Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk

Hoofdstuk 18

De volgende ochtend wordt Rob eerder wakker dan Esther en besluit uit bed te gaan en vast een ontbijtje te maken.

In de kajuit ligt nog wat rommel van gisteren avond en dat ruimt hij eerst maar op, en gaat dan met müsli gedroogde vruchten en wat gecondenseerde melk aan de slag.

En zet een grote pot koffie die hij in een thermoskan doet. Esther slaapt nog en hij besluit om haar te verrassen met een ontbijtje op bed. Dienblad twee grote bakken met müsli en wat brokjes kokosnoot, een paar lepels en de twee kopjes. Thermoskan mee en gaat de slaapkamer in. Hij trekt zachtjes het grote dunne dekbed naar beneden en ziet dat Esther weer naakt in bed is gekropen.

Ze gromt wat en draait zich om op zoek naar het dekbed. Rob ziet haar strakke kontje en de in verhouding grote borsten met hierop twee parmantige tepels.

Hij besluit om het dienblad toch nog even weg te zetten en even met zijn meisje te knuffelen en kruipt het bed op.

Zachtjes kusjes gevend en strelend langs die mooie lange gespierde benen. Vanaf haar voeten langzaam naar boven, zachtjes kriebelen in haar knieholtes. Esther kreunt zachtjes en beweegt haar benen ze kan niet goed tegen kriebelen. Hij streeft weer verder omhoog en begeleid zijn handen nu met kleine tedere zoentjes. Over haar benen, haar heupen en haar strakke gespierde buik. Esther kreunt weer zachtjes en beweegt wat op het bed heen en weer alsof ze ongeduldig is op wat komen gaat.

Maar haar ogen zijn nog steeds gesloten en haar ademhaling rustig.

Rob gaat op zijn buik liggen en kan op die manier perfect de schaamheuvel en schaamlippen van kleine kusjes voorzien. Af en toe laat hij zijn tong kriebelen tussen de beide schaamlippen die langzaam wat opzwellen. Het is duidelijk dat Esther steeds meer opgewonden raakt, ze beweegt ook iets meer en draait met haar billen. Rob trekt nu zachtjes haar benen uit elkaar en kruipt er tussen, en weer liggend op zijn buik begint hij haar nú fanatiek te beffen.

Zijn tong likt nu vanaf haar perineum over haar schaamlippen vol in richting van haar clit. De buitenste schaamlippen openen zich en de binnenste schaamlippen zijn nú weer iets opgezwollen en daardoor groter geworden en Ron ziet haar clitores nu ook parmantig tevoorschijn komen.

Zich niet langer meer beheersend valt hij hierop aan. Dan voelt hij twee handen op zijn hoofd die over zijn haren strelen. En hij hapt nu vol in en op de clit en zuigt en bijt hier zachtjes in. Terwijl zijn tong er hard rondjes over draait. Esther begint nu te kreunen en haar billen en onderlichaam gaan steeds harder en sneller bewegen. Dan kreunt en gromt Esther heel hard terwijl twee handen proberen zijn hoofd naar binnen te duwen, haar bekken omhoog duwend en twee dijbenen die zijn hoofd afklemmen. En trillend en schokkerig komt ze klaar, terwijl golfjes van haar sapjes uit haar poesje komen welke Rob gretig proeft. Het duurt even maar dan ontspannen haar spieren zich en kan Rob zich bevrijden uit haar greep en kijkt grijnzend met een van vocht druipende kin, guitig over de buik van Esther haar in de ogen.

Esther spint nú als een poes en kijkt verliefd naar het natte gezicht van haar vriend. En fluistert “ was dat nou eens lekker wakker worden “. Haar armen strekkend en dan wederom fluisterend zegt “ kom ff lekker bij me liggen, lekkere vent “

Een verzoek waar hij graag aan voldoet.

Maar op het moment dat hij naast haar wil kruipen pakt zij zijn schouders en trekt Rob omhoog. Ze opent haar benen en Rob ligt even later op het mooie lichaam van Esther met haar zeer riante borsten. Ze kreunt even zachtjes en Rob zegt “ zal ik maar van je af gaan want ik ben best wel zwaar “

“ om de dooie dood niet “ zegt Esther “ ik ben niet van suiker en vind het gewoon lekker zo’n grote vent tussen mijn benen en op mijn lijf. Geef me het gevoel dat ik leef. “

Rob grinnikt zachtjes terwijl hij expres zich wat meer op haar lijf drukt, waarop Esther hem diep in de ogen kijkt en haar heupen wat omhoog duwt en heen en weer beweegt. Hierdoor komt de bijna erecte pik van Rob tussen haar benen terecht en drukt iets tegen de lipjes van haar poesje. Esther slaat haar armen om zijn nek en begint Rob te zoenen. Haar tong dringt hongerig tussen zijn lippen en begint vurig rond te draaien in zijn mond. In een haastig gevecht met zijn tong. Dan slaat ze ook haar benen om zijn bovenbenen en haken in elkaar op zijn kont. Het tongen en de handelingen van Esther hebben ervoor gezorgd dat zijn pik zich helemaal heeft gevuld met bloed en zijn grote eikel drukt nú tussen haar schaamlippen en zit een heel klein stukje in haar gaatje. Net het topje van zijn eikel heeft zijn weg naar binnen gevonden. Dan grijpt Esther hem met twee handen bij zijn kont en zet haar nagels in het harde vlees. Dan eindigt zij haar tongzoen en drukt haar onderlichaam tegen dat van Rob omhoog en trekt hem met haar handen en benen tegen zich aan. En onder het uitstoten van een harde kreun glijdt Rob zijn nieuwe grote leuter in één keer tot aan zijn ballen in haar lichaam. Esther is nog nooit zo opgevuld geweest als nu. “ Ohhh hij is nog groter en dikker geworden “ kreunt zij “ dit is zo lekker! “. En begint dan heel langzaam en zachtjes te bewegen en stoot in een heel rustig tempo tegen Rob zijn pik aan. Rob neemt het tempo over steunt nu op twee handen naast haar hoofd. Ze kijken elkaar diep in de ogen terwijl ze de liefde bedrijven.

Dit is geen ruige sex dit is een samenkomen van twee mensen die letterlijk in elkaar opgaan. Hun bewegingen zijn vloeiend en natuurlijk, hún ogen kijken in elkaars ziel. Het tempo gaat langzaam omhoog , de stoten worden groter langer harder. Terwijl ze elkaars blik gevangen houden en dan alsof het is afgesproken bereiken ze beiden tegelijk een hoogtepunt. Trillend schokkerig en kreunend maar nog steeds elkaar aankijkend, met een blik van liefde en genegenheid. Dan laat Rob zich zakken en vinden hun lippen elkaar in een samensmeltende zoen. De benen van Esther glijden van zijn lichaam haar handen en nagels trekken zachtjes sporen op zijn rug. Dan rolt Rob van Esther af haar zachtjes meetrekkend op zijn borst.

En zo liggen ze stil, beide in een eigen wereld aan gedachten elkaar strelend vol van liefde.

Dan zegt Rob zachtjes “ ik had een ontbijtje gemaakt voor op bed “. Esther glimlacht “ hmmm zulke ontbijtjes als we net hebben gedaan wil ik eigenlijk elke dag wel “

Rob lacht “. Jij bent ook onverzadigbaar geloof ik he? “. Esther knikt vurig haar hoofd op en neer en zegt “ zeker weten ! Er is niks zo lekker als lekker rustig vrijen met je lover in de morgen”. “ oh en wat doe jij dan in de avond? “ vraagt Rob nieuwsgierig.

“ Dan neuk ik het liefst met mijn vent “ lacht ze “ hard geil en lang ! “

Rob begint nu hard te lachen en zegt “ fijn dat ik het weet hoe je in elkaar steekt. Kom ontbijt “. En even later lepelen ze muesli naar binnen die door het lange staan wat zompig is geworden. Ze knabbelen de brokjes kokosnoot erbij. Als de bakjes leeg zijn zitten ze rechtop in bed elk met een mok koffie. Esther gruwelt weer en zegt. “ Kan je er voor mij wat extra water bij doen of wat melk, man dat is geen koffie meer maar vloeibaar asfalt. Kolere ! Wat sterk “

Rob lacht “ meid daar word je ten minste wakker van, die slappe bakkies dat is niks.

Mijn oude compagnon kwam uit Rotterdam en noemde het : Een werelds bakkie pleur !”

“Ja Ja. Zal allemaal wel maar mijn haar gaat er van krullen, dus het mag best een schepje minder kapitein “

Ze kijken elkaar grijnzend aan en weten dat ze toch niet overal matchen. Dan zegt Rob. Esther alles is nu weer gemaakt en we hebben alle kasten en ruimtes vol met voedsel en de watertank is ook weer vol, en de watermaker heeft nog nooit zo goed gewerkt als nu. Dus wat mij betreft kunnen we proberen hier weg te komen. Wat denk jij?” Esther glundert “ aye aye captain. Ligt het anker weg wezen hier. Ik heb alles wat ik bezit zo beetje hier aan boord liggen. Al mijn kleren en papieren dus wat mij betreft, wegwezen hier “ “ Mooi kom op even een ochtend plons, aankleden en dan gaan we “

En even later stonden ze naast elkaar naakt in de kuip, even tandenpoetsen en dan putst Rob weer emmertjes water uit de zee en gooit deze over zijn hoofd. En even later over die van Esther. Beide rillen en hebben kippenvel van het ijskoude water maar ze zijn wel wakker. Dan rossen ze elkaar af met een grote handdoek tot ze weer warm zijn. Dan kleden ze zich aan. Rob een zwembroek daarover een korte broek en T-shirt en paar boot schoenen. Esther trekt haar rode bikini weer aan en een lang veel te groot khaki T shirt en doet haar koppel riem weer om, en een paar sneakers. En tot Rob zijn verbazing haakt zijn ook een holster met een revolver om . Rob zegt niks maar Esther ziet zijn blik “ Haaien “ zegt ze meer niet. En Rob begrijpt het wel een beetje na wat hij al aan deze beesten gezien heeft.

Dan start Rob de motor en springt van boord om het grote anker van het strand te pakken. Loopt hiermee terug terwijl Esther de ankerketting langzaam laat ophalen door de anker lier. Dan gooit Rob het anker nog even voor de boot in het water en springt weer aan boord. Terwijl het grote anker langzaam weer uit het water komt en even later ligt het weer op de punt aan boord.

Voor zijn ze los, en Rob loopt naar de kuip en zegt tegen Esther, “ ik zet hem zachtjes in zijn achteruit, als jij nú rustig stuurt dan trek ik het achter anker omhoog “

En even later begint de ‘ magic moments’ zachtjes achteruit te varen terwijl Rob het touw van het achterste anker uit het water trekt. Even later zijn ze boven het anker en Rob moet even kracht zetten om het anker tussen de rotsen onder water los te krijgen. Maar dan komt ook dat anker omhoog, en even later kan Rob het anker touw opschoren en het klapanker inklappen.

Dan bergt hij het snel op in de ankerbak op het achterschip. Loopt dan naar de stuurstand en zegt tegen Esther “ zal ik weer even sturen dan kan ik je gelijk wegwijs maken voor de volgende keer “

“Prima “ reageert Esther en stapt opzij.

Rob zet dan de motor in zijn vooruit en geeft even gas en de “ magic “ stopt en springt even later vooruit. “ Zo die reageert fel op zijn motor “ zegt Esther verbaasd. Rob lacht alleen maar, trots op zijn schip.

Maar laat het gas dan alweer snel los en rustig vaart de Magic nu weg van hun anker plaats als ze even later ter hoogte van Esther haar boot zijn, staat Esther op en zwaait naar haar schip. “ Dag dreamer” zegt ze zachtjes “ bedankt voor alles “. Als ze zich omdraait ziet Rob de tranen in haar ogen. Hij zegt niets want hij begrijpt haar gevoelens volkomen, meer dan 10 jaar was het haar thuis geweest en had het haar leven gered. Als troost steekt hij zijn arm uit, en Esther kruipt hierin en hij slaat deze om haar heen. Zo varen ze samen door de baai voorbij het oude VOC schip. Waarop Esther zegt “ dat is nou de enigste plek waar ik geloof ik nog niet ben geweest.”

Rob kijkt haar aan en zegt “ nieuwsgierig of wegwezen ? “

Hij ziet Esther twijfelen en zegt dan “ ik ben wel nieuwsgierig, en als het niet gaat of niks is zijn we zo weer weg. De stootwillen liggen toch nog langszij dus dat scheelt “

Dan ziet hij Esther lachen “ ja laten we het gaan enteren, net als echte piraten “

Rob lacht en zet koers richting het VOC schip en op 20 meter afstand laat hij de motor heel zachtjes draaien en heel langzaam varen ze naar het schip toe.

Als ze het schip op een twee meter genaderd zijn zet jij de motor in zijn vrij en loopt naar voren gevolgd door Esther, hij pakt de houten pikhaak welke met de verhuizing van Esther haar schip is meegekomen en even later steekt hij de haak door een gat in de romp van het VOC schip net naast een luik in dezelfde romp.

Waarschijnlijk staat hier een kanon achter. Hij trekt de magic tegen de houten romp van het schip aan en Esther steekt grond pen door het gat heen waar een landvast aan is vastgemaakt en legt zo het schip vast aan het VOC schip. Met de pik haak wrikt Rob het luik een beetje open. En even later kan hij het met twee handen omhoog duwen zodat het volledig open staat door de Pikhaak onder het luik te zetten blijft het open staan en kunnen ze naar binnen kijken. Het is donker en ze kijken inderdaad nu in de loop van een oud gietijzeren kanon.

Rob loopt weer terug en pakt nog een paar landvasten en een paar kleine stukjes touw en gaat weer naar het kanonsluik in het VOC schip. En zegt dan tegen Esther ga jij naar binnen of ik ? Dan doen we ook het volgende luik open en kunnen we de ‘ magic‘ goed langszij afmeren. “

Esther kijkt hem aan en zegt “ geen probleem ik ben al weg” en klimt razendsnel snel aan boord van het grote houten schip

Even later hoort Rob wat vloeken en is Esther weer terug voor het gat. Geef eens een touw is het enige wat ze zegt en Rob geeft haar een landvast. En weg is ze weer en een drietal minuten later gaat krakend het tweede luik zo’n 3 meter verderop open en even later kijkt Esther lachend naar buiten. En zegt luid “ Moeders patatkraam is nú geopend “ Rob schiet in de lach en loopt naar voren en gooit Esther nog een touw op, terwijl hij het achter eind vasthoudt. Zij vangt deze handig vangt en even later zegt ze nou maak maar vast. En Rob zegt “ als jij er weer even uitkomt dan kunnen we de boot iets naar voren verleggen”. En met een Aye Aye captain is Esther weer verdwenen en komt even later weer terug aan boord. Ze lossen het ene touw en trekken de magic iets naar voren en maken dan alles vast.

Zo zegt Rob “ Nu nog even lampen pakken en dan gaan we eens aan boord kijken “

Zo gezegd zo gedaan, Rob pakt een paar grote zaklampen en Esther pakt een paar veldflessen en een tweede revolver en koppelriem.

Rob kijkt haar raar aan terwijl ze het wapen aan Rob geeft en zegt “ omdoen “. Rob lacht en zegt “ tot uw orders generaal “ en doet de riem en het revolver om. Gaat dan de cabine in en haalt hij uit de gereedschapskist een kleine bijl en steekt deze ook tussen zijn riem. Pakt dan een grote rode boeren zakdoek en vouwt deze op en bindt deze om zijn hoofd en trekt hem dan over een oog.

En gaat weer de kuip in waar Esther met haar rug naar hem toe naar het VOC schip staat te kijken. “. Aaaarggghhh ! “ schreeuwt Rob “ enteren! “. En rent Esther voorbij en draait zich vlak voor het luik om. Esther ziet de rode sjaal als een soort ooglapje om zijn hoofd en de bijl in zijn riem en begint keihard te lachen. En even later liggen ze beiden in een deuk. “ Mafketel “ is het enige wat Esther zegt. Rob trekt de zakdoek van zijn oog en zegt “ nou dan niet zijn we geen piraten, mijne dame gaat u voor. En Esther klimt voor de tweede keer door het luik naar binnen.

Als ze beide aan boord zijn zien ze een behoorlijke ravage in het schip en op het dek waar ze zich bevinden. Er staan nog een paar kanonnen netjes op hun plek. Maar het merendeel lag op zijn kant her en der over het dek verdeeld. Terwijl ze de zaklampen aan doen en rond schijnen zien ze een eerste skelet. De ongelukkige is tussen een kanon en waarschijnlijk een mast vast komen te zitten. Het kanon moet op hem gekomen zijn want er steken twee skeletbenen onder het kanon uit. “ arme drommel “ zegt Rob “ geluksvogel “ zegt Esther. En beide lopen voorzichtig vooruit en letten op waar ze hun voeten zetten. Maar het dek is gemaakt van solide Eikenhout en heeft de tand des tijds aardig doorstaan. Overal hangen er stukken stof aan haken, het zijn hangmatten dus waarschijnlijk is het schip ‘s nachts overvallen door de storm.

Er liggen nog veel meer skeletten her en der verspreid. Waarschijnlijk geraakt door rond vliegende kanonnen en kanonskogels tijdens de storm die ook dit schip heeft geraakt en meegenomen naar het eiland.

Ze zien ook de ijzeren kanonskogels overal liggen maar verder geen bijzonderheden.

Dan een trap in het midden. Hij gaat naar beneden en naar boven.

Rob zegt” zullen we eerst beneden proberen?”. En Esther zegt “ Prima, maar voorzichtig want hier is het hout wel nattig.” Ze dalen de trap af en bijna beneden staat er inderdaad een laag water in de boot. Ze schijnen eerst naar het water en dan in het rond. En schrikken wat ze dan zien. Aan de kant van de boeg zijn aan twee kanten lange ijzeren hekken geplaatst, op twee grote gevangenissen daar lijkt het het meeste op. Maar die ten tijden van de storm vol heeft gezeten met mensen.

Of wat ooit mensen zijn geweest. Want nu zijn het allemaal skeletten en niet een of twee maar minstens 50 of zelfs nog meer.

Zo ver als de licht bundel kan schijnen zien ze schedels en delen van geraamtes. In de richting van de boeg.

Een verschrikkelijk gezicht en een beschaamd gevoel bekruipt ze.

“ Een slaven schip “ zegt Esther zachtjes, Rob zegt niets te geschrokken van de aanblik.

Aan de andere kant van de trap en van het ruim zien ze een berg kisten en balen over elkaar heen liggen. Waarschijnlijk de andere lading die vervoerd werd. Ook hier een grote chaos.

“ ik heb het hier wel gezien, laten we maar naar boven gaan “ zegt Rob. En hij hoort Esther grommen “ wat zijn mensen toch verschrikkelijk gemeen geweest in die tijd, slavernij verschrikkelijk “

Rob reageert maar even niet en denkt alleen maar “ mensen zijn nog steeds verschrikkelijk, in sommige landen tegenwoordig krijgen de mensen een hongerloontje en moeten 16 tot 17 uur werken. Maar dat noemen ze dan geen slavernij meer “

Hij klimt de trap op en neemt dan de trap naar boven. Weer een verdieping met hangmatten en toen ze hier rondkeken zagen ze wederom diverse skeletten en een ravage van kisten en vaten. Dit was duidelijk de verdieping waar een soort van kombuis was geweest en ook waren er een paar kleine kamertjes gemaakt. Waarschijnlijk voor de officieren en dokter of ietsje dergelijks. Want waren kleine eenpersoonskamers geweest.

Ze konden weer een trap op en kwamen op dek. Ook hier een chaos, maar ook glad en vies van de vogelpoep.

Maar ze konden naar achteren lopen en dan weer iets naar beneden, en kwamen ze in een grote luxe kajuit terecht.

“ Dit moet de hut van de kapitein zijn geweest “ zegt Rob. “En zijn vrouw of vrouwen “zegt Esther. “ Vrouw ? “Zegt Rob. “ Dat kan niet die waren nooit mee, zeelieden in die tijd waren heel bijgelovig een vrouw aan boord bracht ongeluk “

Hoe verklaar je dat dan? Zegt Esther en Rob ziet duidelijk twee skeletten in grote sierlijke jurken. Althans dat waren ze ooit geweest. “ Dat is wel vreemd, maar het zou natuurlijk kunnen dat ze deze dames als passagier hebben meegenomen. Terug naar Nederland of van het ene eiland naar het andere. Dat zou wel hun aanwezigheid verklaren” Esther lacht en zegt dat kan wel zo zijn maar ik word nu wel mooi zeerover. En loopt naar de twee vrouwelijke skeletten en pakt twee parel kettingen tussen de botresten vandaan. “ Echte parels mooie parels “ zegt ze met een verdraaide stem en schudt de drie kettingen tussen haar vingers heen en weer naast haar gezicht “ Esther dat kun je toch niet maken! “ sist Rob. Esther kijkt hem beetje stom aan en zegt “ en waarom niet ze zijn dood Rob en gaan ze echt niet missen. “ ja en daar was geen spelt tussen te krijgen, want niemand wist wie deze dames waren en of er nog een familie was. En Esther begon nu de hut te doorzoeken. De diverse gouden ringen en andere sieraden werden tussen de botresten uit gevist. Toen in een hoek stond een grote kist welke op slot zat.

Kom op met die bijl zegt Esther en Rob geeft zijn bijl aan Esther die dan fanatiek de kist open hakt. Eenmaal open, haalde ze allemaal grote oude jurken uit die nog verbazend goed eruit zagen. Maar onderin vond ze weer een heel mooi kistje en haalde dat eruit en zette het op tafel. En probeert het open te maken. Dat lukt niet. Dan loopt ze weer naar de twee skeletten op bed en zoekt even en houdt dan een ketting omhoog met een kleine sleutel eraan. Gaat weer terug naar de tafel en opent het kistje. “ tada.! “ roept ze triomfantelijk “ een juwelen kistje.” Rob kijkt en ziet een kistje vol met parel kettingen. Gouden kettingen en oorbellen en ringen en heel veel glimmende stenen. Esther staat te lachen, “ hopa Roodbaard! ik heb mijn schat al gevonden nou jij nog. “

Rob moet lachen om de manier hoe Esther erbij staat in haar kaki T shirt en koppel riem terwijl ze een paar grote slokken water neemt uit haar veldfles. Deze dame heeft al een paar jaar zo geleefd, op zoek naar eten en bruikbare dingen uit aangespoelde jachten en boten en neergestorte vliegtuigen. Hij kan er niet meer boos om worden ze heeft gewoon gelijk. En ook hij gaat opzoek naar bruikbare spullen.

Tot het hem opvalt dat de tafel niet op zijn pootjes staat maar ergens op rust.

En zegt dan ook tegen Esther haal je doosje eens van de tafel en help eens mee met de tafel. En even later tillen ze de zware tafel aan een kant op en gooien deze op zijn kant. En daar staat een grote zwarte kist voorzien van brede ijzeren banden en een machtig groot slot erop. De kist is zeker een meter vijftig lang en negentig centimeter breed en 60 centimeter hoog. Esther gilt “ de schatkist van blackbearth “ en begint te lachen. Rob kijkt en pakt de bijl en gaat de kist te lijf. Maar daar was de kist tegen bestand al hoewel hij gaf het niet zo makkelijk op. Na een aantal minuten hakken was er nog erg weinig schade aangericht. Esther zegt dan “ ga eens opzij zo doen ze dat altijd in films “

En Rob gaat ook opzij en ziet dan dat Esther haar grote colt heeft meegenomen en deze van dichtbij op het slot richt. En voordat Rob maar enigszins kan waarschuwen haalt Esther de trekker over. Een ongelofelijke knal en de terug slag laat Esther haar hand de lucht inslaan. En als de rook is opgetrokken is het slot nog steeds niet open. Maar heeft Rob wel piepende oren. Verdorie waarom lukt dat wel in films.

Omdat het films zijn. Zegt Rob weer Maar voor de zekerheid inspecteert hij het slot. En ziet dan dat de klap toch behoorlijk schade heeft aangericht. Hij geeft nog een paar klappen op het slot maar geeft nog niet mee. Esther die ondertussen met een pijnlijk gezicht over haar pols staat te wrijven zegt “ wat een terug slag heeft dat kanon toch, was ik weer even vergeten “

Rob lacht en zegt “ maar toch heeft het geholpen, geef die colt nog eens.”

En Esther overhandigd hem de colt. Oren dicht zegt hij tegen Esther terwijl hij met twee handen op nog geen 30 cm de loop op linker poot van het slot richt. En weer een ongelooflijke knal en rook wolken. De kogel zit precies in het scharnier punt van het slot geslagen maar het slot is nog steeds niet open. Maar als Rob nú zijn bijl pakt klapt het slot bij de vierde harde klap open.

Esther staat verrukt in haar handen te klappen.

Dan haalt Rob het grote slot van de kist slaat de grote pen los en wrikt dan de kist met zijn bijl open.

En even later is de deksel open en kijken ze tegen een kist aan met een aantal grote boeken en kaarten en een sextant aan.

Esther zegt “ nee hè. Zal toch geen boekenkist zijn. Maar Rob haalt de boeken eruit en legt deze naast de kist. Ook een paar opgerolde kaarten volgen. Maar dan stuiten ze op een zwarte doek. En als Rob die weg haalt dan kijken ze tegen een stapel goud staven aan. Ze zijn wel niet zo groot als de huidige goud staven. Maar vijftien centimeter lang en vijf bij vijf centimeter.

En de kist ligt hier bijna mee vol gestapeld.

Zeker een meter lang en 80 cm breed. Het resterende gedeelte van de kist ligt vol met kleine lederen buideltjes. En grotere lederen zakken hij opent een grote zak en die is gevuld met zilveren munten. Hij pakt een volgende grote zak en weer vol zilveren munten. De derde zak zit echter vol met gouden munten. Dan opent hij een klein zakje en hierin zitten allemaal kleine glimmende stukjes glas maar het is ruwe diamant. Maar ook deels geslepen. Een tweede zakje zitten rode stukken glas en gedeeltelijk geslepen stenen. “ Robijnen” hoort hij Esther fluisteren. Rob kijkt haar lachend aan en zegt “ dat wordt even werken jonge dame, maar als we dit avontuur gaan overleven dan zijn we wel miljonair “ Esther danst dan even in het rond en zegt dan “ Oh Rob zou dat niet geweldig zijn. Kom op laten we alles naar de boot dragen. Rob kijkt haar aan en zegt “ zullen we eerst maar eens een rugzak halen dan kunnen we meer meenemen.”

Een kleine drie uur verder zijn ze nog steeds bezig om ‘ hun schat ‘ te bergen. Rob was zo slim geweest om een lang touw mee te nemen en liet elke keer een rugzak gevuld met goud en zilver en edelstenen naast de boot te laten zakken. Dat ging sneller dan trappen op trappen af. Dan hangt hij de laatste zak aan het touw en als deze beneden is, ziet Rob een vreemde schittering tussen de bomen in het oerwoud. Snel kruipt hij weg en gluurt naar het oerwoud.

Hij ziet niks maar herinnert zich de grote telescoop verrekijker in de kapiteins cabine en rent snel en zo zachtjes mogelijk heen en weer.

Even later ligt hij plat op zijn buik op het smerige dek en tuurt met één oog door het ouderwetse kijkglas van de verrekijker.

En ziet dan tussen de bomen het wezen staan die naar het schip staat te kijken.

En Rob ziet ook dat er vanuit de jungle richting het VOC schip diverse grote rotsen liggen. Half bedekt door wit zand maar toch duidelijk zichtbaar.

Hierdoor zou het zeker mogelijk zijn om van steen naar steen springend aan boord te komen.

Rob ziet dit en hoort Esther roepen, en ziet hoe het wezen hier op reageert en heel duidelijk richting de rand van de Jungle komen. De zon schijnt nog wel maar is duidelijk aan het zakken en dat gaat snel hier. Zo snel mogelijk tijgert hij achteruit en maakt dat hij beneden komt.

Als hij bij het eerste open luik is maakt hij het touw los waardoor het krakend naar beneden komt. Snel kruipt hij door het andere luik en kijkt nog eens goed rond en ziet dan een schedel met 3 kleine gaatjes in zijn voorhoofd in de vorm van een driehoek.

Hij is hier aan boord geweest. Hij kan er net bij pakt de schedel op en als Esther achter hem staat en een beetje scheld over het feit dat hij niet had geantwoord toen zij riep. Toonde hij de schedel aan haar. En Esther werd gelijk bleek en zei “ weg hier nee moeten weg hier “. Rob knikte en rende naar de kuip en startte de motor van de boot. Esther maakte als een gek de touwtjes los en stond te tobben met het laatste touw want ze kreeg de meerpen niet meer terug door het gat.

Rob zag het en rende weer naar voren de bijl in zijn hand en met een grote klap hakte hij het touw door. De magic begon gelijk al achteruit te varen en Rob sprintte terug naar het stuur en zette de motor vol in zijn achteruit. Terwijl op dat moment een luik open werd gedaan op het VOC schip.

En kwam de zilveren stok naar buiten en hoorde ze het harde zoemen.