Na een goed diner te hebben genoten met zijn tweetjes in één van de betere steakehouses van de stad besluiten mijn vrouw en ik nog even een afzakkertje te doen in een kroeg. Mijn vrouw is mijn meiske: halverwege veertig, donker haar, betoverende ogen, pronte borsten en een kont waar ik al jaren met liefde kwispelend achter aan loop. We kennen elkaar al jaren en delen vier kinderen met elkaar.

Onze keuze valt op een typisch bruin café dat zich ietwat verlegen verschuilt in de schaduw van dikke bladerloze iepen die op slechts een paar meter voor het pand in de stoep staan. Het is stil in de stad. En het regent. Op het gladde wegdek vormt het regenwater zich tot rimpelloze spiegels.

Ook in de kroeg is het stil op deze donderdagavond, maar het is behaaglijk warm. Bij binnenkomst worden we verrast aangekeken door de barman die vanavond dienst draait. ‘Jullie zullen het alleen met mij moeten doen vanavond’ lacht hij ons met een dik accent toe en vraagt wat hij voor ons kan inschenken.

‘Bestel jij maar, lief…ik ga even naar de wc’ zegt mijn vrouw.

Ik bestel twee sambuca-tjes, trek mijn jas uit en zet me aan een tafeltje bij het raam. De koperen kandelaartjes die op nabijgelegen tafeltjes op Perzische kleedjes staan opgesteld kijken me roerloos aan terwijl ik mijn blikken op de barman richt die met onberispelijk wit overhemd onze drankjes bereidt.

En in de tussentijd houdt het maar niet op met regenen. De druppels plakken tegen het grote raam terwijl de straatlantaarns er wat licht tussendoor proberen te strooien. Ergens achter in de kroeg doet een televisie stil verslag van het rood-wit van Ajax dat qua balbezit de wedstrijd in Riga al lang gewonnen heeft. Vol verlangen wacht ik op het moment dat jij je weer laat zien en van achter de donkerbruine deur van de dames-wc te voorschijn komt.

Dan is het eindelijk zover. Als je naar buiten komt werp je een decent glimlachje naar de barman en beweegt je vervolgens met zelfverzekerde tred en in een rechte lijn in mijn richting. Bij het passeren van de bar hou je even in zonder de barman een blik waardig te gunnen. Ik zie je hand over het gladde ebbenhout glijden en achter een fier opstaand menuutje even stilhouden.

Sneller dan verwacht sta je voor me. Met een ietwat opgelaten blos op je wangen. Je komt naast me zitten met je rug naar het raam. In je ogen hangt verlangen, speelse kattenkwaad en iets dat ik niet kan lezen. ‘Wa-hat?’ werp je me op je eigen wijze toe als ik naar je kijk.

Ik kijk naar je terwijl mijn mondhoeken niets anders kunnen doen dan lachen. ‘Wa-hat?’ antwoord ik terug.

Na een tijdje vindt mijn linker hand als vanzelf je knie en glijdt van daaruit iets naar boven. Eerst over de ragfijne stof van je kousen, daarna langs het vier centimeter tellende krokant van je kousen en uiteindelijk de mysterieuze zachtheid van je bovenbenen.

Instinctief laat jij je benen iets van elkaar vallen. Je gunt me net voldoende ruimte om je liezen te bereiken, daarna de aanzet van je gladde heuveltje en uiteindelijk de uiteinden van je lipjes die gemoedelijk tegen elkaar aan plakken. Ik probeer ze zo onopgemerkt en voorzichtig mogelijk van elkaar te halen.

‘Ooooh…’…zucht ik woordeloos terwijl mijn pik in mijn linker lies kruipt en opeens aan niets anders kan denken dan sex. ‘Waar heb je haar gelaten? Wat ben je van plan?’ Je lacht geheimzinnig naar me en refereert aan ons gesprek dat we aan tafel hadden. Dat gesprek ging over het upspicen van onze relatie.

Ik zie hoe je blikken afdwalen richting de wc’s. Plots klopt mijn hart opstandig onder mijn borst omdat ik vermoed dat je naar de barman kijkt.

‘Je realiseert je dat hij nu van alles kan zien hè’ hoor ik je zeggen. Het kost me moeite om niet meteen in reactie naar de bar te kijken, herpak me, trek mijn hand niet terug en reageer met kwajongensachtige ondertoon met zoiets als ‘wat kan mij dat nu schelen, je bent van mij…’.

Niet snel daarna voel ik plots weerstand in je benen. Alsof je ze over elkaar heen wilt schuiven. De barman komt onze glaasjes brengen. Juist op het moment dat ik je een zoen geef staat hij aan ons tafeltje. In elk glaasje drijven drie koffieboontjes. Zoals het hoort. De schalkse blik die de barman in je schoot werpt ontgaat me niet. Evenmin ontgaat het me dat je doet alsof je neus bloed.

Als de barman zich omdraait ontspannen je benen weer. Je schenkt me een hemels geile oogopslag waarbij je tongetje in een subtiel moment tussen je lippen naar buiten drukt. ‘Wat ongelofelijk stout dat je je slipje hebt uitgetrokken, lekkertje’ fluister ik. ‘Waarom? En waar heb je het gelaten?’ vraag ik weer. Je lacht naar me zonder antwoord te geven en snijdt plots een ander onderwerp aan. Mijn nieuwsgierig voedt de verbazing in mijn ogen. Je ziet het groeien en grijpt met je handje naar mijn kruis om nog wat olie op het vuur te gooien.

‘Neee…’ breng ik uiteindelijk uit. ‘Neee…’ terwijl jouw ogen juist plagend ‘jaaa’ lijken te willen zeggen. Ad-rem giet je het hele glaasje in je keel en vraagt met aanzwellende traantjes in je ogen of ik er nog één wil bestellen.

Ik herken dat niet van je. Normaal lig je na één drankje al onder tafel, maar omdat ik toch wel heel nieuwsgierig ben naar wat je in je koppie hebt gehaald, roep ik naar de bar of we er nog twee mogen bestellen.

Op het moment dat de barman zich weer aan ons tafeltje meldt met een dienblad waar onze drankjes op staan zie ik er opeens een klein gitzwarte stukje stof hopeloos tussen liggen.

Ik vloek binnensmonds. Alsof er niets vreemds aan de hand is zet de man onze drankjes voor onze neus en legt dan als laatste je slipje op tafel. ‘Ik sluit maar eens af’ zegt hij. ‘Deze zijn van de zaak. Ik hoor het wel als ik nog iets voor jullie kan betekenen…’.

Ik zie hoe hij je weer een betekenisvolle blik toewerpt. Daarna kijkt hij onderzoekend naar mij. Ik kan alleen maar ‘Cheers’ uitbrengen. Even later komt hij in beweging, loopt naar de deur, draait de deur op slot, verhangt het kaartje en dimt de lichten. ten slotte vervolgt hij weer zijn weg naar de bar, de enige vierkante meters die nog schaars verlicht worden.

‘Sjezus, stoutert…waar haal jij al die bravoure vandaan!’ breng ik uit. Ik hoor je iets zeggen over verrassing. En vragen of ik het leuk vind. En over dat je van me houdt. Ik lispel iets overtreffends terug omdat ik dat zo voel. En zucht.

‘Wa-hat? vraag je weer als ik even tussen je benen voel. ‘Je bent drijf- en drijfnat en zacht. En bloedheet. Net als je mond. Ik ga zodadelijk maar eens even afrekenen’ zeg ik. ‘Da’s goed…’ breng je uit.

Je weet dat je de avond naar je hand kan zetten en kan invullen zoals je wilt: je kan blijven wachten aan ons tafeltje tot het moment dat ik je in je jas help, of iets doen waardoor het anders loopt. It’s all in your hands…

Ik zie aan je dat je gedachten alle kanten opgaan. Juist als ik je wil vragen waarom je zo snel na ons gesprek de actie opzoekt, en of dit niet te snel gaat, laat je me weten dat je nog wel even wilt blijven. En of ik de barman subtiel wil uitnodigen om op afstand te blijven kijken terwijl hij de bar afsluit, de glazen droogt etc. en dat we dan afhankelijk van zijn ‘kijken’ zien hoe ver dat gaat.

Ik sta versteld, maar wil in dit moment ook niet de spelbreker zijn. Zeker niet na ons gesprek van vanavond dat ik nota bene zelf heb aangesneden.

Als ik me bij de barman heb vervoegd om af te rekenen hoor ik hoe je hakken naderbij komen. Ik heb nog helemaal geen kans gehad om hem subtiel uit te nodigen voor een geil schouwspel.

Terwijl ik mijn code ingeef op het pinapparaat positioneer jij je achter me. Je rechterhand glijdt van tussen mijn schouderbladen naar mijn billen. De barman ziet zijn kans schoon om je een broeierige blik toe te werpen terwijl ik terloops opmerk dat de mijne er altijd in moet…hij lacht en snapt dat ik het over mijn kaartje heb die ik een fractie later triomfantelijk in de lucht hou en in mijn portemonnee stop.

We weten allebei maar al te goed wat hij wil. In een reactie druk je je lieflijk tegen me aan. Alsof je geborgenheid en bescherming zoekt.

‘Ik schenk jullie er nog eentje in op het huis’ zegt hij dan. En sluit af met een ‘gezellig’. t Klinkt vreemd om dat woord zo uit zijn mond te horen rollen. Misschien komt dat door zijn brede verschijning of door zijn leeftijd. Ik schat hem een jaar of tien ouder dan wij. En natuurlijk heeft het geen zin om het drankje af te slaan. Hij is al bezig.

Terwijl hij zijn ding doet, zetten wij ons aan de bar op een kruk die wat oncomfortabel zit en je jurkje als vanzelf een beetje omhoog stroopt, ook al doe je nog een poging om haar zoom richting je knieën te trekken.

In plaats van de drankjes over de bar aan te reiken, verlaat de barman zijn domein en brengt de glaasjes wederom naar ons toe. Je ruikt zijn zware mannenparfum als hij zich voorover buigt en de glaasjes tussen ons inzet. Je ziet hem twijfelen en zijn mannelijke verlangen in zijn broek. Je kijkt me aan….leest me…en laat dan voor een moment je benen van elkaar glijden terwijl de barman op nog geen halve meter van je afstaat.

Voor een moment staat alles stil. De tijd. Mijn hart. En ik denk ook het jouwe - om zich vervolgens op dubbele snelheid te herpakken. ‘Alleen kijken’ breng ik uit. Ik klink kortaf. Dit hebben we nog nooit gedaan en zijn op dit vlak nog niet ingespeeld op elkaar.

Ik zie in de ogen van de barman hoe de overweging om te vluchten strijdt met de dierlijke drift om te paren. ‘Wie is hier de prooi en wie is hier de jager?’ denk ik en zie hoe zijn ogen als in trance naar je schoot worden gezogen. Zijn handen weten even niet of ze langs zijn lijf moeten blijven hangen of naar zijn kruis mogen grijpen. Hij heeft me in ieder geval goed verstaan en doet geen poging om je aan te raken.

‘Sta eens op lief?’ hoor je me dan zeggen. Zonder te twijfelen voel je hoe je billen over de rand van de barkruk glijden en je plots op je benen staat. Je jurkje werkt niet mee en blijft nog even plakken aan de kruk waardoor ze nog iets meer van je billen stroopt.

Ook ik sta op en positioneer me achter je. Mijn pik schuurt enthousiast tegen je linker bil terwijl mijn borstkas tegen je rug drukt. In je heupen schuilt een subtiele lome deining.

Dan merk ik dat je rechter- en linkerhand ombeurten een klein rukje aan de zoom van je jurkje geven waardoor er steeds een paar centimeter meer blote huid aan de barman wordt getoond. Hij staat voor je. Half tegen een tafeltje leunend. Zijn mond valt een beetje open. Hij loert naar je en zijn ademhaling verraadt dat hij het bloedheet heeft. Net als jij. Ik zie dat jij zijn volle aandacht hebt, maar weet niet hoe jij hem terug aankijkt.

Met trillende handen open ik de rits van je jurkje op je rug terwijl jij jezelf juist toont aan hem. Je spleetje zal nu wel zichtbaar voor hem zijn.

Dan verliest je jurkje plots alle weerstand en valt langs je borsten naar beneden. Als je de zoom van je jurkje loslaat valt alles op je enkels. Je stapt uit het willoos stukje stof op de grond en laat me het oprapen.

Daar staan we dan. Ik achter je. Jij met je blote billen tegen me aan. En de barman op zo’n anderhalve afstand. Zijn ogen richten zich op je spleetje, kijken naar je gezicht en borsten wiens tepels zich als donkere noppen door het kant van je bh proberen te priemen.

Je knikt naar hem. En steekt denk ik een tongetje naar hem uit. ‘Mag ik u ook zien?’ vraag je bescheiden en hopeloos nieuwsgierig. Het is echt heel lang geleden dat je een andere volwassen mannenpik hebt gezien dan die van mij, denk ik.

Je ziet hoe hij zijn broek opent en de knoopjes van zijn hagelwitte shirt. Je kijkt verlangend naar hoe hij zijn broekflap naar beneden duwt en uiteindelijk het elastiek van zijn boxer naar beneden dwingt waardoor zijn apparaat er zwaar uitvalt. Ook toont zich aan jou.

Hij is hard. Hij wijst naar je. Hij heeft een behoorlijk formaat. En op één of andere manier fascineert het je om te zien hoe geil hij van je wordt. Hoe hij zich aftrekt op je. Hij doet het anders dan ik.

‘Alleen kijken…’ herhaal ik als ik zie dat hij een stap naar voren zet. Ik hou hem goed in de gaten.

Ook jouw handen liggen niet stil. Je linker hand grijpt nu naar mijn kruis en begint erin te knijpen om mijn torsie te toetsen. Daarna begin je aan mijn knopen van mijn broek te sjorren als teken dat je me wilt voelen. Ik help je. Min of meer op hetzelfde moment dat de barman zich half ontkleed, doe ik dat ook…met dat verschil dat ik geen boxer aan heb. Die draag ik nooit onder spijkerbroeken. Dat weet je.

Op het moment dat mijn pik uit mijn broek springt grijp je hem vast. Alsof je houvast zoekt en vindt. Je hand probeert hetzelfde ritme aan te nemen als dat van de barman. Als hij versnelt, versnel jij. Als hij vertraagt, doe jij dat ook. Als hij hem naar voren richt en hem naar je laat springen, tik je mijn pik tegen je blote heup…alsof zijn hand de jouwe is. Je verlangt. Je bent geil. Diepgeil. En stout. Heel stout. Ik voel het aan alles.

Dan draai je je om. Plotseling. ‘Ben je okay?’ vraag je. Maar voordat ik antwoord kan geven begin je me weer te zoenen. Je weet heel goed dat hij nu naar je kont kijkt. Dat weet ik ook. Je benen stappen als vanzelf een beetje uit elkaar alsof ook je bruggetje zich aan hem wil tonen. Je rug strekt zich in een holletje alsof je jezelf aanbiedt. ‘Alleen kijken…’ probeer ik nog eens te zeggen, maar mijn woorden worden gesmoord door je lippen, je warme adem en je tong.

Ik kan niks zien. Mijn handen leunen op je heupen. Daarna omvatten ze je borsten en knijpen in je tepels. Ik weet dat je daar heel geil van kan worden. Je voelt dat hij je nu tot heel dichtbij is genaderd. Ik beeld me in dat hij zijn pik net boven je billen afstroopt en hem tegen je licht getinte billen swaffelt. Ik hoor zijn voeten uit elkaar stappen omdat zijn benen langer zijn dan die van jou. Je heupen leiden hun eigen leven. Verleidelijk draaien ze zich in zijn richting. Alsof ze hem zoeken, wenken en aanmoedigen om dichterbij te komen.

Terwijl ik je terugzoen verbeeld ik me dat zijn pik je kont nu op slechts een paar centimeter heeft genaderd. Dat hij je heupen met zijn vingertoppen in positie instrueert. Dat hij nu licht door zijn knieën gaat en zijn kop tegen je hunkerende kutje drukt. Je beentjes trappelen, je kutje hunkert, je jammert, ze hapt en druipt. Je fatsoen is gevlucht. Dierlijke lust heeft haar plaats ingenomen.

Ik voel een schokje door je lijfje trekken. Jij en ik staan zo dicht tegen elkaar aan dat ik onmogelijk nog kan weten of de barman je wel of niet aanraakt, of inmiddels in je zit. Terwijl je me zoent ontneem je mijn zicht. Ik voel alleen een kleine siddering. Een schokje. En nog één. En nog één. Je geeft me geen ruimte om onze zoen af te breken. Ik voel hoe je schokjes een vloeiender karakter krijgen. Je hijgt. Je briest en kreunt.

Plots breek jij onze zoen af. Met grote ogen kijk je me aan. ‘Ik hou van je’ hoor ik je zeggen. Ik snap niet wat je daarmee wilt zeggen en grijp instinctief tussen je benen om te checken of de barman bezit van je heeft genomen.

Niets blijkt minder waar. Mijn vingers vinden zonder pardon hun weg bij je naar binnen. Je hapt naar adem en voelt bloedheet, week en fluweelzacht. Misschien voel je anders dan normaal, maar het verschil is te subtiel om t op te merken. Ik voel je geilheid zich verzamelen. Sneller dan anders. Mijn vrije hand omvat zacht je hals…’Toe maar, laat hem maar zien…’ sis ik en denk de controle weer te hebben. Je kan het niet ophouden. Je guts en spuit. Over mijn handen en polsen. Volle stralen geil persen zich ejaculerend een weg naar buiten.

Je denkt aan niets meer. Je hoofd is leeg en draait je dan weer met een ruk om je as waardoor je nu met je billen naar mij toe gericht komt te staan. ‘Neuk me…Neuk me alsjeblieft…jij nu…eerst jij nu…’ sis je buiten zinnen. Ik schrik, weet niet of ik je goed heb geregistreerd, maar moet je doen en doe dus wat je vraagt. Je voelt hoe ik me achter je positioneer, hoe mijn pik probleemloos je kutmondje vindt, en je er overheen stroop terwijl ik een flinke pets geef op je kont. Je stoot je billen naar achteren en schroeft je op mijn pik. Bam!

Ik neuk je. Sneller en dierlijker dan normaal. Je kreunt en kermt terwijl je zoekt naar houvast. Een barkruk geeft dat onvoldoende. Je zet je handen tegen de borstkas van de barman…en grijpt dan naar zijn lans. Achter zijn kop. Het schiet door je hoofd dat dat mogelijk tegen de regels is. Of althans…hij mocht jou niet aanraken, maar niemand heeft gezegd dat dat anders om ook voor jou gold. Je kan het niet helpen. Je trekt hem. Het voelt anders en onwennig. Elk subtiel verschil lijkt uitvergroot. En hitst je op terwijl ik je neuk.

Met kracht stoot ik in en uit je. Op één of andere manier buig je steeds dieper voorover waardoor ik op een gegeven ogenblik oog in oog met de barman kom te staan. Je hoofd komst steeds dichter bij zijn pik. Ik doe nog een poging om je met een rukje aan je haren omhoog te helpen. Maar t lukt niet. ‘Pijp me, slet…dan gaat het sneller’ zegt hij dan beslist.

Ik vloek. Jij gehoorzaamt. Plots zie ik de kop van zijn geslacht in je mond verdwijnen. Zijn hand drukt zwaar op je achterhoofd. Ik ben niet in de positie om ook maar iets tegen hem in te brengen. Sterker nog, dit is kennelijk precies het zetje wat ik nodig had. Ik voel hoe mijn pik steigert en je hortend en stotend volspuit. Je kutje schrokt en slikt.

Daarna ontspant alles bij me. Normaal beleven we dat samen, maar nu gaan je hoofd en lippen gewoon door, je bent nog niet klaar, op en neer glijden ze over de staaf van de barman. Net als je billen. Je murmelt, je kijkt scheel, zijn pikvlees plopt uit je mond en je hapt naar lucht.

‘Nu jij…voor één keer…’ je kreun je en sluit af met een soort dierlijke grom die van heel diep komt. Ik weet niet zeker of je ‘voor één keer’ of ‘nog één keer’ zegt. Alles gaat heel snel. De barman helpt je omhoog. Je laat je over het eerste het beste tafeltje heen leggen. Plat op je buik. Een koperen kandelaartje valt op de grond.

Je zet je benen uit elkaar, grijpt verwoeds met één hand tussen je benen naar zijn zware ballen. Ik zie hoe de barman als een fokstier achter je komt staan. Zijn kont staat gespannen, net als zijn bovenbenen. Hij is groot en opgezwollen. Iets vanaf de zijkant kijkt en stuurt hij zijn lus in jouw richting. En dan stoot hij plotseling instinctief toe. In één keer. In jou. Wat van mij is. Hij neukt je. Anders dan ik. Ik zie je reactie. Ze is anders dan anders.

Je laat hem zijn gang gaan. Ik ook. Voor één keer. Je grijpt naar zijn volle kloten. Je melkt hem met je kutje. Je volgt hem. Woordloos moedig je hem aan. Als hij zich even inhoudt zie ik je rug sidderen. Daarna begint hij opnieuw. Hij speelt met je. Hij ment je. In stacatto. Je golft. Hij gromt en hanteert je bh-bandjes als teugels. Als je overeind wil komen drukt hij je weer genadeloos naar beneden. Je tepels schuren langs het tapijtje, je handen zoeken houvast aan de rand van het tafeltje om je schrap te zetten. En even later trekken ze je billen uit elkaar omdat hij dat van je vraagt. Je hoofdje trekt zich instinctief in je nek. Hij dwingt je haren in een wrong en dwingt je kin omhoog. Hij heeft je in zijn greep. Hij dekt je. Beestachtig.

Ik kan niet geloven wat ik zie…jij doet alles vanuit voor zijn zaad, en ik vind nog net de kracht om dichterbij te komen. Van dichtbij zie ik zijn bewegingen. Vertragen. Al zijn dierlijke kracht verplaatst zich naar zijn centrum. Zijn greep om je heupen lijkt van staal. Jij staat als versteent. Open. Je voorhoofd rust op het tafeltje. Je vingers spreiden zich.

Ik leg mijn hand er overheen. Je rug siddert keer. Je knijpt in mijn hand maar kijkt me niet aan. Ik weet niet waar je zit…dit moment is van jou…

Dan komt het verlossende ‘jaaah’ van jou. De onafwendbare afronding. Je vangt alles op wat de barman je geeft. Zijn pik pulseert en dwingt je weke kutje kloppend uit elkaar alsof ze helemaal vol moet. Je voelt hoe zijn warme lava je vult. Het is veel, heel veel. Te veel. Zijn actieve zaad zoekt de ruimte naar binnen, en als dat niet meer gaat vindt het een weg naar buiten langs zijn lans…

We leven in een vacuüm. Zijn ejaculatie duurt misschien vijf seconden, maar pas na een halve minuut trekt hij zich terug. Je kutje blijft geschrokken open staan alsof ze haar elasticiteit is verloren. Enkele druppels samengeklonterd zaad sijpelen langs je benen naar beneden. Je zit helemaal vol voor je gevoel.

‘…sorry…’ mijmer je met een verdwaasde blik in je ogen enkele seconden nadat hij is uitgeraast en je heeft verlaten. ‘t is goed, meiske, voor één keer’ mijmer ik terug….’zullen we nu naar huis gaan?’

Een traan biggelt over je wang. ‘Ja graag….doe je me daar dan alsjeblieft nog een keer?’…’…maar natuurlijk, lief, ik doe niets liever’ breng ik uit.

De barman helpt je spullen bij elkaar te rapen en roept gekscherend ‘…de hoogste tijd…moeders de vrouw wacht op me…’. Zijn woorden verraden een zekere opluchting en uitgelatenheid. Als hij de deur voor ons openhoudt wenst hij ons een goede avond en schenkt hij je nog een knipoog. t Is gestopt met regenen. En nog steeds is het stil in de stad. Alsof er niks gebeurd is.