Anne-Roos was na de nacht aan de zijde van Lisa zonder spullen naar school gegaan, had wat woorden gehad met een docent en wist haar gelijk te halen bij een andere docent. Misschien was hij voor haar lichamelijke argumenten gezwicht, gezien haar borsten van een extra knoopje waren bevrijd toen ze hem ging spreken. Zijn ogen konden moeizaam bij het gesprek blijven, wat Anne-Roos inmiddels gewoon als een compliment zag. Ze had geleerd van de dames om haar heen.

Terug in het huis had ze op haar kamer haar kleding uitgetrokken en haar kimono aangedaan, om vervolgens met de envelop naar de kamer van Sylvie te gaan. Ze opende de deur en Sylvie zat zowaar gekleed aan haar bureau. Een witte blouse en een zwarte pantalon maakte Sylvie weer die echt elegante Sylvie.

‘We hebben je gemist. Waar was je?’ zei Sylvie kil en zonder om te draaien naar Anne-Roos.

‘Ik heb wat voor je.’

‘Myrthe leek erg van streek, maar kon je niet vinden.’

Anne-Roos dacht direct terug aan het moment voordat ze naar de douche was gegaan. ‘Waar is ze nu?’

‘Weet ik niet. Weg. Ze had wel iets voor je klaargelegd, geloof ik.’

‘Oké,’ zei Anne-Roos waarna ze weer naar de envelop keek. ‘Ik heb dus wat voor je.’

Sylvie draaide haar bureaustoel om. Anne-Roos zag het emotieloze en make-up-loze gezicht. De ogen stonden bijna afwezig. ‘Heeft de nimf de wijn geopend?’

Anne-Roos keek naar de envelop en begreep het niet helemaal. Maar Sylvie was al omhoog gekomen, stapte met een ferme stap op haar af, griste de envelop agressief uit Anne-Roos’ handen en liep door. ‘Ik dacht je te kunnen vertrouwen. Je bent niks anders dan een geile slet die makkelijk van de wijn drinkt.’

Sylvie was weg, waarna Anne-Roos haar de trappen af hoorde stormen om daarna de voordeur hard dicht te trekken. Ze snapte het niet. Sylvie had toch juist het adres gegeven en haar de opdracht gegeven juist langs te gaan? Ze snapte er werkelijk helemaal niks meer van.

‘Weet dat mensen jaloers zijn, weet dat we dames blijven.’

Anne-Roos keek op naar de deur. Lara.

‘Kom hier, kroonprinses.’ Lara gaf haar vervolgens een innige knuffel die warm en oprecht voelde. Anne-Roos voelde zich letterlijk geborgen in de greep van de belangrijkste der dames. ‘Treur niet om Sylvie, treur niet om Myrthe, treur niet om wie dan ook,’ zei Lara terwijl ze met haar handpalm langs Anne-Roos wangen streek. ‘Weet wat men zegt, bereidheid, daar gaat het om. En ja, die bereidheid staat tot het leven. Ben bereid te leven in plaats van de emotie aan de handen of het hart van een ander te geven. Die tijden zijn voor later, wanneer het verleden niet meer teruggedraaid kan worden.’

Kort daarna trof Anne-Roos zich aan in de kamer van Lara, de kamer der kamer, de kamer waar alleen extern bezoek vaak welkom was. Met een elegante tred liep Lara naar een kastje, opende het en keek Anne-Roos met haar hazelnootbruine ogen strak aan. ‘Ik heb een voorliefde voor rood. Hopelijk kan je daarmee door.’

‘Natuurlijk,’ zei Anne-Roos. De woorden van Lara leken te doelen op de bewaarkast vol exquise flessen fijn, maar die even zo goed op haarzelf zou kunnen slaan. Lara was een typisch voorkomen. Haar strakke gezicht was zonder make-up licht bedeeld met sproetjes rond haar licht haakse neus. In combinatie met haar strakke onderkaak zou haar overkomen als ‘hard’ kunnen worden geïnterpreteerd. Haar donkerrode, tegen het bruine aan, haren reikten tot net over haar schouder zonder ergens maar te flirten met krul. Een minzaam lachje verscheen rond haar mond terwijl ze twee kelken voorzag van een hoeveelheid die weinig elegant te noemen was. ‘Kom mee, we hebben tijd samen nodig.’

Anne-Roos volgde Lara naar de badkamer en toen die open ging, stond ze versteld. De lichte kleuren van marmer en de gouden grepen kwamen overeen met de keuken van Lisa. Anne-Roos was verbaasd dat dit óók hun studentenhuis was. De jacuzzi in de hoek vulde zich met een knip van Lara’s vingers, waarna die op de rand ging zitten. ‘Kleed je uit, mijn liefste, en baad.’

Anne-Roos keek Lara een beetje vragend aan, maar voelde dat tegenspraak hier niet gepast was.

‘Je zult wel toe zijn aan echte verfrissing. Ondertussen praat ik je bij.’

Terwijl haar kimono met een lichte blik van weekmoed op het badmeubel werd gelegd en Anne-Roos en geen notie aan nam dat ze poedelnaakt zo voor Lara liep, het schuimende bad instapte en vervolgens haar wijn aanpakte alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, keek ze naar Lara. Eigenlijk was het dus wel een heel bijzonder voorkomen. Daarbij merkte ze dat, hoewel ze natuurlijk maar kort hier woonachtig was, Lara eigenlijk weinig had gezien en dat de andere dames vooral wat mysterieus over Lara praatte. Lara werd nog net niet verafgood, maar het scheelde niet veel.

Met haar vrije hand gleed Anne-Roos wat met zeep opgesierd water over haar hals en aanzet van haar borsten, alsof ze dat altijd deed voor de neus van Lara. Ze zag Lara uit haar ooghoeken kijken naar haar, maar niet naar haar gezicht. ‘Je bent mooi,’ zei ze na een korte nip van haar wijn. ‘Laat ik beginnen.’

Anne-Roos hoorde hoe Lara van wal stak. Het begin van haar verhaal begon daar waar nog niemand was begonnen. Er waren andere namen en ook de gebruiken waren anders. Het was nog net geen gemeenschap van onzekere meiden die ook nog eens langs elkaar heen leefden of met elkaar in de clinch lagen. Lara vertelde en Anne-Roos dronk wijn en kneedde haar eigen borsten. Ze genoot ervan dat Lara, de voor vele huisgenoten zo mythische Lara, telkens haar bewegingen volgde.

Nog voordat ze was gekomen bij waar Lisa’s verhaal begon, was haar glas leeg. Lara keek er wat beteuterd in en stond op. Zonder een woord liep ze elegant de badkamer uit, waarna Anne-Roos nog een slokje nam. Dit smaakte zo goed. Het water voelde heerlijk, de zeep was geuriger dan Anne-Roos ooit had ervaren en de wijn was onbeschrijflijk van kwaliteit. Sinds de dag ervoor had ze het geluk gehad zulke mooie wijnen te mogen proeven, dat ze niet meer langs de supermarkt voor wijn wilde.

Lara kwam terug met de pas geopende fles in haar handen. Ze keek Anne-Roos aan en die hield haar glas zonder een woord te zeggen naar voren. Lara schonk hem bij, waarna ze haar eigen glas ook goed vulde. Vervolgens zette ze de fles naast de lichtroze kimono van Anne-Roos en keek Anne-Roos aan. ‘Bezwaar?’

‘Nee, zeker niet, Lara,’ zei Anne-Roos, wetende dat Lara geen antwoord had verwacht, gezien haar handen de knoopjes van haar zijdezacht ogende, lichtgroene kimono-achtig stofje, maar dan met knopen, aan het openen was. Anne-Roos had het idee dat Lara de vorige keer veel meer gebruind was, maar dat kon ze zich ingebeeld hebben. Lara oogde nu veel meer puur natuur. Anne-Roos’ ogen bleven hangen bij de kleine, stevige borsten van Lara die allebei in de tepels een horizontaal staafje met aan weerseindes een bolletje bevatten. Ja, Lara was niet alleen in haar navel gepiercet. Naakt stapte ze het bad in, pakte haar wijn en ging bij Anne-Roos zitten, veel dichter dan strikt noodzakelijk was, maar Anne-Roos kon niet ontkennen dat ze dat erg vond.

Lara hervatte na Anne-Roos een bijna geile blik te hebben gegund tijdens het klinken van hun glazen het verhaal. Er waren inmiddels al wisselingen in het huis, kamers werden geswitcht en patronen werden ingesleten. Die patronen hadden weinig te maken met de huidige gang van zaken, niks vulgairs en zeker al helemaal niks wat met dubieuze zaken te maken had ten aanzien van studievoortgang. Uitgebreid vertelde Lara hoe de literatuur het huis steeds meer begon te binden, waarna er literaire avonden kwamen. Het was maar één keer in de maand, maar dat was wel de enige keer dat het kibbelen en de onderlinge strijd naar de achtergrond werd geschoven. Een maandelijkse traditie was geboren. Elke laatste zaterdagavond van de maand was iedereen present, werd er van het huishoudgeld een paar flessen voor een studentenhuis te dure wijn gekocht en werden literaire werken in eerste instantie alleen in stukjes voorgelezen, maar al snel kwam er een soort van opvoering bij.

‘Ik weet nog goed, het was Lisa die tamelijk nieuw was die met het idee kwam. Iets van Homerus stond centraal en we zouden die avond als weelderige, verleidelijke nimfen naar de woonruimte komen. Wijn noemden we druivennat en licht was alleen van kaarsen. Met terugwerkende kracht kan ik niet ontkennen dat daar het zaadje gepland is voor meer uitdaging in huis.’

Lara nam een slok wijn, keek even na haar glas en ging verder. ‘Lisa, ik ga het nooit meer vergeten, Lisa kenden we alleen nog als een plattelandsmeisje dat schuchter was en altijd bijna jongensachtig gekleed was. Zij daalde de trap af, de woonkamer in met een elan die al onze ogen naar haar trokken. Ik denk dat we allen sprakeloos waren. Natuurlijk zagen we er verleidelijk uit, durfden we onze vrouwelijkheden voor deze gelegenheid meer een rol te geven, maar Lisa.’ Lara haalde diep adem. ‘Het was alsof Lisa het door Homerus zo sterk weggezette rijk der Griekse goden, de Olympus zelf, had bezocht, haar zegen had gehad en verleidelijker dan Kirke, Kalypso en noem ze maar op bij elkaar terug mocht dalen. Zij was de onsterfelijke tussen ons. Het gewaad wat ze droeg was van maagdelijk witte stof, hing over één schouder en haar borst aan de andere kant was nog maar losjes bedekt, zonder dat iemand ook maar het idee had dat het los zou vallen. Niemand kon ontkennen dat het niet duidelijk was dat Lisa alléén dat gewaad droeg.’

Lara stopte kort en Anne-Roos zag dat ze haar benen wat spreidde en haar hand kort tussen haar dijen bracht. Kreunde ze nu licht? ‘Enfin, Lisa bracht de onsterfelijkheid de kamer in. Homerus leefde zoals geen schrijver had geleefd tijdens onze literaire avonden en de avond bracht gesprekken voort op een niveau die ongekend waren. We voelden ons vrij, door Lisa. We voelden ons door de kracht van Lisa ineens allemaal sexy, en ja, sommigen ook geil. Bekentenissen werden gedaan, vetes werden opgelost door elkaar te vinden, lichamelijk, en de wijn bracht ons in extase. Ik kan me niet voorstellen dat die avond iemand niet is klaargekomen.’

Anne-Roos voelde dat haar ogen even wat groter werden bij die plotselinge wending. Snel nam ze nog een slok.

‘Geen literaire avond daarna was meer hetzelfde. Nee, het verleidelijke gehalte was echt niet altijd present, maar kunst van het samenzijn wel. De thematiek kwam steeds verder richting de kracht van ons wezen te liggen plus natuurlijk de geijkte historisch geroemde werken.’

Lara moest eens weten hoe Anne-Roos zich voelde. Ze beeldde Lisa al helemaal in zoals Lara haar had beschreven en ook in haar gedachtes oogde ze als een onsterfelijke. Lara moest eens weten dat Lisa voor Anne-Roos sowieso al als een verleidelijke onsterfelijke was. Zij was de nimf die haar altijd mocht verleiden, waar ze maar wat graag mee samen sliep en naakt verstrengeld naast wakker werd. Anne-Roos voelde de neiging haar hand onder het wateroppervlak naar beneden te laten glijden, haar benen te spreiden en die hand daar de vrije loop te laten. Net toen ze dat dacht, wisselde Lara de wijn van hand en bracht de nu vrijgekomen hand naar Anne-Roos bovenbeen. Hoever lag Lara’s pik nu van haar intieme zone? Dit maakte haar zo nat!

De hand bewoog niet en Lara ging verder. Zou die het door hebben hoe erg ze met haar hand, haar woorden en de wijn Anne-Roos opwond? ‘Er werden plannen gesmeed en onze nieuwe gedaantes kregen vorm. Smaken veranderden en nieuwe bewoonsters werden gehospiteerd langs onze nieuwe lat. Maar,’ waarop Lara Anne-Roos ineens doordringend aankeek. ‘En dit blijft tussen ons. Maar, niemand had voorzien wat Lisa in haar macht had.’ Lara haalde diep adem, nam een riante slok en herpakte zich. ‘Lisa was niet alleen onze onsterfelijke van de berg Olympus geworden, ze trok het door. Er was alleen één probleem. In haar wil tot macht vergat ze even dat dit geen studentenhuis was dat gelieerd was aan de universiteit. Sterker nog, ík zat daar niet, maar Lisa, en dan zeg ik het heel plat, neukte ons huis de macht van de uni binnen. Maar die slet draafde het zover door, dat ze zich zelfs inliet met ander personeel dan alleen hoogleraren en professoren, waarop wij werden gezien als studenten van daar. Er loopt een bekostiging die onze kosten drukt en daarom studeren we allemaal daar. Ja, ik ook, maar dat werd later pas werkelijkheid. Dat complexe verhaal laat ik je bespaard.’

Anne-Roos zou elk ander moment klapperen met haar oren door de bekentenis, maar nu voelde ze zich vooral geil en doordat de tepels van Lara telkens een beetje boven het wateroppervlak kwam, kon ze alleen maar denken aan hoe het zou voelen om die likken. ‘Maar waarom ik dit vertel, lieve schat, is omdat de tijdsplanning anders is gaan lopen. Komende zaterdag is de nieuwe literaire avond. Wees niet bang, want er zijn geen taferelen die worden gevoed door de Olympische geilheid der goden, maar het kan wel zijn dat we bezoek krijgen voor deze avond in het thema van Shakespeare.’

Shakespeare kende ze van naam en van zijn uitspraak ‘to be or not to be, that is the question’, maar daar hield het ook wel bij op. Anne-Roos bedacht zich dat ze zich toch nog goed moest inlezen daarin. Die gedachtes werden echter afgeleid doordat Lara opstond. En terwijl het water filmisch een weg langs haar lichaam naar beneden vond, pakte ze de fles wijn en goot die al staand in de glazen. De fles was leeg en het glas van Anne-Roos te vol. Lara liet zich weer in het water van de ruime jacuzzi zakken, maar niet meer naast Anne-Roos. Ze kwam tegenover haar zitten, waarop ze haar benen om en om puzzelde met die van Anne-Roos zodat ze beide wel zo konden zitten. Lisa was betoverend, maar Lara zeer zeker ook. ‘Ik neem aan dat je ons samenzijn tussen ons houdt.’

Anne-Roos voelde Lara wat onderuit zakken en daarbij haar kutje op centimeters van Anne-Roos’ vrucht brengen. Het verlangen daarna zorgde ervoor dat Anne-Roos alleen maar instemmend kon knikken. ‘Mooi dan, laten we genieten.’ Lara zakte iets verder en terwijl hun schaamlippen, waar een duidelijk strijd was aan welke kant het het natst was, elkaar vonden nam ze een slok waarbij ze over het glas Anne-Roos met een geile blik aankeek. Bijna onmerkbaar begon ze haar onderlichaam wat heen en weer te bewegen. Het gevoel van Lara’s kutje, kaal en wel, tegen de hare was een gevoel dat in woorden niet te vatten was.

Hoe rustig haar bewegingen ook waren, het voelde enorm intens. De minimale bewegingen van Lara bewogen hun kutje zodanig langs elkaar dat de opwinding ervoor zorgde dat hun geile lipjes door de bewegingen wat meeslepend bewogen. Anne-Roos moest haar glas wel wegzetten. Subtiel scharen werd stap voor stap minder subtiel. Het water begon al snel in kleine plonsjes over de rand van de jacuzzi richting de badkamervloer te gaan. Lara drukte haar kutje steviger op dat van Anne-Roos. Het voelde zo verdomde geil dat Anne-Roos moeite had haar ogen open te houden. In haar hoofd excuseerde Anne-Roos zich naar Lisa, maar ergens wist ze dat ze ook daar geen verbond mee had. De lust en het genot verbond hen allen.

Lara zette kreunend haar glas op de rand en zette zich wat schrapper. Alle bescheidenheid van hun actie werd nu overboord gezet, waarbij hun lichamen de hunkering naar elkaar omzetten in puur geile actie. Anne-Roos zag dat Lara veelvuldig verlekkerd naar haar borsten keek en toen Lara het initiatief nam om haar kutje terug te trekken, wat Anne-Roos intens jammer vond omdat ze zo wilde klaarkomen, gaf ze Anne-Roos haar hand en leidde haar op haar schoot met haar gezicht naar haar toe. Lara begroef haar gezicht in de boezem van Anne-Roos. Die moest stiekem wel bekennen dat er geen mond was geweest die zo extreem goed raad had geweten met haar borsten, haar tepelhoven en de harde knopjes zelf. Dit was een masterclass in oraal borsten bevredigen. Lara ging er helemaal in op terwijl ze met haar handen Anne-Roos kontje heerlijk kneedde. Lara mocht dan wel hun koningin zijn, Anne-Roos voelde zich in haar handen de koningin.

Toen Lara na het langdurig verwennen van de borsten van Anne-Roos even haar boezem liet voor wat het was en snel een slok wijn had genomen, zette ze Anne-Roos wijdbeens op de rand van de jacuzzi in de hoek waar die rand door de ronding het grootst was. Vervolgens zette ze zowel Anne-Roos’ rechter- als linkervoet op de rand, waarop Lara vrij spel had tussen de benen van Anne-Roos. Ze streek even met haar hand door het getrimde stukje boven haar schaamlippen. ‘Zo mooi dat je je kleur natuurlijk houdt,’ zei Lara met een hese stem. Daarna liet ze zich zakken in het water, bracht haar ring- en middelvinger bij Anne-Roos naar binnen en haar duim naar haar clitoris. Terwijl ze haar genietend aankeek, vingerde Lara Anne-Roos op een manier zoals ze nog nooit gevingerd was. Dit was zo intens, zo gevoelig en zo lekker dat Anne-Roos zich niet stil kon houden. Haar gedempte gekreun onderstreepte haar intense geilheid. Lara’s vingers gingen diep en het licht klotsende water van de jacuzzi werd al snel overstemd door het ordinair soppende geluid van Anne-Roos’ vrucht. Ze pakte Lara bij haar haren, waarop die het tempo opvoerde.

Het was gek, maar Anne-Roos dacht aan haar orgasme. Het was natuurlijk al supergeil dat ze hier fabelachtig bemind werd door de dame die door het hele studentenhuis, of bijna het hele studentenhuis, aanbeden werd en dat haar orgasme zich in gereedheid bracht. Toch kon Anne-Roos het bijna niet geloven. Ging zij nu klaarkomen zonder dat Lara een orgasme beleefde of had beleefd?

Het vingerwerk, waarbij Lara’s tong af en toe het niet kon laten het werk van de duim op Anne-Roos’ clitoris over te nemen, werd al snel te machtig. Anne-Roos kreunde zwoel. De hitte van het fijne water werd overstemd door hun gezamenlijke hitte. Haar kutje kon niet natter. Zelden waren er vingers daar binnen zo doeltreffend geweest. Lara was helemaal dienend aan Anne-Roos, of ten minste aan Anne-Roos’ orgasme.

Lara bemerkte dat Anne-Roos climax aanstaande was. Als een godin rees ze omhoog uit het water. De aanblik maakte Anne-Roos nog weker dan ze was. De gepiercete tepels, die ze nog graag wilde voelen, waar nu het water rustig langs naar beneden druppelde en de macht die Lara met deze houding, haar vrije hand tegen de muur naast Anne-Roos plaatsend, toonde, zorgde dat ze haar lichaam voelde aanspannen. Heftige penetreerde Lara haar met haar vingers terwijl ze haar doordringend aankeek.

Kreunend, kronkelend en zwetend kwam Anne-Roos op een ongekende manier klaar. Lara drukte haar lichaam tegen dat van Anne-Roos, want anders was die van de rand terug het water in gestuiterd. Hun monden vonden elkaar op een passionele, hunkerende manier. De tongzoen was weinig liefelijk. De pure geile flow van het moment dat Lara haar vingers terugtrok, voor de neus van Anne-Roos geil aflikte en hen daarna in het bad liet glijden, maakte het orgasme tot een compleet plaatje. Met de wijn terug in hun handen en hun lichamen bijna door elkaar mocht Anne-Roos nagenieten.

Misschien hadden ze wel een kwartier zo sprakeloos samen gezeten, waarbij Lara Anne-Roos door haar haren streelde. Toen verbrak Lara de stilte. ‘Kom lekker ding, tijd om uit bad te gaan. Ik verwacht zo bezoek.’

Anne-Roos zei niks, maar kuste Lara. Hun lichamen drukten zich nog eenmaal tegen elkaar terwijl hun tongen kort dansten. Daarna kwam Anne-Roos omhoog, stapte ze uit de jacuzzi en droogde zich af. Ze pakte haar kimono, deed deze aan en zag Lara glunderend naar haar kijken. ‘Ja, je mag best weten dat als ik zo neuk, aan jou denk.’ Het compliment van Lara kon niet groter zijn.

Toen Anne-Roos de badkamer uitliep, riep Lara haar met een bedrukte stem. ‘Oh ja, morgen komt Sydney.’

‘Sydney? Een nieuwe huisgenoot?’

‘Ja. Uitwisseling.’

‘Maar waar slaapt die dan?’

‘Kamer 2.’

‘Is Emma weg dan?’

‘Nog niet,’ zei Lara een beetje vreemd.

Anne-Roos keek haar verbaasd aan.

‘Andere optie is kamer 1, maar die is niet vrij.’ Ze wachtte even. ‘Dus of Emma eruit of Sydney tot het eind van de week bij jou in bed.’

Anne-Roos zat daar ook niet op te wachten.

‘Bereidheid, Anne-Roos. Bereidheid. Daar gaat het om. Laat me je besluit morgen voor het ontbijt weten.’