Wendy’s eerste maanden op haar nieuwe studie toerisme en management waren inmiddels achter de rug. Haar eerste jaar van die studie beviel Wendy heel erg, en ook de contacten met haar mede studenten en docenten gingen goed.

Na enkele maanden was dan ook de eerste studiereis aangebroken, waarin de studenten samen met de docent in Londen zouden gaan ontdekken welke richtingen er zijn in het internationale tourisme en management.

Die maandag verzamelden alle studenten en de docent al vroeg op het treinstation om via Parijs naar Londen te gaan. Halverwege de dag arriveerde de groep in Londen en namen ze de metro richting hun hotel. De groep bestaat uit Mario de docent, 6 meiden en 4 jongens. Bij het hotel in hartje centrum werden de kamers ingedeeld. Wendy die met iedereen van de groep goed op kon schieten, en ook goed in de groep lag, had verder geen voorkeur met wie ze de kamer zou moeten delen. Uiteraard waren er geen gemengde kamers, en sliepen de jongens bij elkaar in twee kamers en de meiden in de drie andere kamers. Mario sliep logischerwijs in een eigen kamer.

Mario kreeg de sleutels van de receptioniste, en haalde zijn lijstje tevoorschijn. De koppeltjes werden kamer voor kamer opgenoemd.

“Jennifer en Wendy, kamer 416… hier zijn jullie pasjes.” Riep Mario en overhandigde de sleutelpasjes aan Jennifer.

Jennifer was een aardige meid, en één van Wendy’s vriendinnen in de klas. Jennifer was 19 jaar, oorspronkelijk uit de Dominicaanse Republiek en had een mooie donkere huidskleur. Samen met Jennifer liep Wendy richting de lift die hen naar de 4e etage bracht. Aangekomen in de kamer keken de meiden een beetje verbaasd naar het tweepersoonsbed waar ze blijkbaar samen in moesten slapen. Kort keken ze elkaar aan, en schoten in de lach. “Nou, dat wordt elk op onze eigen kant blijven…” lachte Jennifer. Daar waar Wendy al wel vaker met een andere vrouw in één bed had geslapen, leek Jennifer daar minder ervaring in te hebben. Wendy vond alles wel best, en wilde aan Jennifer zeker geen signalen geven dat het niets nieuws voor haar was….

Nadat iedereen kort zichzelf had geïnstalleerd op de kamer, moest iedereen weer verzamelen in de lobby om de nodige afspraken te maken en de rest van de middag de stad in te gaan. Mario nam de groep mee in het restaurant van het hotel, en besprak nogmaals de basisregels voor deze studiereis. Zo was de kamerindeling definitief, mocht men niet zomaar samenkomen in andere kamers, en moest de rust in het hotel gerespecteerd worden… dus helaas geen feestjes in de kamers. Uiteraard was er ook een soort avondklok ingesteld, deze was om 23:00 uur in de kamer, mits er die avond een uitje was met de gehele groep… dan zou het wel iets later kunnen worden.

Verder kon iedereen die daar zin in had iedere ochtend om 7:30 uur een stuk gaan hardlopen met Mario in het naburige Hydepark. De reacties op dat voorstel waren direct duidelijk, niemand had echt zin om al vroeg uit de veren te gaan en voor dag en dauw te gaan hardlopen.

De rest van de middag had de groep een aantal opdrachten gekregen, waarin ze een aantal zaken moest uitzoeken die met hun opleiding toerisme en management te maken hadden. Met die informatie zouden ze later een aantal vervolgopdrachten gaan uitvoeren. Wendy en Jennifer besloten hun opdracht uit te voeren bij één van de vele luxe hotels in de buurt van Oxfordstreet. Aan het einde van de middag had iedereen de vragenlijst ingevuld, en ingeleverd bij Mario. Na deze lange dag sloot de groep de dag af met een diner in het hotel, waarna iedereen tegen 22:00 uur best vermoeid richting de kamers ging.

Weer op de kamer merkte Wendy dat Jennifer wel even moest omschakelen nu ze met een andere meid op de kamer was, en ze minder privacy had. Eén voor één gingen de meiden de badkamer in om zich te douchen en klaar te maken voor de nacht. Terwijl Jennifer in de badkamer bezig was, moest Wendy stiekem wel een beetje grinniken. Daar waar Wendy zich voor haar klasgenoten nog altijd als een keurig meisje had voorgedaan, was deze situatie voor Wendy alles behalve awkward en vlogen haar gedachten terug naar de keren dat ze met een andere vrouw in één bed had geslapen… althans veel slapen zat daar toen niet bij.

Toen de deur van de badkamer weer openging stapte Jennifer de kamer in gekleed in een soort kort pyjamabroekje en een hemdje met dunne bandjes om de schouders. Vluchtig bekeek Wendy het lichaam van Jennifer die -zo gehuld in minimalistische kleding- langs het bed liep. Toch best onder de indruk van Jennifer’s verschijning, volgde Wendy haar bewegingen. De onbewust sensuele bewegingen van haar donkere lichaam, haar mooie volle ronde billen en een goed gevuld hemdje, konden zeker de goedkeuring van Wendy krijgen. Toch waren er tussen Wendy en Jennifer zeker geen speciale gevoelens of verraadde geen enkele blik van Jennifer dat zij anders naar Wendy keek dan puur vriendschappelijk. Nadat ook Wendy gedoucht was en zich gehuld had in onderbroekje en een slaap t-shirt, liep ze de kamer weer in. Jennifer lag in bed onder het laken en was druk aan het scrollen op haar telefoon. Slechts kort keek Jennifer op naar Wendy die aan haar eigen kant van het bed onder de lakens schoof.

“Ga jij morgenochtend een rondje hardlopen of sla jij het ook over?” vroeg Jennifer aan Wendy terwijl ze nog driftig aan het scrollen was op haar telefoon.

“Het lijkt me wel lekker om de dag actief te starten, en een rondje door Hydepark te gaan hardlopen…” antwoordde Wendy die zelf thuis wel vaker een stukje ging hardlopen om haar hoofd een beetje leeg te maken.

Nog een tijdje bleven de meiden actief op hun telefoon en kletsten ze over van alles. Rond middernacht ging dan toch het licht uit, en vielen de meiden beiden op hun eigen helft in slaap. De volgende ochtend om 7:00 uur trilde Wendy’s telefoon, en was het tijd om zich bijna klaar te maken om zich te melden bij de lobby voor ‘het renclubje’. Wendy nam rustig de tijd om wakker te worden, en keek rustig de kamer rond waar al de eerste zonnestralen tussen de gordijnen doorkwamen. Wendy volgde de streep met zonlicht die over hun bed scheen, en zag dat Jennifer nog in een diepe slaap lag met haar rug naar haar toe gedraaid. Wendy’s ogen gleden langs de contouren van Jennifer’s lichaam. Door de warme nacht hadden de meiden onbewust de lakens grotendeels van zich af laten glijden. Nog even lag Wendy dromerig naar de rustig ademende Jennifer te kijken, toen ze zich plots op haar andere zij draaide. Wendy zag direct dat het hemdje van Jennifer niet goed bestand was tegen het woelen en draaien in bed. Vol bewondering zag Wendy dat Jennifer’s grote donkere borsten beide uit het hemdje hingen. Stiekem toch best genietend van het heerlijke uitzicht, bekeek Wendy de grote donkere tepelhoven en de kleine donkere knopjes van haar borsten. Wendy kon niet al te lang genieten van wat ze zag, en stapte zachtjes uit het bed. Op haar tenen liep ze naar Jennifer’s kant van het bed, en trok het laken wat verder over de nog vast slapende Jennifer heen.

Kort voor 7:30 uur stapte Wendy de lift uit en liep ze richting de lobby. Het was nog erg rustig bij de lobby, maar al snel zag ze Mario zitten die zijn schoenen aan het strikken was. “Hey Wendy, leuk dat je mee gaat… ik was al bang dat niemand zou komen.” Zei Mario die naast docent op de hogeschool ook een fanatiek hardloper was. Diep van binnen had Wendy wel gehoopt dat er meer studenten mee zouden gaan lopen, maar die hoop bleek tevergeefs. Nadat ook Wendy haar schoenen goed gestrikt had liepen ze beiden het hotel uit en liepen ze rustig richting het nabijgelegen Hydepark. Wendy was zeker geen heel fanatieke hardloper, daar waar Mario zelf al menig marathon in de benen had. Rustig rennend keuvelden ze over Mario’s eerdere marathon daar in Londen, voor die eerste dag besloten ze gewoon samen rustig een rondje door het park te rennen. Al rennend liet Mario zich een aantal keer achter zijn blonde student afzakken op de momenten dat er andere joggers en fietsers hun richting op kwamen. Zo rennend achter Wendy kon hij haar toch wat beter bekijken. De strakke sportlegging en het strakke truitje lieten weinig aan de verbeelding over.

Wendy genoot echter net zo van het uitzicht wanneer ze zich even liet afzakken en achter haar docent rende. Waar Wendy al vanaf het begin van haar studie had gezien dat haar docent Mario geen onaantrekkelijke man was, bleek de van origine Italiaanse Mario in zijn hardloopkleding een uiterst sportief en fit lichaam te hebben. Na een half uurtje stopten ze even en wandelden ze even rustig een stukje verder. Zo rustig lopend hadden ze wat meer rust om met elkaar te praten over de studie, en ook over de thuissituatie. Na vele vragen over en weer, vroeg Mario ineens… “Zeg Wendy, ik weet nu best veel van je, maar heb je ook een vriend...?"

“Nou, nee niet echt… ik had tot vlak voor mijn examens een relatie, maar dat is uitgegaan..” antwoordde Wendy.

“En u, bent u getrouwd of heeft u een relatie..?” vroeg Wendy toch enigszins geïnteresseerd.

“Wendy, ik wil dat jij geen ‘U’ meer zegt, ik ga mij daar heel oud door voelen… ik ben immers pas 36 jaren jong…” antwoordde Mario die direct moest lachen om Wendy.

“En nee, ik ben momenteel ook vrijgezel… wel getrouwd geweest maar nu alweer ruim 4 jaar gescheiden.”

Het gesprek tussen Wendy en Mario had misschien toch best bewust vanuit de kant van Mario ervoor gezorgd dat er toch een bepaalde spanning tussen hen was ontstaan. Daar waar Mario met zekere interesse de jonge blondine bekeek, voelde Wendy diep van binnen dat dit gesprek niet zomaar zo gelopen was. Ze hadden bepaalde dingen verteld tegen elkaar, dingen die normaal niet direct tussen een docent en leerling gedeeld zouden worden.

In stilte voerden ze het tempo weer op en renden ze rustig in de richting van het hotel. Al rennend bleef Mario zijn best doen om zo vaak mogelijk de mooie blondine en haar heerlijke lichaam voor zich te laten rennen zodat hij ongegeneerd naar haar kon kijken. Wendy voelde steeds meer dat er iets leek te ontstaan tussen hen, maar wilde niet toegeven aan die gevoelens. Voor Wendy was de studie net begonnen, en kon een gespannen situatie met haar docent echt niet. Toch voelde Wendy elke keer de ogen van Mario branden op haar lichaam wanneer hij achter haar rende over de steeds drukker wordende straten van de ontwakende stad.

Aangekomen bij het hotel was de spanning nadrukkelijk merkbaar, maar durfde geen van beide dit onder woorden te brengen. Een beetje met een ongemakkelijk gevoel liepen ze de lobby in, in de richting van de lift. "Welke etage moet jij eruit Wendy?” vroeg Mario die de stilte tussen hen als eerste verbrak. “Eeh, ik moet er op de vierde uit..” antwoordde Wendy.

Mario drukte op de knop van 4 en op de knop van 7… Daar stonden ze beiden bezweet en heel ongemakkelijk naar elkaar kijkend in de lift. “Ik vond het lekker een stuk gelopen te hebben, misschien morgen weer…” zei Wendy die Mario niet recht in de ogen durfde aan te kijken… bang voor de gevoelens die nadrukkelijk aanwezig waren. Wendy kende die gevoelens maar al te goed, en niet heel zelden leidde die gevoelens tot bijzondere avonturen.

Plots stopte de lift en schoof de liftdeur open. Snel keek Wendy op en keek ze recht in de ogen van Mario. In de ogen van Mario zag ze een mysterieuze twinkeling, een glinstering die verraadde dat hij met dezelfde gevoelens aan het worstelen was. Zo stonden ze enkele seconden gevangen in elkaars blik, en kon Wendy maar niet los komen van haar steeds heftiger wordende gevoelens.

Toen de liftdeur weer dicht ging, voelde beiden dat ze een hele gevaarlijke grens hadden bereikt. Met een schok kwam de lift weer in beweging… Voor Mario was het nu duidelijk dat zijn student een bewuste keuze had gemaakt om niet uit te stappen op de 4e etage, en ervoor had gekozen bij hem in de lift te blijven. Met een vlotte beweging trok Mario de toch enigszins afwachtende Wendy naar zich toe. Direct zocht hij met zijn mond de mond van Wendy op en drukte hij zijn lippen op die van Wendy. Tijdens het korte tripje van de 4e tot de 7e etage vonden hun tongen elkaar en beleefden ze een korte maar passievolle tongzoen.

Toen de lift weer met een schok tot stilstand kwam op de 7e etage verbraken ze even vlug als die begonnen was hun vurige tongzoen. Snel plaatste Mario zijn voet tussen de schuifdeur van de lift, zodat deze open bleef staan. "Ik denk dat we hier beiden heel goed over na moeten denken, want wat er nu ontstaat is fout… dat weet ik en dat weet jij ook…”

“Dus het lijkt mij beter als we het voor nu hierbij laten…” fluisterde Mario.

Voor Wendy voelde de woorden van Mario als een soort ‘wakeup call’, luisterend naar zijn woorden, moest Wendy haar sluimerende opwinding beteugelen en voelde ze een soort teleurstelling.

Voordat Mario op zijn verdieping eruit zou stappen drukte hij Wendy nog voor een laatste afscheid deze ochtend tegen zich aan. Met zijn handen dalend over Wendy’s natte rug omvatte zijn handen de billen waar hij al rennend zo van had genoten. Daar staand met de lange blondine en haar mooi gevormde borsten stevig tegen zijn borstkas aandrukkend, vonden hun monden elkaar voor een laatste toegift. Zichtbaar met tegenzin verbrak Mario de zoen, en stapte uit de lift en liet hij Wendy zichtbaar vertwijfeld achter in de lift.

Nadat de deuren weer gesloten waren en Wendy de 4e etage weer gekozen had, kwam de lift met een schok weer in beweging. Tot haar grote schrik stopte de lift ineens op de 5e etage… Daar stapte Guusje -een klasgenootje- in de lift. Guusje bekeek de bezweette Wendy aan die ook ineens een flinke rode kleur op haar wangen had gekregen.

“Oh, jij bent wel gaan hardlopen vanmorgen, fanatiek hoor…” merkte Guusje op. “Maar, waarom kom jij nu naar beneden met de lift, jij zit toch met Jennifer op de 4e etage?” vroeg Guusje ineens verbaasd. Direct voelde Wendy haar hard in haar keel, en voelde ze hoe haar wangen nog meer begonnen te gloeien. “Ja, ik lette niet op en was vergeten op de knop te drukken…” hakkelde Wendy, die de lift met een schok voelde stoppen op haar etage. Snel liep Wendy de lift uit, en liet ze het pasje door het slot van de kamerdeur glijden. In de hotelkamer was Jennifer net klaar om naar beneden te gaan. “Hey, ben je daar eindelijk… we moeten zo bij het ontbijt zijn… ik ga alvast dan zie ik je zo beneden.” Zei Jennifer, en liep de kamer uit om Wendy genoeg privacy te geven om zich op te gaan frissen.

Vlug kleedde Wendy zich uit, en stapte ze onder de douche. Onder de douche kon Wendy haar opgewonden gevoel maar moeilijk loslaten. Om de spanning te laten ontsnappen gleden Wendy’s vingers al snel richting haar hunkerende vagina. Nu ze alleen in de hotelkamer was, voelde ze de vrijheid om zich even helemaal te laten gaan. Onder het warme stromende water gleden Wendy’s vingers herhaaldelijk over haar uiterst gevoelige clitoris, en direct na de eerste aanraking merkte ze al dat ze weinig nodig had om haar hoogtepunt te bereiken. Enkele minuten nadat haar vingers haar gevoeligste plekje hadden gevonden, en tegelijk denkend aan Mario en het heerlijke uitzicht dat ze vroeg in de ochtend al had gehad bij Jennifer, kwam Wendy luid kreunend en met knikkende knieën klaar onder de douche.

Niet veel later stond Wendy fris aangekleed en opgewekt in de lift richting de lobby en het restaurant. Die dag zou ze wel gaan bekijken hoe de spanning tussen haar en haar docent verder zou zijn.