Aan de grond genageld kwam de bizarre situatie bij haar binnen. Ze stond naakt, met alleen een handdoek tussenbeide, tegenover haar veel grotere, maar vooral veel oudere docent Nederlands in een krap kleedhokje. Volledig verraden door haar beste vriendin. Wat had ze gedaan!? Had ze meneer van Dijk benaderd? Had ze hem verteld wat ze gezien had? Kristie kennende had ze hem misschien wel gechanteerd.

De kalme hand op haar schouder voorkwam dat ze het hele zwembad bij elkaar schreeuwde. Niet perse van angst, ja, ook, zeker, maar vooral van ontlading. De pure adrenaline maakte dat de zijn mannelijke zweetgeur diep in haar neusgaten doordrong. Ze voelde de opvallend gespierde armen van van Dijk om haar heen slaan en langzaam tegen hem, en zijn zeer harde erectie in zijn zwembroek, aangedrukt worden. Dit keer had van Dijk haar niet meer in de macht van een onmogelijk moment, dit keer was het fysieke mannenkracht die haar in bedwang hield.

“Eindelijk...” hoorde hij haar zachtjes in haar oor grommen. Haar handdoek werd rustig weggetrokken. Ze stond nu poedelnaakt tegen het stevige en harige lichaam van meneer van Dijk aan. Haar tepels begroeven zich diep in zijn buik, trillend, niet van de kou maar van de spanning. Spanning? Ze hield zichzelf voor de gek, dit was geen spanning. Dit was hunkering.

Van Dijk zette zijn grote handen op haar dunne schouders en duwde haar rustig een paar stappen terug. Ze voelde zijn inspecterende blik over haar lichaam glijden, ze voelde zich als een van haar boekverslagen die nu door hem beoordeeld werd en ze hoopte vurig op wéér een hoog cijfer.

Ze keek omhoog, recht in zijn ijzige grijsblauwe ogen. Hij boog naar haar toe en ze sloot haar ogen. Ze voelde een vlinderlichte kus, niet op haar mond zoals ze had gehoopt, maar op haar voorhoofd. “Je weet hoe braaf je bent. Ga maar op je knietjes.” De twee handen op haar schouders gaven haar geen keuze en ze voelde hoe ze door haar knieën op de handdoek op de vloer zakte. Ze keek nu recht tegen de tent in zijn zwembroek aan.

“Maak maar los Evelien.” Ze wist ook niet meer waarom. Als een soort willoze pop frommelde ze aan de veters op zijn zwembroek en kreeg die los. Ze dacht niet na hoe ze de zwembroek naar beneden trok en schrok wakker toen een flinke lul, haar eerste lul, in haar gezicht zwaaide. Zijn handen streelde door haar nog klamme haar.

Dit was fascinerend moest ze toegeven. Ze had zich voorgesteld dat ze dit ooit bij een vriendje zou doen. Misschien wel Bram, al was die ‘van’ Kristie, dat begreep ze ook wel, maar zo was haar fantasie. Meneer van Dijk was ooit al, jaren geleden, een keer in een fantasie voorbij gekomen, maar nooit als eerste keer. Ze had gedacht dat ze met alle geduld dan dat hypothetische vriendje zou treiteren door alles zoveel mogelijk uit te stellen. Ze zou hem laten zien wie de baas was.

Hoe anders was het nu, de strelende vingers veranderden opeens in een dwingend stel handen die haar lippen tegen zijn voorhuid aanduwde. Hij kwam net uit een zwembad dus de smaak was mild. Een hand verdween van haar hoofd, zijn voorhuid gleed weg en opeens was ze zijn eikel aan het kussen. Ze wist niet waarom maar de manier waarop ze haar lippen stijf op elkaar hield voelde absurd en onnatuurlijk.

Misschien was het de geur die dat zo maakte. ...Alsof zoiets logisch was. De lul van haar docent kon maar één kant op, en dat was bij haar mond naar binnen. En zoals ze van Dijk nu heeft meegemaakt, wist ze al dat dit richting haar keel zou gaan. Ze zette zich schrap. Terwijl ze haar mond opende gleed zijn eikel naarbinnen, een vreemd, kloppend object dat dat op een of andere manier voor haar daar toch op zijn plaats voelde. Instinctief hield ze haar tanden weg terwijl de lul haar mond vulde, dat had Kristie haar jaren geleden al verteld. Want dit was pijpen! Toen ze vanochtend op stond had ze met geen mogelijkheid gedacht dat ze tegen de namiddag iemand, laat staan meneer de Vries in een kleedhokje zou gaan pijpen.

“Evelien schat, je snapt dat we haast hebben.” Hoorde ze hem binnensmonds zeggen. Ze wist niet waarom ze knikte, misschien was het omdat ze voor de eerste keer in haar leven iemand anders dan haar ouders haar ‘schat’ hoorde noemen, ware het niet in de meest foute context mogelijk. Maar kennelijk gaf ze daarmee toestemming voor iets waar ze nog lang niet klaar voor was; Nog voor ze zich het besefte schoven zijn handen haar hoofd over de stijve paal tot in haar keel. Ze proestte en verslikte zich op het wilde ding in haar keel. Ze wilde zich wegduwen, maar op een of andere manier wilde ze dit ook kunnen, alsof het haar probleem was dat ze niet wist hoe ze iemand snel klaar kon pijpen. Ergens in haar achterhoofd gonsde dat van Dijk zich maar al te bewust was van haar leergierigheid.

De tranen sprongen in haar ogen en ze werd licht in haar hoofd. Ze voelde dat ze moest kokhalzen, haar keel verzette zich tegen de vleespaal die bezit van haar nam, maar razendsnel probeerde ze zich te ontspannen -ook iets wat Kristie haar ooit had verteld- en zich zo aan te passen aan het feit dat ze nu tegen sluitingstijd van het zwembad gedwongen in haar keel werd geneukt. “Goedzo meisje, goedzo” werd haar heel stilletjes aangemoedigd. Proestend raakte ze buiten adem en stond op het punt haar bewustzijn te verliezen toen de forse lul uit haar mond gleed. “Geen zorgen Evelien, nu ben jij...”

Verdwaasd voelde ze hoe ze moeiteloos van haar knieën werd gelicht, een halve slag gedraad, en resoluut met zowel haar borsten als haar linkerwang tegen de wand van het kleedhokje gezet. Het was alsof hij haar bewust met zijn lul verdoofd had om zijn macht over haar nog verder te benadrukken. “Goedzo Evelien, wat sta je mooi zo, wil je nog even je rug krommen?” vroeg hij van achter haar, alsof ze een opdracht in de klas kreeg. Ze deed het, ze kromde haar rug. “Keurig.” Ze snapte nu ook waarom, ze voelde hoe ze haar veel te grage gleufje als een loops teefje aan haar leraar aanbood.

Haar gedirigeerde gewilligheid werd beantwoord; Voor het eerste voelde ze hoe een grote eikel opdringerig langs haar kwijlende spleetje gleed. Geduldig heen en weer, haar vocht maakte de lul steeds glibberiger met iedere haal. “Doe je handen maar omhoog Evelien” zei hij terwijl hij haar dunne armen ver boven haar hoofd duwde. Haar inmiddels schreeuwende klitje werd vonkend gestreeld door een beaderdede paal. Diezelfde warmte, vorm en ribbelige textuur zie zojuist kort met haar lippen, tong, en vooral haar keel kon verkennen brachten haar nu een totaal nieuwe sensatie.

Daar kwam het, ze voelde hoe de wanden van haar glibberige schede onwennig voor de harde staaf wijkten terwijl ze door haar docent werd opgevuld. Een lichte steek maar nauwelijks pijn, was dat haar vliesje? Het maakte haar niet meer uit, ze werd genomen. Ze had nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn, maar dit was dus seks. Ze leefde opeens niet langer meer in haar hoofd. Het was alsof de wereld, moeder natuur, haar een langverwachte plek gaf. Een jong, vrouwelijk lijf was het enige nog wat ze was, en dat lijf was druk bezig met een agressieve doch gestage lul te verwelkomen. Ze kon er niet om heen dat zijn paal zich in haar begon te bewegen, langzaam maar stevig. De handen grepen haar schouders, bleven soms heerlijk op haar heupen rusten, en een hand omsloot haar rechterborst terwijl ze zich afzette.

Het ritme pakte zich op en daar begon het, eindelijk begon dat vervloekte orgasme te komen. Ze snakte er inmiddels naar. Teveel frustratie van die dag kwam bij elkaar in een pulserende knoop van emotie. Steeds werd ze een stukje harder tegen de wand van het kleedhokje geduwd. Ze begon hulpeloos te kermen maar de hand van haar leraar omsloot haar mond. Het was genoeg voor om te begrijpen wat er nu op het spel stond. Niet de angst om betrapt te worden maar de angst dat ze haar orgasme niet zou krijgen was wat haar nu tegen alles in, stil hield. Haar ogen sperden zich wijd terwijl haar lichaam door de ferme doch rustige stoten steeds omhoog werd geduwd. Ze moest soms op haar tenen balanceren terwijl ze omhoog werd gespietst. Alsof haar hele lichaam stevig op een warme, stompe haak gemonteerd zat. Met iedere duw bevestigde van Dijk van haar nieuwe plek op deze wereld. Ze hoorde nog stemmen buiten maar de meeste leerlingen en de andere docenten waren inmiddels klaar en aangekleed. Ze stonden vast buiten te wachten terwijl ze hier onverbiddelijk, voor het eerst in haar leven, door iemand naar een explosief toppunt werd gebeukt.

Meneer van Dijk kwam niet klaar in haar. Versuft van haar orgasme voelde ze voldaan maar met tegenzin hoe een staalharde lul haar misbruikte, vers-ontmaagde spleet verliet. Heerlijk, maar direct schoot het door haar hoofd dat ze dat gevoel nog wel eens kon gaan missen, ze wilde hem weer terug, ze wilde meer, alstublieft, blijf.... Een idee waar ze te lang op bleef hangen. Voor dat ze het wist verliet hij het kleedhok nadat hij zich had aangekleed, ze was nog net bijtijds genoeg om de deur snel achter hem op slot te doen. Gelukkig, niemand die iets zag. Verloren pakte ze haar kleren, rillend, nog steeds niet van de kou, en inmiddels ook niet meer van adrenaline, maar van uitgeputte verzadigdheid.

Haar lichaam rook naar zijn zweet, Wauw... Terwijl ze zich aankleedde dwaalde ze door haar gedachten. Ze was gebruikt, haar lichaam was geneukt, niet langer voelde ze zich Evelien het dagdromende meisje dat verzot was op lezen, maar ze wist nu ook dat ze voor vele mannen om haar heen een gebruiksvoorwerp kon zijn, een object dat hen tevreden kon stellen. Haar wereld vulde zich opeens met mannen waarvan ze het eerst niet dacht, die haar zomaar op ieder moment konden opeisen. Ze schrok toen ze voor zichzelf na ging hoe weinig die mannen daarvoor zouden hoeven doen, zolang ze maar, net als van Dijk, wisten hoe...

Veel klopte nog steeds niet. Voor haar hing alles nu als losse touwtjes aan elkaar. Op geen enkel moment was deze gebeurtenis haar keuze geweest, maar ze had ook op geen enkel moment zich verzet. Hoe kon Kristie dit nou gedaan hebben? Ze stond toch aan haar kant? Als handlanger van een azend roofdier heeft ze haar beste vriendin van haar maagdelijkheid afgeholpen. Maar gek genoeg kon ze zich er ergens wel in vinden, voor Kristie was dit zoals gewoonlijk allemaal een grap. Een ‘leerzame ervaring’ natuurlijk, waar Evelien ‘aan toe was’.

Weer werd op de deur geklopt. Ze hoorde de stem van van Dijk, nu niet meer zacht en dwingend maar hard en luchtig, als vanouds. “Is hier nog iemand? De bus vertrekt!”.