De Vriendengroep - 45

Het was op een woensdagavond. Ik was op tijd klaar. Elise zou deze avond werken in de strandtent, en had mij al gevraagd om ervoor te zorgen dat ik dan thuis zou zijn om eventueel de meiden bezig te houden. Dit had ze al gevraagd voordat alles gebeurd was, wat sindsdien gebeurd was... Ik en Kamila konden elkaar blijkbaar prima bezighouden. Dat was dan ook niet het probleem. Ik had snel wat naar binnengeschoven bij thuiskomst, en append hadden we eerder vandaag afgesproken dan maar een drankje te gaan doen waar Elise aan het werk was. Ik kwam daar zelf ook niet zo vaak, en dit leek Kamila een leuk idee. Die wilde haar iets wat verwende vriendin ook wel een keer zien werken. Echt als een date zag ik het niet. Totdat we ook daadwerkelijk richting het strand liepen en het stil werd. Niet uit ongemak. Ik voelde wat verliefdheidachtige gevoelens en daar werd ik stil van. Een leuke vorm van spanning en merkte dat zij dat ook had. Erover praten deden we niet. Ik durfde het ook niet toe te geven. Ik wist niet wat de consequenties zouden zijn. Kamila was hier nu, maar over een paar dagen niet meer. Dan maar eens zien hoe het zich allemaal verder ontwikkeld en tot die tijd gewoon genieten. Zo hield ik het mezelf nu voor, en dat leek me prima. Ik moest ook weer niet te hard van stapel lopen. Maar dat betekende wel dat ik nu met een bloedmooie meid, waar ik seks mee had gehad en waar ik dus veel gevoelens voor had, naar de strandtent ging waar mijn bloedmooie vriendin aan het werk was, waarmee ik seksueel ook zeer actief was de laatste tijd. Op z'n minst een bijzondere situatie te noemen. Hyun ging niet mee. Die was zelf aan de wandel gegaan. Elise had me gezegd er maar niet naar te vragen. Voor haar gold hetzelfde. Ook zij is straks weer weg van hier. En dan zien we wel. Jammer, vond ik het wel. Maar ik kon er verder ook niks aan doen.

Het was voor Kamila ook een goed moment om nog even aan haar socials te werken. Met name waar we de strandovergang overliepen, viel het licht van de langzaam ondergaande zon mooi op het strand en de duinen om ons heen. En natuurlijk nog het mooist op Kamila en haar rode haren die zwierden op het zuchtje wind wat er stond. Verder was het een klamme avond, door haar zwoel gemaakt. Ik nam dan graag even afstand om te kijken hoe zij wat selfies maakte. En met mij keek zo'n beetje elk man en jongen wel naar haar, en kon ze ook rekenen op erkenning van haar schoonheid door wat opmerkingen die vriendelijk haar kant op werden gespeeld door met name de jeugd. Niet op een vervelende manier. En jaloers werd ik al helemaal niet. Ze hadden gelijk. Kamila was zo ongekend knap, dat ik al in m'n handen mocht wrijven dat ik alleen al naar haar mag kijken. Ze had een lijf om door een ringetje te halen. Ze droeg cargopants die toch wel lekker strak om haar billen zaten, en wat laag om haar middel. Een kort topje met korte mouwen leek simpel, maar droeg ze als geen ander. Op haar borst nog een illustratie. Maar met name die platte en blote buik lonkte naar me, en ik wilde haar gewoon grijpen bij die verleidelijke, smalle heupen van haar. En God, dat haar. Nooit gedacht dat ik zo betoverd kon raken door rode haren, maar zoals zij ze droeg met alles wat ze was, leek ze wel iets goddelijks te bezitten. En daar liep ik dan naast. Even later zat ik daarnaast. Menig ander keek dan wel jaloers naar mij. Ik voelde me naast haar ook een stuk minder een kneus. Met Elise was dat anders. Elise kon zelf ook een beetje als een kneus overkomen. Dat was juist leuk; samen kneuzen zijn. En dit was ook leuk. Ik bofte hoe dan ook, met wie ik ook was.

Als men nog niet jaloers op mij was, werden ze dat wel toen echt een onwaarschijnlijk mooi meisje op me af kwam gelopen. Ze werkte hier. Vriendelijk en glunderend had ze ons begroet en boog ze zo voorover om mij zomaar een kus op de mond te geven. Zelfs ik wist niet wat me overkwam. Ze had een wat hoog opgestoken staart waardoor haar slanke hals mooi naar voren kwam. Het personeel droeg hier allemaal hetzelfde, maar het blanco, witte shirt droeg zij toch net iets beter. Ze hadden allemaal een short om hun middel geknoopt, maar bij haar vormde het haar lichaam nog net iets uitdagender dan bij anderen. Dat zij niet vaker gevraagd werd om te komen werken, snapte ik niet. Ze trok veel bekijks, dus ook klanten. Sex sells. Dat weet iedereen. Ook in de horeca. Ik heb het natuurlijk over mijn eigen Elise. Maar dat ze zich zo vrij voelde even haar werk te onderbreken om mij een zoen te geven terwijl die ander vrij dicht op me zat, op een bankje in de hoek van het terras, trok toch behoorlijk wat aandacht. Ook dit wat veranderd, bleek nu. Elise voelde zich goed en straalde dat ook uit. Ze kwam zelfverzekerd over. Dat was wel eens anders geweest, natuurlijk.

'Wat willen jullie drinken? Ik sta eigenlijk aan de andere kant, maar kan wel.' vroeg ze ons enthousiast, en wij bestelden een fles gekoelde rosé. 'Eke komt het brengen dan.' zei ze mij, en wees ze ook naar een blondine die nu bij een ander tafeltje stond, maar haar wel hoorde. Eke zwaaide gelijk vriendelijk, en ik terug. Ik kende Eke. Dat was nog een soort van vriendin die Elise hier had, al zag Elise haar volgens mij wel alleen als ze hier aan het werk was. In ieder geval een bekend gezicht, en zeker geen vervelend gezicht. Ze kwam ook kort een praatje maken toen ze vervolgens ons drinken kwam brengen. Ze was wat verlegen en kwam erg nuchter over. Daar was ze eigenlijk te knap voor, maar dat was dan wel weer leuk. Zo nu en dan kwam ze nog even in beeld, maar verder speelde ze geen rol deze avond. Ik en Kamila namen goed de tijd om gewoon naar mensen te kijken. Naar alleman. Op het strand, of op het terras. Ze had haar telefoon wel op tafel liggen, maar ik was blij dat ze hem ook echt liet liggen. We kletsten wat, en keken vooral wat om ons heen. Gewoon lekker 'mensenkijken'. Af en toen wat opmerkingen erover maken, en daar dan stiekem om giechelen. Dat dit kon met Kamila, vond ik erg fijn. En gemeen werd ze nooit. Maar mijn ogen vielen wel vooral op Elise. Ik zag haar stralen. Ze was altijd wat nerveus als ze dan een keer op het terras moest werken. Het kwam de laatste tijd ook echt niet vaak voor. En dan voelde ze zich gepasseerd. Er liepen ook vooral jongens en meiden die jonger waren dan haar. Met twintig was ze natuurlijk niet oud, maar ik wist hoe dat ging. Ik had ook wel eens gekeken naar wat een hulpkrachtje mij zou kosten. Mij toen te veel, ongeacht leeftijd. Maar als ik Elise nu zo zag, zou ik haar elke dag inzetten. Ze was levendig en attent en lette goed op waar ze nodig was. En ze zag er ook echt ontzettend goed uit. Zelfs een beetje lekker. En ik was niet de enige die naar haar keek. Er was een tafel met zeven mannen, van boven de vijftig, en die voelden zich al snel wat vrijer om wat meer van haar aandacht op te eisen, waar ze dan wel om kon lachen en blozen. Dat deed wel wat met me. Maar jaloers werd ik dus zeker niet van. In tegendeel... Elise was op haar mooist wanneer haar sexappeal hoog was, zoals nu. Meteen dacht ik aan haar 'fout'. Zo fout was dat niet meer. Het idee dat ze weer zo'n fout zou maken, wond me ook nu weer op. Gewoon met zeven vreemde mannen, na sluiting op de parkeerplaats aan de andere kant van de duinen...

Al deed Kamila erg haar best om mijn gedachten vooral bij haar te houden. En dat kostte haar weinig moeite. De fratsen van Elise, wel of nog niet gebeurt, waren een bijzaak. Überhaupt al. Het leek me ook niet iets om na te streven, als ik eerlijk ben. Wat ik nu had, was veel beter. Iets wat ik nog amper kon geloven. Als ik Elise zag en ze keek me aan terwijl ze hier aan het werk was, leek ik de enige te zijn die nog voor haar telde, en zag ik haar helemaal opleven. En naast me zat dan die ander. Ze trok zo nu en dan aan m'n arm om me ergens op te wijzen, waarna ze me vooral liefdevol aan bleef kijken en ik elke keer weer een beetje meer verliefd op haar werd. En het mocht allemaal. Dat maakte het zo ongelofelijk. Elise leek blij te zijn dat ik en Kamila het naar elkaars zin wisten te maken. Het ging allemaal razendsnel hier op Ameland. Ik had ook echt geen idee wat Kamila en ik nou van elkaar waren. En ook niet of we dat wel moesten benoemen. Ergens leek dit er helemaal niet toe te doen. Net als dat ik niet zeker wist wat Elise en Hyun nou van elkaar waren, of zelfs in relatie tot deze zelfde Kamila. 'Gewoon' vriendinnen in ieder geval niet... Aan de ene kant wilde ik het weten zodat ik het kon benoemen en een plekje kon geven. Maar aan de andere kant begreep ik langzaam dat dat juist niet zou moeten hoeven. Het maakt het misschien alleen maar ingewikkelder. Nu was alles nog vrijblijvend. En dat leek iedereen prima te vinden. Ook ik. Dus flirtte ik ook terug tegen Kamila, en aaide ik haar zo nu en dan over haar arm of legde ik m'n hand op haar dij. Ze was zacht en warm. En de reactie die ze gaf was altijd gepast en nodige me nog meer uit. Ik wilde haar weer zoenen. Gewoon zoenen omdat het kon. En keek ik dan weer even naar Elise, hoefde ik me niet schuldig te voelen. Elise zou mee willen doen. Gewoon zoenen met z'n drieën. Maar ook viel mijn zo nu en dan op Eke. En niet omdat ze knap was. Zij was dichterbij. Letterlijk. Zij zag het eerder als ik en Kamila om elkaars flirterige grapjes moesten lachen. Zij keek afkeurend als Kamila mij aanraakte of ik haar. En zij zocht dan ook Elise op zo nu en dan, en dan zag ik haar smoezen. Elise wuifde het dan letterlijk weg, en ik kon wel raden wat Eke haar te vertellen had. Want het was niet normaal. Iemand met een mooie vriendin als Elise, zou niet met een ander meisje moeten flirten onder haar neus. Dat was brutaal en zelfs disrespectvol. Wel in de normale wereld. Eke liet me zo zien dat er ook nog een normale wereld was, en dat ik er misschien wel baat bij had me niet al te veel te laten meeslepen door al dit moois en lekkers. Niet dat ik Kamila stopte toen ze ook even onder tafel haar hand over mijn kruis liet glijden, voelde dat ik al aardig opgewonden was, en dus ook haar hand liet liggen. Ook niet toen ik zag dat Eke dit zag.

Ik kon niet meteen opstaan, toen Kamila voorstelde maar naar huis te gaan. Heel even afkoelen. Het was een uur of tien en het koelde om ons heen ook af. Dan gingen de meeste mensen snel naar huis, zeker de toeristen. Hier liep de avond dan ook snel ten einde. Ik rekende niet veel later bij Eke af, die me amper aankeek, en toen ik weer kon opstaan, liep ik op Elise af, die nog druk met haar tafel van heren was, die ze nu wel een beetje zat leek te worden, en kuste ik haar jaloersmakend op de wang en zei ik haar zo thuis te zien. Het kon wel op wat opmerkingen rekenen, maar daar stonden we samen boven. En toch liep ik met een ander van het terras af. De ander kon niet wachten met het pakken van mijn hand, nog voordat we de strandovergang over waren. Het was dan wel wat rustiger en de schemer zette in. Maar toch vond ik het risicovol. We kwamen ongetwijfeld bekende gezichte tegen. En die vonden hier dan weer wat van. Dat dacht ik dan. Maar ondertussen hield ik Kamila's hand stevig vast, keek ik haar nog altijd glunderend aan, en wist ze ook nu weer mij helemaal te vervullen met plezier. Toch kreeg ik het idee dat Kamila niet direct naar huis wilde. Ze wilde iets anders. Ze wilde mij. Ze hing ook meer aan m'n arm. Ze kroelde zich schaamteloos tegen me aan. En ik vond het heerlijk. Ik wilde haar ook. Heel graag. En dus konden we niet naar huis. Daar zat de storende factor. Haar zo noemen deed me pijn. Maar ik ging niet dingen doen met Kamila terwijl Hyun sip zat te wezen aan de andere kant van de muur... En ondertussen werd het donker. Een afgelegen weggetje richting huis, maar zeker niet de snelste weg. Ze had al naar me gekeken toen ik plots een andere kant op wilde. Hier was meer begroeiing. Ik kende wel meer mooie, maar vooral afgelegen plekjes. En ik wist dat ze er niet vies van was om het in de buitenlucht te doen. Niet met mij. Niet hier.

‘Hier?’ vroeg ze me gespannen. We liepen op dat afgelegen weggetje richting huis. Rechts weilanden, links het bos naar de duinen toe. Daar was een opening. Een paadje wat niet echt een paadje was. Ik had het al verzonnen. Zij blijkbaar ook. ‘Was wel leuk de vorige keer buiten, moet ik toegeven.’ probeerde ze me over te halen. Maar dat hoefde ze niet. Ik wilde wel. En zij ook. En waarom dan niet gewoon buiten in het bos? Het was zo stil, stiller dan thuis. Thuis zat die ander. Dat bleef toch ongemakkelijk. Zij wist niet beter dan dat wij nog op het terras zaten. En Elise wist niet beter dan dat wij naar huis waren gegaan. De waarheid zou de twee nog wel een keer duidelijk worden, en eenmaal aan het licht; zou niemand het erg vinden wat wij wel of niet hier zouden doen. Kamila keek me ondeugend aan. En iets afwachtend. Ze was toch verlegen. En dat vond ik prachtig om te zien. Zoals haar hele verschijning natuurlijk al iets onwerkelijks mooi was. Ik stak voorzichtig mijn hand uit. Ze keek ernaar en begon eerst verheugd te lachen. Ik ging natuurlijk akkoord. En zij wist het. Heel de avond had ik al als zeer spannend ervaren. Alleen al het feit dat ik op stap mocht met die vriendin van Elise, die gewoon te knap voor woorden was, was een zegen. En dan alles wat ik zag op het terras, en alles wat ik erbij verzon… Hoe dan ook wilde ik.

‘Kom dan.’ zei ik verheugd toen ze uiteindelijk ook die hand van mij pakte. En zonder dat iemand ons zag, verdwenen we door de bosjes op iets wat op een paadje leek. Ik was hier vaak langs gefietst en gewandeld, maar het was me nog niet eerder opgevallen dat het meer kon zijn dan alleen dat. Door Kamila had ik er blijkbaar oog voor. Ik kon gewoon niet meer wachten. Het maakte me niet uit waar. Maar hier hoopte ik haar nog enigszins in haar waarde te laten.

‘Mooi licht.’ zei ze, omdat de maan door de bladeren en takken viel en de verstopte open-ruimte er idyllisch liet uitzien. Het was er sereen. ‘Jammer dat ik m’n camera niet bij heb…’ maakte ze de opmerking die ik ergens al wel verwachtte. We liepen nog iets door, ik voor haar en ze hield m’n hand nog steeds vast. Haar warme zachte hand die ik al had mogen voelen in een bosrijke omgeving. Ik keek om, iets schunnig, en moest glimlachen om het idee dat ze het wel weer wilde vastleggen. Blijkbaar was ook dat aspect van onze 'eerste keer' haar goed bevallen.

‘Kan je het wel zonder, dan?’ moest ik nog opmerken, en doelde ik vooral op het denken aan. Iets wat ik me al eerder had afgevraagd. Ze lachte er om. Maar toch hadden we het er nog over. Ik was het zeker niet vergeten. Het ging hoe dan ook een rol spelen.

‘Het is denk ik niet helemaal hetzelfde.’ zei ze me, toch wat serieus, vergelijken met meisjes die niet deden wat zij deed. Dat leek me ook. ‘Dat snap je denk ik wel. Seks is geld geworden. Als ik al echt seks heb. Want…’ bracht ze op. Een partner had ze niet. ‘Sinds ik dit doe, ben ik ook niet meer samen geweest met een jongen.’ zei ze open, en ik voelde me hierdoor heel speciaal. Dat was een eer. Niet dat ze het daarom zei.

‘Ben blij dat je er bij mij anders overdenkt.’ doelde ik op zowel het seks zien als geld, als dat ze weer een jongen toeliet en hiermee ook vertrouwde. Toch zag ik enige zorgen. Dat wilde ik niet. ‘Ik maakte maar een grapje.’ zei ik nog snel. Even viel ze stil. Was het kwaad al geschied? Zo bedoelde ik het natuurlijk niet. Maar plots leek ze haar belangrijke beslissingen in het leven te overdenken. Juist nu.

‘We kunnen het altijd nog een keertje over doen, met beeld en geluid…’ merkte ze echter, en gelukkig, schunnig op. Ik begon te grijnzen, zij te grinniken. Daar had ze me toch even te pakken.

We stonden voor elkaar, hadden elkaars handen vast, en kuste elkaar eindelijk, smakelijk en met geduld. Onze lippen smakten in hetzelfde maanlicht wat ons een camouflage-achtig effect gaf. ‘Eenmaal bezig, denk ik er niet eens aan, overigens. Ook niet als ik wel film.’ fluisterde ze zachtjes in m’n oor om aan te geven dat er wel meer telde, en dat ze dus echt wel kon genieten van haar intimiteit, met of zonder iemand erbij. Maar nu vooral met mij.

‘Vraag me wel af wat Elise er van zou vinden, als ze het zou zien…’ was een niet langer stille fantasie van me.

‘Dat hadden we moeten filmen…’ lachte ze er ondeugend om, om ons triootje.

‘Ook maar een keertje overdoen dan…’ mocht ik gelukkig het laatste woord geven. Onze ogen fonkelden al zo uitdagend naar elkaar, en we waren nu niet meer te houden. Geen woorden, maar daden. En dan vergat ze vanzelf alles wat maar randzaken waren. Zij en ik samen was wat telde. Onze intimiteit. Eindelijk genieten van elkaar. Eindelijk alle remmingen losgelaten. Eindelijk…

We pakten elkaar al snel steviger vast, en zoenden elkaar fanatiek. Onze lippen vervormden zich continu en bleven zich aan elkaar aanpassen met de natte, verzachtende wrijving die onze tongen daaraan toevoegden. Ik wilde haar. Al heel lang. Het voelde alsof ik haar al m'n hele leven wilde. Maar sinds het trio met Elise wilde ik haar pas echt. Ik wilde alles van haar en wilde haar alles geven. En zo zoende ik haar ook. Mijn handen lagen ook niet stil, en gleden over haar heerlijke lijf, waarbij ik soms even een borst greep of in haar kont kneep. En zij zoende dan terug alsof ze mij altijd al gewild had, en nog meer sinds het trio met Elise. Haar handen drukten over m'n borst en lag ze op m'n wangen. Ook zij kneep af en toe, en dan voelde ze daar mijn stijve. Hier in een stukje bos met het maanlicht hoog boven ons. We leunden tegen een boom aan die van zichzelf al wat schuin stond. Ik draaide haar weer om. Net als toen bij ons in de badkamer. Mijn handen vergrijpend aan haar borsten, nu ook onder dat veel te strakke shirtje. Haar billen drukten met venijn tegen mijn kruis aan ze maakte me alleen nog harder terwijl ze omkeek zodat we konden blijven tongen. Het liefst had ik haar hier tegen die boom aangezet en haar een ordinaire beurt gegeven. Het zou niet lang duren dan. Maar ze verdiende beter. We waren elkaar nog aan het ontkennen. En ondanks haar uit de hand gelopen, intieme hobby, was zij niet het meisje wat ook daadwerkelijk overal voor open stond. Ik geloofde dat zij dat niet was. Toen ik haar broek begon los te maken, fluisterde ze me ook haar twijfels toe.

'Ik wil je gewoon likken.' fluisterde ik zwoel terug. Ook dat vond ze misschien een eng idee, maar liet ze zich geen twee keer vertellen. Ik deed dingen die ik anders nooit zomaar zou doen. Ook ik was niet het type voor dit soort dingen. Maar ik deed het nu wel. Het kwam in me los. En zij stond het dan ook toe. Met dat ik haar broek naar beneden trok, zakte ik ook af en keek ik al snel tegen haar heerlijk strakke kontje aan in een witte slip, passend bij de witte bh die ik al had gezien doordat mijn handen haar shirtje niet op zijn plek hadden laten zitten. Maar ook dat slipje rolde ik snel over haar billen heen en viel richting de grond. Ze hoefde er niet uit te stappen. Ik zag genoeg. Met m'n hand in haar onderrug duwde ik haar zonder vrezen ietsjes voorover. In het maanlicht kon ik haar poes zien glinsteren van opwinding, keurig tussen haar benen met de schaamlippen nog gesloten. Ze had een onwijs mooie poes en ik moest me toch enigszins weerhouden om mijn harde eikel er niet alsnog tussen te duwen. Zeker omdat ze zo heerlijk in afwachting aan het hijgen was op wat ik wel ging doen. Ze zou met niet stoppen. Ze zou kreunen. Want ook zij verlangde hiernaar. Het was me allemaal zo duidelijk aan het worden. Dit klopte op de een of andere manier allemaal. Maar ik wilde het rustig aan doen, van haar genieten en haar vooral van mij laten genieten voor misschien wel de toekomst. Huiverend hijgde ze net zo lekker nu ik mijn tong ertussen drukte en ik ook proefde hoe geil ze was. Ik hield me aan haar billen vast en kneedde die ook een beetje. Ook zij vond dat lekker. Maar ondertussen lepelde mijn tong van onder naar boven tussen haar gezwollen en glibberige schaamlippen en liet ik haar daar pas echt mee trillen. Binnen een minuut jammerde ze naar meer en moest ze zich stevig aan de boom vasthouden terwijl ik ongeremd op en neer bleef gaan met mijn tong en haar gewoon bleef likken omdat zij het zo lekker vond. En anders ikzelf wel. Haar zo te horen, te voelen en te proeven was echt ongekend. En opende ik mijn ogen, keek ik over haar strakke billen en haar gekromde rug heen, zo in die groene parels van haar terwijl ze me hijgend bleef aanmoedigen vooral zo door te gaan. Mijn handen lagen ondertussen op haar benen en hield haar stevig vast. Ik had haar nog even gekriebeld met een vinger op haar clitje, maar toen stortte ze bijna meteen naar de grond. Ik moest haar vasthouden. Ze hijgde zo hard, dat ze bijna kreunde. En ze beet ook op haar vuist. Ik hield haar staande, en liet haar bezwijken van genot onder mijn tong. Ik zou pas stoppen als ze is gekomen. En dat ze ging komen, werd me niet veel later duidelijk. Trillend en schokkend beefde ze van genot en moest ik haar staande houden op deze plek terwijl ik ook nu nog m'n best bleef doen haar vooral te blijven likken. Dat ik stopte, was niet omdat ik dat wilde, maar omdat zij het niet meer aankon. Nu smeekte ze me toch even te stoppen. In ongeloof en met een gevaarlijke grijns op haar gezicht, zakte ze door haar knieën tot op mijn hoogte en liet ze zich tegen me aan vallen, dankbaar en bevredigd. Het was het allemaal waard op deze manier. Waar dan ook.

Ik stond op toen ze wat leek bijgekomen. Ik stak m'n handen nog naar haar uit, om haar ook overeind te helpen. Haar blik zei al genoeg. In mijn broek was de kromming van een stijve te zien, en toen ze haar handen uitreikte, greep ze niet naar mijn handen, maar naar die bobbel. Ik had er niet meer op gerekend. Ze leek moe geslagen. Maar ik ging haar ook zeker niet tegenhouden. Ze ging op haar knieën zitten, met haar broek en slipje nog om haar enkels, en begon meteen aan het losmaken van mijn broek. Ik verzuchtte meteen van geluk toen ze al verlichting bood door de stijve te bevrijden. De koele lucht van de late avond was welkom, maar de warme mond die daarna volgde nog veel meer. Ze keek me aan. Echt recht aan. Haar handen bij de basis, en zonder enige twijfel nam ze de eikel zo in haar mond en begon ze me begerig te pijpen. Niet zoals Elise het deed. Kamila pijpte anders. Minder ervaren. Dat zei dan waarschijnlijk meer over Elise... Maar goed. Kamila deed haar uiterste best en ik genoot dan ook volop. Het ging iets minder soepel en ze was duidelijk zoekende. Maar ze vond dan ook wat ze zocht, en na een minuutje, waarin ik ook had aangegeven dat ze rustig haar tijd kon nemen, bewoog ze vloeiend heen en weer met haar lippen over m'n eikel. Ik merkte dat ze gespannen was. Nu merkte ik dat wel omdat ik nu meer wist. Maar ik hoefde niet veel te doen om die spanning weg te nemen. Bijna niks, zelfs. Een gebaar van rustig aan en een korte aanmoediging toen ze me pas echt genot begon te geven. En dus zat er een onwaarschijnlijk lekkere meid mij hier in de bosjes te pijpen, in datzelfde maanlicht wat langzaam draaide met dat de tijd voorbijging. Ik stond daar maar. Ik keek naar haar. Ook als ze de ogen even gesloten had. Ze vond steeds meer rust in haar doen en laten en ik kreeg al snel door dat ze hier ook geen enkel probleem mee had. Ze leek het lekker te vinden. Misschien niet eens zozeer het pijpen zelf, als we het geven van genot aan mij. En dat merkte ik in alles terug. Ze bleef gedreven heen en weer gaan. Haar handen masseerden op een gegeven moment ook m'n ballen, of wreven langs de schacht. De eikel nam ze zo nu en dan wat dieper in haar mond en alhoewel ik altijd nog iets berekenend terugzag in haar ogen, zocht ze duidelijk grenzen op en leek ze te ontdekken wat ze allemaal kon, nu ze het op een echte deed. Want dat was het natuurlijk. Ik was nog steeds de enige, echte piemel die ze gehad had. Dat geloofde ik dan maar. Ik had gezien hoe ze een paar neppe had zitten pijpen. Ook ervaring. Maar toch anders. Ik zette mijn handen in m'n zij en begon meer aan te geven dat ze nog altijd op de goeie weg was. Een weg waar nu een einde aan leek te komen. Hijgend noemde ik haar naam, en zei ik haar vooral zo door te gaan. En dan zoog ze gewoon door. Heen en weer ging ze. Zuigend en likkend, trekkend en masserend. Gewoon omdat het kon. Vooral omdat het mocht. Ik waarschuwde haar nog wel. Ik ging komen. Nu leek ze ook niet vies van zaad, maar het leek me wel het minste wat ik kon doen.

'Voor alles een eerste keer.' fluisterde ze nog zwoel tussendoor, terwijl ik me herinnerde dat ze bij het aftrekken ook al m'n zaad had geproefd. Maar niet op deze manier. Het was net wat ik nodig had en haar dit zo te horen zeggen, zorgde ervoor dat ik nog geen tien tellen later begon te spuiten met dat ze m'n eikel weer in haar mond had, en die daar ook liet. Ze schrok wel een beetje, maar in berusting kreunde ze tevreden en trots en bewoog ze nog een paar keer langzaam heen en weer terwijl ik de zak die zij masseerde rustig kon legen achter haar verleidelijke lippen. Al met al had dit alles nog best wel lang geduurd, maar de tijd leek gevlogen te zijn. We hadden totaal geen besef van alles om ons heen, hier niet en in ons leven niet. Enkel oog voor elkaar. Eenmaal weer aangekleed, en beseffende wat we gedaan hadden, struikelden we toch wat ongemakkelijk uit de bosjes het weggetje weer op. Niemand te zien. We moesten lachen om onze eigen spanning, en vooral de ontspanning die we elkaar zomaar hadden kunnen geven. En dus was het toch tijd om naar huis te gaan nu. Middennacht had ons bijna ingehaald.

Ik lag in bed toen Elise thuiskwam, net na middennacht. Alleen. Ik en Kamila hadden nog heel even staan zoenen in de keuken en ik had haar wel gevraagd bij mij te komen liggen. Ik kende even geen schaamte meer. Toch wilde ze dat nu niet. Ze ging ook nog even kijken bij Hyun. Daar brandde nog licht. Ik begreep het allemaal, en deed ook nergens moeilijk over. Maar wat als Hyun er helemaal niet bij was geweest? Dat begon ik me toch steeds vaker af te vragen. Dit wat met Kamila gebeurde, had allemaal met Hyun moeten gebeuren, als ik Elise goed begrepen had. Maar nu zijn we enige tijd verder en alles was anders. Ten goede, denk ik. Elise was opgetogen. Ze had het naar haar zin gehad op haar bijbaantje, nu nog haar enige bijbaantje. Ze vertelde enthousiast en ik luisterde graag naar haar. Ze voelde zich weer wat gewaardeerd zo, en dat verdiende ze ook. Ze had het hier al niet makkelijk, dus daar was ik blij mee.

'Ik zag Eke wel af en toe kijken.' bracht ik op, omdat dat me toch enige zorgen baarde.

'Ze kwam we waarschuwen.' lachte Elise, alsof Eke dan zo naïef was. 'Zei haar al dat het niets was. Maak je geen zorgen.' stelde ze me meteen gerust. Ik vond dat ze er te makkelijk overdacht. En ik en Kamila hadden dat misschien ook gedaan onder het genot van die fles rosé. 'Maar hebben jullie nog...?' wilde Elise wel weten nadat ze zich had omgekleed en in haar pyjama bij me in bed was gestapt. Ik twijfelde of ik het op moest brengen, maar nu ze ernaar vroeg, knikte ik gewoon rustig en begon ik te glimlachen. 'Wist het.' zei ze dan enthousiast. Ze vond het niet eens erg. Ik begreep er nog altijd niks van. 'Waar? Hier?' wilde ze dan ook weten.

'Nee, onderweg in de bosjes.' zei ik haar toen ook zomaar, wat haar toch verbaasde. 'We wilden Hyun niet dwarszitten.' gaf ik nog als reden. Of konden we gewoon niet wachten?

'Ja, dat is ook nog wat...' liet ze merken dat daar toch nog wel wat speelde. 'Laat haar maar, hoor.' zei ze er vervolgens alleen over. Dat was ook niet aan mij. 'Ben blij dat Kamila het anders aanpakt.' lachte ze er maar weer om, en het was ook leuker om het over Kamila te hebben.

'Vroeg haar nog of ze hier wilde slapen. Had je dat erg gevonden?' wilde ik dan wel weten.

'Nee, tuurlijk niet.' zei ze gelijk. 'Maar wilde ze dat niet?' Ik legde uit vanwege Hyun. 'Ah.' zei ze dan. Ze begreep het. 'Ben juist blij dat je er zo mee omgaat. Was best wel bang omdat ik niet wist hoe je nu op dit alles zou reageren.' ging ze er nog wat serieuzer op in. Het was laat en we waren beide moe. Toch zaten we rechtop in bed, en namen we de tijd voor elkaar. Nu op een niet fysieke manier, wat ook wel fijn was.

'Ja?' vroeg ik alleen.

'Dit geloof je misschien niet, maar zo zag ik het al een tijdje voor me.' begon ze toen. 'De uitwerking liet nogal wat te wensen over, natuurlijk.' doelde ze op een eerdere poging tot zoiets. 'Maar dat heeft wel tot dit geleid.' wist ze. Ze had het over Brugge. Ik keek meteen wat moeilijker. Dat bleef een lastig verhaal, natuurlijk.

'Ach, ja.' ze ik dan.

'Ben juist blij dat we het nu zo doen. En dat jij meedoet.' zei ze me en pakte ze m'n hand. 'Ik weet dat we er nog niet zijn, maar ik heb het idee dat het wel goed gaat tussen ons nu. Beter in ieder geval.' kwam ze nu mee aan. En dat was ook zo. Nu wel. Maar straks ook? Ik vroeg het haar niet. Niet nu. Dat gingen we vanzelf wel zien. Ze zuchtte tevreden en opgelucht.

'Ik snap wel wat je wil.' zei ik haar. 'Ik weet alleen niet in hoeverre ik daarin mee kan.' wilde ik ook eerlijk zijn. Want dit was volgens mij nog maar het begin.

'Daar komen we maar op één manier achter.' zei ze verrassend realistisch. Ik had al wel eens verzonnen dat dit nooit de rest van ons leven zo zou kunnen doorgaan. Maar daar leek zij dus toch hetzelfde over te denken. Ze had het alleen niet uitgesproken. Nu wel. Ik niet. Toch knikte ik. 'Ik weet dat ik niet alles aan je kan vragen. En dat ik je misschien dan ook niet alles kan geven wat je zou willen van mij en voor ons.' slikte ze nu wat serieuzer. 'Maar daar komen we maar op één manier achter. En daar wil ik samen achter komen.' klonk ze oprecht en eerlijk. 'Tot die tijd wil genieten. Vooral van jou. En van ons. Hoe dan ook.' lachte ze nu gelukkig weer, al was de spanning voelbaar. 'En als het kan met Kamila erbij. En wie weet met anderen ook.' maakte ze het alweer groter. 'Samen.' zei ze nog een keer.

'Ja, samen.' bevestigde ik ten eerste. 'Ik snap je wel. Echt.' wilde ik dat ze wist. 'Nu nog wel. Wel op deze manier.' benadrukte ik.

'We moeten samen mensen vinden waarmee we dit zo lang mogelijk kunnen volhouden.' ging ze er gedreven op in.

'Een nieuwe vriendengroep. Onze.' leken we meer op dezelfde lijn te liggen nu. Ze knikte dan ook.

'Er daar zal niet iedereen het mee eens zijn.' leek ze al te begrijpen. Ik knikte nu. Dit was niet makkelijk. We zouden mensen leren kennen en delen. Zoals Kamila. Maar ook mensen verliezen. Zoals Hyun? Zoiets leek zij zich al te realiseren. En we leken ook al te weten dat zij en ik er vroeg of laat misschien ook wel klaar mee zouden zijn. Iets wat we dan wel zien. Het klonk wat somber nu, maar eigenlijk waren we hoopvol. We begrepen elkaar. Dat was goed. We konden verder met wat we aan het doen waren. Een innige knuffel volgde dan ook, en langzaam daalde het in. Nu was het leuk, maar het ging ook een keer weer moeilijk en lastig worden. Daar had ze me nu voor gewaarschuwd. En tegelijkertijd realiseerde ze dat het ook andersom zou kunnen gebeuren. Wat als ik echt viel voor Kamila, en het om meer dan seks zou gaan draaien? Ja, wat dan? Of dat überhaupt al aan de orde was, leek me nog niet relevant.