Erika - 14

Ruis …

Een week was voorbijgevlogen, zonder dat Erika ook maar iets nieuws gehoord had van Oswald, haar moeder of de geheimzinnige insider. Of liever gezegd: ze had wel iets van hen vernomen, maar niets zinnigs. Ze had naar haar moeder gebeld en toen die niet opnam een hoop berichten gestuurd. De inhoud was telkens hetzelfde: ‘… wanneer kan ik eens op bezoek komen … Past over twee weken … Laat je weten wanneer ik langs mag komen …’

Helaas antwoordde Erika’s moeder vaag, waarmee duidelijk werd dat een persoonlijke confrontatie niet voor onmiddellijk was. De insider, die Erika gewaarschuwd had om niet verder te gaan met het spel, had nog één bericht gestuurd: ‘Maak je klaar voor de storm!’

Wat hij of zij hiermee wilde zeggen, was niet erg duidelijk. Erika had een paar keer geprobeerd om een uitleg te verkrijgen, maar zonder resultaat. Oswald daarentegen had wel enkele berichten gestuurd, telkens om te zeggen dat ze in de nabije toekomst weer zouden afspreken. Hij vroeg Erika om geduld te hebben, iets wat voor de jongvolwassen jongedame erg moeilijk was.

Ongeduldig trachtte de meid de informatie die ze had op te schrijven. Erika probeerde zo puzzelstukjes bij elkaar te passen om een overzicht te krijgen. Af en toe zocht ze iets op het internet, in de hoop om haar eigen ervaringen te linken aan voorafgaande gebeurtenissen. Ze beperkte het opzoekwerk wel, want ze was zeker dat de voyeurs haar speurwerk volgden.

Het lijstje van bekenden die ze in de doorgestuurde filmpjes zag, werd steeds langer. Ze had zo’n dozijn namen, waaronder de burgemeester, enkele lokale handelaars, een jurist en een leerkracht van haar school. Mevrouw Gonzalez was een lerares natuurwetenschappen en stond bekend voor haar erg conservatieve opvattingen. In het verleden had ze zich meermaals geuit als voorstandster van een strikte toepassing van moreel en zeden. Erika had haar nooit als vakleerkracht gehad, maar het voelde onwezenlijk aan om te weten dat een bekend iemand haar maandenlang bespied had.

Zoals Oswald haar aangeraden had, controleerde Erika de kluis die in het dichtstbijzijnde gehucht stond. Een aanzienlijk geldbedrag lag daar, alsook het juweel met de groene saffier. De meid beet op haar onderlip terwijl ze de ketting door haar vingers liet glippen. Een nieuwe lading aan vragen rees ondertussen in haar hoofd op: ‘had Oswald een vermoeden van wie de insider was die haar gewaarschuwd had? Wist hij ook van het naderende onheil? …’

Erika besloot het juweel om haar nek te dragen, vervolgens propte ze twee stapeltjes dollarbriefjes in haar tas. Op het eerste zicht was het een bedrag dat in de vele duizenden dollars opliep. Dat het om zoveel geld ging, leek de meid minder vreemd. Uiteindelijk had ze zich laten ontmaagden. Het ontbreken van een begeleidend briefje of een ander symbolisch bericht scheen verdachter.

Eigenlijk voelde de afwezigheid van een eenduidige communicatie op zich als een verraad. In de afgelopen maanden was Erika juist gaan vertrouwen op de doelgerichte opdrachten. Ze was op alles ingegaan en telkens was het zo gelopen zoals de voyeurs het aangekondigd hadden. Nu voelde het aan alsof ze haar negeerde, alsof ze niet meer van tel was. De idee dat ze speciaal was, veranderde in een gevoel van vernedering en woede.



Met voorbedachten rade

Terug thuis gebruikte Erika haar boosheid om aan een plan te werken. Té lang had ze passief afgewacht, nu zou ze eindelijk zelf de controle in handen nemen. Over Oswald, haar moeder en de insider had ze geen vat, maar ze kende mevrouw Gonzalez. En hoewel het onmogelijk leek om de leerkracht rechtstreeks te benaderen, was haar zoon een haalbaar doelwit. Het toeval wilde immers dat Kain in hetzelfde jaar als Erika zat.

Via Kain kon Erika misschien informatie inwinnen over het doen en laten van zijn moeder. Het moest subtiel gebeuren, want als mevrouw Gonzalez erachter zou komen dat Erika haar herkend had, zou er ongetwijfeld een wraakactie volgen. Ze dacht terug aan de poster in de wc, waarvan ze toch vooral onthouden had dat de voyeurs machtig genoeg waren om haar leven ingrijpend te veranderen.

Nee, ze zou op zo’n manier plannen dat niet zij, maar Kain degene was die haar zou benaderen. Over dik een week was het seniorprom, het afstudeerfeest. Erika had nog niemand en voor zover ze wist, had ook Kain nog geen partner. Ze stuurde een bericht naar een vriendin, iemand die ook goed bevriend was met Erika’s beoogde slachtoffer:

‘Hey, … een beetje laat, maar ik heb me toch bedacht … alleen geen flauw idee wie ik zou kunnen vragen of … 😅’

Het duurde enkele minuten voor ze reactie had:

‘Super, er zijn best nog veel jongens over … misschien Justin of Raphaël …’

Erika wachtte even, niet omdat ze twijfelde. Ze moest het spel juist spelen. Ze mocht zelf niet Kains naam laten vallen, dus moest het nu lijken alsof ze twijfelde. En een halfjaar geleden had ze zich ook best tevreden gesteld met Justin, die erg geestig uit de hoek kon komen; of Raphaël, al trokken ze weinig met elkaar op. Na een kwartier geduld stuurde ze een kort berichtje zonder tekst, maar eentje dat het perfect samenvatte:

‘🙃’

Erika’s vriendin begreep de hint: ‘niet die jongens …’ Ze hapte toe, want nog geen minuut later kwam ze af met:

‘Misschien Kain, … minder uitbundig en ietwat knullig, maar helemaal niet onknap 😄’

Opnieuw wachtte Erika voor ze antwoordde. Expres legde ze haar Smartphone weg, ze stond zelfs op het punt om naar beneden te gaan om daar even rond te hangen, om vooral niet té snel te reageren. Maar haar schoolvriendin leek zich oprecht te bekommeren met Erika, want uit zichzelf gaf ze de gewenste aanzet:

‘Weet je, ik stuur hem anders of hij je vraagt! Hij durfde niemand te vragen, te bang voor zijn mammie …’

Erika klakte tevreden met haar tong en stuurde een kussende smiley terug als bedankje. Dat het plan tot nu toe zo simpel verliep, maakte haar niet minder boos. De controle die ze ervaarde, voelde wel bevredigend aan. Ze stak de lader van de gsm genoegzaam in het stopcontact en wandelde naar beneden. Haar grootmoeder was groenten aan het snijden en op de achtergrond stond een plaat met jaren vijftig muziek op. Erika zette zich aan tafel en hielp met het klaarmaken van het eten. Ze lachte naar haar oma, die voor het eerst sinds een week weer die vrolijke, ietwat guitige blik van haar kleindochter herkende.



Strak plan!



De onverbiddelijke stilte bleef de rest van de week duren. Het enige, zij het wat vreemde, lichtpuntje was toen ze een kort bericht van Oswald ontving. Hij stuurde dat ze in de namiddag naar een graanveld vlak bij de boerderij moest komen. De kerel oogde vrolijk, maar klonk het helemaal niet. In een onsamenhangende uitleg vertelde hij dat er afgelopen weken van alles misgelopen was.

Jammer genoeg loste hij geen details, ook vertelde hij niet wat dit allemaal voor Erika betekende. De meid zweeg even toen de dertiger klaar was met spreken. Haar donkerbruine ogen zwierven even over zijn bovenlichaam, dat bedekt was met een shirt die de kerel ongetwijfeld al een dag te lang droeg. Het viel haar plots op dat hij zich helemaal niet geschoren had sinds de laatste keer dat ze elkaar gezien hadden. Bezorgd vroeg ze:

‘Maar alles is toch oké met je, Hé?’

Oswald glimlachte flauwtjes terwijl hij doordacht antwoordde:

‘Ja, … ik ben gewoon veel op de baan om overal en nergens iets te regelen, maar maak je over mij geen zorgen. Zie gewoon dat je uit de problemen blijft!’

Wat die problemen dan wel mochten zijn, zou Erika niet te weten komen. Oswald keek op zijn Smartphone en besloot dat het tijd was om te vertrekken. Erika probeerde nog wel, ze vuurde de ene vraag na de andere af. De latino negeerde ze allemaal of misschien hoorde hij ze gewoon niet. Bijna biechtte Erika aan hem op dat ze over andere informatie beschikte. Zover kwam het niet, want net op tijd slikte ze die woorden in. Dus zag ze hoe Oswald met grote stappen naar een jeep wandelde, zelfs het voertuig waarmee hij reed was anders.

Een nieuwe vlaag frustratie en woede maakte zich meester van Erika, die ondanks alles zich ook ongerust maakte over Oswald. Hij leek oprecht te geloven dat het allemaal verkeerd liep en zijn uiterlijk was dat van iemand die op de vlucht was. Van de warrige uitleg had ze toch onthouden dat Erika’s traject als huidige Sussistanako voorlopig gestopt was. Eerst moesten de problemen opgelost worden.

Erika verlegde haar focus weer volledig op Kain. De jongeman had haar ondertussen gevraagd en zonder veel dralen had ze toegestemd om met hem naar het afstudeerfeest te gaan. Hij had blij en vooral opgelucht gereageerd, want blijkbaar was hij bang om afgewezen te worden. Erika had eigenlijk weinig moeite gedaan om enthousiast te klinken of te lijken. Een beetje koeltjes had ze hem geknuffeld, zoals je doet wanneer je die vervelende oom of tante weer ziet.

De laatste dagen voor het feest zag ze Kain om één of andere reden helemaal niet. Sowieso hadden ze nog weinig les en de meestal volgden ze andere vakken. Eigenlijk was het zo wel goed, want dan moest ze niet doen alsof. Liever concentreerde ze zich op hoe ze hem zou aanpakken.



Feestje …



Erika’s grootouders waren in ieder geval laaiend enthousiast. Uit het niets had de meid hen verteld dat ze naar het afstudeerfeest ging en even plots vermelde ze Kains naam. Erika’s grootmoeder toverde een donkerrode cocktailjurk tevoorschijn die ze decennia geleden gemaakt had voor een bevriende vrouw. Het klonk eerder als een excuus en omdat de jurk als gegoten zat, vermoedde Erika iets anders. Grinnikend deelde ze haar mening niet mee, liever streelde ze over de zachte stof van het kledingstuk. De uitsnijding aan de hals was niet erg diep. Voorts had het lange mouwen en het zat niet te strak rond het lijf, zodat de vrouwelijke rondingen op een smaakvolle manier waren te bewonderen. De onderkant van de jurk leek iets weg te hebben van een poncho, waardoor een sierlijke v – punt vlak onder de rechterknie het einde vormde.

Hoewel de jurk behoorlijk wat huid bedekte, voelde de stof licht en luchtig aan. Volgens Erika’s grootmoeder was het ideaal voor een nachtelijk feest in het zuiden, waar het temperatuurverschil tussen dag en nacht aanzienlijk kon zijn. Op de avond van het feest hielp het oudje Erika met klaarmaken. Met veel trots bond ze de lichtbruine haren van haar kleindochter in een dotje dat op die manier iets weg had van een bloem. Een beetje schmink accentueerde de juiste plekken van Erika’s gezicht, zoals haar lippen. Fijne schoentjes en een bijpassend tasje maakte het helemaal af.

Kain belde stipt om 20.00 uur aan. Zoals de traditie het wil, zou hij Erika naar het feest rijden. Haar grootvader vervulde zijn rol als knorrige grootouder met verve, al kon je zo de trots van zijn ogen aflezen. Kain merkte het echter niet op, met veel eerbied bleef hij herhalen dat hij alle verkeersregels in acht zou nemen en dat er op het feest straks niets anders gedronken zou worden dan frisdrank of water. Zwijgen deed hij pas toen hij Erika zag. De meid voelde drie paar ogen naar haar staren. Een lichtroze blos verscheen op haar wangen, terwijl ze de nodige spanning en opwinding probeerde te negeren.

‘Ha, daar ben je …’

Kain knikte, al bleven zijn ogen ergens halverwege haar lijf hangen. Een week geleden had hij niet gedacht om met Erika als partner naar het afstudeerfeest te gaan. Ze was anders, ze behoorde niet tot het groepje populaire meiden op de kleine school. Al behoorde hij ook niet tot de ‘cool kids’. En net daarom was dit extra speciaal, want Erika was echt wel een mooie jongedame.

‘Zal ik een foto van jullie samen nemen, als herinnering!’

Erika’s grootmoeder toverde een oude fotocamera tevoorschijn. Grinnikend wandelde Erika naar Kain, terwijl ze stiekem genoot van de aandacht. Toegegeven, ergens was het wel leuk. Het was het einde van een hoofdstuk en over een paar maanden kon ze echt op haar eigen benen staan. Ze draaide haar gezicht naar Kain, die net iets te zelfzeker terug knipoogde. Vrolijk glimlachend keek ze vervolgens naar de fotocamera en toen ze Kains linkerarm op haar schouders voelde, trok ze niet terug. Opnieuw verscheen een donkerroze blos op haar wangen, terwijl ze genoot van de warmte die Kains lichaam uitstraalde.

Als het anders gelopen had, dan was het eigenlijk helemaal geen verkeerd idee dat Kain haar date was. Hij was best wel knap. Net als Erika was hij mengeling tussen Anglo – Amerikaanse en latino roots. Anders dan Erika overheerste het zuiderse type wel, hij had korte zwarte haren die modieus geknipt waren. Een olijfkleurige huid en donkerbruine ogen. Zijn moeder, mevrouw Gonzalez, pochte graag dat ze afstamde van de Spaanse kolonisten die in deze streek vele honderden jaren geleden als eerste Europeanen aangekomen waren. En Kain had effectief wel iets weg van een Andalusiër. Hij was met zijn één meter zevenentachtig ongeveer een kop groter dan Erika. Qua lichaamsbouw was hij atletisch, zoals veel jonge kerels op die leeftijd zijn.

Het oudje deed er even over voor ze het juiste plaatje getrokken had. Half het rolletje was er al door en dan nog moest Erika’s grootvader hardop zeggen dat ze best door konden gaan, anders zouden ze nog te laat komen. Met z’n vieren liepen ze naar buiten, waar Kains geleende auto stond. Beleefd hielp de jongeman Erika naar de passagiersplek. Glunderend wuifde de meid naar haar grootouder toen het voertuig traag wegreed. Pas op de grote weg durfde Kain iets te zeggen:

‘Zal ik iets vlugger rijden?’

Erika hief haar schouders op, terwijl ze plagerig antwoordde:

‘Durf je dat wel …’

Lachend duwde Kain zijn rechtervoet op het gaspedaal, zodat de auto veel sneller reed. De rit werd nog wel leuk, ze leerden elkaar op een andere manier kennen. Zoals gezegd trokken ze op school niet zoveel met elkaar op. Kain wilde net als Erika graag ontsnappen uit ruraal Nieuw – Mexico, al zou hij zijn thuis ook wel missen. Hij vervloekte langs de ene kant zijn strenge ouders, maar langs de andere kant was hij ook wel blij om in een hechte familie opgegroeid te zijn. Ietwat pochend tokkelde hij op het stuur van de auto toen hij meedeelde dat het één van de twee voertuigen was die zijn vader in eigendom had.

Kain deed in elk geval zijn best om innemend te zijn. Beleefd hielp hij Erika ook met uitstappen en galant stak hij zijn arm uit, zodat Erika zich verplicht voelde haar arm achter de zijne te haken. Al gauw sloten ze achter andere klasgenoten aan die eveneens per duo binnenwandelden. De grote gymzaal, waar normaal gezien basketbalwedstrijden doorgingen, was omgebouwd tot feestruimte. Op een podium stond een lokale dj een mengeling tussen klassiekers, de laatste toppers en Chicano muziek te spelen. Aan de rechterkant waren enkele tafels voorzien van drinken en versnaperingen. Verder had je een fotoboot, zodat je een leuke herinnering kon vastleggen.

Erika sleurde Kain onmiddellijk naar de dansruimte waar een paar dozijn jongeren zich op de muziek uitleefden. Tijdens het dansen was de meid echter ook bezig met de omgeving, vooral de rondwandelende leerkrachten en chaperonnes waren belangrijk om in het oog te houden. Zoals Kain al vermeld had in de auto liep ook zijn moeder, mevrouw Gonzalez, ergens rond. Na een twintigtal minuten bewegen, besloot Kain om twee drankjes te halen, zoals beloofd kwam hij terug met twee glazen zoete fruitpunch. Erika dronk haar glas snel op, dus kapte Kain zijn drinken ook in één teug naar binnen. De jongeman stak Erika’s enthousiasme op het feestelijke moment. Opgetogen waande hij zichzelf als een belangrijk component van haar plezier, dus volgde hij haar graag terug naar de dansvloer.

Het komende anderhalf uur vulde zich met de ene dansmove na de anderen. Gelukkige voor Kain was er nog een plaspauze en waren er de korte gesprekjes met bevriende koppeltjes. Al beklaagde hij het energierijke dansen van Erika zeker niet, ze leek helemaal niet vies van het nodige lichaamscontact. Kain voelde zich er wat overdonderd door, om dat niet te laten merken, probeerde hij haar voorbeeld te volgen. Zonder al te veel nadenken, gleed zijn hand langs Erika’s lichaam. De meid duwde haar rug tegen zijn bovenlichaam aan, zodat zijn vingers de rode jurk vlak boven de heup vastnam. Sierlijk bewogen ze ritmisch op de muziek. Misschien was het goed dat ze even niet naar elkaars gezicht keken, want beide bloosden en niet alleen van de inspanning.

Het was nu Erika die even rust inlaste. Ze sleurde Kain mee naar de fotoboot, waar ze een paar grappige foto’s namen. Ondertussen vroeg ze Kain wat uit over zijn moeder. De jonge kerel zag er niets verkeerds in, doodleuk zei hij zelfs:

‘Ik heb de sleutels van mama haar lokaal, voor als ik … eh … wat rust of zo wil opzoeken …’

‘… Ligt daar dan niet veel materiaal van je moeder?’

Kain knikte waarna hij naar de tafel met het drinken wandelde. Erika volgde zijn voorbeeld en nadat ze hun dorst gelest hadden, voegde hij er opnieuw wat pocherig aan toe:

‘Mja, … zelfs haar kostbaarste bezit.’

Erika keek hem vragend aan, wat Kain interpreteerde als: ‘ze snapt mijn grapje niet.’

‘Heh, … haar laptop ligt daar. Écht alles staat op dat ene rotding, alle punten en zelfs zaakjes die ze buiten de school doet. Ik heb me al vaak afgevraagd wat er …’

Kain kreeg de kans niet om zijn zin verder af te maken. De dj had een leuk liedje opgezet en Erika trok hem weer naar de dansvloer. De meid voelde haar hart bonken, ze besefte de mogelijkheid die Kain haar net meegedeeld had. Het enige dat ze nog nodig had was een goed excuus om in dat lokaal te geraken. Haar ogen gleden doorheen de zaal en vonden na een tijdje mevrouw Gonzalez, die zich aan de ingang gestationeerd had. Een tijd lang bleef Erika de vrouw subtiel observeren terwijl ze danste. Plots veranderde de muziek van tempo, een paar slows waren de eerste trage nummers van de avond.

Een beetje twijfelend legde Kain zijn handen tegen haar zij. Erika legde haar handen op zijn schouders. Haar blik kruiste even die van mevrouw Gonzalez, die voor de eerste keer die avond naar Erika en haar zoon keek. Een mengeling van haat, arrogantie en zelfzekerheid was van het gezicht van de oudere vrouw af te lezen. Aangedaan keek Erika snel naar Kain, waarbij ze haar evenwicht bijna verloor en haar lichaam tegen zijn lijf afgleed. Onwillekeurig duwde de jongeman zijn gezicht in de richting van Erika, die zonder erbij na te denken hem op zijn wang kuste.

Even verstijfde Kain waardoor ze tot stilstand kwamen. Erika voelde dat er nu geen weg meer terug was, dus zoende ze hem opnieuw, maar nu op zijn lippen. Kain opende zijn mond wat, omdat hij iets wilde zeggen. Gewiekst fluisterde Erika in zijn rechteroor:

‘Laten we ergens naar toe gaan, als je het goed vindt …’



Zoektocht naar wat?



Erika wandelde in de richting van de deur die de gymzaal verbond met het achterliggende schoolgebouw. Kain wandelde opgewonden achter haar aan. Enthousiast duwde hij zelf de deur open, terwijl Erika snel over haar schouders keek of niemand hen gadesloeg. Gelukkig waren de andere laatstejaars te druk bezig met dansen en leken de aanwezige leerkrachten elders bezig te zijn.

Kain nam nu het voortouw en leidde Erika naar het lokaal van zijn moeder. Zodra hij de deur daarvan opgemaakt had, trok hij de meid naar binnen. Tot dan toe had hij zich voorbeeldig gedragen, maar nu namen de hormonen het over. De deur viel weer toe achter Erika, terwijl Kain de meid stevig tegen zich drukte. Stamelend zoende hij Erika vol op haar mond.

Erika besefte dat ze het theaterstuk moest volhouden. Uiteindelijk zou ze alleen maar argwaan creëren als ze hem nu van zich zou afduwen. Trouwens erg onaangenaam vond ze het ook niet. Ze zoende hem terug en een paar tellen later duwde de jongeman zijn tong tussen haar lippen. Onder het tongen liet ze de onderzoekende handen van Kain over haar bovenlichaam glijden. Doelbewust gleden de vingers over haar lijf en vooral haar D – cup kreeg de nodige aandacht.

Behoedzaam duwde Erika haar vrijer verder de ruimte in. Alsof ze een trage wals aan het dansen waren, schuifelde ze tussen de eilandjes van banken door. Happend naar adem onderbrak Erika het kussen, haar tongspier voelde wat pijnlijk aan van het geworstel. Meer op automatische piloot begon ze de das van Kains maatpak los te maken. Ondertussen keek ze doorheen het lokaal, dat relatief goed belicht was door de nodige straatverlichting die door de grote ramen naar binnen viel.

Opgewonden schoot Kain zijn vest uit, hij hielp Erika met zijn hemd en na een paar tellen was zijn bovenlijf ontdaan van kleding. Nu was het zijn beurt om aan de rode jurk te prutsen. Erika tikte evenwel zijn grijpgrage handen wegen en wilde hem naar het bureau van mevrouw Gonzalez meesleuren. Ze had immers de laptop gespot waar Kain eerder op de avond over gesproken had. De jonge kerel verkoos echter een andere plaats, meer afgeschermd. Hij nam Erika’s linkerarm stevig vast en trok haar naar de andere kant, waar een langere tafel stond die door de muur en twee kasten enigszins afgesloten was van de rest van het lokaal.

Omdat Kain sterker was en Erika niet onmiddellijk wist hoe ze zich uit de vrijpartij moest praten, volgde ze hem. Vlak voor ze de kasten echter passeerde, hield Kain halt. Om één of andere reden, besloot hij Erika daar verder uit te kleden. Een beetje verloren hielp de meid hem en ritste de jurk zelf los. Ze ontdeed zich van haar schoeisel, waarna de jurk helemaal naar beneden viel. Kain verslikte zich haast terwijl hij naar het halfnaakte lichaam van Erika staarde. Ze had nog enkel een bh en slipje aan. Grinnikend genoot de meid van zijn opgewonden blik. Ze stapte uit het kledingstuk en griste het snel van de grond. Vertwijfeld legde ze het op een stoel, die vlak tegen een kast stond.

Opnieuw nam Kain Erika bij haar arm en nu wandelden ze om de hoek van de kasten. Het was er iets donkerder, wat de spanning alleen maar ten goede kwam. Erika liet haar rechterhand naar zijn broek gaan, ze voelde hoe Kains penis ongedurig tegen de stof duwde. Rustig opende ze de knop en rits, waardoor de staaf meer vrijheid kreeg. Haar gedachten vergleden van de laptop naar de jongeman voor haar. Het doel leek plots onbelangrijk en plezier maken leek zoveel kostbaarder.

Erika drukte haar lippen op Kains mond. Innig zoenend liet ze haar hand in zijn boxershort verdwijnen. De jonge kerel was behoorlijk geschapen, zachtjes kreunend liet hij ondertussen zijn eigen vingers naar de sluiting van Erika’s bustehouder gaan. Verrassend makkelijk opende hij het kledingstuk. Erika onderbrak het kussen en trok de bh uit. Ietwat onder de indruk vroeg ze:

‘Dat was precies niet je eerste keer?’

Kain schudde glimlachend zijn hoofd, waarna hij op een jongensachtige manier verklaarde:

‘… ik heb een tijdje een relatie gehad met Maysie, …’

Erika knikte, ze kende de jongedame in kwestie wel. Maysie was een jaar of twee ouder als hen. Ze was niet verder gaan studeren en werkte in de lokale horeca. Ongetwijfeld was het een relatie die niet op het goedkeuren van mevrouw Gonzales kon rekenen. Kain bevestigde fluisterend Erika’s bedenking, terwijl hij zijn handen op haar borsten legde:

‘Mams heeft ons een keer betrapt …’

Zachtjes woelde hij met Erika’s borsten, waarbij hij plezierig met zijn duim langs haar tepels streelde. Erika beet op haar onderlip, want ze wilde doorvragen, al voelde ze ook wat schroom.

‘Eh … heb je ooit … ik bedoel jullie …’

‘Seks gehad!’ Kain maakte de zin af. Erika knikte en voelde zich een paar tellen later idioot, toen Kain in lachen uitbarstte.

‘Een paar keer, … maar iets zegt me dat ook jij al wel enige ervaring hebt!’

Erika hief uitdagend haar schouders op. Plots herinnerde ze zich weer waarom ze zo graag naar dit lokaal wilde komen. Ze opende haar mond, maar sloot die onmiddellijk weer. Het zou wat vreemd zijn om de kerel te vertellen dat zijn moeder haar ontmaagding gezien had. Kain zag haar wangen wel roder worden, al interpreteerde hij het zoals hij zelf wilde.

‘Als je toch nog niet zo ver bent, dan doen we het rustig of … eh … ik heb wel geen condoom bij me. Eerlijk gezegd had ik helemaal niet verwacht hier te belanden of met je …’

Wat wel of niet gepland was, deed er weinig toe. Ook doorheen Erika’s lijf golfde een fijne sensatie, die gekoppeld aan opwinding niet te weerstaan was. Ze duwde zelf met haar handen Kains broek naar beneden. De jongeman besloot hierop zijn schoenen, broek en ondergoed uit te schieten. Erika ontdeed zich ondertussen van haar slipje, waardoor beide een minuut later naakt voor elkaar stonden. Kain was degene die het stil momentje van wederzijds aanstaren onderbrak. Zijn handen gleden over haar lichaam, steeds verder naar beneden. Wat nieuwsgierig taste hij over Erika’s gladgeschoren schaamstreek, waarbij zijn wijsvinger makkelijk tussen haar lipjes verdween.

Onmiddellijk schoot een intens prettig gevoel vanuit haar middel naar alle lichaamsuiteinden. De laatste innerlijke tegenstand verdween nu volledig, waardoor ze een stap naar voren zette. Ze sloot haar ogen terwijl haar mond de lippen van Kain opzochten. Opgewonden kuste Kain terug, zijn eikel duwde zich tegen haar zachte buikvel. Uit enthousiasme bracht hij zijn handen naar haar dijbenen en net iets te zeker van zijn kunnen, probeerde hij Erika op te heffen. Het resultaat was dat de meid bijna op de grond viel.

Verschoten en zachtjes vloekend wist Erika echter rechtop te blijven staan. Kain, wiens hoofd rood aangelopen was, verontschuldigde zich. Met een speels lachje fluisterde Erika wat plagend:

‘Misschien kies ik best wel …’

Een paar tellen lang dacht Erika na en besloot dan om voor haar eigen comfort te gaan. Ze wilde zelf de controle ervaren, dus wees ze naar de vloer. Kain knikte en zette zich op de grond, met zijn rug tegen een boekenkast. Om het voor hem wat aangenamer te maken, gaf Erika hem de zachte bovenkant van een poef. Het leerachtige bovenstuk kon je gemakkelijk aftrekken van de rest van het meubel en gaf een fijner gevoel dan de houten kast.

Kain herpakte zich ook ietwat en wist zijn lichaam zo te positioneren, dat Erika makkelijk met haar knieën langs weerzijde van zijn bovenbenen kon plaatsnemen. Soepel hief de meid haar heup omhoog, ze nam Kains staaf in haar rechterhand en plaatste die in de perfecte hoek. Rustig liet ze haar middel zakken, totdat de eikel tegen haar schaamlippen aanduwde. Heel even was er de opperste concentratie om de roede in haar kutopening te krijgen en vervolgens was er de totale ontlading.

Erika liet haar bovenlichaam verder naar beneden zakken, zodat de penis dieper in haar spleet verdween. Kain, die zijn adem ingehouden had, hijgde van ingehouden spanning. Zijn vingers gleden letterlijk over Erika’s bovenlijf, alsof hij elk stukje huid wilde aanraken. Behoedzaam begon de meid haar lichaam op – en – neer te bewegen, ze zette zich af met haar knieën en liet haar linkerhand op de kast voor haar rusten. Kains blik viel naar de borsten die ritmisch meebewogen. Al snel plaatste hij zijn handen op de lekkernijen en kneedde ze alsof het zoete broodjes waren.

Het was een heel andere beleving dan tijdens Erika’s ontmaagding. Ze genoot van de controle en voelde perfect aan wat ze het plezierigste vond. Zoekend naar het tempo wisselde ze snelle met trage bewegingen af, bewoog ze haar heup meer of minder en liet ze Kains penis dieper of juist minder diep in haar kutopening verdwijnen. Erika schoof haar rechterhand naar haar vagina en streelde met haar wijsvinger de bovenkant van haar spleet. Een heerlijke siddering golfde doorheen haar lijf terwijl ze haar clitoris masseerde.

Kain zag of voelde de aanwezigheid van Erika’s hand nabij de schaamstreek. Zijn blik dwaalde af naar die plek en niet veel later volgde zijn rechterhand. Hij duwde Erika’s hand weg en nam het vingerwerk over. Methodisch begon hij aan de bevrediging en Erika kon alleen maar toegeven dat hij wel degelijk ervaring had. Snel plaatste de meid haar vrijgekomen had op Kains rechterschouder, zodat ze nog stabieler zat. Hijgend en kreunend voelde ze haar hoogtepunt naderen. Expres vertraagde ze wat en doelbewust boog ze haar gezicht naar Kains hoofd. Opnieuw kusten ze elkaar, waarbij Erika met meer energie zijn lippen en wang zoende.

Erika duwde haar bovenlichaam verder naar Kains lijf toe, zodat haar tepels tegen zijn borstkas wreven. Het maakte het vingeren moeilijker, maar Kain gaf niet op. Ondanks de verkramping in zijn vingers voelde het té lekker aan om te stoppen. Hij voelde de lichamelijke spanning in Erika’s lijf toenemen, die niet veel later haar mond naar zijn linkerschouder bracht. Zachtjes boorde ze haar tanden ietwat in zijn vel, om te voorkomen dat ze hard zou kreunen.

Hijgend liet Kain zijn armen naast zich vallen, zelf was ook hij niet ver van zijn hoogtepunt. Nu Erika haar lichaam stilhield, voelde hij het orgasme enigszins wegebben, wat de opwinding zeker niet minder maakte. Geduldig wachtte hij tot de meid verder wilde, kussend bewoog Erika haar mond langs zijn hals naar boven. Ze zoende hem innig op zijn lippen, waarna ze haar bovenlichaam terug naar achteren bewoog. Vrolijk fluisterde ze:

‘Dankjewel’

Kain kneep haar zachtjes in haar zij en antwoordde vlug:

‘Mijn beurt, dus!’

Plagerig hief Erika haar schouders op en zei:

‘Ah, … wilde je dan ook …’

Kain liet zijn vingers iets dieper in haar huid zakken, terwijl hij zijn bovenlichaam naar voren bewoog. Lachend petste de meid zijn handen van haar lichaam, waarna ze rechtstond. De kloppende eikel bleef troosteloos naar boven wijzen. Erika gebaarde snel dat Kain ook rechtop moest staan, zonder twijfelen koos ze een nieuwe houding. Ze plaatste haar handen tegen de kast en boog haar bovenlichaam iets naar het meubel toe, waardoor haar kont wat naar achteren uitstak. Kain begreep de hint en ging achter haar achterwerk staan.

De jonge kerel liet zijn vinger even langs Erika’s spleet glijden, alsof hij nadacht in welke hoek hij haar kutopening moest benaderen. Vervolgens bewoog hij zijn eikel naar haar toe en rustig liet hij de staaf in haar opening zakken. Anders dan daarnet was Erika nu onderhevig aan Kains bewegingen. Ze kon natuurlijk haar houding veranderen om aan te geven wat ze lekkerder vond of om de penetratie tegen te houden. Toch lag de controle meer bij hem, iets wat Kain fijn vond.

Opgewonden, maar rustig, duwde Kain zijn penis zo diep mogelijk in Erika’s kutopening. Zijn handen legde hij op haar zij, zodat hij zowel haar lichaam als zijn lijf kon hanteren. Al snel vond hij het juiste tempo, waarbij hij eerder driftig zijn middel tegen de zachte billen van Erika liet botsen. De meid zette zich schrap door haar handen goed tegen het houtwerk voor haar te leggen, hijgend genoot ze van het nieuwe ritme. Het was anders dan eerder en toch ook lekker, totdat …



Verraad?



De deur zwaaide met veel kracht open. Als Erika en Kain niet achter de kasten weggedoken zaten, waren ze direct opgevallen. Beide verschoten ze en toch vielen ze niet op. De persoon die binnenkwam was redelijk luid aan het telefoneren:

‘Nee, ze is niet beneden …’

Erika voelde haar gezicht rood aanlopen, toen ze besefte dat de stem overeenkwam met die van mevrouw Gomez. Ook Kain wist dat het zijn moeder was. Zo stil mogelijk trok hij zijn penis uit Erika’s spleet. Hij duwde zachtjes tegen haar arm en gebaarde dat ze stil moest zijn. De meid verzette zich enigszins, waardoor ze plat tegen de kast ging staan. Kains moeder was ondertussen naar haar bureau gestapt en praatte nog steeds hardop, wat duidelijk maakte dat ze niemand in haar lokaal verwachtte:

‘… Ik ben haar uit het oog verloren, ze was een halfuurtje geleden nog aan het dansen en toen zijn ze verdwenen …’

De vrouw klonk boos, ze rommelde iets op. Niet veel later vermengde het brommende geluid van een computer zich met haar luide stem:

‘Het was een slecht idee om dit te laten toestaan, misschien denk jij wel dat het zo goed komt, maar ik niet! Ze is duidelijk op zoek, dat wisten we al en …

Wat als zij ons verraden heeft? Dan probeert ze aan meer informatie te komen en …’

Vluchtig tokkelde mevrouw Gomez haar wachtwoord op het klavier. Even bleef het stil, waarna de vrouw iets rustiger opmerkte:

‘Oswald heeft haar niet meer gecontacteerd. We moeten hem vinden en hem uithoren, misschien contacteert het wicht hem wel. Ik kijk beneden of ik haar vind en dan …

NEE, WE KUNNEN NIET WACHTEN!’

Het laatste schreeuwde de vrouw uit. Erika voelde Kain verschieten van de ijskoude klanken die zijn moeder maakte. Ongetwijfeld raakte de toon hem erg, hoewel hij niet door leek te hebben dat Erika het onderwerp was van haar woede. De meid bestudeerde de jongeman zijn gezicht, hopend dat die hun locatie niet zou vrijgeven. Gelukkig zweeg hij en wandelde mevrouw Gomez weer naar de deur. Even hield ze ergens halt, ze leek iets op te pakken. Vlak voor ze de deur weer toesloeg, riep ze luidop: ‘Ik vind haar wel …’

Erika voelde haar hart bonken, angstig piepte ze voorbij de boekenkasten naar het lege lokaal. Grinnikend liet Kain zijn handen over haar naakte rug strelen, waardoor de meid verschoot.

‘Heh, wat doe je!’

Kain hief zijn schouders verontschuldigend op. Hij leek zich van niets bewust en ietwat ondeugend fluisterde hij:

‘Zullen we afmaken wat we begonnen zijn?’

Erg veel zin had Erika er eerlijk gezegd niet meer in, wat haar betrof wilde ze vooral naar de laptop gaan. Mevrouw Gomez had die open laten staan, dit was het uitgelezen moment om meer te weten te komen. Ze keek naar Kain en besefte dat het een slecht idee zou zijn om hem zomaar te dumpen. Vlug siste ze:

‘Oké, maar doe snel. Ik wil niet betrapt worden!’

Kain knikte, hij nam Erika haar heup weer vast en trok die iets naar achteren. Zelf zette hij zich onmiddellijk achter haar billen en plaatste de tip van zijn penis weer tegen Erika’s schaamlippen. Makkelijk gleed de staaf naar binnen en gezwind begon de jonge kerel de meid te penetreren. De inspanning van even tevoren wierp al snel zijn vruchten af. Kains heupbewegingen waren intenser, maar minder snel. Hij liet zijn handen langs Erika’s zij glijden, totdat hij met zijn rechterhand een borst te pakken kreeg. Knijpend in de zachte ronding, pompte hij nog een paar keer zijn penis in haar kutopening om zijn jongeheer vervolgens terug te trekken.

Bewust van de gevolgen, spoot Kain dikke klodders sperma tegen Erika’s billen. De meid voelde het warm, plakkerig goedje tegen haar vel komen. Ze draaide haar hoofd deels om en wachtte even totdat Kain klaar was. Daarna handelde ze snel. Ze nam enkele papieren kleenex doekjes uit het karton dat op de kast lag. Behendig verwijderde ze het zaad van haar huid, waarna ze ook haar schaamstreek proper maakte met andere papiertjes. Op een bevelende toon, zei ze:

‘Laten we teruggaan. Ga jij eerst en dan volg ik wat later, zodat het niet opvalt dat we samen zijn weggeweest.’

Kain knikte wat overdonderd. Hij scheen helemaal niet door te hebben dat Erika van hem af wilde. Snel kleedde hij zich weer aan en met enkele grote passen verliet hij, zonder omkijken, het kantoor van zijn moeder. Erika had ondertussen haar bh en slipje aangetrokken. Ze zocht naar haar rode jurk, maar vond die niet onmiddellijk. Zodra ze alleen was, spurtte ze naar de laptop. Ze klapte het scherm wat verder open. Met grote ogen en een hart dat uit haar borstkas leek te kloppen, opende ze een bestandje met haar naam op. Alleen was het leeg!



Valstrik



Een paar seconden lang vroeg Erika zich af of er een onzichtbaar bestand in het mapje stond. Ze klikte het weer weg en wilde verder zoeken, toen iemand hard op een tafel sloeg. Erika verschoot zo hard, dat de laptop bijna op de grond viel.

‘HAH, daar ben je dus …’

Kains moeder was de klas terug binnengeslopen. In haar hand had ze Erika’s jurk vast. Hooghartig keek de vrouw naar de meid, die alle moeite moest doen om niet te panikeren.

‘Zocht je iets?’

Dapper klakte Erika met haar tong en expres luid antwoordde ze:

‘Nee, hoor … ik weet al genoeg over jullie …’

Mevrouw Gomez maakte haar ogen wat kleiner, alsof ze probeerde te achterhalen wat Erika juist allemaal kon weten. Zonder nog verder in gesprek te gaan, drukte ze met haar andere hand een telefoonnummer in. Erika schuifelde opzij, waardoor ze naast het bureau kwam staan. Het plan was om keihard tegen de vrouw te lopen, de jurk uit die haar handen te grissen en het lokaal uit te stormen. Omgekeerd zette Kains moeder zich schrap om de jonge meid tegen te houden. De Smartphone in haar hand ging af en op het moment dat een mannenstem opnam, liep Erika naar haar toe.

‘IK HEB HAAR …’

Dat waren de enige woorden die mevrouw Gomez wist uit te spreken voor Erika tegen haar knalde. De oudere vrouw nam de meid echter vast en worstelend eindigden ze op de vloer. De jeugdigheid van Erika leek het te halen, trekkend en duwend wist ze de jurk los te wrikken. Ze stond op, terwijl de deur van het lokaal open vloog.

‘LAAT HAAR GAAN, … KOM NAAR HIER …’

Tot Erika’s verbazing liep Oswald de ruimte binnen. Hijgend gebaarde hij dat de meid, terwijl hij in zijn andere hand een gsm vasthield. Mevrouw Gomez was half overeind gekrabbeld en keek naar de dertigjarige latino. Woedend snauwde ze naar hem: ‘Je bent een vuile verrader.’