Ik had even tijd nodig om mijn gedachten op een rijtje te zetten, en het zwembad leek de perfecte plek daarvoor. Het was nog redelijk vroeg in de ochtend, net na het - voor de tweede keer op rij - toch wel spannende en ongemakkelijke ontbijt, de zon stond laag aan de hemel en de camping ontwaakte langzaam. Het zwembad was een eenvoudig rechthoekig bad, omringd door ligstoelen en een paar parasols die nog opgeklapt waren. Het water was helder en koel, en terwijl ik in het water dreef, voelde ik hoe de frisse temperatuur mijn huid tintelde en mijn geest langzaam tot rust kwam. De stilte van het vroege uur werd alleen onderbroken door het zachte geplons van mijn bewegingen en het vrolijke gefluit van vogels in de bomen rondom de camping. Het was een moment van pure ontspanning, een zeldzame kans om alles even los te laten. Los van een paar ouderen, was ik alleen.
Mijn gedachten dwaalden nog even af naar Nicola. De herinnering aan haar met die Duitse jongen liet nog altijd een bittere smaak in mijn mond achter. Ik was jaloers, dat kon ik niet ontkennen. Elke keer als ik aan hen samen dacht, voelde ik een steek van jaloezie en frustratie. Maar aan de andere kant, besefte ik dat deze situatie mij ook de kans had gegeven om meer tijd met Judith door te brengen. Judith, die me de afgelopen dagen steeds meer had laten zien hoe bijzonder onze band kon zijn...
Judith. Ik dacht terug aan hoe onze relatie zich deze week had ontwikkeld, maar ook aan de eerste keer dat ik haar ontmoette. Ze was altijd de vriendin van mijn stiefzus, maar vanaf het moment dat ik haar zag, wist ik dat ze iets speciaals had. Elke zomer als ze langskwam, leek ze knapper en leuker te worden. Ze was altijd vriendelijk en leek oprecht geïnteresseerd in wat ik te zeggen had. Ik dacht vaak dat haar vriendelijkheid uit medelijden was, of omdat ze me een doetje vond. Maar nu begon ik te vermoeden dat er misschien al veel langer iets speelde tussen ons. Dat was in ieder geval wat ik begon te hopen.
Ik herinnerde me hoe Judith en ik altijd goed met elkaar konden opschieten. Ze was altijd aardig voor me, en ik kon altijd op haar rekenen als ik ergens mee zat. Zeker toen het tussen mij en Nicola al wat moeizamer begon te worden met het opgroeien en de bijbehorende groeiende verlangens naar mijn eigen stiefzus. Ze was een van de weinigen die echt leek te begrijpen wat er in me omging. En nu, na alles wat er de afgelopen dagen was gebeurd, begon ik te begrijpen dat onze band misschien altijd al sterker was geweest dan ik had gedacht. Misschien had Judith ook altijd al iets voor mij gevoeld, en waren bepaalde interesses wederzijds geweest.
Terwijl ik in het water dreef, voelde ik een golf van verwarring en opwinding door me heen gaan. Het was spannend. En ik waande me gelukkig. Voor Judith had ik nog nooit een meisje gehad, nog nooit een gezoend. En nu had ik weliswaar niet echt een relatie, maar al wel gezoend en had ze me zelfs afgetrokken. Het was m'n eerste seksuele ervaring, en dat hier op de camping in het verre Oost-Duitsland. De afgelopen dagen waren een emotionele, maar positieve, achtbaan geweest, en ik wist dat deze vakantie alles had veranderd. Judith en ik hadden een connectie die ik niet kon negeren, en hoewel het verwarrend was, voelde het ook opwindend en juist. Ik wist dat er nog veel onduidelijkheden waren, maar op dit moment, drijvend in het koele water, voelde ik me klaar om deze nieuwe gevoelens te verkennen.
-
Ik had ook altijd een andere reden voor om naar het zwembad te gaan. Thuis ging ik vaak met een goede vriend naar het plaatselijke zwembad in het dorp, gewapend met een donkere zonnebril zoals ik ook nu bij me had. Stiekem gluren naar meisjes in bikini was een kinderachtige, maar zeer leuke sport geworden. Hier op de camping, ver van huis, was dat niet anders. Het zwembad was een perfecte plek om ongezien te genieten van al het vrouwelijk schoon. En terwijl ik daar in het water dreef, begon mijn puberbrein weer te werken. Het was een korte maar welkome afleiding.
Van een afstandje viel mijn oog op een groepje meiden van mijn leeftijd. Ik hoorde ze giechelen en merkte aan hun accent dat ze Duits waren. Waarschijnlijk locals van het eiland. Drie meisjes, allemaal slank en gebruind, druk in gesprek met elkaar. Hun bikini’s varieerden van eenvoudig tot uitdagend, en mijn fantasie sloeg meteen op hol. Ik stelde me voor hoe mijn vakantie nog leuker zou kunnen worden met hen in de buurt. Misschien zou een van hen interesse in mij tonen, en zouden we samen avonturen beleven. Maar toen een van hen ook echt mijn kant opkeek en oogcontact leek te maken, draaide ik me snel om. Zo'n scenario zou ik sowieso nooit waar durven maken...
Mijn oog viel vervolgens op een jong echtpaar met jonge kinderen. De vrouw in kwestie was veel te mooi en knap om al moeder te zijn. Haar blonde haar glinsterde in de zon, en haar slanke figuur deed mijn hart sneller kloppen. Terwijl haar man zich bezighield met de kinderen, hield ik haar vanuit mijn donkere bril in de gaten. Ik verzon een spannend scenario waarin ik de jonge huisvrouw wat extra aandacht gaf die ze misschien wel miste. Misschien zou ze 's avonds als de kinderen sliepen bij mijn tent aankloppen, op zoek naar avontuur en spanning. Niet dat ik dan kon bieden, wat zij verder ook niet echt leek te missen...
Tot slot zag ik een vrouw van rond de veertig, met een veel oudere man. Ze was te knap om voor zo'n oude vent te vallen, dus het moest wel om geld gaan. Ik fantaseerde dat ik de jonge, aantrekkelijke jongen in het zwembad was die haar aandacht trok. Misschien was ze wel op zoek naar wat spanning buiten haar relatie. In mijn fantasie kwam ze naar me toe, haar ogen vol verlangen, klaar om samen een spannend geheim te delen. Maar goed...
Dit soort hersenspinsels domineerden mijn gedachten voor het grootste deel van de dag, en dat was al jaren zo. Erg leuk, overigens. Ik was blij met deze rijke fantasie die ik had, al was het natuurlijk vaak ook niet heel handig. Mijn levendige fantasieën, zorgden er nu ook voor dat ik het water niet uit kon... Het bleef natuurlijk bij fantaseren, wat op zich al leuk genoeg was. Maar voor het eerst voelde ik ook een vleugje schuld, vooral als mijn gedachten weer afdwaalden naar Judith. Judith was echt, en ik voelde me nu steeds meer verbonden met haar. Het feit dat ik mijn verlangens nog steeds op andere vrouwen richtte, viel me toch wat tegen. Het voelde alsof ik haar tekortdeed, ook al waren mijn gedachten slechts fantasieën. En was Judith, niet mijn vriendin of zo. Ik had er echter m'n redenen voor.
-
Alles was zo verwarrend sinds de intimiteiten met Judith begonnen waren. Het voelde alsof zij het als een spelletje zag, een vakantieflirt zonder veel betekenis. Voor mij was het echter veel meer dan dat. Ik wist nog altijd niet goed hoe ik moest handelen of denken. Had ik het recht om ook naar andere leuke meisjes te kijken zolang Judith het niet serieus maakte? Misschien wel, maar het voelde verkeerd. Ik had voor Judith nooit echt een ander leuk meisje kunnen vinden, dus het idee dat ik deze fantasieën zou kunnen achtervolgen leek absurd. Het was een zware last die ik met me meedroeg, een mengeling van opwinding en schuldgevoel.
Toch, elke keer als ik terugdacht aan dat moment onder de douche, voelde ik haar hand weer op mijn huid. Dat was echt geweest, geen fantasie. Het was beter dan een fantasie. Judith had me gewoon afgetrokken, iets wat ik nog steeds nauwelijks kon geloven. Soms was ik zo onzeker dat ik bijna dacht dat het niet echt was gebeurd, alsof mijn brein me een loer draaide. Maar het was wel degelijk echt, en dat wist ik diep vanbinnen.
Nu, twee ochtenden verder, was het ongemak tijdens het ontbijt voelbaar. Twee ochtenden waarin de spanning tussen ons bleef hangen als een zware wolk. En toch, ondanks het ongemak, bleef het ook spannend. Het was namelijk niet bij die ene keer gebleven. We hadden elkaar opnieuw opgezocht, de grenzen verlegd en onze nieuwsgierigheid gevolgd. Deze gedachten, deze herinneringen, ze wonden me nog het meest op. Judith was niet alleen maar een deel van mijn fantasieën meer; ze was een werkelijkheid die mijn verlangen naar haar alleen maar versterkte.
-
Gisterenavond had Judith me een appje gestuurd om te praten over de douchebeurt. Ik had de hele dag met spanning gewacht op haar bericht, niet wetend wat ik moest verwachten. Toen ik haar bericht kreeg, was mijn hartslag onmiddellijk omhoog geschoten. We spraken af om laat op de avond bij het douchegebouw te ontmoeten, dezelfde plek waar alles was begonnen. Terwijl ik daar naartoe liep, waren mijn verwachtingen hoog gespannen, maar de angst dat ze er een einde aan wilde maken en spijt had, was nog groter.
Judith stond al op me te wachten, haar gezicht half verborgen in de schaduwen van het gebouw. Ze leek net zo zenuwachtig als ik, wat me een beetje geruststelde. We begonnen te praten, en ze gaf aan dat ze niet meer van de douchebeurt wilde maken dan het was. Ik merkte dat ze misschien iets verder was gegaan dan ze oorspronkelijk had gedacht. Hoewel ik er absoluut geen spijt van had, zei ik dat niet. In plaats daarvan knikte ik begrijpend en wilde haar vooral pleasen door het idee te geven dat het voor mij dan dan ook allemaal niet zoveel betekende. Dit was waarschijnlijk dom van me.
Maar de avond nam een onverwachte wending. Terwijl we tegen het muurtje aan de achterkant van het gebouw stonden, boog Judith zich naar me toe voor een kus. Zonder echt aan te geven hier nog voor open te staan, en ik liet me dan ook overrompelen. Ik kreeg het idee dat het een afsluitende kus was. Maar onze communicatie was van beide kanten slecht. Dat terwijl we zo dichtbij elkaar waren, en ons dus ook nog zo voelden. Wat begon als een eenvoudige kus, veranderde snel in een vurig en intense tongzoen. Het was onverwacht, net zoals de eerste keer, maar deze keer was het nog intenser. Onze lippen vonden elkaar in een klungelige maar gepassioneerde dans, waarbij ik niet goed wist wat te doen en haar niet durfde aan te raken. Mijn handen bleven nerveus langs mijn zij, terwijl ik worstelde met de opwinding en het verlangen om haar dichter bij me te trekken. Door mijn afhoudende reactie gaf ik waarschijnlijk het signaal dit niet te willen. Al zag ze snel dat ik dit zeker wel wilde.
Toen we uiteindelijk loslieten, keek ze me aan met een blik die me alles en niets vertelde. Het leek alsof ze meer wilde, net als ik, maar er gebeurde niets meer die avond. De spanning was voelbaar, maar bleef onbeantwoord. Terwijl we afscheid namen, voelde ik mijn hart nog steeds bonzen in mijn borst. Haar ogen hadden mijn stijve heus wel gezien, maar deze keer volgde er niets. Toch was het een spannend moment geweest, eentje dat me opnieuw in verwarring bracht en mijn verlangen naar haar alleen maar sterker maakte.
Ergens had ik het idee dat het misschien wel beter was om er gelijk maar weer een punt achter te zetten, aangezien bij ons beiden de echte overtuiging ontbrak om er dan maar vol voor te gaan. Al zou het maar enkel voor deze vakantie zijn, dan nog konden we er in ieder geval nu vol voor gaan. Dus bleef het verwarrend en voelde het nu al als aanmodderen. Dat was niet eerlijk.
-
Mijn gedachten worden abrupt onderbroken door de vertrouwde stem van mijn liefdevolle stiefzus. "Hey, Nick!" roept Nicola vrolijk, terwijl ze samen met Judith aankomt bij het zwembad. Ze hebben me gevonden en voegen zich bij me, hun aanwezigheid brengt me meteen van mijn stuk. Judith lijkt toch weer wat afstandelijker, wat de situatie nog ongemakkelijker maakt.
Het is het toppunt van opwinding op deze morgen als ik Nicola en Judith in hun bikini's uitgebreid in me opneem terwijl ze nog voor me en boven me op de kant staan. Ze turen over het zwembad en het veld bij het bad, de zon glinsterend op hun natte huid als ze zich in het water hebben laten zakken. Mijn stijve kan niet harder worden, vooral als ik zie hoe Nicola geniet van mijn aandacht. Ze lijkt te merken dat ze weer schittert in haar bikini, en ook al draag ik een donkere zonnebril, mijn stilte verraadt alles. Haar zelfverzekerde houding en de manier waarop ze haar lichaam presenteert, laten niets aan de verbeelding over. Wat een babe. En ondanks dit, toch in haar bescheidenheid.
Judith ziet er ook schitterend uit, haar bikini past perfect bij haar slanke figuur. Ze leken te weten dat ik hier was. Dat had ik ook gezegd na het ontbijt. En dus zagen ze er extra goed uit, wilde ik geloven. Toch houdt Judith zich iets meer op de vlakte en is stiller dan normaal. Nicola, daarentegen, is vol energie en vraagt me wat mijn plannen zijn, en of ik het wel leuk vind tot nu toe. "Ja, het is wel leuk," antwoord ik kortaf, mijn gedachten nog steeds in de war door hun verschijning.
Nicola kijkt me ondeugend aan en vraagt, "Heb je al een vakantieliefde gevonden? Of moet ik je helpen? Ik spreek uitstekend Duits, weet je wel." Haar vader is Duitser, dat weten we allemaal, en wellicht had ze ook wel gezien dat mijn blik nog een keer of twee naar de overkant was afgegleden, waar die Duitse meiden nog stonden. Judith loopt rood aan en wordt nog stiller, terwijl ik niet weet wat te zeggen. Nicola geniet zichtbaar van het ongemak tussen ons. Had Judith dan toch iets gezegd? Nicola lijkt er nu ook een spelletje van te maken. "Laat het me weten als ik iets voor je kan betekenen," zegt ze met een dubbelzinnige glimlach. Ik werd gek.
Het gedrag van zowel Nicola als Judith laat me in een onduidelijke staat achter. De twee meiden zwemmen naar de andere kant van het zwembad als ze de Duitse jongen zien, en laten me achter. Ze voegen zich bij een groepje jongeren, waaronder ook de Duitse meisjes van eerder vallen. Nicola wijst nog naar haar stiefbroertje, alsof ze hem wel wil introduceren aan een van de meiden. Maar ik weet me geen raad en klim snel uit het zwembad zodra mijn opwinding is weggezakt.
Nicola roept me nog, maar ik heb hier echt geen trek in. Ik zie Judith wat verloren kijken en ik snap er niks meer van. Waarom moest alles zo verwarrend zijn? De spanning tussen ons drieën blijft voelbaar, en ik vraag me af wat de volgende stap zal zijn. Of moest ik die ook maar zien te vermijden?
-
Als ik het zwembad achter me laat en alleen in de caravan ben omdat mijn ouders weer op stap zijn zonder ons, vindt de opwinding me snel terug. De warmte binnen is ondraaglijk; het voelt alsof de hitte buiten rechtstreeks naar binnen stroomt. De lucht is zwaar en drukkend, en het voelt alsof ik nauwelijks kan ademen. Later vandaag verwachten ze zware onweersbuien, maar dat biedt nu weinig troost.
Ik overweeg me af te trekken om er dan maar vanaf te zijn. Terwijl ik tegen het aanrechtje in de krappe ruimte leun, wrijf ik even over de strakke stof van mijn zwembroek. Het voelt goed, maar ik baal dat ik het weer zelf zou moeten doen. Er was daar zoveel potentie in het zwembad, met Judith en Nicola in hun bikini's. De herinneringen aan hun lichamen in het water, het spel van licht en schaduw op hun gebruinde huid, het giechelen en het spetteren... Het had me alleen maar meer opgewonden gemaakt.
Ik zucht diep en kijk om me heen in de caravan. De ruimte is krap, gevuld met het geluid van de ventilator die weinig doet om de hitte te verdrijven. De geur van het ontbijt van vanochtend hangt nog in de lucht, vermengd met de muffe geur van het oude hout en stof. Het voelt alsof de wanden op me afkomen, en ik verlang naar de koelte van de avond die maar niet lijkt te komen.
Ik wrijf wat steviger over mijn zwembroek, voel hoe mijn opwinding groeit onder mijn aanraking. Het voelt goed, te goed bijna, maar ik baal ervan dat ik dit weer zelf moet doen. De gedachte aan Judith en Nicola in hun bikini’s blijft in mijn hoofd hangen, maar ik probeer me te concentreren. Toch besluit ik het niet te doen. De realiteit is dat ik hier alleen ben, en de frustratie van het moment weegt zwaar op me.
Met een zucht laat ik mijn hand zakken en recht mijn rug. De caravan voelt als een gevangenis van hitte en verlangen. Ik wil naar buiten, maar de drukkende warmte houdt me binnen. Ik zet een paar passen en ga op de kleine bank zitten, mijn gedachten nog steeds een warboel van opwinding en frustratie. Misschien moet ik een koude douche nemen om mijn hoofd leeg te maken en mijn lichaam te kalmeren. Terwijl ik daar zit, probeer ik de opwinding te negeren en me te concentreren op iets anders, maar de beelden van Judith en Nicola blijven in mijn hoofd dansen.
Ik vraag me af hoe de rest van de dag zal verlopen. Misschien kan ik Judith later zien, misschien kan ik met haar praten en mijn gevoelens op een rijtje zetten. Maar voor nu blijf ik zitten, gevangen in mijn eigen gedachten, de hitte en de opwinding.
-
En dat blijkt een goede beslissing te zijn, want Judith volgt me naar de caravan. Ze lijkt bezorgd en uit dat ook als ze me daar vindt.
"Nick, ben je hier?" hoor ik haar stem al voordat ze binnenstapt.
Ik was net weer opgestaan en ijsbeerde door de kleine caravan met onverminderd harde stijve in mijn zwembroek. Snel draai ik me om om mijn stijve te verbergen. "Ja, hier," antwoord ik, mijn stem klinkt wat gespannen.
Judith stapt de krappe ruimte binnen en ik zie de bezorgdheid op haar gezicht. "Wat is er aan de hand? Waarom ben je zo snel weggegaan?"
Ik slik en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen. "Niets, ik had het gewoon even warm," lieg ik half, terwijl ik mijn rug naar haar toe houd.
Judith zucht en ik hoor haar stappen dichterbij komen. "Nick, draai je om. Alsjeblieft."
Ik aarzel, maar draai me langzaam om, mijn ogen op de grond gericht. Ze ziet het meteen en een spottend glimlachje speelt om haar lippen. Ze weet precies wat er aan de hand is.
"Sorry, Nick," zegt ze zachtjes, haar stem oprecht. "Ik had niet moeten doen alsof het allemaal niets betekent. Het spijt me echt, niet van wat er gebeurd is, maar omdat het alles nu zo ingewikkeld maakt."
Ik kijk op en zie de oprechte spijt in haar ogen. Dit had ik niet verwacht. "Judith, het is oké. Echt waar," zeg ik, terwijl ik mijn best doe om haar te overtuigen. "Het was geweldig, maar ik wil niet dat je denkt dat ik alleen maar daarop uit ben."
Judith knikt en glimlacht zwakjes. "Ik weet het, Nick. Maar ik wil ook niet dat dit alles verpest. Je betekent veel voor me."
Ik luister aandachtig naar haar, mijn hart bonzend in mijn borst. "Je betekent ook veel voor mij, Judith. Ik wil niet dat dit tussen ons in komt te staan."
Ze zet nog een stap dichterbij en legt haar hand op mijn arm. "Het voelt gewoon zo goed als ik bij je ben. Ik wil niet dat het stopt, maar we moeten wel voorzichtig zijn."
Ik knik en glimlach naar haar.
Judith's hand glijdt naar mijn heup en haar ogen twinkelen weer. "Laten we proberen om te genieten van de tijd die we samen hebben, zonder ons al te veel zorgen te maken."
Ik voel de spanning langzaam wegvloeien en knik opnieuw. "Dat klinkt goed," zeg ik zachtjes.
-
We spreken af dat we heus wel plezier mogen hebben samen, hier op vakantie. Daarna zien we wel verder, terwijl ik de spanning van mijn schouders voel vallen. "Ik ga waarschijnlijk toch reizen in mijn tussenjaar, en jij moet je voorbereiden op je studie in Gent." denk ik nog logisch na.
Judith knikt en glimlacht. "Ja, we zien wel waar het ons brengt. Maar we moeten het wel geheim houden, Nick. Niemand mag het weten." benadrukt ze, wat ik aan de ene kant jammer vindt, maar ook begrijp.
Ik kijk haar aan en zie de ernst in haar ogen. "Dat begrijp ik. Niemand zal het weten." slik ik snel.
We komen tot een overeenstemming en Judith nadert me, haar ogen twinkelen ondeugend. Ze kust verleidelijk mijn schouder, haar lippen zacht en warm tegen mijn huid. Haar handen rusten op mijn heupen en haar vingers zijn verleidelijk dicht bij mijn onderbuik. Ik voel een rilling van opwinding door mijn lichaam gaan.
Ik draai me om en we zoenen elkaar opeens snel, onze lippen vinden elkaar met een vurige intensiteit. Het voelt alsof er een last van mijn schouders valt. In de krappe caravan staan we tegen elkaar aan en zoenen liefdevol. Judiths strakke, slanke buik wrijft tegen mijn stijve aan, en glimlachend kijken we elkaar aan. Het voelt stout en ondeugend, maar het mag. Juist als ik denk dat het niet meer mocht.
Judith fluistert in mijn oor, haar ademhaling warm en opgewonden. "Ik denk steeds terug aan dat moment onder de douche," zegt ze zachtjes, terwijl ze haar hand langs mijn tent laat glijden. Ik kreun zachtjes en kijk haar ongelovig aan terwijl haar donkere ogen glunderen van plezier en intimiteit.
Ze lijkt te twijfelen om verder te gaan en kijkt echt even naar mijn lul onder de strakke stof van mijn zwembroek. Haar hand draait er zowaar verleidelijk omheen, en ik voel mijn ademhaling versnellen. Het gevoel van haar hand op mijn stijve is overweldigend, en ik kan nauwelijks geloven dat dit echt gebeurt.
"Judith..." fluister ik, mijn stem vol van verlangen en verwarring. "Dit voelt zo goed."
Judith glimlacht en knikt. "Het voelt ook goed voor mij, Nick. Maar we moeten voorzichtig zijn." Dat kon echt van alles betekenen, maar het zal wel.
Ik knik, mijn hart bonst in mijn borst. "Ja, we moeten voorzichtig zijn." herhaal ik, gewoon om haar weer naar de mond te praten. Maar ik had liever gewild dat ze nu een stuk minder voorzichtig zou zijn. Ze geeft me nog een laatste kus voordat ze zich langzaam losmaakt, haar hand glijdt zachtjes van mijn lichaam. Ze geeft met het idee toch nog een stapje verder te gaan als ze voor me blijft staan en naar beneden kijkt tegen de tentstok aan die in een hoek van 45 graden omhoog voor een ongepaste situatie zorgt. Ze is zo dichtbij. Waar denkt ze nu aan? Ik zou het zo graag willen weten en dat ze het dan ook doet. Net als de vorige keer. Maar nu was de situatie toch iets anders. En dus was ze voorzichtig.
-
Wanneer we Nicola horen naderen en haar horen roepen, maken we snel een einde aan het moment. Judith trekt zich terug, en ik ga aan tafel zitten, mijn stijve uit beeld. Nicola stapt de caravan binnen in haar bikini, een stralende glimlach op haar gezicht. Ze straalt zelfverzekerdheid en charme uit, en het voelt alsof ze de hele ruimte verlicht. Het leek het begin van een geweldige scène te zijn, waarin ze ons beiden bij de hand had kunnen nemen in onze zoektocht, maar Nicola kondigt aan dat ze op stap gaat met de Duitse jeugd van eerder en vraagt of wij ook meegaan. Ook spannend, maar anders spannend.
"Hey Nick, Judith, ik ga met dat groepje Duitsers naar het strand. Hebben jullie zin om mee te gaan?" lacht ze. Nicola kijkt ons verwachtingsvol aan, haar ogen glinsteren van opwinding.
Ik schud snel mijn hoofd, mijn gedachten nog verward en mijn lichaam nog gespannen van het intieme moment met Judith. "Nee, dank je. Ik blijf hier," zeg ik zachtjes, mijn stem klinkt een beetje gespannen.
Judith, die mijn situatie lijkt te begrijpen, redt me door enthousiast te reageren. "Oh, dat klinkt leuk! Ik ga wel mee," zegt ze met een glimlach, en ze knipoogt subtiel naar me. Ze probeert de situatie luchtig te houden, zodat ik kan blijven zitten en mijn erectie niet zichtbaar wordt.
De dames kleden zich om en komen nog flesjes water halen. Nicola geeft me een spannende blik die ik niet kan plaatsen. Ze ziet er in haar zomerse kleding weer spectaculair uit, haar gebruinde huid en stralende glimlach maken haar onweerstaanbaar. Haar blik blijft even hangen, alsof ze iets vermoedt, maar ze zegt niets.
Judith komt ook nog gedag zeggen en wisselt Nicola af. Ze leunt naar me toe en drukt stiekem een kus op mijn mond, haar lippen zacht en liefdevol. Ze ziet er heerlijk uit, haar haar glanst in het licht en haar ogen stralen warmte en genegenheid uit. "Ik zie je later, Nick," fluistert ze zachtjes, voordat ze zich omdraait en samen met Nicola vertrekt.
Ik voel me stom deze twee dames op stap te laten gaan met onder andere jongens, een gevoel van jaloezie knaagt aan me. Maar tegelijkertijd ben ik gerust over de situatie tussen mij en Judith. Ik vertrouw haar. De band die we hebben opgebouwd, het vertrouwen en de intimiteit die we hebben gedeeld, geven me de zekerheid dat onze relatie speciaal is, zelfs als het ingewikkeld is. Terwijl ik de caravan in stilte opruim, blijven mijn gedachten bij Judith en Nicola, en de complexe gevoelens die ze bij me oproepen. Maar ik kalmeer en kan verder met mijn leven voor nu. Judith had me iets gegeven om naar uit te kijken.
-
De spanning tussen Judith en mij neemt toe, maar we blijven op zoek naar momenten van privacy. Elke keer dat we elkaar aanraken of zoenen, voelt het alsof de wereld om ons heen verdwijnt. Toch kan ik niet stoppen met nadenken over de mogelijke consequenties van onze relatie. Mijn gevoelens voor Judith zijn sterk en oprecht, maar mijn aantrekkingskracht tot Nicola blijft een bron van verwarring. Wat zou er gebeuren als Judith ontdekt hoe ik me echt voel over mijn stiefzus? En hoe zou Nicola reageren als ze wist wat er speelde tussen Judith en mij?
Terwijl ik deze vragen overweeg, voel ik een diepe innerlijke strijd. Ik wil eerlijk zijn tegen beide meisjes, maar ik ben bang voor de impact die mijn eerlijkheid kan hebben. De tijd op deze vakantie lijkt zowel een zegen als een vloek te zijn, en ik weet dat ik keuzes moet maken die mijn toekomst zullen beïnvloeden.
-