Terwijl Sanne, Mark en Mieke nagenoten van de seks op het bed in de slaapkamer die aan de aan de voorzijde van het huis gelegen was begon het nu toch wel wat af te koelen. Omdat het huis niet bewoond was stond de thermostaat laag ingesteld ondanks dat het nu winter was. Tijdens de seks hadden ze het heet genoeg gehad. Maar nu de actie voorbij was kregen ze het in hun blootje nu wat fris en ze verlangden naar een warme douche. Maar dat ging helaas niet.
Ondanks dat het huis nog volledig gemeubileerd was waren alle kasten vrijwel leeg. Er hingen nog wel een paar theedoeken in de keuken, het bed was opgemaakt en er stonden nog glazen en koffiemokken in de keukenkastjes. Maar alle kleding en het linnengoed was meegenomen naar Milaan. Er lagen dus geen badhanddoeken meer in de kasten.

De laatste dagen die Sanne in dit huis had doorgebracht stonden in het teken van inpakken en de voorbereidingen voor haar trouwdag. Haar Valentino trouwjurk hing al weken klaar. Maar tegelijkertijd stonden de verhuisdozen al opgestapeld.
Nadat Sanne op haar trouwdag voor het laatst haar voordeur achter zich had afgesloten waren zij en Mark na een lange, drukke, maar prachtige en onvergetelijke dag op huwelijksreis geweest naar de Bahama’s. Haar Moeder Léonore had er zorg voor gedragen dat al haar bezittingen die ingepakt stonden op tijd verzonden en afgeleverd waren in Milaan.

Ze fristen zich zo goed en kwaad als het kon een beetje op in de badkamer en kleedden zich aan.
Beneden in de woonkamer besloten ze nog even na te praten en de geopende fles wijn leeg te maken voordat ze weer terug zouden rijden naar Villa Stenhorst.
De familie zou zich vast afvragen waar ze zolang bleven. Natuurlijk kenden haar ouders en haar broers Sanne goed genoeg om te weten dat ze een actief seksleven had. Maar omdat Mieke erbij was zouden ze een andere verklaring moeten geven voor de tijd die ze hier doorgebracht hadden.

Nu Mieke Sannes woning van haar zou gaan huren hadden ze echter een plausibele verklaring. Ze waren er onderling snel uitgekomen, maar dat hoefde de familie niet te weten.
Sanne zou haar vader vragen om voor Mieke een huurcontract op te stellen door een van zijn mensen. In naam zou Sanne eigenaar blijven van haar woning, maar Mieke zou het na de feestdagen gaan bewonen. Mieke had er nu al zin in.
Veel hoefde ze niet aan de inrichting te veranderen. De meubels en de gordijnen, de vloerbedekking op de slaapkamers en de plavuizen in de hal, woonkamer en keuken waren er nog en -hoe kan het ook anders- in een goede staat. Natuurlijk moest er wel iets aan de muur komen waar de Matisse had gehangen. En Sanne had haar staande klok en nog wat kunstvoorwerpen meegenomen naar Milaan.
Mieke was dik tevreden met de stijl van Sanne. Als ze het huis aankleedde met wat persoonlijke spullen en foto’s zou het echt haar huis worden. Ze zag zichzelf hier al heerlijk wonen.

Onder het genot van een glas wijn besloten ze dat de seks van zojuist enerzijds een soort afscheid was van Sanne van haar oude huis en anderzijds een kleine intieme housewarming party van Miekes nieuwe huis.
Mark gaf Mieke het adres van de opkoper van zijn huisraad toen hij hier bij Sanne introk. Hij had er een goede prijs voor gekregen en was in één keer van al zijn spullen af.
Mieke had een klein maar gezellig flatje, dus ze had niet al te veel meubels. Ze zou haar bed over kunnen brengen en dat op de kamer plaatsen die nu vrijwel leeg was zodat het een logeerkamer werd. Verder zou ze kijken wat ze allemaal mee wilde verhuizen. De beide slaapkamers aan de achterzijde van het huis konden in de toekomst gemakkelijk tot kinderkamers worden getransformeerd als dat nodig zou zijn.
Het enige wat nog ontbrak was een liefhebbende echtgenoot om haar leven mee te kunnen delen. Na de intieme, romantische seks tussen Sanne en Mark verlangde Mieke er ook naar om in dit huis elke dag met een vriend te kunnen vrijen. Voorlopig zou ze hier echter samen met haar huiskater Lucas gaan wonen. Nu ze een tuin had kon haar kater hier wat vaker naar buiten dan op haar flat. Mieke overwoog om een kattenluik in de keukendeur te plaatsen. Haar vader Frank was handig genoeg om haar daarbij te kunnen helpen.

Mieke was razend enthousiast.
Het huis ademde de geest van Sanne.
In de woonkamer zou ze boven de bank aan de muur een grote foto hangen van Milaan, de stad die haar hart gestolen had. Bovendien paste dat prima bij de vorige bewoner. In de avond kon ze heerlijk met een boek voor de open haard zitten lezen of tv kijken met Lucas aan haar voeten. Dat was een prettige aanvulling op haar huidige fatje.
Mieke was nu al verliefd op dit fijne huis.

Sanne stelde voor om de komende dagen waar ze tot aan het Nieuwjaar op Villa Stenhorst bleven logeren Miekes nieuwe huis aan haar ouders te laten zien. Vooral Linda zou blij zijn dat haar dochter, in elk geval voorlopig, in Nederland zou blijven wonen.
Mieke zou wat verder weg komen te wonen van haar werk in de supermarkt en haar ouders. Nu woonde ze nog in hetzelfde dorp waar Mieke gemakkelijk even langs kon wippen voor een praatje en een kop koffie. Straks moest ze toch een uurtje met de auto rijden als ze bij haar ouders langs wilde gaan. Maar Frank en Linda zouden ongetwijfeld blij zijn dat hun dochter er nu behoorlijk op vooruit ging. Een mooie woning die geschikt was voor een gezinsuitbreiding. Mieke zou hier jaren kunnen wonen.
Sanne vertelde Mieke waar de dichtstbij gelegen supermarkt zich bevond. Misschien zou ze daar ook kunnen solliciteren zodat ze elke dag op de fiets naar haar werk kon.
De plaatselijke bakker, de slager en een basisschool waren in het centrum van het dorp te vinden. Het dorp was niet groot, maar het had de meest noodzakelijke voorzieningen. Inclusief een weekmarkt, een gezellig dorpscafé en een lunchroom. En voor de overige voorzieningen was de stad niet veraf.

Sanne was blij dat ze een goede bestemming gevonden had voor het huis waaraan ze veel dierbare herinneringen had. Nu haar toekomst en die van Mark definitief in Milaan leek te liggen wilde ze het niet langer leeg laten staan. Nu het huis in de familie bleef kon ze er nog eens terugkeren.
Ze proosten op de woningoverdracht.
Mieke glunderde van blijdschap.
Het leven leek haar toe te lachen. Nu nog een leuke vriend en haar geluk was compleet.

Om de een of andere reden ging het gesprek al snel weer over seks.
Sanne en Mark zouden dit voorjaar naar New Jersey vertrekken voor de jaarlijkse reünie van Sanne met haar vriendinnen. Maar ze zouden ook een paar dagen bij Kaitlin en haar vriend Vince doorbrengen. De kans op een partnerruil was aanwezig.
Mieke vond dat wel erg spannend.
Mark ook wel, al probeerde hij zo nonchalant mogelijk te doen. Maar hij gaf wel eerlijk toe dat hij ernaar uitkeek om weer seks te hebben met Kaitlin. Dat was hem in Milaan erg goed bevallen.
De reis naar New Jersey was in Villa Stenhorst al ter sprake gekomen. Maar nu konden ze er onderling vrijuit over praten.

Broer en zus waren hierover druk in gesprek en Sanne luisterde geamuseerd mee.
Zeker, Sanne leek het ook opwindend om seks te hebben met haar vrienden en haar echtgenoot. In New Mexico waar Kaitlin tegenwoordig woonde had ze al enkele malen een trio gehad samen met Vince. Dat was best bijzonder omdat hij de vaste partner was Kaitlin. Tijdens hun studie in New Jersey hadden beiden dames vaak genoeg samen het bed gedeeld met één of twee jongens. Maar dat was geheel anders. Dat waren gelegenheidspartners. Leuk voor een keer seks zonder verdere verplichtingen. Die jongens waren onderling ook inwisselbaar. Maar Vince was de levenspartner van een van haar beste vriendinnen. En Kaitlin deelde haar vriend met haar. Daarom verheugde Sanne zich er al op om samen seks te hebben met haar Mark erbij. Na die jaren op Princeton waar ze met Kaitlin zoveel met elkaar gedeeld en meegemaakt hadden op seksgebied zouden ze nu samen seks hebben met hun beide levensgezellen. De mannen met wie ze hun toekomst door wilden brengen en met wie ze oud wilden worden. Dat zou de cirkel wat Sanne betrof helemaal rond maken.

Kaitlin en Vince waren dan welswaar niet voor de wet getrouwd, maar Vince was wel de enige man waar Kaitlin een vaste relatie mee onderhield. En dat was heel wat want Kaitlin was erg op haar vrijheid gesteld en niet iemand die je vast moest binden of in een hokje moest stoppen. Kaitlin was een vlinder die van bloem tot bloem vloog. Zij wilde zich niet binden aan slechts één man of vrouw als er zoveel andere interessante bedpartners op de aardbol rondliepen. ‘Sex is Fun’ was niets voor niets haar levensmotto.
Vince begreep en respecteerde dat.
Kaitlin en Vince hadden een open relatie waarbij ze beiden seks mochten hebben buiten hun relatie om. Ze waren swingers. Kaitlin zou nooit tegen de voor haar verstikkende regels kunnen van een monogame relatie. Ze wilde ten alle tijde de vrijheid behouden om een andere man -of vrouw- tussen haar benen toe te laten.
En Kaitlin wilde beslist geen kinderen. Ook daar was Vince mee akkoord gegaan.

Sanne hield wel een slag om de arm.
Voor Mark was dit allemaal nieuw. Hij stond ervoor open zei hij. Mark wilde graag meemaken wat Sanne vroeger tijdens haar studie op Princeton en de jaren erna beleefd had. Sanne begreep en waardeerde dat. Maar dat uitbundige seksleven was inmiddels een gesloten boek voor haar. Ze was er wel klaar mee en wilde nu alleen nog maar seks met haar eigen man en enkele goede intieme vriendinnen zoals Yvonne, Kaitlin en Mieke en eventuele vaste partners van hen.

Toch merkte ze dat Mark en Mieke erg nieuwsgierig waren.
Sanne vertelde broer en zus dat ze bijna alles wel eens gedaan had op seksgebied. Seks op spannende plaatsen, buitenseks, seks met andere vrouwen, een trio, groepsseks en dan met name tijdens het kampioensfeest van Princeton, ze was lid van de befaamde Mile High Club, partnerruil, BDSM hoewel dat niet echt haar ding was, seks met onbekenden, anale seks, een dubbele penetratie, flesje draaien, talloze one night stands, een poolparty waar op een gegeven moment iedereen naakt was en er ook volop gesekst werd, seks met een blinddoek om terwijl ze niet wist wie haar sekspartner was, strippoker en daaropvolgend seks waarbij het spel bepaalde wie de bedpartner zou zijn, seks terwijl ze bekeken werden door anderen, seks na een kaartspel van enkele heren waarbij zij de inzet was, en zelfs seks met de eerste de beste man die het café binnen zou komen waar zij en haar vriendinnen op dat moment verbleven. Ongeacht leeftijd of uiterlijk. Sanne was in die tijd bijna overal voor in.

Maar dat was voorbij.
Geen seks om de seks meer voor haar.
Maar een partnerruil met Kaitlin en haar vriend zag ze wel zitten.
Maar Sanne wilde geen risico nemen. Haar huwelijk met Mark stond welswaar als een huis. Maar Mark en Vince moesten wel goed met elkaar op kunnen schieten en elkaar voldoende vertrouwen om de ander seks te laten hebben met hun eigen vrouw.
Voor Vince was dat niets nieuws omdat hij en Kaitlin ervaren swingers waren. Sanne dacht dat Mark en Vince samen wel met elkaar op zouden kunnen schieten. Maar Mark moest zich er wel happy bij voelen. Hoe zou hij reageren als een andere man haar onzedelijk zou betasten en seks met haar zou hebben? Hij had haar wel in bed gezien met andere vrouwen. Dat wond hem zelfs op. Vrouwen waarmee hij -dankzij Sanne- zelf ook de lakens gedeeld had. Maar seks met een andere man was geheel andere koek.

Nu zei hij wel dat hij erachter stond. Maar wat als het echt zover was…? Zou hij er dan nog steeds achter staan en geen mixed feelings hebben?
Alleen als Mark er duizend procent achter stond zou Sanne akkoord gaan met een eventuele partnerruil. Kaitlin en Vince waren ervaren genoeg om dat te respecteren. Ze zouden het ook begrijpen en het niet vreemd vinden.
Voor Sanne hoefde het niet per se.
Zij had het allemaal al meegemaakt.
Ja… die cirkel met Kaitlin zou dan wel perfect rond zijn. Maar niet ten koste van haar relatie met Mark. Dat ging ze beslist niet riskeren. En Kaitlin zou dat ook niet willen.
Er was dus een optie. De definitieve beslissing of het echt door zou gaan en zo ja in welke vorm zou pas in New Mexico genomen worden.

Terwijl ze er over spraken zag Sanne wel de opwinding bij Mark en Mieke. Broer en zus vonden het allemaal bloedspannend.
Sanne leek de boot echter wat af te houden.
Ze waarschuwde voor de gevaren. Partnerruil was een spannend, opwindend, maar ook gevaarlijk spel. Helaas hadden Kaitlin en zij daar ook mindere ervaringen mee gehad. Jaloezie, ruzies en relatiebreuken lagen dicht aan de oppervlakte. Je relatie moet erg sterk zijn en je moet van tevoren goede, duidelijke afspraken maken waar de grenzen liggen en tot hoever je wil/mag gaan. Communicatie is daarbij van essentieel belang. Nee is nee. Bij twijfel niet oversteken. Een stopwoord van een van de deelnemers en de hele show was over.

Mark en Mieke begrepen dat. Maar toch bleef het in hun hoofd spoken.
Ze vroegen Sanne het hemd van het lijf. Ze wilden alles weten.
Sanne probeerde geduldig en eerlijk al hun vragen zo goed mogelijk te beantwoordden. Op een manier die niet geromantiseerd was maar die de werkelijkheid zo dicht mogelijk benaderde. Seks is geen spelletje dat je in een dronken of onbezonnen toestand moest doen vond ze. Zeker als je er geen ervaring mee hebt.
Daar keken broer en zus van op want Sanne had in haar jeugd een stormachtig seksleven gehad.

“Toch zou ik het best eens een keer mee willen maken” mijmerde Mieke.
“Het lijkt me ongelooflijk spannend en een hele belevenis. Gewoon om te ervaren hoe dat is, hoe dat voelt.”

“Ach… het is en blijft seks” probeerde Sanne het klein te houden.

“Ja, voor jou wel… Jij hebt het allemaal al eens meegemaakt… Maar voor ons is het behoorlijk heftig hoor! Ik zou best eens naar een parenclub willen. Puur voor de kick. Maar dan wel met iemand die ik goed ken en vertrouw. Beslist niet in mijn eentje!”

“Daar ben ik nog nooit geweest” gaf Sanne toe.

“Ben jij nog nooit in een parenclub geweest…? Waarom niet…?” vroeg Mieke verbaasd.

“Niet spannend genoeg.”

“Niet spannend…? Hoe kom je daar nu bij…?”

Sanne lachte.

“Voor jullie misschien wel. Maar voor mij niet. Ik had in die tijd meer dan voldoende seks. Goede seks ook. En Ik kon zelf kiezen met wie ik naar bed wilde. Maar met mijn uiterlijk op een plek waar mensen samen komen voor seks is dat niet echt een uitdaging meer.”

Mieke knikte begrijpend.
Een vrouw als Sanne zou daar waarschijnlijk opgejaagd wild zijn van geile mannen op zoek naar seks. Ze weten dat vrouwen die een parenclub bezoeken daar in voor zijn anders kom je daar niet. Zij zou de trofee zijn. Het ultieme lustobject die elke man graag aan zijn pik zou willen rijgen. Mieke begreep heel goed dat Sanne daar geen zin in had.

Het liep al tegen etenstijd aan.
Ze ruimden de glazen af en zetten die op het aanrecht. Netty zou dat wel opruimen als ze hier was om schoon te maken. Binnenkort zou dat dus ook afgelopen zijn.
Het bed op de slaapkamer hadden ze wel opgemaakt. Maar Sanne maakte zich geen illusies over het feit dat Netty heus wel zou vermoeden wat zich hier afgespeeld had. Netty kende Sanne al vanaf haar geboorte en ze wist dingen over haar die haar ouders niet eens van haar wisten. Maar Netty hield -net als haar man Philippe- keurig haar mond. Sanne en vroeger ook haar zus Ilse konden wel een potje breken bij Netty. Geheimen waren bij Netty net zo veilig als een bank in Zwitserland.

Sanne sloot nu echt voor de allerlaatste keer haar oude huis af.
En daarna overhandigde ze met een melancholiek gevoel met een kus en een knuffel de sleutel aan Mieke.
De komende week zou ze nog wat persoonlijke spullen, zoals foto’s die achtergebleven waren na haar verhuis naar Milaan weghalen. En anders zou Mieke ze wel ergens in een doos bewaren.

“Veel geluk ermee Mieke. Ik hoop dat je hier net zo fijn zult wonen als ik heb gedaan.”

“Bedankt Sanne… Ik ben er heel erg blij mee. Jij bent veel te goed voor mij.”

Mieke had haar armen om Sanne heengeslagen en hield haar even vast.

“Je bent toch mijn zus?” lachte Sanne.

Terug op Villa Stenhorst namen ze alle drie een warme douche en kleedden ze zich om voor het diner. Het wekte geen achterdocht want na een rit te paard op de manege was het gebruikelijk om een douche te nemen. En voor het feit dat ze lang weggebleven waren vanwege de seks in Sannes oude huis hadden ze ook een goede verklaring.
Sanne vroeg haar vader om een huurcontract op te laten stellen voor Mieke. Dat was volgens Richard geen probleem. Maar doordat bijna al het personeel vrij was tot aan het Nieuwjaar moest dat wel even een week wachten. Maar dat was geen probleem voor Mieke.
Sanne hoopte dat hij geen bezwaar zou maken tegen de -voor de mark gezien- te lage huurprijs. Haar vader zat in het vastgoed en was daardoor uitstekend op de hoogte van de waarde van gebouwen. Maar Richard Stenhorst had leergeld betaald en besloot zich daar niet in te mengen. Het was Sannes huis en zij mocht en kon daarmee doen wat ze wilde.
Bovendien was de band tussen vader en dochter Stenhorst nu beter dan ooit na de succesvolle najaarsshow in Milaan. Dat wilde hij niet bederven door een nieuwe discussie. Richard was apetrots op zijn dochter. En als Sanne iets in haar hoofd had dan kreeg je dat er toch niet meer uit wist hij.

Mieke vertelde haar ouders in geuren en kleuren over haar nieuwe woning. Moeder Linda was blij voor haar. Ze wist dat haar dochter een sterke band had met de echtgenote van haar zoon. Al kende ze natuurlijk niet de intieme details en dat wilden ze graag zo houden.
Léonore luisterde mee en kon een glimlach niet onderdrukken.
Ook zij wist dat er een speciale band was tussen de schoonzussen. Léonore was uiteraard beter dan Linda op de hoogte van het uitbundige seksleven van haar dochter. Haar verleden dan. Zij vermoedde wel dat die twee het bed met elkaar deelden en ook wat zij net in haar oude huis hadden uitgespookt.
Léonore wist ook dat haar beide dochters het in hun jeugd met elkaar deden. Maar ze had daar nooit iets over gezegd. Zeker niet tegen haar echtgenoot. Dan was de riante Villa Stenhorst waarschijnlijk te klein geweest en zouden de poppen aan het dansen zijn geweest.

Sanne was een soort beschermengel voor haar schoonzus. Zoals Ilse als oudste zus dat vroeger voor Sanne geweest was. Sanne had een groot hart wist Léonore. Een heel warm en sociaal hart bovendien. Daarom verbaasde haar deze zet van haar soms eigenwijze dochter niet. Sterker nog… Léonore was trots op haar dochter. Ze vond het een mooi gebaar van Sanne in de richting van haar schoonzus.

Léonore kon haar geluk niet op.
Mark was de juiste persoon die Sanne nodig had in haar leven. Haar dochter straalde aan alle kanten van geluk. Een moeder ziet zoiets. En als bonus vond Sanne met Mieke als schoonzus iets terug wat ze met Ilse verloren was. Niet in dezelfde mate, maar toch.
Léonore genoot er met deze feestdagen vooral van hoe goed het bleek te klikken tussen de beide families. Ook Richard en Sannes broers zagen dat Mark en Sanne stapelgek waren op elkaar. En dat Mark goed was voor Sanne.
De Van den Bergs waren volledig opgenomen in de rijke, voorname familie Stenhorst. En zelf had Léonore in Linda een goede vriendin gevonden. Het was alsof ze elkaar al jaren kenden.

Léonore stelde voor dat Linda en Frank morgen de nieuwe woning van hun dochter zouden gaan bekijken. Mieke popelde al om haar ouders rond te kunnen leiden.
Léonore zou graag met hen meegaan maar uiteraard kende ze de oude woning van haar dochter wel. Bovendien vond ze dat de Van den Bergs dat samen moesten delen.

Léonore wilde morgen graag samen met haar dochter uit rijden gaan vanaf de manege. Moeder en dochter qualitytime. Het was lang gelden dat Léonore en Sanne er samen te paard op uit waren getrokken. Vandaag had ze gemerkt hoe ze dat gemist had. En Sanne waarschijnlijk ook.
Uiteraard had ze vandaag volop genoten van de rit te paard met de hele familie. Vooral van de prestaties van haar kleindochter Maddy op haar pony Cookie. Die meid had echt talent om te rijden. Bijzonder knap.
Maar Léonore wilde graag weer eens één op één met haar dochter Sanne kunnen kletsen. Over paardendingen. Over haar leven in Italië en over haar toekomstplannen. Zoals Sannes kinderwens.
Nu Sanne in Milaan woonde zagen ze elkaar niet zo vaak meer. En het was altijd een feest om samen met haar dochter op Seb en Lightning uit rijden te gaan en die prachtige paarden eens stevig de sporen te geven. Ze wist dat Sanne daar ook van genoot.
Nu Sanne hier een week op Villa Stenhorst logeerde mochten ze die kans niet laten liggen vond Léonore. Wellicht konden ze later in de week nog een ritje maken.

Morgen stond helaas wel in het teken van afscheid.
Een groot deel van de familie zou op wintersportvakantie vertrekken naar Sankt Moritz. Haar zonen zouden daar met hun gezinnen net als elk jaar gaan skiën en de jaarwisseling doorbrengen.
Richard en Léonore gingen net als Sanne normaliter ook elk jaar mee naar Zwitserland. Maar nu Léonore en Richard de 60 waren gepasseerd deden ze het beiden wat kalmer aan. Ze waren beiden nu nog fit en vitaal. Maar ze begonnen aan kleine dingen toch te merken dat de jaren gingen tellen. Richard had bovendien een druk leven als directeur van het familiebedrijf. Al ging Martijn dat nu langzaam van hem overnemen. De week tussen Kerst en Nieuwjaar was de enige week in het jaar dat de agenda’s leeg waren. Léonore stond daar ook op.

Nu Richard en Léonore niet meegingen naar Sankt Moritz moest Léonore wel met enige spijt in het hart afscheid nemen van haar zonen, schoondochters en kleinkinderen.
Jammer maar helaas.
Villa Stenhorst zou morgen een stuk stiller en rustiger zijn.
Maar daar stond tegenover dat de Van den Bergs tot haar plezier wel bleven. Dat was ook de voornaamste reden dat zij en haar man besloten hadden om dit jaar thuis te blijven.

Uiteraard bleven de ouders van Richard ook op Villa Stenhorst achter.
Haar schoonvader was inmiddels al 88 jaar en kampte met gezondheidsproblemen. Nu de Kerstdagen er bijna op zaten kwamen morgen de dienstmeisjes weer terug en die zorgden ervoor dat haar schoonouders niets tekortkwamen en prima verzorgd werden.
Sanne was dol op haar opa.
Ze was sinds lange tijd weer thuis op Villa Stenhorst. Nu ze in Milaan woonde en daar een drukke baan had zou het ongetwijfeld weer een tijd duren voordat ze weer terug in Nederland was. Of haar opa de volgende Kerst zou halen was niet geheel zeker. Ook daarom was Léonore blij dat ze haar dochter nog een week langer op Villa Stenhorst kon houden.

Sanne liep voor het avondeten nog even naar de keuken op de hoek van de oostvleugel.
Netty en Philippe waren aan het einde van de middag weer op Villa Stenhorst teruggekeerd nadat ze de Kerstdagen bij familie hadden gevierd. Netty was daarna meteen de keuken ingedoken om een eenvoudige maaltijd te bereiden. Ze had doordat ze laat teruggekeerd was minder voorbereidingstijd voor het avondeten. Maar na twee luxe Kerstdiners mocht het deze keer best wat minder.
Netty had het razend druk want ze moest een maaltijd bereiden voor 20 personen. En met haarzelf en Philippe erbij, die ook moesten eten zelfs 22 personen.
Omdat het Tweede Kerstdag was waren de keukenhulp en de dienstmeisjes nog vrij. Wel had ze hulp van Philippe dus ze stond er niet helemaal alleen voor. Al was Philippe bepaald geen succes in de keuken. Maar in de soep roeren lukte zelfs hem nog wel.

Sanne bood aan om Netty te helpen. In haar jeugd had ze dat ook vaak gedaan en zo had ze stapsgewijs leren koken van Netty. Maar Netty wees haar hulp vriendelijk, doch resoluut af. Al stelde ze haar gebaar wel op prijs.
Sanne vertelde Netty dat ze haar woning aan haar schoonzus Mieke ging verhuren. Netty zou dus niet meer langs hoeven te gaan voor de post, de planten en om het huis schoon te houden. Netty beloofde Sanne dat ze de sleutel in zou leveren. Maar nu had ze het daar echt te druk voor.
Ze maakte een stevige erwtensoep. De broodbakmachine draaide op volle toeren en Netty was bezig aan een van haar in Villa Stenhorst fameuze puddingen volgens een van haar eigen geheime recepten. Netty’s puddingen waren overheerlijk en ze had diverse smaken. Je likte je vingers erbij af.

Netty veegde haar handen af aan haar schort.
Ze omhelsde Sanne.
Het was niet gebruikelijk als personeel om een lid van de familie te omhelzen. Feitelijk was dat zelfs tegen de regels. Maar Sanne ging altijd amicaal om met het personeel en Sanne had een speciale band met Netty.

“Dat is lief van je Sanne. Ik heb altijd met plezier op je huis gepast. Maar nu je in Italië woont is het zonde om het leeg te laten staan. Het verbaasd mij niet. Jij was nooit materialistisch ingesteld en je gaf altijd meer om vriendschappen. Toch hield ik altijd de hoop dat je weer hier zou komen wonen. Of liever nog terug op Villa Stenhorst. We missen je hier echt hoor. Nu je afstand doet van je huis besef ik dat je echt niet meer terugkomt. Dat stemt me verdrietig. Maar gelijktijdig ben ik vreselijk trots op wat je in Milaan doet!”

“Ik mis jou ook lieve Netty. Maar in het leven moet je nu eenmaal keuzes maken om je dromen waar te maken. Ik ben gelukkig in Milaan. Maar ik heb zowel in Nederland als in New Jersey veel achter moeten laten. Ik volg mijn hart. Tot nu toe heeft dat goed uitgepakt.”

“Je bent nu een volwassen vrouw met een eigen carrière en straks wellicht ook met een gezin. Maar voor mij blijf je dat meisje dat hier op Villa Stenhorst met haar broers en zus verstoppertje speelde en voetbalde in de tuin. Ik genoot ervan als we samen bezig waren in de keuken. Hoe we samen olliebollen bakten met Nieuwjaar. En zoveel meer mooie herinneringen.”

“Jij hebt mij leren koken Netty. Deze keuken was vroeger een van mijn favoriete plekjes in het huis. Die liefde voor het koken en recepten heb ik van jou. Al kan ik het mij nu veroorloven om zelf een kokkin in dienst te nemen, koken doe ik nog altijd het liefste zelf. Alleen als ik het echt heel erg druk heb vraag ik mijn Italiaanse hulp in de huishouding wel eens of zij wil koken.”

“Ga je morgen op wintersport naar Sankt Moritz?”

Netty wist het antwoord al van Léonore. Maar ze wilde het uit de mond van Sanne horen.

“Nee. Dit jaar niet. Mark en zijn familie blijven tot het Nieuwjaar hier op Villa Stenhorst.”

“Fijn. Ik vind het gezellig dat je weer thuis bent Sanne.”

Sanne snoof de geur op van versgebakken brood en erwtensoep.

“Moet ik je echt niet helpen Netty?”

“Nee lieverd. Philippe en ik redden het wel. Ga maar lekker naar de familie in de huiskamer.”

Sanne grijnsde.
Ze wist heel goed dat Philippe nog geen ei kon bakken. Net als haar eigen Mark wilde je dat soort mannen liever niet in je keuken hebben omdat ze meer in de weg liepen dan dat je er iets aan had. Philippe en Mark waren handig in de techniek. En daar waren zij en Netty dan weer niet in thuis. Ieder zijn vak.

“Wat voor pudding hebben we vanavond?”

“Dat is nog een verrassing. Ga nu maar. Vertel je moeder maar dat het diner over een kwartiertje geserveerd wordt in de eetkamer.”

Netty zag Sanne met haar rode haar de keuken uitlopen.
Met een diepe zucht dacht ze terug aan Sannes jeugd op Villa Stenhorst. Sanne was nu een volwassen vrouw en zijzelf en Philippe liepen al tegen hun pensioen aan. Tijden veranderen.
Netty pinkte geëmotioneerd even een klein traantje weg.

“Hoelang moet ik nog blijven roeren in die erwtensoep Netty? Is hij zo dik genoeg?” vroeg Philippe.
“Hee, wat heb jij ineens…?”

“Sanne… ze gaat haar huis verhuren aan haar schoonzus” zei Netty geëmotioneerd.

“Mooi toch…? Het staat al bijna een jaar leeg. En dan hoef jij er ook niet meer naartoe.”

“Ze komt niet meer terug Philippe… Ze blijft in Italië.”

“Dat wisten we toch al?”

“Ja… Maar het voelt alsof ik een dochter verlies…”