Vervolg op: Borderline - 25: Therapie Ronald
De laatste werkdag van de week vliegt om en het weekend breekt aan. Op zaterdag gaan we eerst op bezoek bij mijn ouders. We blijven er zelfs voor het avondeten. Ik merk dat ze blij zijn dat ik weer met Lars ben. Dat is misschien ook wel onbewust de reden dat ik graag dit bezoek af wilde leggen. We gaan daarna direct door naar Naomi. Toegegeven, het is even moeilijk om deze twee mensen in één ruimte te zien. Nu Milou heeft uitgelegd wat Lars heeft gedreven tot zijn misstap, kan ik het van uit zijn standpunt steeds meer vrede mee hebben. Wat Naomi heeft bezield, dat begrijp ik nog steeds niet. Zij zelf waarschijnlijk ook niet. Het heeft mijn vriendin haar relatie gekost. Het wordt ondanks dat een ontspannende, leuke avond. Dat laatste is belangrijk voor mij. Volgende week is Lars namelijk jarig, en dan zou het zonde zijn dat de sfeer eronder lijdt doordat ik er moeite mee heb om Lars en Naomi samen te zien. Blijkbaar kan ik het achter mij laten, iets wat ik enkele weken geleden nog voor totaal onmogelijk heb gehouden.
Op zondag ga ik kijken als Lars moet voetballen. Ze hebben een thuis wedstrijd. Tijdens de afwezigheid van mijn man heeft het team wat onregelmatig gepresteerd. Ze staan nu tweede in de competitie, twee punten achter de koplopers. Lars heerst weer als vanouds op het middenveld. Met zijn scorend vermogen is ook niets mis. Hij neemt alle drie de doelpunten voor zijn rekening, in de met drie tegen nul gewonnen wedstrijd. Ik heb mij laten vertellen dat het geen echte hattrick is, omdat hij niet alle doelpunten in één helft heeft gescoord. Het kan mij niet boeien. Ik ben toch trots op mijn mannetje. Na de wedstrijd sta ik echter in het middelpunt van de belangstelling. Hoewel de teamgenoten van Lars niet precies weten wat er met mij gebeurd is, is wel duidelijk dat het ‘verhaal’ dat ik verkracht ben zich snel verspreid heeft. Daarnaast zijn ze overduidelijk blij dat Lars en ik weer bij elkaar zijn. Gelukkig durft er niemand direct te vragen naar wat er precies gebeurd is, waarschijnlijk ook omdat ik wel subtiel door laat schemeren dat ik er niet over wil praten. Daarbij hanteer ik zo’n beetje dezelfde tactiek die ik ook al op het werk heb gehanteerd. Ik vind het in ieder geval prettig dat ze mij niet zielig vinden, of het in ieder geval niet laten merken. Op een gegeven moment heeft Lars door dat ik het wel genoeg vind en verlaten we de overigens gezellige derde helft.
De rest van de dag brengen we door in de veilige omgeving die ons thuis is. Lars maakt een lekkere avondmaaltijd. Ik lees het kasteelromannetje uit. Mijn volgende boek gaat toch weer wat serieuzere literatuur worden. Dat staat nu wel vast. We hangen de rest van de avond wat op de bank, tot het tijd is om naar bed te gaan.
Op maandag is het gelukkig druk op het werk. Weinig tijd om te dagdromen dus. Dinsdag daarentegen is het iets rustiger. Mijn gedachten dwalen weer zo nu en dan af naar Marck. Dat zijn eerst leuke gedachten, maar achteraf baal ik ervan. Waarom kan ik niet wegdromen bij de spaarzame leuke momenten met Lars? Meer en meer kom ik tot de conclusie dat mijn gevoelens voor Marck verder gingen dan een ‘gewoon’ sekspartnerschap. Ik mag wel stellen dat ik verliefd op hem ben geworden. Wat moet ik met deze vaststelling? Ik kan niet verliefd zijn op twee personen. Met Lars wil ik oud worden. Voor Marck is dan geen plaats. Gelukkig is hij uit mijn leven verdwenen. Het moet gewoon slijten, zodat de dagdromen over hem zullen verdwijnen. Daarbij heeft Marck bij ons laatste contact gezegd dat hij niet de man is voor een vaste relatie. Al zou ik het overwegen om Lars voor hem te verlaten, dan heeft Marck deze deur bij voorbaat al gesloten.
De dag sleept zich voorbij en voor ik er erg in heb zitten we alweer in de spreekkamer van Milou. We hebben het over hoe de dagelijkse zaken gaan. Ik krijg de indruk dat Milou van mening is dat Lars en ik te weinig over mijn ziekte praten. Alsof dat zo gemakkelijk is. Daarvoor zijn we ten slotte nu hier bij haar op bezoek. Zelf vind ik dat Lars en ik het nu prima doen. Rustig wacht ik in de wachtkamer tot Lars en Milou klaar zijn met hun privé gesprek. Dan ben ik weer aan de beurt. Ik vertel haar van de dagdromen over Marck. Milou bevestigd zo’n beetje mijn gedachten. Het moet dus inderdaad gewoon slijten en ik moet hier de tijd z’n werk laten doen. Ook geef ik aan dat mijn hormonen beginnen op te spelen en dat ik verlang naar seks. Milou vertelt mij een paar trucjes waarmee ik Lars zou kunnen verleiden en wellicht zijn seksdrive zou kunnen verhogen. Het is goed bedoeld, maar die heb ik voor ‘de regeling’ allemaal al geprobeerd. Wat dat betreft ben ik dus weer terug bij af. Dat Milou dit voorstelt, betekend in ieder geval dat ik wel seks mag hebben. Het is dus niet de bedoeling dat net als bij een alcoholverslaving, ik geheelonthouder moet worden. Milou legt uit dat het nu eenmaal een hormonale kwestie is. Ik moet er alleen op een verstandige manier mee leren omgaan. Dat klinkt simpel, maar uiteindelijk ben ik dus weer terug bij af.
Weer thuis besluit ik in ieder geval om het advies op te volgen om meer met Lars te praten. Ik vertel hem over wat ik met Milou besproken heb. Ook mijn gedachten over Marck. Tot mijn opluchting verwerkt Lars dit prima. Het is fijn om ook alleen met mijn lieve schat er constructief over te praten. Ik verwacht niet van Lars dat ook hij zijn beslommeringen met Milou met mij deelt. Dat is ook niet erg. ten slotte ben ik degene die beter moet worden. Dat Lars privé zaken deelt met een Milou, geeft alleen maar aan dat hij een toekomst ziet in onze relatie. Dat idee moet ik koesteren en zal mij hopelijk helpen om snel beter te worden.
Op woensdag kan ik mij alweer moeilijk concentreren op het werk. Deze keer niet omdat Marck mij met zijn geweldige lichaam lastig komt vallen, maar vanwege een compleet andere reden. Deze keer zit ik met Naomi in mijn maag. Hoewel ik er nog steeds niet bij kan dat ze met Lars het bed in is gedoken, krijg ik het gevoel niet kwijt dat ik iets goed heb te maken. ’s Avonds als Lars naar de training is, trek ik mijn stoute schoenen aan. Ik zoek het adres van mijn bestemming op en programeer deze in mijn navigatiesysteem. Het is best wel spannend als ik aanbel. ten slotte heb ik niet een echt specifiek plan uitgedacht. De deur gaat open. Het verbaasde gezicht van Gaston had ik wel verwacht. Toch laat hij mij binnen als ik vraag of hij even tijd voor mij heeft. Gaston vraagt of ik wat wil drinken. Hij verdwijnt in de keuken om een kopje thee voor mij te zetten. Rustig bekijk ik de woonkamer. Hier zou Naomi dus zijn gaan wonen, als het niet op het laatste moment mis was gegaan. Het is zoals ik Gaston al had ingeschat een nette, opgeruimde woonkamer. Gaston komt terug met twee kopjes thee. Ik neem alvast een slokje. Gaston vraagt waar ik voor kom. Volgens mij weet hij het al.
Ik vind het moeilijk om mijn verhaal te beginnen. Daarom begin ik met te vertellen dat Naomi het heel moeilijk heeft met de breuk en dat ze hem mist. Gastons gezicht vertoont nog geen emotie.
“Naomi heeft heel veel spijt van wat er is gebeurd,” zeg ik. “Ze wil dolgraag een tweede kans.” Opnieuw meen ik iets van verbazing te zien bij de ex van Naomi.
“Geef jij Lars dan wel een tweede kans? Vind jij het goed dat je man met een ander seks heeft gehad?” De toon van Gaston is scherp. Ik probeer het positief te zien. Hij is in ieder geval bereid om er over te praten. Ik word in ieder geval niet meteen weer de deur uit gewerkt. Gaston is duidelijk niet op de hoogte van mijn achtergrond. Als ik succes wil hebben, kom ik er niet onderuit om enige openheid van zaken te geven.
“Of ik het goed vind dat Lars met Naomi het bed in is gedoken? Natuurlijk niet. Maar wat die tweede kans betreft, dat ligt wat genuanceerder. Het is namelijk mijn fout dat Lars zijn gerief bij Naomi heeft gezocht.” Zo, dat is er uit. De vraagtekens in de ogen van Gaston zijn echter niet te missen. Natuurlijk heeft hij meer toelichting nodig.
“Ik heb namelijk ook seks gehad met een andere man.” Ik bagatelliseer het bewust en ik merk dat ik de term overspel niet over mijn lippen krijg. Gaston kijkt nog steeds verbaasd.
“Lars heeft troost gezocht bij Naomi en dat is uit de hand gelopen. Geen van beide was uit op seks, maar het is er uiteindelijk wel van gekomen. Natuurlijk is het niet goed te praten. Maar omdat ik meer achtergrond informatie heb, kan ik begrijpen dat het gebeurd is. Lars en ik moeten elkaar vergeven, maar Naomi is overgeleverd aan jouw genade. Geef haar alsjeblieft die tweede kans. Naomi gaat je niet opnieuw teleurstellen. Ze weet nu wat ze kwijt is geraakt en dat zal ze niet nog een keer op het spel zetten. Ze houdt ontzettend veel van jou en ik zie de pijn die ze heeft. Als je ook nog maar een beetje gevoelens hebt voor Naomi, neem haar dan terug. Niet omdat ik mij schuldig voel omdat ik Lars bij haar in bed heb gedreven, maar omdat ik weet dat jullie gelukkig met elkaar kunnen worden. Denk er alsjeblieft over na. Zaterdagavond vieren we de verjaardag van Lars. Als je Naomi kunt vergeven en je zin hebt, kom dan gerust langs.”
Gaston zegt niets. Ook dat zie ik maar als een positief teken. Ik pak een pen en een stukje papier uit mijn handtas en schrijf daar ons adres op.
“Hier, ons adres. Ik hoop echt dat je komt en het uitspreekt met Naomi. Jij verdient dat en Naomi ook.” Als Gaston blijft zwijgen, sta ik op en loop terug naar de voordeur. Gaston volgt mij niet. Ik kan helaas niet in zijn hoofd kijken, maar volgens mij heb ik hem in ieder geval aan het denken gezet. Hopelijk heeft hij nog gevoelens voor Naomi. Zaterdag zullen we het weten.
Ik ben weer thuis voor Lars. Natuurlijk vertel ik dat ik naar Gaston ben geweest. Even deins ik terug van het verschrikte gezicht van Lars. Het is erg dat hij meteen denkt dat ik seks heb gehad als ik bij een andere man op bezoek ben geweest. Snel vertel ik dus maar waarom ik wel bij Gaston ben geweest. Gelukkig ontspant Lars weer en zegt hij dat het een goed idee van mij is geweest. Pijnlijk realiseer ik mij dat die eerste reactie mijn schuld is. Door mijn toedoen is Lars nu zo achterdochtig. Dat is vervelend voor mij, maar zeker ook voor hemzelf. Ik heb in ieder geval weer iets om te bespreken met Milou. Hopelijk kan ze Lars erbij helpen om minder achterdochtig te worden.
De volgende dag heb ik het echt moeilijk. Ik mis het lichamelijk contact. Dan bedoel ik niet de knuffels met Lars of het lekker tegen hem aanliggen in bed. Daar geniet ik ook van, maar het is niet hetzelfde als spetterend klaar komen op en heerlijke, keiharde pik. Ik sta al meer dan twee weken droog. Van de ene kant snap ik Lars niet. Hij weet toch waar ik behoefte aan heb. Van de ander kant ligt mij ook nog vers in het geheugen die keer dat hij niet presteerde omdat hij eigenlijk geen zin had in seks. Dat debacle wil ik niet nog een keer meemaken. Niet voor mij, maar zeker niet voor Lars zelf. Mijn gedachten gaan weer veel te vaak terug naar Marck. Hoezo slijten. Volgens mij verlang ik iedere dag meer naar hem. Ik zie dit als een terugval in mijn genezingsproces. Hoe dan ook heb ik het even heel moeilijk met mijzelf. Tijdens het avondeten vertel ik dit tegen Lars. Ik kan zelfs mijn tranen niet bedwingen. Lars toont meer begrip dan ik hem had toe kunnen vertrouwen, maar een oplossing heeft hij niet. Ik twijfel of naar het kringgesprek in mijn huidige toestand wel zo verstandig is. Lars weet mij om te praten en dus zorg ik er voor dat ik op tijd bij de praktijk van Milou ben.
Milou en Maikel zijn er al. We praten wat over ditjes en datjes en wachten tot de groep compleet is. Dan kan het kringgesprek beginnen. Milou begint weer met een voorstelrondje. De mannen dreunen hun verhaaltje op. Mooi, want dan weet ik weer precies wie iedereen ook alweer precies is. Als iedereen klaar is, kijkt Milou naar mij. Natuurlijk hoef ik niets te zeggen, maar het kan niet de bedoeling zijn dat ik alweer alleen maar luister. Daarbij heb ik bij Gaston ook al, zij het heel summier, het boetekleed aangetrokken. Ik besluit om door de zure appel heen te bijten.
“Hallo. Ik ben Maaike en ik ben… Ik ben…” Verdomme, dit is moeilijk. Iedereen kijkt mij geduldig aan.
“Ik ben… Seksverslaafd.” Zo, dat is er uit. Net als wat tranen die mijn ogen vochtig maken. Iedereen staat op en komt naar mij toe. Ik krijg de ene knuffel na de andere. Ondanks dat ik al de hele dag alleen maar aan seks kan denken, hebben de knuffels totaal geen seksuele lading. Iedereen is blij voor mij, dat ik dat ene woordje heb durven zeggen. Als iedereen weer zit benadrukt Milou nog eens hoe dapper ik ben. Het voelt alsof ik een gigantische stap heb gemaakt. Milou leidt heel snel ook weer de aandacht bij mij weg. Daar ben ik haar dankbaar voor. Ze wendt zich tot Ronald en vraagt of hij bereid is zijn verhaal te doen. Hij knikt en schraapt zijn keel.
“Eigenlijk begon het bij mij al in de pubertijd,” begint Ronald zijn verhaal. “Ik was een verlegen puber en was niet populair bij de meisjes. Het frustreerde mij dat mijn vrienden zo nu een dan een meisje wisten te ‘scoren,’ waar mij dat niet lukte. Op mijn slaapkamer fantaseerde ik dan van die meiden en trok mij daarbij af. Het kwam pas goed toen ik Julia leerde kennen. Bij haar voelde ik mij op m’n gemak en ze zorgde ervoor dat ik veel zelfverzekerder werd. We hadden minimaal vier keer per week goede seks. Acht jaar geleden zijn we getrouwd. Het ging goed totdat vier jaar geleden onze dochter Mirthe werd geboren. Mirthe was een huilbaby. Ze vroeg veel aandacht en ons seksleven werd minder. Na onderzoek bleek onze dochter een erfelijke vorm van epilepsie te hebben. Gelukkig waren we er op tijd bij, zodat dit goed te behandelen viel. Julia werd naast haar parttime werk bijna helemaal opgeslokt met de zorg voor onze dochter. Ze ging vaak vroeg naar bed om aan haar rust toe te komen.”
“Ik voelde mij schuldig, omdat de epilepsie van mijn kant van de familie af was gekomen. Het maakte mij weer heel onzeker. Wat was ik voor een vader die niet eens een gezond kind kon verwekken. Het gebrek aan seks met Julia maakte mij nog meer onzeker. Via het internet begon ik contact te zoeken in seks chats. Ik had het nodig om een vrouw te horen zeggen dat ik er toe deed. Na wat onschuldig gepraat kwam het er uiteindelijk van dat ik mij af zat te trekken, terwijl ik naar een vrouw aan het kijken was die zichzelf aan het bevredigen was. Steeds vaker spoot ik mijn pik leeg bij iedere keer weer een ander vrouw die ook op zoek was naar wat meer aandacht.”
“Op een gegeven moment had ik contact met een vrouw uit de buurt. Na een gezamenlijke zelfbevredigingssessie besloten we om elkaar te ontmoeten. We spraken af op een zaterdag af bij de Decathlon. Tegen Julia zei ik dat ik sportsokken ging kopen. Brittney stond al te wachten bij de afgesproken plek. Zonder verder poespas gingen we een kleedhokje in en binnen een mum van tijd waren we beide naakt. Snel had ik door dat Brittney ook op zoek was naar een bevestiging dat ze nog attractief was. Ik gaf haar complimenten over haar uiterlijk. Ze begon mij te pijpen, ook al was mijn pik al helemaal stijf. Daarna heb ik haar natte kutje gevingerd, tot ze een orgasme kreeg. Snel een condoom om mijn penis en vervolgens heb ik haar geneukt. Dat het duidelijk hoorbaar was, kon ons beide niet schelen. Brittney had nog een orgasme, vlak voordat ik mijn ballen leeg spoot in het condoom. Daarna was het aankleden, afscheid nemen en sokken kopen.”
“Van de afspraak hield ik een dubbel gevoel over. Het was heel lekker geweest en mijn zelfvertrouwen kreeg die boost die het nodig had. Ik had echter wel mijn vrouw bedrogen. Dat was een kutgevoel en dat overheerste. Ik besloot dan ook om dit nooit meer te doen. Toch zat ik de volgende avond weer achter mijn computer. Op second love maakte ik een profiel aan en dezelfde avond maakte ik alweer een afspraak met een vrouw uit de buurt. Daarvoor moest ik verlof uren opnemen van mijn werk. We hadden afgesproken in een motel. Daar heb ik haar gebeft en gevingerd tot ze meerdere keren hard klaar was gekomen. Uiteindelijk heb ik haar geneukt. Ze bleef daarbij steeds mijn naam roepen, iets wat ik precies nodig had. We kwamen samen spetterend klaar. Na afloop was er weer dat schuldgevoel. Nu ging ik er echt mee stoppen.”
“Gelukkig sloegen de medicijnen van Mirthe goed aan. Julia kwam meer tot rust en dat had ook een positief effect op ons seksleven. Niet wat het vroeger was, maar toch zeker twee keer per week waren we intiem. Een goede reden om te stoppen met andere vrouwen. Toch volgde na de eerste twee nog een derde, kwam ik bij nummer tien en toen liep het helemaal uit de hand. Hoewel ik zelf steeds minder bevrediging vond in de seks met andere vrouwen, kon ik er toch niet mee stoppen. Het liegen tegen Julia was nog het ergste. Ik had mijn telefoon altijd bij me, omdat er altijd appjes van andere vrouwen binnen kwamen. Julia vond dat wel verdacht, maar ik had altijd een goede smoes waarom ik ook ’s avonds nog zoveel appjes kreeg. Tot het mis ging.”
“Ik had afgesproken met ene Danée. Het was onze eerste afspraak en ze wilde mij eerst beter leren kennen. We zaten op een terrasje en ik wist ondertussen wel hoe ik het aan moest pakken. Ik benadrukte hoe aardig en lief ze was en wat voor een geweldig figuur ze had. Precies de dingen die ze van haar eigen man niet meer te horen kreeg. Het duurde dan ook niet lang voordat we elkaar kusten. Ze gaf zich meteen helemaal aan mij over. Ze liet direct mijn tong toe en we speelden een heerlijk spelletje tongworstelen. Ze trok mij zowat mee naar het damestoilet. In een hokje trokken we onze kleren uit. Ik verwende haar mooie borsten en speelde met haar harde tepels. Danée was als was in mijn handen. Volgens mij kwam ze thuis serieus het een en ander te kort. Ik vingerde haar, hard en bruut. Ze kermde het uit van genot. Nog nooit had ik zo’n nat kutje meegemaakt. Haar vocht stroomde over mijn handen naar buiten. Bij haar orgasme kwam er zelfs een hele sloot naar buiten. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Danée duwde mij op de pot en deed mij een condoom om. Met haar rug naar mij toe ging ze op mijn keiharde pik zitten. Ze begon mij als een bezetene te berijden. Met mijn handen op haar prachtige tieten liet ik het gebeuren. Dit mens was echt niet meer te remmen. Mijn penis flitste in en uit haar kletsnatte, maar o zo strakke vagina. Ik kwam eerst klaar, maar ik bleef nog lang genoeg hard zodat ook Danée zich nog een keer naar een hoogtepunt kon werken. Meteen was daar weer dat rotte gevoel.”
“We kleedden ons weer aan en namen afscheid. Zoals altijd ging het alleen maar om de seks. Thuis aangekomen zag ik meteen dat er iets mis was. De ogen van Julia spuwden vuur. Ze was gebeld door een vriendin, die mij op het terras had zien kussen met Danée. Die vriendin was ook nog eens een betrouwbaar type en niet bepaald iemand die veel roddelt. Ontkennen had weinig zin en eigenlijk wilde ik dat ook niet. Ergens was ik blij dat ik betrapt was. Julia was nog het meest verbaasd dat ik het niet ontkende. Eindelijk deed ik wat ik al lang wilde doen, maar niet durfde omdat ik mij zo ontzettend schaamde. Ik liep helemaal leeg en bekende alles wat ik had gedaan. Julia was helemaal in schok. Ze zei dat ze wilde scheiden. Ik kon haar dit niet kwalijk nemen, maar dat was het ergste wat me kon gebeuren. Na er een nachtje over geslapen te hebben, besloot Julia in het belang van Mirthe om mij nog een tweede kans te geven. Die heb ik met beide handen aangegrepen. Ik heb sindsdien geen andere vrouw meer aangeraakt, ook al kan Julia het sindsdien niet opbrengen om seks met mij te hebben.”
Volgende deel: Borderline - 27: Verjaardagsfeest