem aan. "We zullen je missen," zei ik serieus voor het eerst. "Ik hoop dat je vindt wat je zoekt. En ik hoop dat we je ooit nog eens zullen zien. Al was het maar om dit weer te beleven."

Lyriel knikte instemmend, haar ogen glinsterden in het vuurlicht. "Ja, Thragar. We wensen je het beste. Maar vergeet ons niet."

Thragar glimlachte zwak, zichtbaar ontroerd door onze woorden. "Ik zal jullie nooit vergeten," zei hij zacht. "Dank jullie wel, voor alles."

We kropen dichter tegen hem aan, onze lichamen tegen elkaar gedrukt. Voor nu hadden we rust gevonden, en de nacht omhulde ons met een gevoel van vrede en verbondenheid. Maar we wisten allemaal dat dit slechts een tijdelijk moment van stilte was, een adempauze voordat de wereld ons weer zou opslokken.

De volgende ochtend zouden onze wegen scheiden, maar de herinnering aan deze nacht zou ons voor altijd bijblijven. We sloten onze ogen, en terwijl de slaap ons langzaam overmande, voelde ik een diepe verbondenheid met Thragar en Lyriel. We hadden iets bijzonders gedeeld, iets wat de grenzen van rassen en verlangens had overstegen.

-

De volgende ochtend, voordat de eerste zonnestralen door de mist van Stonard braken, stonden we op. We moesten ervoor zorgen dat we terug waren voordat we gemist zouden worden. De lucht was koel en stil, en het moeras lag er rustig bij.

Ik haalde een amulet tevoorschijn en hield het voor Thragar omhoog. "Dit amulet zal je beschermen," legde ik uit. "Het is een symbool van onze band. Draag het altijd bij je, zodat je ons niet vergeet." Het amulet glinsterde in het zachte ochtendlicht, een teken van onze gedeelde momenten en beloften.

Lyriel stapte naar voren, haar ogen gevuld met tranen. Ze gaf Thragar een laatste kus, zacht en teder. "Pas goed op jezelf," fluisterde ze. "We zullen je missen."

Thragar keek ons beiden aan, zijn blik vol dankbaarheid en verdriet. Hij omhelsde ons, zijn sterke armen boden een laatste moment van troost en verbondenheid. Daarna draaide hij zich om en liep de mist in, zijn silhouet verdween langzaam uit zicht.

Ik bleef achter, mijn hart zwaarder dan ik had verwacht. Maar ondanks het verdriet voelde ik een zelfverzekerde overtuiging. "Hij zal terugkeren," fluisterde ik, meer tegen mezelf dan tegen Lyriel. "Aangetrokken door mijn onweerstaanbare charme." bleef ik arrogant met een knipoog.

-

Terwijl de mist Thragar volledig opslokte, bleef ik staan en reflecteerde op alles wat er was gebeurd. We waren nog meer overtuigd geraakt van onszelf. Of dat iets goeds was, viel nog maar te bezien. Mijn gevoelens waren een wirwar van afgunst en hoop, maar één ding was zeker: ik was vastberaden. Dit avontuur had me geleerd dat ik meer was dan alleen een mooie elf. Ik was uniek, onweerstaanbaar, en ik wist dat mijn aantrekkingskracht een kracht op zich was. Ik had het met mijn eigen ogen gezien.

Ik keek naar Lyriel, die naast me stond. "We hebben iets bijzonders gedeeld," zei ik zacht. "En we zullen sterker terugkeren. Voor nu moeten we doorgaan, maar ik weet dat onze paden opnieuw zullen kruisen." Thragar zal gemist worden, maar onze queeste stond in het teken van onze theorie. Onze theorie stond nog stevig overeind.

Lyriel knikte, haar ogen vol begrip. "Ja, Elandra. We zijn niet zomaar elfen. We zijn anders. En dat maakt ons speciaal." deelde ze nog steeds deze gedachte met mij. Noem het arrogant. Noem ons arrogant. Wij wisten wel beter.

Met die woorden draaiden we ons om en begonnen onze weg terug naar Stonard. De mist omhulde ons terwijl deze plek van intense passie verlieten, maar ik voelde een nieuwe vastberadenheid in mijn hart. Dit was slechts een nieuw begin van onze avonturen, en ik wist dat er nog veel meer te ontdekken viel.

Ik was Elandra, de onweerstaanbare, de verleidster. En ik zou mijn pad blijven volgen, met of zonder Thragar. Maar diep van binnen wist ik dat hij terug zou keren. De aantrekkingskracht tussen ons was te sterk om te weerstaan.

-