Daar waar ik bijna alleen maar apathisch heb zitten kijken, is Lars behoorlijk overstuur geraakt. De beelden waren verschrikkelijk om te zien, maar voor mij was het alsof ik naar iemand anders aan het kijken was. Wellicht ook weer zo’n verdedigingsmechanisme van mijn lichaam, want uiteindelijk had ik het bijna niet overleefd. Milou kan mij hoogstwaarschijnlijk wel vertellen waarom ik dit zo kan relativeren. Bij Lars lopen de tranen over zijn wangen. Voor hem is blijkbaar overduidelijk geworden dat zijn vrouw op beestachtige wijze is verkracht. Dit is dan ook niet het moment om te zeggen dat hij vrijwillig er voor gekozen heeft om de video te bekijken. Ik wil hem een knuffel geven, maar tot mijn verbijstering duwt hij mij weg. Wat nu weer? Ik kan er toch ook niets aan doen dat ik verkracht ben. Hij moet kwaad zijn op die figuren uit de video, niet op mij.
“Wat is er, schat?”

Mijn man schudt een paar keer hard met zijn hoofd.
“Je snapt het echt niet, hè? Zelfs na het zien van deze beelden niet. Wat moet er gebeuren voordat bij je doordringt dat het niet goed gaat?” Lars staat op. Ik wil achter hem aan gaan, maar Milou houdt mij tegen.
“Laat hem maar even. Hij moet deze beelden een plaats gaan geven.” Ik laat Lars gaan. Janssen-Hellenbrand loopt wel achter hem aan, zodat ik alleen met Milou achterblijf. Ik richt mijn verbazing dan maar naar haar toe.
“Ik begrijp het niet. Het is toch niet mijn schuld dat ik verkracht ben geworden?” Milou denkt even na. Misschien zoekt ze de juiste woorden.
“Wat Lars bedoeld, Maaike, is dat het niet gaat om wat op die beelden te zien is, maar het feit dat jij in die positie bent gekomen.” Ik begrijp het niet.
“Maar dat weet toch niemand. Ik kan mij niks herinneren en op de video is ook niet te zien hoe ik in die kamer terecht ben gekomen.” Milou reageert met een cynisch lachje.

“Maaike, alsjeblieft. We weten allemaal waarom jij in het hotel was. Als ik de politie mag geloven, dan zijn er beelden waarop te zien is dat je iemand volgt naar de kamer waar dit gebeurd is. Jij bent daar dus vrijwillig naar toe gegaan. Daarmee spreek ik niet goed wat die mannen met je gedaan hebben, integendeel zelfs. Waar het om gaat is dat je daar aanwezig was vanwege je seksverslaving. Doordat je borderline hebt, neem je het risico om met dit soort gasten in aanraking te komen. Je ziet het gevaar niet, dat is je probleem. Waar ik je mee wil helpen, is om niet te handelen naar je drang naar seks. Waarschijnlijk heb je alweer gedacht om weer met andere mannen af te spreken, of wie weet, heb je dat al gedaan. Maar je moet leren jezelf in toom te houden. Dan hoef je ook geen risico’s te nemen die een gevaar zijn voor je relatie, of zelfs voor je leven.”

Ik zie nog steeds niet wat ik fout doe.
“Wat voor risico's? Ik heb gewoon één keertje pech gehad. Nou, jammer dan. De kans dat het nog een keer gebeurd is zo goed als nihil. Ik zie het probleem niet.” Milou schudt een beetje met haar hoofd.
“Ik heb het ook over de risico’s die je neemt wat betreft je relatie. Ik heb je al verteld dat alleen het voorstel om ‘met zijn toestemming’ seks met andere mannen te hebben, al het einde van je relatie had kunnen betekenen. Lars moet wel heel veel van je houden, dat hij dit heeft geaccepteerd. Zijn opties waren ook heel beperkt. Toestemmen of de relatie verbreken. Hoe verschrikkelijk hij het ook vond dat je vreemd ging, hij wilde jou niet verliezen. Voor jou heeft hij het echt geprobeerd, maar van binnen is hij helemaal stuk gegaan. Door jouw drang naar seks heb je nooit stil gestaan hoe ellendig Lars zich heeft gevoeld.”

Heeft Lars haar dit allemaal verteld? Als hij het er echt zo moeilijk mee heeft gehad, waarom heeft hij dat mij nooit verteld. Ja, er waren wel eens van die momenten dat hij vreemd deed. Ik dacht dat dit het gewenningsproces was. Ik had toch toestemming van Lars? Nu doet Milou het voorkomen dat ik hem voor het blok heb gezet. Maar wat als Lars echt zo ongelukkig is geweest? Hoe kan ik dat gemist hebben? Ik hou van hem en ken hem door en door. Of toch niet? Zou ik dan toch seksverslaafd zijn? Volgens mij niet, maar Milou heeft helaas wel gelijk dat ik alweer aan seks met andere mannen heb gedacht. Zelfs al bijna eraan toegegeven had, als Naomi niet had ingegrepen. Zij vond ook dat ik niet goed bezig ben. Als iedereen dat zegt, moet ik dan niet eens in de spiegel kijken. Verdomme, nu heeft Milou mij toch aan het twijfelen gebracht.

“En je nam steeds meer risico. Denk maar aan die keer dat je in je eigen huis seks had met Marck, terwijl Lars ieder moment thuis had kunnen komen. Je vertelde mij dat het maar net goed ging. Je hebt je man het niet eens durven vertellen, tegen je eigen gedragscode in. En toen ging het nog bijna mis, omdat Lars toevallig die dag zin had in seks. Wat als hij gemerkt had dat hij een net volgespoten kut aan het neuken was. Hoeveel mazzel heb je niet gehad dat Lars het niet alsnog te weten is gekomen. Daar had je relatie al stuk kunnen lopen.” Het klopt. Daar was ik goed weggekomen. Ik begin te begrijpen wat ze bedoelt met ‘risico.’
“En dan was er die keer dat je Lars aan de telefoon had, terwijl Marck seksuele handelingen bij jou verrichtte. Je moest je gekreun onderdrukken. Wat had Lars gedaan als hij toen gemerkt had dat je weer niet eerlijk tegen hem was. Je loog tegen hem door te zeggen dat je op dat moment alleen was. Daar had het weer mis kunnen gaan.”

“Je ging echt te ver toen je na oud op nieuw met Marck mee ging. Lars heeft duidelijk gemaakt dat hij die speciale avond met jou wilde doorbrengen. Maar jij koos, geleid door je verslaving, voor Marck. Je verkoos seks boven je relatie. Je nam weer onbewust een risico, maar deze keer ging het mis. Lars trok het niet meer. Hij merkte dat je verliefd was op Marck. Dat jullie relatie niet meer te redden was, ook al gedoogde hij dat je ‘legaal’ vreemd ging. Zijn liefde voor jou was zelfs hier niet tegen bestand. Toen is hij bij jou weg glopen. In zijn verwarde toestand heeft hij toevlucht gezocht bij Naomi. Ze was er voor hem op het juiste moment, en dat heeft ertoe geleid dat ze samen in bed zijn beland. Seks met Naomi was voor Lars nodig, om zijn breuk met jou te bevestigen. Daar heeft hij achteraf spijt van gekregen en wilde een laatste poging doen om jullie relatie te redden. Jij hebt hem toen laten vallen als een baksteen. Hoe hypocriet kun je zijn. Jij neukte met alles wat een pik had, maar die ene keer dat Lars in de fout ging, kon je hem niet vergeven. Ondanks dat stond Lars weer voor je klaar na deze verschrikkelijke verkrachting. Zijn angst is dat hij je opnieuw gaat verliezen, omdat je dezelfde fouten zult gaat maken. Dat je hem weer gaat bedriegen met als voorwendsel dat zijn libido te laag is. Jullie relatie gaat alleen overleven als jij dat feit kunt accepteren. Alleen als jij je drang naar seks kunt bedwingen. Daar heb je hulp bij nodig. Sinds je scheiding kon je werkelijk geen dag zonder. Iedere avond ging je naar het Amrâth hotel om aan je verslaving te voldoen.”

Het begint te dagen. Zeg maar gerust dat het inslaat. Zoals ze het nu stelt, klinkt het heel aannemelijk. Wat heb ik gedaan? Ik heb de man die zielsveel van mij houdt, bij mij weggejaagd. Ik ben daar nu opnieuw mee bezig. Ik heb het mij nooit gerealiseerd, maar dat speciale gevoel dat ik voor Marck had, kan inderdaad liefde zijn geweest. Vandaar dat seks met hem zo enorm geweldig was. Ineens gaan de sluizen open. Milou pakt mij stevig vast. Op haar schouder huil ik zoals nooit tevoren. Het enige wat Milou doet, is over mijn rug wrijven. Pas als ik echt geen tranen meer heb, bedaar ik.
“Laat mij je alsjeblieft helpen, Maaike. Je kunt je relatie met Lars redden, maar dat lukt je niet alleen.” Ik krijg er geen woord uit, maar Milou snapt dat mijn zwijgen een wel gemeende toestemming is. Deze vrouw waar ik zo gemeen tegen ben geweest, is misschien wel de enige die mijn relatie kan redden.

We lopen naar buiten. Daar staat Lars nog te wachten. Waar de tranen vandaan komen weet ik niet, maar ik begin opnieuw te huilen. Milou en Janssen-Hellenbrand laten ons gelukkig alleen.
“Sorry schat. Ik heb mij vreselijk slecht gedragen ten opzichte van jou,” weet ik door mijn tranen heen te stamelen. Ik wil nog meer dingen zeggen, zoals ‘ik hou van jou’ en ‘ik wil je niet meer kwijt,’ maar ik krijg er niet meer uit. Ik voel mij ellendig. Gelukkig voelt mijn man aan hoe ik mij voel. Hij komt naar mij toe, en geeft mij de knuffel die ik nodig heb. Meer nog als zonet in de armen van Milou, voel ik mij bij Lars veilig en geborgen. Nu weet ik het zeker. Ik ga verder met de therapie. Ik wil Lars nooit meer kwijt.

De volgend ochtend word ik moe wakker van de wekker. Ik heb lang liggen woelen en de beelden van de video spookten door mijn hoofd. Ze hebben dan toch meer inpakt op mij dan ik in eerste instantie dacht. Toch moet ik naar mijn werk. In mijn pauze neem ik contact op met Milou. Ze wil Lars en mij deze avond al zien. Lars en ik zorgen ervoor dat we op tijd bij Milou zijn. De procedure is net als de vorige keer. Eerst een gezamenlijk gesprek, dan Lars met Milou en als afsluiting Milou met mij. We stellen een eenvoudig plan op. De dinsdagavond blijft zoals hij nu is, dus met besloten gesprekken. Milou regelt daarnaast dat ik op donderdagavond aan kan sluiten bij een kringgesprek met lotgenoten. Ik kan daar deze week al mee beginnen. Uiteraard kan ik haar altijd bellen als ik het ergens extra moeilijk mee heb. Ik ga hoopvol met Lars weer naar huis. Hoopvol dat het goed met mij gaat komen, en dus met de relatie met Lars.

Ik slaap iets beter, maar de videobeelden blijven mij in mijn slaap achtervolgen. Hoewel ik mij voorgenomen heb om verder als een vrome non door het leven te gaan, merk ik, dat ik alweer een week geen seks meer heb gehad. Ik probeer de gedachte aan seks te verdrukken, maar het lukt niet. Mijn baas haalt mij zelfs wreed en enigszins boos uit een dagdroom. Met het schaamrood op mijn kaken moet ik bekennen, dat ik aan Marck dacht. Meer nog aan wat ik in mijn dagdroom met hem aan het uitspoken was. Het is helaas ook de bevestiging dat ik de therapie echt nodig heb. Over deze dagdroom moet ik zeker met Milou praten, alsook over mijn seksleven met Lars. Het kan toch niet zo zijn dat net als een alcoholist geen druppel meer mag drinken, ik nooit meer seks mag hebben. Lars en ik proberen ons leven weer zo goed als mogelijk op te pakken. Op woensdagavond gaat Lars naar de training. Zelf ga ik dan op bezoek bij Naomi. Het is voor mij prettig om dan even niet met mijn eigen problemen bezig te zijn. Ik probeer dan juist mijn vriendin op te beuren, die het echt goed te pakken heeft na de breuk met Gaston. Ik merk aan alles dat ze nog steeds verliefd is op hem.

Op donderdagavond meld ik mij op tijd bij Milou. We praten even kort en dan zegt ze “zullen we dan maar, de anderen zitten al klaar.” Ik volg haar naar een andere kamer. Deze ruimte is leeg, op zes stoelen na, die in een soort van kring staan opgesteld. Vier stoelen zijn bezet. Wat mij meteen opvalt, is dat het vier mannen zijn. Dat heb ik weer. Gelukkig is Milou er bij, zodat ik niet de enige vrouw in de ruimte ben. Enerzijds omdat ik mij al ongemakkelijk genoeg voel om met vreemden te praten over mijn seksverslaving, maar anderzijds zit ik hier nu ook met mannen die dezelfde verslaving hebben. Is dat niet vragen om problemen? Milou en ik nemen plaats op de twee naast elkaar staande lege stoelen. Het gesprek tussen de mannen was al stilgevallen toen wij binnen kwamen, maar nu is de stilte wel heel onheilspellend. Het zal wel mijn verbeelding zijn, maar ik heb het idee dat ik door de mannen word beken als prooi. Een volgend vrouwenlichaam waar ze hun verslaving mee kunnen laven. Een nieuwe wandelende kut om te neuken. Een fractie van een seconde heb ik de neiging om weer op te staan en weg te lopen, maar schrik van de tegenstrijdige gedachte die mij toefluistert dat hier ook misschien wel gewillige mannen zijn die wat aan mijn alweer opgebouwde seksuele energie kunnen doen. Dat is voor mij het teken dat ik hier ben om wat aan mijn ziekte te doen. Ik moet hier doorheen. Voor mijzelf, maar ook voor Lars.

“Goede avond allemaal. Ik heb vandaag een nieuw iemand meegenomen die de komende weken mee zal doen aan ons kringgesprek. Hier naast mij zit Maaike.”
Ik ben blij dat Milou de stilte verbreekt.
“Hallo Maaike,” zeggen de mannen in koor. Op de een of andere is dit massale vertoon van vriendelijkheid mij wat te overweldigend.
“Uh, hoi,” stamel ik, terwijl ik een wat schuchter zwaaiend gebaar maak.
“Zoals altijd beginnen we met een voorstelronde,” zegt Milou. “Dat is vandaag extra handig, omdat Maaike er vandaag voor de eerste keer is. Wil jij beginnen Ronald?” Milou legt terwijl ze dit zegt zachtjes haar hand op de persoon links van haar. Deze man knikt naar haar. Met zijn ogen op mij gericht begint hij zich voor te stellen.
“Mijn naam is Ronald, ik ben vierendertig jaar en ik ben seksverslaafd. Ik ben acht jaar getrouwd met Julia. We hebben een dochter van vier jaar oud. De kost verdien ik als gemeente ambtenaar.” Ronald knikt, ten teken dat hij klaar is. Ik heb hem in mij opgenomen. De gemiddelde man, zou ik hem willen beschrijven. Normale lengte, normaal postuur. In zijn donkerblonde haren zijn reeds de eerste tekenen van grijskleuring te zien. Niet knap, maar ook niet lelijk. Een twaalf in een dozijn man die mij in mijn dagelijks leven niet opgevallen zou zijn.

Milou kijkt naar de man naast Ronald. Hij begrijpt de subtiele hint.
“Hallo. Mijn naam is Geert, vierenveertig jaar en ik ben seksverslaafd.” Oké, het benoemen van de verslaving schijnt belangrijk te zijn. Verder kom ik te weten dat Geert gescheiden en single is. Hij zegt in between jobs te zijn, oftewel werkloos. Net als Ronald geen opvallende verschijning, al heeft hij wat veel vetophoping op zijn buik. We zullen het maar op een bierbuikje houden. Maikel is daarentegen een stuk jonger. Hij is vijfentwintig en heeft een soort knipperlicht relatie met zijn vriendin. Maikel wekt als afdelingsleider op een callcenter. Hem zou ik willen omschrijven als het sportieve type. Goed gebouwd en, niet onbelangrijk, een mooie mannelijke kop. Hij doet mij een beetje aan Lars denken, toen hij die leeftijd had. Iemand waar ik wel voor zou kunnen vallen, denk ik net te snel. Gelukkig neemt Danny het woord. Hij is met zijn eenenvijftig jaar de oudste. Net als Geert gescheiden van zijn vrouw. Hij werkt in een garage als automonteur. Hij is wat klein van lengte, maar ook verder niet bijzonder opvallend. Eigenlijk zijn dit allemaal ‘normale’ mensen. Je hoeft dus niet af te wijken om een seksverslaving te hebben. Het zijn net als ik mensen met een opleiding en een sociaal leven. Dit stelt mij een stuk geruster.

Vervolgens kijkt Milou naar mij.
“Maaike, wil jij je ook voorstellen.” Oei, daar kon je op wachten. Moet ik ook vertellen wie ik ben en wat ik doe? Moet ik openlijk zeggen dat ik seksverslaafd ben? Milou ziet mijn twijfel.
“Het hoeft niet, als je niet wilt. Iedereen is hier vrij om al dan niet persoonlijke zaken te delen. Als je alleen wilt luisteren, is dat ook prima.” Ik ben haar dankbaar voor deze escape. Ik geef haar een verlegen glimlach om deze dankbaarheid te tonen. Milou knikt dat ze het begrijpt.
“Goed. Vorige week hebben we met elkaar besproken wat te doen om de verleiding uit de weg te gaan. Vandaag zou ik het prettig vinden als iemand zijn persoonlijk verhaal zou willen vertellen. Geert, jij hebt je verhaal nog niet gedeeld. Ben jij er klaar voor om dat nu te doen?” Zonder blikken of blozen zegt Geert dat het geen probleem is. Alle ogen, inclusief de mijne, zijn nu op hem gericht. Hoewel het stil is, wacht Geert nog heel even. Het lijkt wel of hij de spanning nog wat wil opbouwen.

“We waren beiden drieëntwintig, toen ik met mijn jeugdliefde Brenda trouwde. We hadden net alle twee een baan en konden een appartementje huren. We waren gelukkig met elkaar. Seks hadden we zo'n twee à drie keer per week. Ongeveer vijf jaar later werd onze zoon geboren. We verhuisden naar een grotere woning. Na de bevalling hadden Brenda en ik steeds minder seks. Of het door de opvoeding van onze zoon kwam, of omdat we gewoon ouder werden weer ik niet. Feit is dat via één keer per week we uiteindelijk op één keer in de twee weken uitkwamen. Zo rond mijn dertigste ben ik begonnen met porno kijken. Als mijn vrouw en zoontje al in bed lagen, dan startte ik de computer op en zocht ik geile filmpjes. Daarbij trok ik mij heerlijk af, telkens weer bij een andere naakte vrouw die geneukt werd. In het begin was er nog geen probleem, maar het duurde steeds langer voordat ik klaar kwam. Op een geven moment kwam ik er zelfs helemaal niet meer bij klaar, hoe ik ook sjorde aan mijn pik. De oplossing zat in meer extreme filmpjes. Ik spoot mijn ballen weer heerlijk leeg als ik een vrouw stevig in haar reet genomen zag worden, of een man zijn stijve diep in de keel van een vrouw ramde. Daardoor enthousiast geworden, probeerde ik de grenzen van Brenda ook te verleggen. Zonder resultaat. Als ik ook maar in de buurt van haar sterretje kwam, dan raakte ze al in paniek. Soms probeerde ik als ze mij pijpte, mijn pik net iets dieper haar mond in te duwen. Het resultaat was dat ze er dan meteen mee stopte.”

“Op een gegeven moment raakte ik steeds minder opgewonden tijdens de seks met Brenda. Het kwam zelfs voor dat ik kleine Geert helemaal niet meer omhoog kreeg. Ja, wel nog bij het kijken van harde porno, maar steeds minder in bed bij mijn vrouw. Ze adviseerde mij om naar de huisarts te gaan, om iets aan mijn erectie probleem te doen. Deze vertelde mij dat het porno kijken het probleem was. Als ik daarmee zou stoppen, dan zou het goed komen. Zogezegd, zo gedaan. Niet dus. Twee dagen heb ik het volgehouden. De aantrekkingskracht van de computer was gewoon te groot. Ik genoot van het kijken naar extreme seks met vrouwen. Bij het zien van een vastgebonden vrouw die in alle gaatjes werd uitgewoond, spoot ik mijn zaad bijna tot tegen het plafond. Het was gewoon mega geil. Seks met Brenda werd nog minder, maar ik wilde meer. Als ik het niet bij mijn vrouw kon krijgen, dan maar ergens anders. Zo werd ik een regelmatige bezoeker van de dames van lichte zeden. Niet elke hoer voldeed aan mijn wensen, maar uiteindelijk waren er een drietal die ik steeds weer opzocht. De eerste keer bij Claudia was een openbaring. Dat was natuurlijk niet haar echte naam. Ze pijpte zonder condoom. Voor een meerprijs deed ze aan deep troath en mocht ik in haar mond klaarkomen. Dat wilde ik wel een keertje ervaren. Nou, daar kreeg ik geen spijt van. Tot aan mijn ballen ging haar mond over mijn roede. Dat heerlijke gorgelende geluid als ik diep in haar mond zat. Haar speeksel dat over mijn pik stroomde. Gewoonweg geweldig. Ze voelde ook perfect aan wanneer ik op springen stond. Dan nam ze gas terug. Speelde wat met mijn ballen, om als ik genoeg was ‘afgekoeld’ weer opnieuw te beginnen. Ze maakte mij helemaal gek. Zo bracht ze mij een aantal keren op het randje, tot ze het werk helemaal afmaakte. Ik geloof dat ik nog nooit zoveel sperma heb geproduceerd, als dat ik toen in haar geile mondje heb gespoten.”

“Sabine was ook geweldig. Ze sprak alleen Duits, maar dat was geen probleem. De taal van seks is ten slotte universeel. Naar Sabine ging ik voor anale seks. Als zij de norm zou zijn, dan begrijp ik niet waarom vrouwen zo moeilijk doen over anale seks. Eerst nam ze mijn leuter in haar mond. Om hem stijf te krijgen was het niet nodig, want in tegenstelling tot bij mijn vrouw, had ik alleen bij de gedachte aan seks met Sabine al een gigantische tent in mijn broek. Condoom eromheen en ze ging op haar knieën voor mij zitten. Zonder glijmiddel floepte ik hem er meteen in. Niets voorzichtig aan, maar meteen rampetampen in die darmen. Ik mocht haar zelfs slaan op de billen. Zelfs als ze rood kleurden, gaf ze geen kik. Als betwijfel ik of ik dat gemerkt zou hebben, gezien haar gekreun. Volgens mij was het niet gespeeld en genoot ze oprecht van een anale afstraffing. Mijn beloning kwam als ik diep in Sabines kont het condoom vol spoot met vers, warm sperma.”

Het was schrikken geblazen toen Brenda er bijna achter kwam dat ik naar de hoeren ging. Ik wilde er mee stoppen, maar net als met het kijken naar porno, kon ik ook deze aantrekkingskracht niet weerstaan. Het moest dan ook een keer mis gaan. Depressief als ik was door mijn ontslag op het werk, ging ik juist meer op bezoek bij de vrouwen die mijn gemoedstoestand even konden verlichten. Uiteindelijk kon het niet uitblijven dat Brenda te weten kwam wat ik uitspookte. Het resulteerde in een scheiding. Dat was voor mij het moment om hulp te zoeken. Te laat, dat weet ik. Met Brenda komt het niet meer goed, maar ik wil niet de rest van mijn leven single blijven. Zo ben ik bij Milou terecht gekomen. Zij helpt mij met het afbouwen van mijn verslaving. Ik ben er nog niet, maar het gaat de goede kant op.”

Zo. Dat is heftig. Wat moedig dat Geert dit met ons wil delen. Het blijft dan ook even muisstil als hij klaar is met zijn verhaal. Milou bedankt Geert voor zijn bijdrage. Daarop volgt een gesprek, waarbij de mannen enerzijds hun medeleven tonen ten opzichte van Geert, maar ook het een en ander naar zichzelf reflecteren. Zelf houd ik mij afzijdig van het gesprek. Ik zoek in wat ik hoor naar aanknopingspunten waar ik wat aan heb. Doordat ik niet mee doe aan de discussie, merk ik hoe geraffineerd Milou het gesprek stuurt. Ze is echt goed in haar vak. Milou rond het gesprek ook soepel af. Ik neem afscheid van haar en mijn lotgenoten en ga naar huis. Lars vraagt hoe het is gegaan. Hij vraagt niet door als ik “goed” zeg. Hij vertrouwt er dus op dat ik echt aan mijn verslaving aan het werken ben. Dat vertrouwen heb ik nodig. Zoals Milou als zei kan ik het niet alleen. Ook de steun van Lars is nodig. We kijken nog even naar de tv, maar duiken dan het bed in. In de armen van mijn man val ik in slaap.