Toen Frits vrijdag terugkeerde van zijn pelgrimage is hij ‘s avonds warm welkom geheten door zijn partner Dieuwertje en de volgende dag door zijn kinderen, zijn ouders en de bevriende stellen Gerrit, Karin, Klaas en Rixt. Ze besluiten samen een boerderij te kopen en daar drie woningen en gemeenschappelijk ruimtes in te bouwen voor hun drie gezinnen.

Ondertussen is in Den Haag premier Hans Kalenberg samen met Coördinator Veiligheidsdiensten Diederik Janssen en zijn Persoonlijke Assistent Ingrid de Vries in gesprek over het rapport wat de veiligheidsdiensten hebben opgesteld over de onlusten van een week eerder, waarbij eerst vernielingen zijn aangericht bij de woning van minister Ada Algra, waarna de meute optrok naar de woning van Douwe Atsma, waar zij op visite was, en het politiekantoor in Darwerd, waar ze haar toevlucht had gezocht na gewaarschuwd te zijn door de premier. De lokale bevolking heeft die aanvallen gestopt. Uit dat rapport, ondersteund door opnames van ondeschept telefoonverkeer, blijkt dat de Partij voor het Vrije Woord achter deze aanvallen zit. De premier besluit, op advies van Ingrid, de opnames in volle openbaarheid in de Kamer te bespreken en niet in de beslotenheid van de Commissie Veiligheid.

Douwe Atsma blijkt samen met zijn partner Anke een satirisch lied te hebben geschreven voor het rechtste duo Faaij en Vredeling, dat in première zal gaan tijdens de Goede Zin Show.

---

Zondagochtend. Anke wordt wakker tussen haar man Douwe Atsma en haar vriendin Janna. Ze hebben gisteravond met zijn drieën uitbundig de liefde gevierd, nadat ze naar de Goede Zin Show op tv hadden gekeken. Hun lied ‘Alleen Onze Waarheid’, uitgevoerd door het duo Faaij en Vredeling, was daar in première gegaan en met groot enthousiasme ontvangen. Het was een instant hit op Youtube, Spotify en andere streaming diensten. Ze hadden zich slap gelachen over de manier waarop het duo het lied ten gehore had gebracht. Er waren niet veel mensen die wisten dat Douwe en Anke het lied geschreven hadden.

Daarna hadden ze met zijn drieën heerlijk de liefde gevierd. Anke werd weer warm toen ze eraan terugdacht. Wat was Douwe toch een heerlijke vent en Janna een geile vriendin.
Ze grinnikte toen ze terugdacht aan de eerste keer dat hij haar naakt had gezien, die keer dat ze samen gingen wandelden in de Weerribben. Een ‘blonde veenduiker, een prachtexemplaar’ had hij haar genoemd, nadat ze in een vaartje hadden gezwommen. Wat had ze er toen al verlangd dat hij met haar zou vrijen, maar hij had zich beschaamd over zijn erectie van haar afgekeerd, de schat. Het was daar bij wat zoenen gebleven. Sindsdien had hij weinig blijk meer gegeven van schaamte, maar had hij zich ontpopt als een vurig minnaar.

Toen was ze nog met Frits geweest. Vandaag zouden ze bij hem en Dieuwertje op bezoek gaan omdat hij terug was gekomen van zijn pelgrimage. Ze was heel benieuwd hoe het met hem ging. Voor zijn vertrek was hij erg onzeker geweest over zijn relatie met Dieuwertje, over alles eigenlijk. Ze had haar oude vlam langzaam af zien glijden. Hij was vadzig geworden, zijn joviale manier van doen was verworden tot een maniertje waarachter hij zijn onzekerheid verborg.
Zijn pelgrimstocht was een idee van Douwe en haar geweest, in de hoop dat hij lichamelijk weer fit zou worden en daarmee ook geestelijk wat beter in zijn vel zou komen te zitten. Toen ze hem zaterdag gebeld had, klonk hij beter dan ze hem in lange tijd meegemaakt had. Ze hoopte dat hij inderdaad opgeknapt was en weer iets van haar oude, sprankelijkelende Frits zou hebben.

Ze ging naar beneden en maakte een ontbijtje klaar. Ze smeerde crackers en schonk drie kopjes thee in om Douwe en Janna op bed mee te verrassen, toen ze kindervoetjes op de trap hoorde. Aukje kwam naar beneden. “Hai lieverd, uitgeslapen?” Ze knuffelde haar oudste dochter. “Ja. Gaan we vandaag naar Douwe?” “Ja, daar gaan we straks naartoe. Heb je daar zin in?” “Ja, heel erg. Het is altijd fijn om met hem te spelen.” Aukje en Douwe waren op dezelfde dag verwekt en op dezelfde dag geboren. Ze waren twee handen op één buik, het leek soms wel een tweeling. Het zou Anke verbazen als die twee over een paar jaar niet elkaars eerste geliefde zouden worden, ze waren zó close. Ze schonk thee in voor Aukje en zei: “Ik breng even een ontbijtje naar papa en Janna, dan kom ik zo weer bij je, lieverd.”

Voor Aukje was het doodnormaal dat Janna bij haar ouders sliep, ze wist niet beter. Voor haar was Janna een tweede moeder, ze noemde haar 'mama Janna'. Haar kinderen Herre en Obe waren net zo goed haar broers als haar broertje Tjerk, die het evenzogoed hadden over 'mama Anke' als ze het over haar hadden.
Anke wist heel goed dat hun leefsituatie door veel mensen afgekeurd werd, maar daar had ze lak aan. Ze kwam bij Douwe niets te kort en de relatie met haar beste vriendin Janna was alleen maar versterkt doordat ze allebei kinderen van hem hadden. Ze deelden trouwens alleen Douwe, geen andere minnaars, die er ook wel waren.

In de slaapkamer zag ze dat Janna met haar billen tegen de buik van Douwe lag, zijn paal achterlangs in haar geschoven. Ze lachte vertederd, ze wist dat haar vriendin niets fijner vond dan zo de dag te beginnen, verbonden met haar man, zijn pik in haar schede geschoven. Vond zelf ook heerlijk, trouwens.
“Hé, tortelduifjes, zin in een kopje thee en een cracker op bed?” “Lekker, Anke”, zei Douwe. Hij stuurde een luchtkusje naar haar. Hij gaf een zoen op Janna’s achterhoofd. “Sorry schat, ik moet even plassen.” “Is goed, lieverd, heerlijk om je zo even in me te voelen.” Douwe trok zich uit haar terug en liep naar het toilet, en passant Anke een zoen gevend.

Even later zaten ze met zijn drieën met een cracker en een kop thee op hun bed. “Gaan jullie zo meteen maar even samen douchen, ik ga weer naar beneden, naar Aukje”, zei Anke. Ze kleedde zich aan en keek, voordat ze naar beneden ging, even bij haar zoontje Tjerk naar binnen. Die was ook al op, zijn bed was leeg. Mooi zo.

Inderdaad zat Tjerk al beneden bij Aukje aan tafel. “Goedemorgen, mama.” Ze knuffelde hem. “Goedemorgen, knul van me. Goed geslapen?” “Ja, lekker. Ik werd alleen wakker toen ik jou en Janna hoorde gillen.” Anke voelde zich rood worden. Ja, ze waren gisteravond best wel luidruchtig geweest. Ze deden naar hun kinderen niet moeilijk over seks, maar het bleef toch een beetje ongemakkelijk om haar zoon zo openlijk over haar luidruchtige orgasmes te horen praten. Hopelijk deed hij dat niet op school.
Aukje giechelde. “Ja, ik heb jullie ook gehoord. En papa brulde alsof hij een zware boomstam aan het optillen was!” Anke schoot in de lach. Die moest ze onthouden, kon ze Douwe mooi mee plagen. Een kwartiertje later kwamen Douwe en Janna ook beneden. “Ik ga Herre en Obe even halen. Of komen jullie zo naar de grote keuken?” vroeg Janna. “Ja, laten we daar maar heen gaan. Gezellig, ook met Rick en Nynke.” Dat waren de andere bewoners van hun boerderij, met wie ze samen de befaamde Burenband vormden.

Het gezin verhuisde naar de grote gemeenschappelijke keuken, waar Rick en Nynke ook al aan het ontbijten waren met hun kinderen. Al gauw kwam het gesprek op de uitzending van de ‘Goede Zin Show’. Rick zei: “Hebben jullie dat gezien? We hebben ons bescheurd over dat lied van Faaij en Vredeling.” Douwe en Anke hoorden het met een brede grijns aan en knipoogden naar elkaar. Nynke zag het. “Wat zitten jullie te ginnegappen?” “Kun je een geheim bewaren, Nynke?” vroeg Douwe. “Nee, ik ben de dorpsbazuin”, bitste ze. “Vertel!” “Wij hebben dat lied geschreven.” Nynke zette grote ogen op. “Echt? Waarom hebben jullie dat niet met ons gespeeld? Mooie PR voor de Burenband.” “Het leek ons handiger om hiermee op de achtergrond te blijven, Nynke”, zei Anke. “Bovendien is het veel effectiever als Faaij en Vredeling hiermee komen. Wij zijn toch maar links gespuis.”
Rick knikte bedachtzaam. “Heb je wel gelijk in. Een volgende betoging voor de deur hoef ik ook niet zo.” Toen verscheen er een brede grijns op zijn gezicht. “Maar grote klasse! Ik zag vanmorgen dat het al een grote hit is op Youtube. Wat zal die Woesteling boos zijn!” “Haha, ik verwacht dinsdag vuurwerk in de Kamer”, gnuifde Douwe gemeen. “Een grote SCHANDE natuurlijk, dat iemand het waagt een hit te maken van zijn eigen uitspraken.” Ze schoten allemaal in de lach.

“Nog even muziek maken?” stelde Nynke voor. “Ja, leuk. We moeten over een uurtje wel weg, we gaan even op de koffie bij Frits en Dieuwertje.” “Is Frits weer terug?” “Ja, die is vrijdagavond weer thuisgekomen. Even nazorg verlenen.”

Ze haalden hun instrumenten en even later zaten ze lekker muziek te maken. Niet het repertoire van de Burenband maar klassiek dit keer. Stukken van Albinoni, Vivaldi en Haydn. Heerlijke muziek om te spelen. De kinderen vonden dat ook prachtig en zaten lekker rustig te spelen naast hun musicerende ouders. Muziek kwam bij hen echt spelenderwijs binnen.

---

Om half elf reed Douwe de straat van Frits en Dieuwertje in. Hoe lang geleden ook, voor Douwe voelde het nog altijd als ‘zijn’ straat. Hoe vaak had hij niet gedachteloos de weg naar Bitsum ingeslagen, nadat hij bij Anke was ingetrokken. Dieuwertje en Frits woonden nog steeds in zijn oude huis, waar hij zeven jaar samen met Dieuwertje gewoond had.

Dieuwertje deed open. Kleine Douwe en Anke stormden al langs haar benen naar buiten en begroetten hun vriendinnetje en vriendje onstuimig. “Nou nou”, lachte Douwe, “het lijkt wel alsof ze elkaar al eeuwen niet meer gezien hebben! Hoi lieverd, hoe is het?” Hij begroette Dieuwertje met een stevige knuffel en keek haar aandachtig aan. “Goed”, glimlachte die. “Ik zie het. Je ziet er een stuk beter uit dan vorige week.” “Ja, zijn pelgrimage heeft Frits goed gedaan. En vorig weekend heeft voor mij veel betekend.” “Alles goed tussen jullie?” Ze knikte met een klein maar alles zeggend glimlachje. “Buiten verwachting.”

Dieuwertje begroette Anke met twee zoenen op de wang. Ondanks dat hun kinderen elkaars beste vrienden waren en ze allebei nog steeds intiem bevriend waren met de partner van de ander, was er toch nog altijd iets ongemakkelijks tussen die twee, alsof ze toch een beetje elkaars rivale waren.

Binnen troffen ze Frits, nog steeds in zijn hardloopkleren. Breed lachend verwelkomde hij zijn oude vriend en vriendin. “Frits! Wat zie je er goed uit!” riep Anke. Ze knuffelde hem en zoende hem op zijn mond. “Hé, kerel, goed je weer te zien man!” Ook Douwe was niets dan hartelijkheid. Hij gaf Frits een dreun op zijn schouders. Frits zag er inderdaad goed uit. “Jij bent wel een paar kilootjes kwijt geraakt, of niet?” “Ja, kilo of zes.” “En net wezen sporten?” “Inderdaad”, zei Frits grijnzend. “Vijf kilometer in vijfentwintig minuten, met twee vingers in de neus!” “Samen?” Douwe keek naar Dieuwertje. Die bloosde. “Nee, we willen de kinderen niet alleen laten. Ik heb gister drie kilometer gelopen, voor de derde keer in een week.” “Goed zo! Goed bezig, schat!”

“Moet jij niet nog even douchen, schat?” vroeg Dieuwertje aan Frits. “Ja, zal ik maar even doen, hè? Ik ben nu wel uitgezweet.” “Zal ik even je rug wassen?” Anke wilde haar oude partner natuurlijk graag even apart spreken, bedacht Douwe. Prima, dan kon hij even onder vier ogen met Dieuwertje spreken.

Anke ging met Frits mee naar boven. De kinderen waren meteen vertrokken naar de speelplaats, die moesten even hun energie kwijt. Ze konden dus even rustig als volwassenen onder elkaar praten.

Douwe sloeg zijn arm om Dieuwertje heen en trok haar tegen zich aan. Die zuchtte en legde haar hoofd op zijn schouder. Zo stonden ze daar even stil tegen elkaar aan. “Douwe? Ik ben gelukkig.” Hij hield haar even van zich af en keek haar in de ogen. “Echt? Daar ben ik blij om.” “Dank je nog voor vorig weekend. Die nachten met jou en met Hattum, dat was goed voor mijn zelfvertrouwen. Je hebt me vorige week aardig de ogen geopend over mijn gewicht en zo.” Douwe grinnikte. “Ben ik blij om, je had ook boos kunnen worden.” “Ik ben weer gaan sporten en heb met Frits een schema afgesproken. We gaan elkaar ook helpen om wat minder te drinken en te snaaien." “Netjes!”
“Ik besefte na vorig weekend ook dat ik met Frits pas helemaal op mijn plek ben, hoe fijn het met jou ook is.” “Zijn jullie elkaar nader gekomen?” “Vrijdagavond hebben we heel fijn samen gepraat en geknuffeld. Gisterochten, -avond en vannacht hebben we heerlijk uitgebreid en teder gevreeën. Hij heeft ook ingezien dat er in onze relatie meer aandacht voor elkaar moet zijn. Niet alleen maar avontuurlijke seks, maar ook verbindende intimiteit.” Douwe knuffelde haar stevig. “Ik ben heel blij om dat te horen, lieverd.”

Dieuwertje schakelde over naar een ander onderwerp. “We gaan net zoiets als jullie doen, een boerderij samen met Gerrit, Karin, Klaas en Rixt.” “Werkelijk? Dus jullie gaan hier weg?” “Ja. Klaas en Rixt hebben een optie op een boerderij hier aan de Bloedvaart. We hebben het er gister over gehad. We gaan net zoiets als bij jullie verbouwen, met drie woningen en een paar gemeenschappelijke ruimtes.”

Dat moest Douwe even verwerken. “Stom hè, ik zal dit huis missen. Het voelt nog steeds een beetje als mijn huis.” Dieuwertje kuste hem zachtjes. “Misschien wel beter, zo. Kunnen we onze relatie eindelijk helemaal achter ons laten.” Douwe schrok. “Onze vriendschap niet, toch?” Dieuwertje schudde haar hoofd. “Nee, gekkie, maar net als Frits en Anke. Sinds jullie verhuisd zijn, is Anke voor Frits alleen nog zijn dierbare ex. Steun en toeverlaat, maar niet half en half nog zijn partner.”

Douwe keek haar strak in de ogen. “Weet dat ik nog steeds heel veel om je geef, Dieuwke.” “Dat weet ik, lieverd en daar ben ik blij om. Ik hou ook nog steeds van jou, maar mijn plek is bij Frits. Dit huis voelt voor mij nog steeds als mijn plek met jou en dat voelt hij eigenlijk ook zo. Daarom is het goed dat Frits en ik eindelijk onze eigen plek krijgen. Zoals dat met jullie gaat, ik zie dat het goed is voor jullie zelf en ook voor de kinderen.” Ze gaven elkaar nog een tedere zoen. Toen ze Frits en Anke naar beneden hoorden komen, lieten ze elkaar los.

---

Anke en Frits hadden zich op de slaapkamer van Frits en Dieuwertje uitgekleed en waren onder de douche gestapt. “Hoe is het, lieverd?” vroeg Anke, terwijl ze haar armen om hem heen sloeg. “Goed. Beter dan in lange tijd.” Ondanks haar buik tegen zijn kruis, voelde Anke geen erectie. “Weer alles oké tussen jullie?” “Ja, we hebben vrijdagnacht lang gepraat. Eigenlijk misten we allebei intimiteit, aandacht voor elkaar. “Ook samen gevreeën?”.Ze zag hoe zijn gezicht begon te stralen. “Ja, heerlijk lang en intiem. Gisterochtend, afgelopen nacht ook weer. En daarna kwam het vuur weer terug.” Ze kuste hem. “Daar ben ik echt blij om, Frits. Ik maakte me zorgen om jullie. Om jou.” Ze begon hem te wassen.

“Weet je, Anke, we hebben besloten om net als jullie met een paar gezinnen in een boerderij te gaan wonen. Daar hebben we gister over gesproken met Gerrit en Karin, Klaas en Rixt.” “Denk je dat dat gaat werken?” “Ja, ik denk het wel. Rixt zei dat ze het leuk vond om soms eens uit de band te springen, maar zich niet bandeloos wil voelen. De eigen relatie komt eerst, dan pas leuke spelletjes.” “En hoe voelt dat voor jou?” Frits lachte zachtjes. “Sinds mijn pelgrimage voel ik dat ook zo.” Hij keek nu serieus. “Misschien heb ik me wel te veel verloren in bandeloosheid, Anke. Ik wil er meer voor Dieuwer zijn. Misschien is het ook wel goed om te verhuizen. Dit is nog altijd het huis van haar en Douwe.”
Hij kuste Anke. “Dankjewel voor het luisteren en wassen. Zullen we weer naar beneden gaan?” Ze deden de douche uit en kleedden zich weer aan. Enerzijds was Anke blij dat ze alleen hadden gepraat. De afgelopen nacht met Douwe en Janna was vurig geweest, ze gloeide nog helemaal na. Aan de andere kant voelde ze iets van teleurstelling, van jaloezie. Het leek er op dat Frits haar emotioneel minder nodig had.

---

Douwe keek even snel op. Zo te zien had Anke niet met Frits gevreeën. Goed zo, waarschijnlijk had Frits na uitgebreid met Dieuwertje de liefde te hebben bedreven weinig seksbehoefte meer. Anke ook niet, na haar nacht met Douwe en Janna. Alhoewel, met vrouwen wist je het nooit. Als het vuurtje één keer ontstoken was... Anke kon bij vlagen onverzadigbaar zijn. Dat hij haar dan soms maar even haar gang moest laten gaan, het zij zo. Hoe had haar vader Tjerk het ook weer gezegd, aan het begin van zijn relatie met haar? ‘Als Anke een beetje op haar moeder lijkt, hou je haar niet bij.’ Sinds hij dat kon accepteren, was hun seksleven verrijkt, had hij erbij gezegd... Nou ja, zelf mocht Douwe over zijn seksleven niet klagen, met zijn twee vrouwen en nog een paar intieme vriendinnen. Maar Anke, zijn hart zwol in zijn borst toen hij haar binnen zag komen. Zij was zijn volmaakte wederhelft.

Dieuwertje liep op Frits af en kuste hem. “Fijn gepraat?” “Ja. Jullie ook?” “Ja.” Ze keken elkaar diep in de ogen. Anke omhelsde Douwe. “Wat kijk je verliefd, schat.” “Ben ik ook, liefje. Ik hou van je met heel mijn ziel.” Anke klemde zich aan hem vast. “Ik ook van jou, Douwe.” Ze fluisterde in zijn oor. “Ik heb zin om met je te vrijen.” “Ik ook met jou, schat, maar laten we dat nu toch maar niet doen. Straks komen de kinderen binnenvallen.” Ze kreunde gefrustreerd. “Nee, die tijd hebben we gehad, hè? Dat we elkaar overal konden bespringen.”

Dieuwertje hoorde het en giechelde. “Ja, weet je nog toen we allebei ontdekt hadden dat we zwanger waren?” Anke en Douwe waren toen voor de ogen van Dieuwertje en Frits heftig gaan seksen, alles om zich heen vergetend. Voor hen alle vier een levendige herinnering. Toen had hun leven een rigoureuze wending genomen, door te besluiten hun partners voor elkaar in te ruilen.

Maar goed dat ze zich nu inhielden, want de kinderen kwamen binnen, met rode wangen van het buitenspelen. “Mam, we hebben dorst” riep Douwe. “Je weet waar de siroop staat, Douwe. Schenk je vriendinnetje maar wat in.” Galant vroeg hij aan Aukje: “Wat wil jij drinken?” “Doe mij maar een glas water.” En jij, Tjerk?” “Siroop. Heb je aardbeien?” Frits zag het vertederd aan. Zijn zoon werd groot. Heerlijk hoe hij zijn kleine gasten zelf bediende.

Nadat ze hun drinken hadden opgedronken, vroeg kleine Douwe: “Zullen we muziek gaan maken?” “Ja!” reageerde Aukje enthousiast, “ik heb mijn harp meegenomen!” Kleine Anke haalde haar cithertje en Tjerk had zijn fluit meegenomen. Even later zaten de kinderen gezellig in een hoekje te spelen en de volwassenen zongen uit volle borst mee. Anke en Douwe haalden ook hun gitaar en dwarsfluit uit de auto en gingen meedoen. Voor de kinderen was dat heerlijk, ze leerden de muziek letterlijk spelenderwijs. “Toch jammer dat ik nooit een instrument heb leren spelen”, vond Frits. “Je bent nooit te oud om te leren, schat”, antwoordde Dieuwertje. “Nee, een paar accoorden op de gitaar heb je zo geleerd. Als je wilt wil ik je wel een paar lessen geven”, zei Anke. “Maar gewoon gezellig meezingen is ook goed, hoor.”

Ineens ging de telefoon van Dieuwertje. “Hè? Wie belt er nou op zondag?” Het was Ada Algra. “Hoi Dieuwertje, stoor ik?” “Nee hoor, de kinderen zijn muziek aan het maken met die van Douwe en Anke.” Frits, Douwe en Anke begonnen net uit volle borst een refrein te zingen. “Sorry, Ada, ik ga even naar een andere kamer.” “Klinkt gezellig, Dieuwertje. Ik bel anders na de lunch wel terug.” “Is goed, Ada, tot straks.”

wordt vervolgd