Na een paar maanden pelgrimage is Frits weer thuis bij Dieuwertje. Ze hebben samen goede gesprekken en seks. De kinderen, Douwe en Anke, zijn dolblij hun vader weer te zien.

Even later zat het gezin aan de ontbijttafel, voor het eerst sinds ruim twee maanden weer compleet. De kinderen waren door het dolle heen, ze buitelden letterlijk over elkaar heen om alles wat er de afgelopen tijd gebeurd was aan hun vader te vertellen. “Jongens, rustig!” lachte Frits, “straks doen jullie elkaar nog pijn!”

Frits besefte nu pas echt hoezeer hij zijn kinderen gemist. Hun enthousiasme, hun liefde. Hij voelde zijn ogen branden. “Papa, moet je huilen?” vroeg Anke ongerust. “Ja schat, ik moet huilen omdat ik zo blij ben om jullie weer te zien.” Anke kroop tegen hem aan en sloeg haar armpjes om zijn nek. “Ik ben ook blij om jou weer te zien, papa!” Ze drukte haar hoofdje tegen zijn hals en zo zaten vader en dochter héél stil genietend tegen elkaar. Frits keek naar Douwe. “Kom, knulletje van me, ik wil jou graag ook even tegen me aan voelen.” Douwe kroop ook tegen zijn vader en drukte zijn hoofd aan de andere kant tegen papa’s hals. Frits sloeg zijn andere arm stevig om hem heen. Dieuwertje maakte snel een foto en appte die naar haar schoonmoeder. ‘Frits is er weer’, typte ze. Ze stuurde het berichtje ook door naar Douwe, Rixt en Karin.

De telefoon van Frits ging over. “Met Frits.” “Hoi jongen, met mij.” “Hai, mam! Ik ben weer thuis!” “Ik hoorde het net van Dieuwertje. Is het goed als pa en ik straks even op de koffie komen?” “Dat zou fijn zijn, mam! Dan zien we jullie zo wel komen. Eerst nog even knuffelen met mijn schatjes!”

Frits had zijn toestel nog niet neergelegd of er kwam alweer een telefoontje binnen. Anke. “Hé, stuk, ik hoor dat jij weer thuis bent? Goed als wij morgen even langs komen?” “Ja, gezellig! Koffietijd? Ik ben nu even met de kinderen bezig, dus ik hou het kort. Tot morgen!” Tegen Dieuwertje: “We krijgen het nog druk!”

Ook Rixt meldde zich, bij Dieuwertje. “Hoi Dieuwer, blij dat je vent weer terug is?” “Ja, sinds gisteravond. We hebben heel fijn gepraat, vannacht.” “Alleen gepraat?” Dieuwertje giechelde. “Vanochtend hebben we ook andere dingen gedaan.” “Gelukkig”, lachte Rixt, ik begon me al zorgen te maken.” “Nergens voor nodig, schoonheid!” riep Frits. “Wat ik vragen wou, hebben jullie zin om vanavond bij ons langs te komen met de kinderen, samen met Gerrit en Karin? Kunnen we het over de boerderij hebben. We hebben de optie niet zo lang meer. Of heb je het er nog niet met Frtis over gehad?” “Ja, we hebben er al over gesproken. Hij moest nog wel een beetje overtuigd worden”, lachte Dieuwertje. “Ja vast, je moest tot het gaatje gaan, zeker”, grapte Rixt. “Dat nou ook weer niet helemaal, maar het scheelde niet veel!” “Mannen! Zo gemakkelijk over te halen...” “Maar leuk, we zullen er vanavond zijn.”

Het volgende uur wijdde Frits zich helemaal aan zijn kinderen. Anke wilde met hem kleuren, Douwe met lego bouwen. Frits genoot. Dieuwertje had zo mooi gelegenheid om even een rondje hard te lopen. De derde keer sinds vorig weekend. Ze had zich heilig voorgenomen om dat vol te houden. Ze wilde zich fitter voelen, die extra kilo’s moesten er weer af!

De verdere dag verliep gezellig maar druk. Het bezoek van Riet en Anton, de ouders van Frits, verder boodschappen doen, de spullen van Frits wassen en opruimen, sport van de kinderen, de dag vloog voorbij. Het was somaar tijd om naar Klaas en Rixt te gaan.

“Hé, Frits, weer terug van de wandel!” begroette Klaas hem joviaal. Hij gaf hem een klap op zijn schouder. Rixt gaf hem een knuffel en een zoen op elke wang. Gerrit en Karin heetten hem op soortgelijke wijze welkom. Dieuwertje kreeg van allen een hartelijke knuffel.

De kinderen vonden gelijk weer aansluiting bij de kinderen van de andere stellen, Gjalt, Hinke en Klaske. Ze hadden natuurlijk die woensdag nog met hen gespeeld bij de bezichtiging van de boerderij.

Het werd een gezellige maaltijd. Klaas had een maaltijd van gebakken aardappeltjes, sperziebonen, taugé en cashewnoten gemaakt, met rabardber en een lekkere salade. “Je ziet er goed uit, Frits”, zei Karin, “fit!” “Ja”, lachte Frits, ik ben wel een paar kilootjes kwijt en mijn conditie is ook met sprongen vooruit gegaan. Mag ook wel als je met bepakking ruim twintig kilometer per dag door geaccidenteerd terrein loopt.”

“Hoe denk je nu over je toekomst?” vroeg Klaas. “Dat is een goede vraag. Ik heb nog een half jaar om voor mezelf duidelijk te krijgen wat ik wil, maar ik heb al wel een paar dingen over mezelf geleerd.” “Zoals?” “Dat ik in mijn werk wat gemakzuchtig ben geworden. Zo van: voldoende is goed genoeg. Dat straal ik ook uit naar collega’s. Eigenlijk haal ik ze naar beneden om zelf niet negatief af te steken. Het effect is dat ik minder voldoening haal uit wat ik doe. Het is allemaal maar zo-zo.”

“Knap, dat je zo kritisch naar jezelf kunt kijken, Frits.” Rixt legde haar hand op zijn onderarm. Dieuwertje voelde even een steek van jaloezie, toen een vlaag van schuldgevoel. “Dat is iets waar Frits en ik het gisteravond over gehad hebben. Het komt ook wel een beetje door mijn opstelling. Ik heb hem niet echt gestimuleerd om het beste uit zichzelf te halen.” “Daar zit Frits toch zelf bij, lieverd?” viel Klaas een beetje scherp uit naar Dieuwertje, “het heeft geen zin om het bij jouzelf te leggen.” “Klopt”, zei Frits, “ik zal mijn werk zelf moeten doen.” “Jawel, maar het is geen toeval dat Douwe vleugels kreeg nadat hij en ik uit elkaar waren”, hield Dieuwertje vol. En Frits viel stil toen wij samen kwamen.

Gerrit keek bedachtzaam naar Dieuwertje. “Het heeft niet zoveel zin om lang stil te staan bij wat je vroeger allemaal had kunnen doen. Het gaat erom wat Frits nu wil gaan doen en hoe jij hem daar het best bij kan helpen, toch?” “Inderdaad”, viel Frits hem bij. “Heb je al een idee welke kant dat uit gaat?” “Nee, eerlijk gezegd helemaal nog niet. Ik was natuurlijk product manager, maar ik weet eerlijk gezegd niet of dat mijn kwaliteit wel helemaal was.” “Mag ik eerlijk zijn, Frits? Ik heb in jou altijd meer een verkoper gezien. Je hebt een vlotte babbel, je kunt goed met mensen overweg.” “Grappig dat je dat zegt. Douwe heeft me dat ooit ook wel eens gezegd.” “Denk er maar eens over na. Het is nu nog te vroeg, maar ik kan nog wel een verkoper gebruiken.” Gerrit was Hoofd Productontwikkeling bij een fabrikant van melkrobots. Tegenwoordig maakten ze ook andere toepassingen voor de landbouw, ook voederdispensers.

“Jij ging toch ook wat anders doen?” vroeg Karin aan Dieuwertje. “Ja. Minister Ada Algra heeft me gevraagd om in haar team te komen werken als politiek assistent. Ik heb ‘ja’ gezegd.” “Ik hoorde het van Karin”, zei Gerrit, “maar hoe kwam dat zo ineens? Jij hebt toch helemaal geen achtergrond in die richting?” “Nee, dat klopt. Maar ik had laatst een ingezonden stuk geschreven in het NRC over de autoritaire trekjes van de Partij voor het Vrije Woord. Ik kwam haar vorig weekend tegen bij Douwe, toen die onlusten bij haar huis uitbraken. Ze had behoefte aan onafhankelijk denkende mensen zonder eigen politieke agenda, zei ze. Ik voelde me gevleid maar ook uitgedaagd. Dat HR-werk heb ik na bijna twintig jaar wel gezien, dit geeft me kans om mijn horizon flink te verbreden.” “Pas maar op. Na die onlusten van vorige week weet je waartoe dat volk in staat is”, waarschuwde Klaas. “Reden te meer om hierin actief te worden. Ik heb nu met eigen ogen gezien waar dat geboefte op uit is.” De ogen van Dieuwertje flikkerden vervaarlijk.

“Ik ben trots op haar”, zei Frits. “Toen ik hoorde van die onlusten, werd ik witheet. Dat ze daarvoor al haar nek had uitgestoken vind ik sterk. Ik ben er ook trots op dat de lokale bevolking als één man tegen dat gespuits is opgetreden, ondanks alle onderlinge meningsverschillen. Dat is volgens mij de enige manier om dit een halt toe te roepen, als gemeenschap sterk staan.”

Genoeg over de actuele politieke ontwikkelingen, het gesprek ging weer terug naar de ervaringen van Frits tijdens zijn pelgrimage. “Weet je, ik wilde eerste persé tot aan Santiago lopen, maar op een gegeven moment daalde het besef in dat dat helemaal niet belangrijk is. Eigenlijk maakt het geen bal uit waarheen je loopt, alleen het lopen en de ervaringen onderweg doen ertoe. Het is dan wel weer leuk aan zo’n pelgrimsroute dat je andere pelgrims tegenkomt, dat je onderweg wat aanspraak hebt.’ “Heb je nog leuke avontuurtjes beleefd?” vroeg Karin. “Nee, niet echt”, zei Frits, “daarvoor ben je te moe. Je ontmoet wel een hoop mensen en dat is leuk. Met een sommigen loop je een dag op, of je ontmoet ze na een paar dagen een eindje verderop opnieuw in een gîte.”

“Zo ontmoette ik een nertsfokker die erg bezig was met de vraag waarom sommige mensen zoveel moeite hebben met bont. En een huisvrouw die vorig jaar gescheiden was, na twintig jaar huwelijk. Ze snapte helemaal niet waarom hij bij haar weg wilde. Ik wel” grinnikte Frits. “O ja? Waarom dan?” “Nou, Helma heeft heel veel over zichzelf verteld, maar niet één keer gevraagd waarom ik aan het wandelen was.” “O, op die fiets”, zei Gerrit droog, “net zoiets als mijn schoonmoeder.” “Hé, pas jij een beetje op! Dat is niet zo aardig naar mijn moeder toe”, stoof Karin op. “Nee, maar jouw moeder mag ook nogal graag over zichzelf vertellen.” “Etter”, mokte Karin, maar ze knipoogde naar haar man. “Maar ik begrijp dat je dus eigenlijk twee maanden seksloos door het leven bent gegaan?” hield Karin aan. “Nou, dat nou ook weer niet helemaal. Ik kreeg een keer onderdak bij een weduwe die zich voorgenomen had zich te laten verwennen door haar gasten. Dus ja, dat doe je dan maar.”

Dat was toch wel weer het voordeel van vrienden met wie je samen seks gehad had, bedacht Frits, dan kon je dit soort verhalen zonder schaamte vertellen. Ze hadden allemaal seks met elkaars partners gehad en wisten van elkaar dat ze ook nog wel eens andere avonturen hadden beleefd, dus je hoefde niet de schijn van echtelijke trouw en zo op te houden.

“Dieuwertje, jij had het al met Frits over die woonboerderij gehad, toch?” vroeg Klaas. “Ja, dat heeft ze mij verteld”, antwoordde Frits in haar plaats. “Wat lijkt jou van het idee, Frits?” “Nou, ik moet wel even aan het idee wennen. Ik heb gezien hoe het bij Douwe en Anke gaat en dat staat me wel aan. Lijkt me ook erg leuk voor de kinderen. Aan de andere kant, ik maak we wel een beetje zorgen over hoe dat dan straks tussen ons gaat. Ik bedoel, wij hebben natuurlijk een historie samen.” “Van onderlinge seks bedoel je”, zei Gerrit. “Ja. Daar heb ik erg van genoten”, Frits keek even naar Rixt en naar Karin, “maar als we samenwonen zie ik er gek genoeg wat minder naar uit om Dieuwertje op elk moment besprongen te zien worden door jou of Klaas.

Rixt schoot in de lach. “Nee, dat lijkt me ook niks. Kijk, ik vind het heerlijk om zo nu en dan uit de band te springen, maar dat wil niet zeggen dat ik bandeloos wil leven. Zonder band kun je er ook niet uitspringen, nietwaar? Nee, ik wil wel gewoon mijn eigen woning met Klaas hebben.” Ze keek vol liefde naar hem. “Zo kijk ik er ook tegenaan”, zei Gerrit, “voor de afwisseling is het leuk om zo nu en dan over je eigen schutting te kijken, maar dan moet er wel een schutting zijn.” Hij sloeg zijn arm om Karin en trok haar tegen zich aan.

“Het lijkt me heerlijk om met vrienden op zo’n boerderij te wonen”, zei Dieuwertje. "Vaak samen eten, dingen samen doen, op elkaars kinderen passen. Dat geeft je wat meer armslag, zeg maar. En we hoeven ook niet preuts tegen elkaar te doen. Een lekkere knuffel op zijn tijd, prima toch? Maar inderdaad, ik moet er niet aan denken dat Gerrit of Klaas me op elk gewenst moment denken op een hooiberg te mogen trekken. Ik ben veel te blij dat Frits weer terug is.” Karin proestte het uit. “Op een hooiberg nog wel! Als die prikkende strookjes in je billen, getver!”

Kort en goed., ze besloten om samen voor de boerderij te gaan. Omdat Frits op dit ogenblik weinig anders om handen had, zou hij het voortouw nemen bij de verdere uitwerking van de plannen en het kostenplaatje. Met een goed gevoel namen hij en Dieuwertje afscheid. De kinderen sliepen al bijna, het kostte ze nog behoorlijk wat moeite om die thuis uitgekleed en wel, met de tanden gepoetst, in hun bed te krijgen.

“Waar heb je zin in, lieverd?” vroeg Frits. “Doe mij maar een warme melk. Als ik alcohol ga drinken, slaap ik vannacht niet meer. En ik wil ook een beetje beter op mijn gewicht letten, lieverd. Minder alcohol, koekjes en tussendoortjes.” “Hm, verstandig. Voor mij ook wel goed. Ik ben afgelopen twee maanden zes kilo kwijt geraakt, daar mogen ook nog wel wat meer af.” “Zullen we elkaar helpen? Minder snoep en koekjes in huis, meer sporten.” “Zullen we een schemaatje maken?” “Goed plan. Als ik zaterdagochtend hardloop”, stelde Dieuwertje voor, “kun jij zondagochtend lopen. Ga ik maandagavond squashen en donderdag naar de sportschool, jij op dinsdagavond voetballen en vrijdagochtend sportschool.”

“Hm, doen we ook nog wel eens wat samen?” vroeg Frits. “Nou, er zijn best nog wel wat momentjes ‘s avonds na het sporten of ‘s ochtends vroeg waarop we wat ander lichamelijke oefening kunnen doen”, giechelde Dieuwertje. “Man en paard graag”, grijnsde Frits. “Wil je een kleine demonstratie van wat ik in gedachten heb?” “Ja, graag.” “Nou, om te beginnen een oefening voor de lip- en tongspieren.” Dieuwertje nestelde zich op de bank tegen Frits aan en begon hem te zoenen. “Daarna een lichte huidmassage”, fluisterde ze. Ze trok zijn trui en shirt uit en streelde zijn borstkas. Ze kroelde genietend door zijn borsthaar. Toen haar hand langs zijn tepel streek, voelde ze die hard worden. “Eigenlijk raar dat vrouwen hun tepels wel moeten verbergen en mannen niet”, bedacht ze. Jullie zijn net zo gevoelig als wij.” Plagend streek ze over zijn gulp, waar zijn pik bij elke streling van zijn tepel met een schokje stijver werd.

“Heb jij geen huidmassage nodig?” vroeg Frits “Tuurlijk wel. Mijn huid is de laatste maanden ernstig verwaarloosd.” Frits verwijderde ook Dieuwertjes blouse, hemd en bh. Hij streelde elk vrijkomende stukje huid aandachtig. Hij zag haar haartjes rechtop gaan staan. Voorzichtig nam hij een tepel in zijn mond en gaf er zachte likjes op met zijn tong. Ze begon onrustig met haar bekken te bewegen, hij rook de geur van haar opwinding.

Zonder haast en genietend namen ze ruim de tijd voor hun liefdesspel. Ze streelden en kusten elkaar overal, om uiteindelijk heerlijk met elkaar verbonden klaar te komen, zijn pik diep in haar grotje. Ze genoten nog een poos na in elkaars armen en stapten voor het slapen nog eventjes onder de douche om op te frissen. Met een slapende Dieuwertje tegen zijn rug aan mijmerde Frits nog even voldaan over de afgelopen dag. Herenigd met zijn kinderen, met zijn ouders, met Klaas en Rixt, Gerrit en Karin. Morgen zouden Anke en Douwe langs komen. Het leven was goed.