Het is echt zo'n dag waarop niets lijkt te gebeuren. Mijn vrije dag, terwijl mijn vriendin juist naar haar werk is. Een perfecte gelegenheid om een beetje te lanterfanten, een paar huishoudelijke klusjes op te pakken en vooral veel dingen voor mezelf te doen. Het huis is stil, gevuld met het licht van een rustige, late ochtend. Ik ben net bezig de vaatwasser leeg te ruimen, genietend van de lege tijd die voor me ligt, als mijn blik door het keukenraam wordt getrokken door het geluid van een zware motor. Tot mijn verrassing komt er een verhuiswagen aanrijden en parkeert aan de overkant van de straat.

Het huis daar stond al een tijdje leeg, en volgens de makelaar was het onlangs verkocht. Geen idee aan wie, maar dat zou ik nu snel ontdekken. Nieuwsgierig plan ik al om later even naar buiten te gaan en kennis te maken, een vriendelijke begroeting om de stilte van de buurt wat op te vrolijken. Terwijl ik mijn afwas afdroog, zie ik een donkergroene Range Rover de straat in rijden en achter de verhuiswagen stoppen. Het is een indrukwekkende wagen, een tikkeltje patserig, iets wat je in deze rustige, oudere buurt niet vaak ziet. Mijn interesse is meteen gewekt.

De eerste die uitstapt, is een vrouw. Ze kijkt om zich heen, doet een stap naar de achterkant van de auto en beweegt met een natuurlijke gratie, alsof ze gewend is bekeken te worden. Mijn ogen blijven als vanzelf op haar rusten. Ik schat haar eind dertig, begin veertig – een mooie, elegante verschijning die direct opvalt. Ze heeft een fris gezicht, haar bruine haar valt soepel over haar schouders in een perfect gestyled kapsel. Haar slanke figuur en de lichte rondingen bij haar heupen en borst trekken mijn aandacht. Ze straalt een soort zelfverzekerde charme uit, iets wat moeilijk te negeren is, en ik merk dat ik haar een paar tellen te lang observeer. Ook al ben ik meer dan tevreden met mijn eigen vriendin, kan ik het niet helpen dat ik haar schoonheid bewonder – ze maakt een betoverende eerste indruk.

Dan ziet ze me. Ze vangt mijn blik op, en ik schrik even, betrapt. Haar lippen krullen in een vriendelijke glimlach en ze wuift kalm naar me. Ik wuif vlug terug, mijn hart maakt even een sprongetje. Dan hoort ze haar naam of wordt geroepen door iemand, en loopt weg. Mijn aandacht verdwijnt niet direct – ik kan niet ontkennen dat haar aanwezigheid de straat meteen een stuk levendiger maakt.

Als mijn ogen terugkeren naar de auto, zie ik de man uitstappen. Haar partner, neem ik aan. Hij gaat naast haar staan en legt een grote, beschermende arm om haar middel, op een manier die vanzelfsprekend en liefdevol oogt. Mazzelaar, denk ik met een vleugje jaloezie, en mijn ogen blijven even hangen. Hij is langer dan ik, dat zie ik meteen, en heeft een brede, indrukwekkende lichaamsbouw. Zijn donkere huid en gespierde postuur maken hem bijzonder aantrekkelijk en direct opgemerkt, vooral hier, in deze buurt waar de meeste bewoners vijftigplussers zijn en hartstikke wit. Ik weet dat er straks vast wel gefluister en gemompel zal zijn onder de oudere buren, maar ik denk daar verder niet over na. Integendeel, er is iets verfrissends en mysterieus aan hun verschijning, iets wat me aantrekt.

Recht voor mijn ogen draait hij zich naar haar toe en drukt een tedere kus op haar lippen. Zijn hand rust op haar heup, en voor hij die wegtrekt, knijpt hij even speels in haar bil. Een subtiele, intieme aanraking die ze beiden natuurlijk vinden, zonder schaamte, en terwijl ik naar ze kijk, realiseer ik me dat zij moet weten dat ik toekijk. Toch lijkt het haar totaal niet te deren. Het is niet ordinair, maar er is een prikkelende spanning die me niet loslaat. Ze zien er opwindend uit samen, als stel – onweerstaanbaar zelfs. Ik vraag me af hoe het zal zijn om hen beter te leren kennen, en kan niet ontkennen dat er iets in mij wordt aangewakkerd, een nieuwsgierigheid en aantrekkingskracht die verder gaat dan ik zou willen toegeven.

Ik bleef naar de twee kijken, gevangen in de aantrekkingskracht die tussen hen hing. Het was vreemd, bijna ongemakkelijk hoe ze mijn aandacht vasthielden, maar ik voelde me ook lichtelijk opgewonden. Een spanning die ik niet helemaal kon plaatsen, of misschien juist wel, maar liever negeerde. Het had me overvallen – deze dag was zo rustig begonnen, alles zo ongecompliceerd. En toch zat ik nu, ongemakkelijk op een positieve manier, te kijken naar dit stel dat mijn buurt in één klap een stuk levendiger had gemaakt.

Mijn blik bleef hangen. Ze waren meer dan gewoon een aantrekkelijk stel – ze hadden iets magisch, een soort energie die zelfs vanaf mijn plek in de keuken voelbaar was. Er was een verademende openheid om hen heen, alsof ze een wereld vertegenwoordigen die ik alleen maar vanuit de verte had gezien, en nu ineens levensecht voor mijn ogen stond. Zij, zij was werkelijk prachtig, het schoolvoorbeeld van hoe mooi een vrouw kan zijn als ze vol zelfvertrouwen en met natuurlijke elegantie door het leven gaat. En hoewel ik niet precies wist hoe oud ze was, deed dat er eigenlijk niet toe. Haar uitstraling was tijdloos.

En hij had dat ook, maar dan op een totaal andere manier. Zijn donkere, brede postuur fascineerde me, ook al had ik nooit iets voor mannen gevoeld. Misschien kwam het juist door de vrouw aan zijn zijde, een vrouw die duidelijk zo bij hem paste en toch ongebruikelijk voor ons dorp was. De aantrekkingskracht tussen hen voelde ik bijna in mijn eigen ademhaling, iets onbeschaamds, iets spannends.

Toen ze uit het zicht verdwenen, zakte ik onderuit op de bank, maar de gedachte aan hen bleef hangen. Hun beelden bleven door mijn hoofd spoken, alsof hun silhouetten op mijn netvlies gegrift waren. Er was geen enkele logische reden voor, maar ik kon het niet laten om me voor te stellen hoe hun seksleven eruit moest zien – hoe intens en fantastisch het vast en zeker moest zijn. De spanning tussen hen, dat vanzelfsprekende lichamelijke vertrouwen, ik zag het allemaal voor me. Ik stelde me voor hoe hij, met die sterke armen, haar vast zou grijpen en hoe zij, teder maar hongerig, op alles zou reageren. Ze zouden elke kamer van dat nieuwe huis gebruiken, elke hoek, elk meubel. En ik kon me niet voorstellen dat ze dat voorzichtig zouden doen. Nee, het zou rauw en begeerlijk zijn, vol overgave, zonder remmingen.

En dat terwijl ik ze niet eens vijf minuten samen gezien had. Best wel gek, niet? En toch zag ik het levendig voor me.

Voor mijn geestesoog zag ik haar lichaam, de prachtige lijnen van haar figuur terwijl ze haar man tegemoetkwam. En hem ook, zijn houding die kracht en dominantie uitstraalde, alsof hij haar volledig zou overweldigen. Bijna automatisch stelde ik me voor hoe ze, misschien op haar knieën, die intense verbinding met hem zou zoeken, hoe ze zou glimlachen als hij haar iets influisterde, en hoe haar mond zich om hem zou sluiten. De gedachte was fout en verboden, maar mijn fantasie nam een loopje met me, alsof de hele middag voor me uitgestrekt lag om dit nieuwe verhaal te ontdekken. Het was beter dan porno, zoveel beter dan de keren dat ik op mijn vrije dagen iets opzocht dat hierop leek.

Dit was geen simpel filmpje dat ik kon afsluiten. Nee, dit was werkelijkheid – mensen van vlees en bloed, een stel met zo’n natuurlijke aantrekkingskracht dat ik me onwillekeurig afvroeg hoe groot zijn mannelijkheid zou zijn, en of dat er in mijn fantasie eigenlijk toe deed. Het enige wat ik zeker wist, was dat deze beelden me nog uren zouden achtervolgen, met een bijna beschamende intensiteit die ik niet direct kon stoppen, en die me ongemakkelijk, maar heerlijk prikkelend, de middag doorhielp.

Het eten stond al klaar toen Erin, mijn eigen vriendin, eindelijk thuiskwam. Het was een lange dag voor haar geweest, zoals zo vaak. Fysiotherapeute zijn vraagt om toewijding en soms ook om lange uren – iets dat ik bewonder in haar. Erin is een paar jaar jonger dan ik en de vrouw die me al gelukkig maakt sinds we nog tieners waren. Haar aanwezigheid vult onze ruimte met een rust en een zekerheid die ik nooit elders heb gevonden, iets wat me keer op keer opnieuw voor haar laat vallen. Ze is de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien, en eigenlijk ooit zal zien. Genoeg reden om nooit aan andere vrouwen te denken, zou je zeggen, al leek dat vandaag iets ingewikkelder dan anders.

Porno kijken was één ding, een onschuldig tijdverdrijf zonder gewicht, maar dit was anders. Vandaag had ik echt aan een andere vrouw gedacht – een echte, tastbare vrouw die recht voor mijn neus stond. Dat besef maakte me een beetje onrustig, maar ik schoof het opzij toen Erin de keuken in kwam.

Haar figuur is elegant en sportief, slank en toch met de zachte rondingen die haar cliënten altijd bewonderend bekijken. Ik ben niet snel jaloers. Want wie zou niet naar zoiets kijken? Ik ben niet dom. Ze heeft dat lange, zachte blonde haar dat ze vandaag weer in een nonchalante staart droeg, en haar gezicht straalt iets liefs uit, een beetje dromerig, met sproetjes die haar iets kwetsbaars geven. Die dromerige, blauwe ogen kunnen soms ook net het beeld van een kneusje oproepen, op zo’n manier dat het haast aandoenlijk is. Een kneusje waar ik al ruim vijftien jaar mijn leven mee deel – en ik zou niets anders willen.

Ze stapt de keuken binnen en glimlacht meteen. "Hmm, ruikt weer lekker, schat," zegt ze, met die warme stem die me geruststelt. Ik kijk haar aan, dankbaar voor haar woorden, en trek haar tegen me aan, zoals altijd als ze thuiskomt. Alleen dit keer is het anders. Ik geef haar niet zomaar een vluchtige kus op haar mond, maar verlies mezelf even, druk mijn lippen iets langer op de hare, iets vuriger dan anders, mijn handen stevig om haar heen. Ze schrikt er bijna van en stopt me dan ook, haar ogen vol verrassing en een beetje nieuwsgierigheid. "Sorry, ik liet me even gaan," mompel ik dan, een beetje gegeneerd, en het is duidelijk dat de opwinding van die middag nog niet helemaal uit mijn lijf verdwenen is.

Ze trekt zich terug, knipoogt speels, en gaat dan naar de badkamer om zich op te frissen. Zodra we aan tafel zitten, de maaltijd voor ons, vertel ik haar nonchalant dat er nieuwe buren zijn ingetrokken aan de overkant. Ik beschrijf ze kort, al hou ik het luchtig. Ze leken me aardig, zeg ik, zonder meer, een nette eerste indruk. Erin knikt en vraagt verder niet door – waarom zou ze ook?

Erin kon op haar eigen manier ongelofelijk sexy zijn. Terwijl ze, net gedoucht, in haar nachtkleding de woonkamer binnenliep, voelde ik de spanning in mijn lijf weer oplopen. Ze had zich omgekleed in een lange, wijde T-shirt, niets meer dan dat. Voor velen misschien simpel, maar dat was juist wat ik er zo aantrekkelijk aan vond. Haar lange, natte haren, nog donkerder van het vocht, hingen los en volgden elke beweging van haar. De wijdte van het shirt verborg weinig: haar slanke, atletische silhouet tekende zich subtiel af, en door de dunne stof konden haar stevige, kleine borsten voorzichtig opvallen. Zonder bh, zoals ze altijd sliep, priemden haar tepels net door de stof. Het was zo'n intiem beeld, iets wat altijd mijn aandacht trok, en hoewel ik niets liever wilde dan haar vasthouden, deed ik er vaak weinig mee, misschien wel te weinig.

Terwijl ik op de bank zat en naar de televisie staarde, kwam er iets anders in mijn gedachten. Erin en ik deelden al zo lang onze avonden, maar het voelde soms zo… routineus. Terwijl wij hier zaten, voelde ik ergens dat de avond bij onze nieuwe overburen waarschijnlijk heel anders verliep. Wat deden zij nu? Ik kon het bijna voor me zien: een avond vol spanning en avontuur, alles wat bij ons al zo lang ontbrak.

Mijn gedachten dwaalden af naar die vrouw, onze overbuurvrouw, zoals ik haar eerder vluchtig gezien had. Een vrouw met een uitstraling die me direct had getrokken; ze had iets verleidelijks, een belofte van avontuur en overgave. Ik stelde me haar voor met die buurman van ons, die sterke, donkere man, en ik wist bijna zeker dat zij zich vol overgave aan hem zou geven. Niet zoals Erin en ik hier zaten, vast in ons bekende patroon, maar op een manier die alles losmaakte en deed bruisen.

En terwijl ik dat voor me zag, voelde ik iets wat ik niet meteen herkende. Een opwinding, gecombineerd met een vreemd soort jaloezie, maar niet omdat ikzelf daar wilde zijn. Ik wilde gewoon iets… meer. En misschien was dat wat Erin ook wilde. Zou zij misschien ook naar die spanning verlangen, naar een avond vol energie en vuur? De gedachte hield me vast, en hoe langer ik eraan dacht, hoe sterker het idee werd.

Mijn ogen bleven strak op de televisie gericht, maar mijn gedachten zagen alleen maar die buurvrouw, levendig en verleidelijk, volledig opgaand in haar man.

Terwijl ik over het andere stel fantaseerde, kwamen gedachten naar boven die ik misschien niet wilde toelaten. Erin had al zo lang mijn liefde en loyaliteit, maar het beeld dat ik had van haar was te… gewoon? Plots begon ik te denken aan wat er allemaal nog verscholen zat in haar, in ons samen. Was er nog zoveel te ontdekken, een heel ander soort passie misschien? Dit idee dat Erin misschien nog op een andere manier zou kunnen schitteren, vermengde zich met de fantasieën die nu door mijn hoofd waren gegaan over onze nieuwe buren. De beelden begonnen haast in elkaar over te vloeien, en als donderslag bij heldere hemel zag ik haar met hem. Die onbekende buurman. Erin had de overbuurvrouw zomaar vervangen in mijn fantasie... De gedachte was heftig, bijna overweldigend, en zonder enige aanleiding klopte mijn hart meteen harder. Mijn maag draaide zich om. Wat was dit nou? Ik stelde me mijn trouwe, lieve Erin voor – de vrouw waar ik mijn leven mee deelde – samen met deze nieuwe, totaal onbekende buurman. En ik wist wel waarom met hem. Haar lichte huid, haar blauwe ogen, haar blonde haren... En zijn grote, zwarte pik... Ik durf het mijzelf zelfs nauwelijks toe te geven dat dit me zo owindt...

Waarom ging dit zo diep? En waarom, terwijl het totaal niet logisch was, voelde ik me hier intens opgewonden door, op een manier die ik misschien nog nooit zo sterk had gevoeld? Dit was nog niks vergelijken met vanmiddag. Het idee dat mijn Erin, die nu gewoon naast me zit in onwetendheid, zich zou laten gaan met een vreemde, donkere man, doet dingen met me waar ik me vooral intens voor schaam, maar me ook opwindend op een manier die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Misschien spoorde ik wel niet, maar het idee dat Erin op zo’n andere, intense manier uit haar comfortzone kon stappen – en ik daar onbewust een rol in had – raakte iets fundamenteels in mij.

Ik verborg het, hield mijn blik strak op de televisie gericht, terwijl Erin naast me zat, zonder iets te vermoeden. Voor haar was het gewoon een relaxte, saaie avond. Maar voor mij? In mijn gedachten zag ik Erin op een avond die allesbehalve saai was, en hoe langer ik dat beeld vasthield, hoe sterker mijn verbeelding haar transformeerde tot iets wat nog aantrekkelijker, nog sexier was. Ik zag het ook zo levendig voor me. En dat alles met de buurman. Ik stelde me voor hoe hij, met zijn indrukwekkende postuur, precies zou weten wat hij met haar aan moest. Hij kon haar vast makkelijk optillen en in allerlei posities zetten. En Erin, braaf als ze altijd is geweest, kon, zodra ik mijn ogen sloot, plots pijpen als een godin. En dan is ze mooier dan ik haar ooit gezien had. Met de buurman... Dat idee maakte me misselijk van spanning en opwinding tegelijkertijd, en toch kon ik niet ophouden met die beelden. Ik walgde van mezelf.

Die verbeelding ging verder dan ik had verwacht: Erin, zoals ik haar nog nooit eerder had gezien, sensueel, uitdagend, hoe ze zich zonder enige schaamte liet gaan, hoe ze zich liet leiden door zijn kracht, hoe mooi ze zou zijn als ze voor hem op haar knieën ging… En hoe dieper ik deze fantasie toeliet, hoe intenser de beelden werden. Erin, kreunend en loslatend, hoe prachtig ze zou klinken als ze zich volledig overgaf – en alles wat zij nooit met mij zou doen, deed ze nu met hem.

Mijn ademhaling versnelde; de beelden waren bijna te echt.

En dus zat ik nu naast diezelfde Erin, geiler dan ik ooit ben geweest, en durf ik het haar niet eens te zeggen, of te laten zien. Natuurlijk zou ik niet zeggen waar ik aan dacht, maar haar vertellen dat ik gewoon geil was, leek zelfs geen optie. Zij en ik hadden misschien wee keer in de week seks. En dan was het vaak alleen wat handwerk. Pijpen heeft ze me nog nooit gedaan. Ik zou het ook niet aan haar willen vragen. Ze is me te dierbaar... Maar in mijn hoofd was ze opeens een stuk minder dierbaar, en een stuk meer dienstbaar... Maar niet met mij. Al met al was het iets om over na te denken. Of ik het nu wilde of niet.

-