Ik ben Marjoleintje. Officieel heet ik Marjolein, maar iedereen noemt me Marjoleintje omdat ik nogal klein ben. Ik doe aan hockey en woon in een buitenwijk van het dorp . Ik woon daar alleen met mijn moeder Charlotte maar mijn moeder had een erfenis van een oom uit Amerika gekregen waardoor we in een klap schatrijk waren. Die oom bleek de grote liefde van mama te zijn geweest en ik was de liefdesbaby die ze tijdens zijn laatste bezoek aan Nederland hadden gemaakt.

Nu waren mijn neef Taco, die ook mijn vriend was, en ik op bezoek bij lord en lady Sinclair in Schotland, degenen die altijd het contact tussen mama en haar geliefde oom, mijn papa, in stand hadden gehouden.

Op het kasteel van de Sinclairs waren we weer verenigd met onze vrienden Kate en Ken, die we tijdens onze vakantie in Frankrijk hadden ontmoet, en ook waren Jock en Maggie Mackay en hun zoon Peter en dochter Deirdre daar op bezoek. En het bleek tussen ons en die twee wonderwel te klikken.
De avond van hun komst op het kasteel hadden we eerst met z’n vieren op de kamer van Peter gezeten, maar na een poosje vertrokken Deirdre en Taco naar hun kamers en waren Peter en ik dus opeens met z’n tweetjes over en hij liet er geen gras over groeien.
Twee uur nadat Deirdre en Taco ons alleen hadden gelaten lag ik volledig uitgewoond en bevredigd naar het plafond te staren op Peters bed en bedacht me dat ik morgen toch maar eens een gesprekje met Taco moest hebben.

In de kamer van Taco:

Maar Taco had zich ook niet verveeld: Deirdre lag opgekruld tegen zijn linkerzij aan en keek naar hem op. Ze was even naar haar kamer gegaan om zich op te frissen, maar was daarna naar hem toegekomen in zijn kamer was en had zwijgend haar negligé op de grond laten vallen en had toen haar lange armen om zijn nek geslagen. Taco kwam juist uit de badkamer want hij had ook snel even gedoucht, en had alleen een handdoek om zijn middel. Hij had haar lange rode pijpenkrullen uit haar ogen geveegd en haar op haar voorhoofd gekust maar zij hief haar mond naar hem op en ze kusten elkaar echt en hartstochtelijk. Daarna trok ze hem mee naar het grote zachte bed en trok de handdoek los. Ze stonden naakt tegen elkaar aan en zij keek hem recht aan en had geknikt. Toen was ze door Taco op het bed gelegd en met alle tederheid die hij in zich had wilde hij haar lichaam liefkozen, maar Deirdre was ongeduldig geworden en had hem naar zich toe getrokken op niet mis te verstane wijze. “Do it” had ze gefluisterd.
Hij had niet getwijfeld en zijn pik tussen haar gesloten kutlipjes gemanoeuvreerd. Daar voelde hij meteen hoe nat en heet ze was en zijn pik was moeiteloos het eerste stukje van haar tunneltje binnengegleden. Ze had duidelijk al die tijd op Peters kamer zitten ‘soppen’ in afwachting van dit moment. Taco had, misschien wel wat weerstand verwacht nadat Ken haar ‘De IJskoningin’ had genoemd, maar Deirdre had zich ongeremd aan hem gegeven en hem aan zijn billen bij zich naar binnen getrokken en alleen maar een zacht gekermd “huh” uitgestoten toen de rest van zijn pik totaan zijn ballen in haar schoof. En zodra hij in haar begon te bewegen ging ze soepel vanuit haar heupen aan zijn pik melken in een perfecte tegenbeweging. Ze sloeg haar benen om zijn bovenbenen en haar armen om zijn rug en in een heerlijke flow golfden ze naar een gemeenschappelijk hoogtepunt. Taco voelde dat hij zweefde en één was met het meisje onder hem en toen ze in een zalige stroomversnelling naar hun orgasme stormden verdronk hij in de euforische blik in haar groene ogen en wist hij dat hij verloren was.
Een paar minuten later pakte Deirdre hem bij zijn schouders en zonder het contact te verbreken rolde ze hem op zijn rug en begon ze hem te berijden. Weer met die soepele melkende beweging van haar onderlijf en opnieuw beleefden ze een zalige climax waarbij zij op zijn schouders steunde en hij zijn handen op haar stevige b-cup tieten had.
Zo beminden ze elkaar nog een keer of vier waarna Deirdre zich in zijn armen opkrulde en naar hem opkeek.
Taco wist één ding zeker; het verhaal van haar moeder dat Deirdre geen of weinig ervaring met mannen had, klopte van geen kant, maar toen hij zijn mond open deed om iets te zeggen legde ze haar vinger op zijn lippen en fluisterde grinnikend “don’t tell mummy.”

In de kamer van Peter:

De volgende morgen werd ik wakker in Peters armen en voelde dat hij mijn borsten streelde. De lust van de avond er voor laaide onmiddellijk weer op en mij kutje liep alweer vol. Als hij daarmee doorging zou ik zeker klaarkomen want mijn borsten zijn super gevoelig, zeker ’s morgens. En inderdaad, toen hij zag dat ik wakker was en aan mijn tepeltjes begon te sabbelen, kon ik er niets meer aan doen en lag heerlijk in zijn armen sidderend te genieten van het eerste hoogtepunt van die dag.

We waren dus wat laat voor het ontbijt, maar we waren de enigen niet want we zaten net aan de ontbijttafel toen Taco en Deirdre samen de kamer binnenkwamen. Ze liepen nog net niet hand in hand, maar de verliefde manier waarop mijn neefje naar de roodharige schoonheid keek sprak boekdelen, maar diezelfde roodharige schoonheid straalde helemaal als ze naar Taco keek. Dus net zoals ik voor Peter gevallen was, hadden Taco en Deirdre elkaar gevonden.
Ik keek naar Peter en besefte dat ik net zo straalde als Deirdre. In mijn achterhoofd hoorde ik een stemmetje dat zeurde “één liefdesnacht zegt nog niet alles” maar met een warm gevoel in mijn buik negeerde ik dat.
Toen ik daarnet Peter aankeek voelde ik nog hoe hij twintig minuten daarvoor nog in me zat en mijn poesje spon weer van plezier.
Taco keek een beetje schuldig mijn kant op maar ik haalde mijn schouders op want ik wist ook niet goed wat ik moest zeggen maar we werden gered doordat op dat moment Kate en Ken binnenkwamen.

Ken keek een beetje zuur toen hij Deirdre zo verliefd naar Taco zag kijken, maar hij was te veel gentleman om zich te laten kennen. Maar geheel onverwacht toverde Deirdre een brief tevoorschijn die ze aan Ken gaf. “Een uitnodiging voor je voor de verjaardag van Virginia” zei ze.
“Ik kom toch altijd op haar verjaardag” zei hij verbaasd.
“Ja, maar ze wilde deze keer zeker weten dat je komt” giechelde Deirdre “volgens mij wil ze dat je haar ten huwelijk vraagt.”
Ken’s mond zakte open.
“Virginia is al jaren stapel op je, heb je dat nooit gemerkt?” fluisterde Kate.
Ken kleurde “nee, ik heb altijd gedacht dat zij me niet zag zitten… Ik durfde bijna nooit iets tegen haar te zeggen” stamelde hij.
“Virginia is de oudere zus van Deirdre” verklaarde Kate tegen ons “ze zit precies tussen Peter en haar in”.
Ken was ondertussen helemaal sprakeloos. Maar Deirdre liep om de tafel heen en gaf hem een dikke kus op zijn wang. “En toen ik een keer zei dat ik jou ook wel leuk vond, heeft ze me beloofd dat ze me zou vermoorden als ik ook maar één vinger naar jou uit zou steken. Dus ik moest wel lachen toen ik van Kate hoorde dat je mij de ‘ijskoningin’ noemde.”
Iedereen moest lachen en de sfeer aan tafel was ineens heel ontspannen.
“Oh, by the way, we zijn allemaal uitgenodigd voor het feest, dus morgenavond gaan we met z’n allen naar Mackay Castle.”

Maar Kate keek naar mij en zei “Maar eerst hebben iets anders te doen; eerst gaan we naar met papa en mama naar Rosslyn Chapel, want er is daar iets dat je moet zien.”
Ik was heel benieuwd wat dat zou kunnen zijn, maar ik had geleerd om niet naar iets te vragen dat kennelijk door anderen verteld moet worden.

Rosslyn Chapel
Die middag zat ik in de auto van lord Sinclair en we waren op weg naar Rosslyn Chapel. Ik had daar wel wat over gehoord en kende het natuurlijk van het verhaal ‘De Da Vinci Code’ van Dan Brown, maar veel meer wist ik er niet van.
Wat ik ook vreemd vond was dat Kate en Ken blijkbaar op de hoogte waren maar niets wilden of mochten zeggen, maar ook dat Taco niet mee gevraagd werd. Hij bleef achter bij Peter en Deirdre en hun ouders.

Bij de kapel stond een vrouw met een donkere regenjas en een capuchon waarvan het silhouet me bekend voorkwam. Maar ze stond zo ver weg dat ik haar gezicht niet kon zien.
We stapten uit en Nicky zei “Ga maar naar haar toe. Ik aarzelde even maar deed toen wat ze zei. En pas toen ik drie meter bij haar vandaan was herkende ik haar. Het was mama!!!
Ze spreidde haar armen uit en we knuffelden elkaar en daarna was het de beurt aan lord en lady Sinclair. “Charlie, eindelijk ontmoeten we elkaar dan weer na al die jaren” hoorde ik George zeggen.
Mama knikte, maar zei niets. Samen liepen we om het gebouw heen naar het kleine begraafplaatsje achter de kapel. Ik zag dat op alle grafstenen de namen van vele generaties Sinclair stonden Maar in een hoek bijna tegen de kapel aan stond een klein monumentje. Het was iets meer dan een meter hoog, niet meer.

We liepen naar het kleine marmeren tempeltje dat op een sokkel stond toe. De bovenkant van een urn was zichtbaar doordat het tempeltje eigenlijk alleen een dakje was gesteund door zuilen. Op de voorkant stond heel simpel J. Westerveld † 2010. Ik voelde ineens een enorm verdriet door me heen trekken en veegde de tranen uit mijn ogen. Dit was het graf van mijn papa, de man die ik nooit gekend had!
Mama kneep in mijn hand en ik voelde ook hoe moeilijk zij het had.
Het bleef een hele tijd stil totdat George, die achter ons stond, zei “Je mag hier zo vaak komen als je wilt. Het is weliswaar privé terrein van de Sinclairs, maar jullie vormen de enige uitzondering, mijn vader, de oude lord heeft dat dertien jaar geleden zo vastgelegd.”

Mama en ik bleven nog even staan en daarna gingen we terug naar de auto.

Achterin de auto gezeten begon mama te vertellen.
“Toen Jan was overleden stelde de oude lord Sinclair, de vader van lord George voor om de urn met zijn as naar Nederland te laten brengen, maar ik was bang dat mijn ouders er de lucht van zouden krijgen en zijn laatste rustplaats zouden verstoren, en daarom heeft hij aangeboden om hem bij te zetten in een grafmonument op de begraafplaats van de Sinclairs hier bij de kapel waar we zojuist waren. Hij heeft toen een mooie plechtigheid geregeld en daarbij heeft hij mij de urn in het monument laten zetten. Dat is dus nu dertien jaar geleden. Lord George en lady Nicola waren daar ook bij, maar ik heb ze toen nauwelijks gesproken, het was allemaal veel te heftig voor me en ik wilde zo snel mogelijk terug naar jou, want jij logeerde bij Ben en Tine en je was nog maar drie en nog nooit van mij gescheiden geweest. En nadat Jan hier bijgezet was hebben George en Nicola en ik gek genoeg eigenlijk nauwelijks meer contact gehad, het was net alsof dat contact alles weer zou oprakelen.”
En toen richtte ze zich tot Lord George en lady Nicola en zei “maar ik ben zo blij dat die ban nu doorbroken is en we samen over vroeger kunnen praten.”
Waarop lady Nicola zich omdraaide en met twee handen mama’s handen pakte en zei “toen ik tijdens de vakantie Marjoleintje ontmoette voelde ik dat dat een teken was, en om die reden heb ik haar die boodschap aan jou meegegeven in de hoop dat dit zou gebeuren.”

De kamer van Jan Westerveld

Terug op het kasteel namen George en Nicky ons mee naar de vleugel van het kasteel waar de logeerkamers waren. George ging ons voor naar een deel dat duidelijk wat minder vaak gebruikt werd en opende een deur.
“Dit was de vaste logeerkamer van Jan” zei hij “na zij overlijden mocht die niet meer gebruikt worden, dat had mijn vader verordineerd en zijn wil was wet.
Alleen Charlie of haar dochter mogen hiervan gebruik maken wanneer ze dat zouden willen.”
Mama keek me aan. Ze pakte mijn hand en samen stapten we de drempel over. Ik voelde een soort streling over mijn haar toen ik dat deed maar het joeg me geen angst aan. De kamer was mooi en licht en tegen een van de wanden stond een schrijfbureau en er was een groot bed en een zithoek, eigenlijk een inrichting zoals al de logeerkamers die ik daar tot nu toe gezien had.
Mama ging naar het schrijfbureau toe. Op het blad lag een langwerpig doosje en ze pakte het. In het doosje zat een vulpen en ze bekeek hem aandachtig. Op de pen stond een inscriptie ♥ J. Westerveld ♥.
“Deze heeft hij van mij gekregen op zijn verjaardag in het laatste jaar dat alles nog goed was” zei ze.
Ik bekeek de pen en schroefde de dop er af. Hij zag er uit alsof hij pas gebruikt was. Er lag een stuk briefpapier en in een opwelling schreef ik “Dit schrijf ik met papa’s pen” En begon toen te beven want ik had dat geschreven met een pen die al dertien jaar niet was gebruikt!

Toen viel mijn oog op een envelop. Er stond in sierlijke letters ‘Charlie en Marjolein Westerveld’.
“Mama kijk” riep ik en wees op de envelop. Mama maakte hem open en las met trillende stem “Lieve Charlie en Marjolein, liefde overwint alles.”
En op hetzelfde moment voelde ik een hand op mijn schouder. Ik keek om maar ik zag niemand maar ik fluisterde zacht “papa” en opnieuw voelde ik de hand die zacht in mijn schouder kneep en een heerlijk warm gevoel trok door me heen.
George die op een paar passen achter ons stond had alles aangekeken en zei “Tsja het is nou eenmaal een oud kasteel en ik heb wel vreemdere dingen meegemaakt.”
We lieten het hierbij en gingen naar de zitkamer waar Nicky op ons wachtte met thee. Mama en Nicola gingen naast elkaar op de bank zitten en begonnen met elkaar te praten als oude vriendinnen die elkaar jaren niet gezien hadden.

Die nacht.

Ik had besloten om bij mama te slapen in de oude logeerkamer. Dus ik lag net zoals zo vaak thuis naast mama in bed en tot mijn verbazing viel ze heel snel in slaap. Ik lag op mijn zij naast haar en zag dat ze onrustig werd; kennelijk droomde ze.
Mama lag op haar rug met haar benen wijd en haar handen lagen als vuistjes naast haar hoofd. Ze hijgde en haar onderbuik maakt parende bewegingen. Na een tijdje ging het hijgen over in kreunen en ik hoorde mama zacht “ohw… ohw… jaaahh… kermen en toen schokte ze een paar keer heftig en ontspande toen en fluisterde “ooohw Jan…” en bleef met gesloten ogen liggen maar haar buik gaf zo nu en dan nog even een schokje.

Ik draaide me op mijn rug en sloot mijn ogen. Mama had kennelijk een heerlijke erotische droom gehad en had in die droom met haar grote liefde gevreeën. Ik voelde weer die weldadige warmte die ik ook gevoeld had toen ik de kamer binnengekomen was en ik voelde me wegzinken in een heerlijke droom. Maar vlak voor dat ik in slaap viel kreeg ik een warme kus op mijn voorhoofd en voelde ik een stevige hand op mijn buik. “Slaap wel lieve schat” hoorde ik “papa houdt van je”.

De volgende dag hoorde ik die laatste woorden nog in mijn gedachten en ik vertelde het tegen mama. Die lachte en kuste me. “Ik heb gisteren in mijn droom met hem gevreeën” zei ze en het was zo levensecht dat ik het nog voelde toen ik vannacht even naar de wc moest.”
We keken elkaar aan en dachten hetzelfde. Lord George had niet voor niets gezegd dat hij wel gekke dingen had meegemaakt in het kasteel. Nou daar konden wij dus nu over meepraten.