Er zit een lange pauze tussen dit vervolg en de andere delen, sorry daarvoor. Toch, schrijven gaat bij op gevoel en dat was er even niet. Ik hoop dat jullie genieten! Veel leesplezier!

23 juli 1978

In de keuken ruikt het naar gebraden vlees. Een heerlijk aroma verspreidt zich in ons appartement. Mijn mond begint te watertanden bij het opsnuiven van de lucht en bij het zien hoe Rosa het eten voorbereidt. Met een keukenschort boven haar blote taille gebonden beschermt ze haarzelf tegen het spetteren van de olijfolie. Ik zie hoe ze met haar vingers vleugjes kruiden over het braadstuk strooit. Peper, zout en vleeskruiden... Vandaag wil ze iets speciaal op tafel zetten. "Ik heb je iets te vertellen", zegt ze heel de dag. Als ik echter vraag wat ze kwijt wil, laat ze me alleen maar gissen. "Bij het avondeten, schatje."

Het eten is verrukkelijk. Voor een student is dit een feestmaal. We proberen kant-en-klaar maaltijden te vermijden, maar het is de gemakzuchtigheid die ons daar weer naar de simpele gerechten leidt. Een avond zoals deze doet men even vergeten van alle zware lasten die je toch met de tijd verzameld. Later, als ik ouder ben, veranderen deze lasten tot niks en vraag ik me af waarom ik het vervelend heb gevonden.

"James", begint ze zodra we klaar zijn met eten, "ik wil je graag een idee vertellen." "Ik luister." "Over drie weken organiseert de kunstacademie een kunstwedstrijd. Foto's, schilderijen, standbeelden, je noemt het maar op en het is toegestaan. Het thema is emotie. Dus, nou ja, weet je, ik heb eens lopen denken..." "Zeg het maar schatje. Echt, ik ben er altijd voor je." Over de tafel pak ik haar handen in die van mij. "Ik wil een schilderij maken, van ons. Mijn thema is een combinatie van liefde en vertrouwen. Alleen gaan we het doek niet schilderen met kwasten, maar met ons lichaam. Het verhaal wordt beschreven door puur ons lijf. Het eindresultaat lijkt me veel directer en oprechter." Ze vertelt haar idee met een serieus gezicht en maakt handbewegingen om haar punt overtuigender over te laten komen. Haar toon is langzaam maar passievol, alsof ze mij wil meenemen in haar kunstwereld. Het lukt. Ik ben verkocht.

"Ik vind het idee geweldig, schatje. Maar hoe wil je het aanpakken?" Nu ietwat zachter vertelt ze, dat ze al voorbereidingen heeft getroffen achter mijn rug. Ik houd eerlijk gezegd wel van geheimen, die maken het leven interessant. "Ik heb rondgevraagd aan professoren of we morgen een atelierklas voor een week kunnen gebruiken. Dan hebben we genoeg tijd voor de voorbereidingen, het echte werk, het drogen en het verplaatsen van het doek. Ze hebben me doorgestuurd naar een coördinator en nadat ik hem mijn verzoek heb verteld, werd hij helemaal enthousiast. Hij heeft een kleine hal afgehuurd!" Ze straalt trots uit.

"Laten we beginnen dan!" reageer ik, helemaal meegesleept in haar positiviteit. Morgen zou ze de voorbereidingen gaan treffen. Samen met een vriendin zou ze een soort karton over de vloer uitrollen. Verder heeft ze het doek al gekocht. Toen ze vertelde hoe groot het doek is, vond ik haar afmetingen best wel overkill,maar ze legde me uit waarom het zo is.

"Het is twee meter in de lengte en vier meter in de breedte. Mij lijkt het leuk om vanaf de uiteindes van het doek naar elkaar toe te lopen en dan te zoenen. Zo krijgen we grote, dikke afdrukken aan het begin van onze voeten die steeds lichter worden door gebrek aan verf, met ten slotte een grote poel in het midden. Dat symboliseert voor mij liefde. Met grote stappen een relatie inspringen en langzaamaan steeds dichter tot elkaar groeien om uiteindelijk samen een te worden."

Verder zou zij en haar vriendin de rotzooi opruimen. Alle restanten die achterblijven nadat we klaar zijn met de schilderij, bedoel ik dan. Bij het halletje zitten sportdouches, dus als we het meeste verf afsmeren aan weggooilakens, kunnen we zonder troep te maken naar de douches toe. Voor een project klinkt dit als een geweldig plan.

's Avonds in bed ligt ze met haar hoofd op mijn borst. Ontspannen en op ons gemak nemen we altijd een momentje voordat we slapen om de gelegenheid aan de ander te geven iets te vertellen. Dit kan met woorden, maar vaak ook niet. Een wijs persoon heeft mij dit ooit vertelt. Zo slaap je nooit slecht of met gemixte gevoelens. Soms gaat het ook helemaal nergens over. "Vinden olifanten zichzelf een mooi lichaam hebben. Hebben zij ook een ideaalbeeld van een lekkere olifantenvrouw?" Om maar een voorbeeld te noemen.

Dit keer merk ik aan Roos dat ze nog iets kwijt wil. Ik wrijf over haar rug. "Hoe denk jij over een extra slaappartner?" Dit heb ik niet aan zien komen. Ik ben daarom ook stil. "Je bent gestopt met ademen, James. Wat gaat er in je om?" Snel komen en gaan gedachtes in mijn hoofd. Dit voelt niet aan als een truc, dus ze meent het echt. "Ik snap je niet, Roos. Ik neem aan dat je bedoelt om het geiler te maken als in een extra minnaar of minnares en niet omdat het saai wordt. Ik geniet namelijk nog evenveel van ons als bij de eerste keer." "Nee, niet omdat het saai wordt, helemaal niet! Maar ik heb misschien wel eens wat losgelaten bij mijn vriendinnen over ons uitbundig leventje en het zou zomaar eens kunnen zijn dat iemand heel veel belangstelling is beginnen te tonen." Dit vind ik veel te vaag worden. "Wie dan?" "Morgen komt een vriendin mee. Evelien heet ze. Telkens als ik iets over jou vertel, is ze heel enthousiast aan het worden en vraagt ze door. Ik begon dit op te merken en besloot vragen terug te stellen over hoe zij over vriendjes en vrijen dacht. Ik krijg de indruk dat ze voor veel dingen open is..." Vrouwen onder elkaar..., denk ik maar.

Met deze laatste woorden draait ze zich van me af en drukt haar kontje tegen mijn zij. Ik heb nog geprobeerd haar meer te laten zeggen, maar ze wilde eerst een antwoord weten. "Mij lijkt het wel leuk om het eens te proberen. Ik weet alleen niet of ik twee schoonheden aan kan. Als het prettig is en het prettig blijft voor jou, dan zeg ik doen. Hoe ziet ze er trouwens uit? " "Ik zal het haar vertellen dat je het top lijkt! En ja, ze is best knap. Blond. Groene ogen. Beetje klein. Stout. Volgens haar verhalen geweldig met haar tong. Klopt ook, kan ik je zeggen. Kan heel sensueel kijken als ze wil, soms ook als er helemaal niks aan de hand is. Een klein buikje, maar dat maakt ze helemaal goed met haar grote tieten. Misschien wel groter dan die van mij... Krijg je het al moeilijk, schatje?" Blindelings strijkt ze over mijn pik en zonder het op te merken is deze toch 'mee gaan luisteren'. Met een vrolijk ondertoontje zegt ze: "Je zal haar morgenavond wel zien, als je naakt en besmeurd met verf een kunstwerk met me gaat maken. Kan je jezelf goed beheersen met een blote mij in je buurt en een opgegeilde en seksueel gefrustreerde jonge vrouw?"

Goddomme, ik hield van haar.

24 juli 1978

De hele dag heb ik me niet kunnen concentreren. Vragen over wie Evelien nu precies is en waarom ze Rosa's verhalen zo leuk vind, zweven door mijn hoofd. Wat heeft Rosa Evelien nu eigenlijk verteld? Zou Rosa over onze nudismeleefstijl hebben gepraat? Vast wel. Voor ons is het ook nog wennen, misschien heeft ze haar twijfels bij haar geuit? Maar ze kwam zelf met het idee... Ik besluit om maar te stoppen met het gissen naar wat wel en niet gezegd kan zijn. Het heeft ook weinig zin. Ik vraag het haar zelf wel.

Ik krijg een sms'je van liefste. "Sporthal is Lange Dijk 6. Alles staat klaar. Ontmoeten half uur na je laatste lesuur? Heb er zin in! Evelien ook ;P. xxx - Nerveus, opgewonden Roos" Ik kijk op een klok. Nog een hoorcollege algebra en dan naar Lange Dijk 6, dat ligt hier niet ver vandaan.

Een goed uur later stap ik de hal binnen. Van buiten ziet het er klein uit en lijkt het al een tijd niet gebruikt te zijn. Ik stap door de kleedkamer heen direct naar de hal. Het ruikt muffig. Onder de indruk aanschouw ik de voorbereidingen die Rosa heeft getroffen.

"Best mooi hè?" Rosa stapt in een badjas op me af en achter haar zie ik Evelien naar me kijken. Rosa geeft me een kus gevolgd door een knuffel. "Zeg nou. Wat vind je?" In plaats van een blauwe of groene sportvloer liggen er grote zwarte plastic repen, alsof iemand een reuze afvalzak heeft opengeknipt en netjes neergelegd. Een groot wit doek contrasteert het zwarte zeil en geeft maar eens aan hoe groot de afmetingen eigenlijk zijn. Het doek wordt op zijn plek gehouden door tape. Potten verf zie ik uit mijn ooghoeken staan en doen me denken aan de tijd dat ik bij Rosa thuis heb geholpen met verhuizen.

"Ik ben verwonderd met wat je gedaan hebt, of beter gezegd, wat jullie gedaan hebben!" Tegen Evelien: "Evelien, toch? Hey, ik ben James." Ik loop op haar af en ze krijgt een vrolijke uitstraling op haar gezicht. "Hoi! Ja, ik ben Evelien. Zeg maar Eef hoor, dat klinkt wel zo gemakkelijk." Toch nerveus kijkt ze naast me naar de grond. "Eef, je hebt prachtig werk hier


gedaan." Ik draai een rondje en zwaai daarbij mijn armen uitgestrekt door de lucht. "Dat jullie dit voor elkaar hebben gekregen te regelen! Jij ziet er ook opgedost uit! Pas maar op voor de verf op je outfit." Mijn complimenten laten haar niet ongedeerd. Blosjes beginnen op haar wangen te verschijnen. "Dank je", fluistert ze terug. "Wat kan ik doen?" vraag ik.

"Deze badjas aantrekken", roept Rosa. In haar hand heeft ze een identieke witte badjas als die van haar. Ik loop naar haar toe en als ik dicht bij haar ben, fluister ik: "Ik dacht dat je zei dat Eefje een ondeugende meid was. Ik heb me een pittigere vrouw voorgesteld. Is ze normaal meer open?" "Ik snap het ook niet. Ze is nooit zo stil." "Even kijken of we daar verandering kunnen brengen." Ik knipoog.

Ik pak haar badjas en leg deze op de grond. Ik begin met het uittrekken van mijn jas. Zoals verwacht hoor ik Evelien's stem. "Je kan je omkleden in de kleedkamer, als je wil..." Ergens krijg ik de indruk dat ze helemaal niet wil dat ik buiten haar gezichtsveld om me ga omkleden. Een ondertoon in haar stem heeft haar verraden. "Nee, dank je wel. Ik doe het hier wel. Daar zijn we hier toch voor? Pure emoties weergeven?" Laat mijn amateuristische stripshow maar beginnen.

Mijn jas gooi ik op een stoel. Mis, ernaast. Vervolgens trek ik mijn schoenen uit. Nonchalant zijn, dat is de sleutel, denk ik. Ook mijn blouse is snel weg. Ik voel gewoon twee paar ogen branden op mijn rug. Ik krijg er zin in. Mijn onderhemd trek ik over mijn hoofd. Ik zweer dat ik een speld zou kunnen horen vallen. Het voelt fijn weer lucht op mijn blote bast te voelen. Ik besluit er een showtje van te maken. Met mijn rug naar Evelien ontgesp ik mijn riem. Lichtjes heupwiegend maak ik het mooier dan dat het is. Knoop los, heupen naar links. rits naar beneden, heupbeweging naar rechts. Alles gaat prima. Ik zie Rosa naast me een gebaar maken dat ze het optreden waardeert. Met een simpele handbeweging maakt ze een oké teken. Terwijl ik mijn broek naar beneden trek, ervaar ik heel kort een raar gevoel. Het is de eerste keer dat ik voor iemand anders dan Rosa strip. Ergens voelt het wel lekker. Mijn broek valt rond mijn enkels en ik stap eruit, erop lettend dat mijn billen duidelijk geforceerd naar Evelien steken. Ik werp mijn broek nonchalant op de stoel. Rosa fluit naar me. "Wat een lekker ding is mijn liefje hè? Potdomme. Hmm." "Je zie-hiet er bess-sst mooi uit, James. T-train je veel?" "Kan je het zien?" Ik draai me naar haar om. Pronken met mijn lichaam is iets wat ik niet vaak doe, maar ik ontken niet dat ik trots ben om wie ik ben. "Jaaa..." Ik trek mijn badjas aan en met een wisseltruc ontdoe ik me van mijn onderbroek. Deze belandt op de top van de klerenstapel.

Ik: "Dus wat is het plan?"

Jezelf onderdompelen met verf, dat is het plan. We lopen ieder naar onze plek aan de horizontale kant van het doek. Daar staat een emmer tot ongeveer driekwart gevuld. Ik rood. Rosa lila. We doen onze badjassen uit.

"Het is frisjes hier", merk ik op. "Da-hat is niet aan je merken hoor, James!" Eef heeft haar stem weer gevonden. Het voelt wel lekker zo, onder goed gezelschap je normaal te laten gaan. Ik heb ook een tik om met mijn heupen te wiebelen, zodat mijn pik zachtjes heen en weer klapt tegen de binnenkant van mijn bovenbenen. Geen idee wanneer ik dit heb ontwikkeld. Roos heeft er nooit iets over gezegd. Evelien wel. "Heb je er zin in", joelt ze. En of dat ik er zin in heb.

Mijn vriendin staat ongegeneerd voor me met tussen ons in het doek. Het geeft het gevoel op een loper te staan, een uit de hand gelopen bruiloft? Haar mooie zandloperlichaam, haar armen langs haar lichaam, het zicht verwarmt me.

"Tel jij voor ons af Eeffie?" "Komt goed! Pak jullie emmers in de hand! Zijn de deelnemers klaar om liefde en kunst te maken! Drie, twee, een..." We lozen de inhoud over onze hoofden. Koud, nat, ongemakkelijk, toch opwindend, ergens geil. Allemaal gevoelens die door me heen gaan.

We blijven staan totdat de verf onze voeten heeft bereikt. Eef fluit speels. Dan lopen we, langzaam naar elkaar toe. In de jongedame die naar me toe komt, herken ik het schoolse meisje dat voor het eerst naast me kwam zitten. Haar tieten, stevig, maar ook bungelend. Volgens mij loopt ze expres sexy. Zo'n catwalk loopje. Ik wil sneller lopen, maar ik weet dat de afdrukken dan minder worden.

Het plakt. Alsof er zeep onder mijn voeten zit. Het kriebelt. Alsof tongen je constant strelen. Het glijdt. Alsof iemand een tube dikke glijmiddel besloot te legen. Ik wil tegen Rosa opglijden. Onze lichamen tegen elkaar aan.

Dan ontmoeten we elkaar, in het midden. Ik pak haar bij de kont en duw haar omhoog tegen me aan. "Hey lekkertje van me." Ik laat een vinger door haar bilnaad glijden. Ze slaakt een gilletje, Eef volgens mij ook. Ze laat haar handen glijden over mijn buik, langs mijn hals en vouwt haar ze samen achter mijn nek. "Hey beer."

Zo staan we daar innig. Zoenen is onmogelijk, maar genieten kunnen we wel. Net als op een eindexamen gala een moment komt waarop er zachte muziek wordt gedraaid, waar hormoongevulde tieners kunnen slowdancen, zo dansen wij nu op het doek. "Ik zou dit moment met niemand anders hebben willen doen, lieve Roos." "hhmmhhmm", klinkt het.

We staan daar misschien wel een kwartier, in stilte. Wanneer ik opkijk, zie ik Evelien met betraande ogen toeschouwen. Ze is niet verdrietig, maar ontroerd dat ze dit moment heeft ervaren, want haar blik is zo vol van blijdschap.

We besluiten te liggen op het doek. Net als een relatie echt met iemand begint in bed, en hoe het eindigt onder de grond. We lepelen. Mijn rode lichaam al enigszins met lila gemengd en omgekeerd. Ik streel de zijkant van haar tiet. Zo soepel, zo glad, zo... rustig. Ze spint. Ik begin iets meer te kneden. Hoewel ik zie dat ze ervan geniet, laat ze weten dat ik moet stoppen. "Niet bij Eef."

Eenmaal onder de douche helpen we elkaar met schoonmaken. Donker lila en licht rood mengt zich in het afvoerputje samen met onze shampoo. Vooral Rosa's haar is een probleem. "Gaat het goed?" hoor ik Evelien in de kleedkamer roepen. Rosa kijkt me aan met haar geniepige glimlach. Ik weet dat ze van te voren al iets hadden bekokstoofd. "Volgens mij hebben we hulp nodig, toch James?" "Euh, Ja! Hulp nodig, ja! God wat hebben we een hulp nodig. Eef, kan je komen?" "Weten jullie het zeker, want ik kom hoor!" "Jaha, kom maar Eeffie, mijn haar heeft problemen." "En ik ook! Au!" Een pets van Roos.

Ze stapt de douches binnen. Wat een schoonheid is ze. Ik zag het niet heel goed door haar kleding, maar ze is prachtig. Hele brede heupen met lange gespierde benen, een voorgevel waar fotomodellen van dromen en haar gezicht, dat is het mooist. Haar glinsterende ogen en rode wangen, samen met het blonde haar. Mijn mond hangt open.

Rosa loopt op haar af en neemt haar bij de arm naar ons toe. Eef heeft vooral oog naar mij en mijn reagerende pik. Alsof we dit al jaren doen en het de gewoonste zaak van de wereld is vraag ik haar: "Ik kan niet bij een plek op mijn rug Eef, kan je me alsjeblieft helpen?" "Tuurlijk doen we dat!"

Allebei staan ze achter me. Ik hoor gefluister. Uit het niets zit er een hand op mijn pik. "Raad eens van wie", hoor ik volgens mij Rosa. "Pfoe, misschien moet je even bewegen, dan weet ik het zeker." Heel rustig wordt ik afgetrokken onder de douche. Een tweede, andere hand volgt snel. Gegiechel en gelach. Allebei komen ze voor me staan, zonder mijn pik los te laten, zonder te stoppen. Evelien glundert.

Rosa gaat op haar knieën. Ze pakt verschuift haar haar naar de zijkant. "Kneed zijn ballen Eeffie", zegt ze nog voordat haar lippen mijn eikel omsluiten. Evelien luistert niet, ze trekt haar eigen, betere plan. Ze gaat op haar knieën naast Rosa en likt mijn paal af. Rosa de eikel, Eef de lul. Ook mijn ballen worden gekneed, door wie weet ik niet.

Ze wisselen van taak. Evelien is iets wilder en onvoorzichtiger met mijn gevoelige uiteinde, maar ze doet het geweldig. Rosa lijkt te dromen. Misschien is dit een fantasie van haar geweest? Ik geniet. Dit is goddelijk. Dit is leven.

Rosa stopt en verwent Evelien. Haar grote tieten en vooral tepels worden door haar tong- en zuigtechniek verwend. "Ik ga komen Eef." "Khom maah", brengt ze met mijn pik in haar bek uit. Sneller en gretiger gaat ze te werk. En ik kom, en hoe. Seksuele spanning heeft zich in mij opgebouwd deze dag en dat is te merken. Evelien heeft moeite al mijn zaad te verwerken, maar ze kan het. Ik ben verwonderd. "Dank je, Eef. Dank je, lieve meid."

De middag duurde nog lang. Uiteindelijk is iedereen aan zijn trekken gekomen. In de douche, op de bankjes in de klaarkamer en zelfs op de gladde vloertegels. Niks was ons te gek die dag. Er kan ook ineens zo veel meer met zijn drieën. Iemand verwennen terwijl een ander de gelukkige nog meer kan opgeilen. Gillen tijdens een orgasme en doorgaan. Nieuwe dingen leren door Evelien. Je kan zien dat dit niet haar eerste keer was met meerdere mensen. Het verrast me overigens niet.

Eenmaal buiten nemen we afscheid van Evelien. Ze gaat een andere richting op. De dag is snel gegaan.

"Voor herhaling vatbaar, James?"

"Wat dacht van volgend weekend?"

"Haha, Deal."