Ik ben Marjoleintje. Officieel heet ik Marjolein, maar iedereen noemt me Marjoleintje omdat ik nogal klein ben. Ik doe aan hockey en woon in een buitenwijk van het dorp . Ik woon daar met mijn moeder Charlotte want mijn vader is er met zijn secretaresse vandoor gegaan toen ik twee was. Dat was een jaar voordat mijn moeder de erfenis van een Amerikaanse oom kreeg waarvan we nu riant leefden. Wat zal die lul die ons in de steek gelaten had daar een spijt van hebben gehad samen die goedkope snol in haar kloterige rijtjeshuisje.


Ik ben de afgelopen twee weken met mijn oom Ben en tante Tine en Taco, mijn neef die ook mijn vriend is, op vakantie geweest in zuid Frankrijk. Daar hebben we een familie ontmoet die mijn oom waarvan we dat fortuin hebben geërfd goed gekend hebben en de vrouw van dat stel had me een boodschap meegegeven die ik aan mijn moeder moest overbrengen zodra ik thuis was.

Mama was blij dat ik weer terug was. Ze had er zelf nooit zoveel behoefte aan om naar vakantie oorden te gaan, ze nodigde liever mensen uit om bij haar in de tuin te komen en een beetje te zwemmen en te kletsen. Liefst niet meer dan drie of vier tegelijk. Maar nu was ik weer afgeleverd bij haar dus ze verheugde zich op een moeder-dochter avondje.

Ik was echter een beetje zenuwachtig. Tijdens de vakantie had ik lord en lady Sinclair en hun kinderen Kate en Ken leren kennen, maar vlak voordat we naar huis gingen had lady Sinclair me een opdracht meegegeven. Ze hadden mijn oom Jan, die wij altijd Oom Dagobert noemden omdat we zijn hele fortuin hadden geërfd, goed gekend en lady Sinclair had het heel belangrijk gevonden dat ik aan mama zou vertellen dat zij, mama dus, de enige vrouw was geweest in het leven van hem waar hij ècht van gehouden had.
Mama had altijd gezegd ‘dat ze het goed met elkaar konden vinden’ maar ik heb het altijd wonderlijk gevonden dat hij daarom zijn hele fortuin en dit huis aan haar alleen had nagelaten.

Ik zat er weer over na te denken hoe ik lady Sinclairs boodschap over zou brengen toen mama op mijn deur klopte en vroeg of ik beneden kwam voor een drankje voordat we zouden gaan eten.
Ik zei dat ik er zo aan kwam, en hing de laatste kleding op in de kast en gooide mijn bikini in de was, de sporen van het afscheid met Ken en Kate zaten er nog in.

Beneden had mama het gezellig gemaakt met kaarsjes her en der en er stond een heerlijke koele rosé voor me klaar. Ze zat tegenover me in een mooie lichtblauwe katoenen jurk, met haar benen onder zich getrokken in één van de enorme Chesterfield clubfauteuils in de zitkamer.

Ik vertelde over het resort en hoe mooi het was en hoe lekker het zwembad was en zo rebbelde ik een kwartiertje lang over niets. Maar mama keek me onderzoekend aan en vroeg opeens “Is er iets dat je dwars zit schat? Ik heb het gevoel dat je een heleboel vertelt, maar dat er iets anders is wat je eigenlijk wilt zeggen.
Ik voelde dat ze me door had en ik besloot er niet langer omheen te draaien.
“We hebben daar in het resort een Engelse familie ontmoet en die bleken oom Jan heel goed gekend te hebben. Ze heetten Sinclair.”
Op dat moment zag ik mama verschieten. “Heb je lady Nicola en lord George ontmoet?” vroeg ze zacht, maar ik hoorde haar stem trillen.
Ik knikte en besloot meteen de boodschap af te geven. “Lady Sinclair heeft me opgedragen tegen jou te zeggen dat jij de enige vrouw bent geweest waar oom Jan ècht van heeft gehouden” ziezo, het was er uit.
Mama viel helemaal stil. Ze keek in haar glas en ik zag dat ze geluidloos huilde. De tranen stroomden over haar wangen. Ik stond op en ging op de leuning van de stoel zitten met mijn arm om haar heen. Maar toen keek ze me aan en door haar tranen heen fluisterde ze “en ik van hem…”
Ze ging naar de keuken en fatsoeneerde haar gezicht met een natte theedoek en kwam toen weer bij me zitten. “Ik zal je alles vertellen” zei ze.

Het verhaal van mama:

“Zoals je weet woonden we vroeger in Eerbeek. Mijn vader, jouw opa had een redelijke baan en mijn broer Ben en ik groeiden op in redelijke welstand. Mijn vader had een broer Jan en die zat in zaken zoals dat heet. Hij was heel vaak in het buitenland en hij woonde in Den Haag en was vrijgezel. Oom Jan kwam regelmatig bij ons langs, bracht heel vaak mooie en dure cadeautjes mee en iedereen mocht hem graag. Na verloop van tijd kocht hij een villa in Wassenaar, dit huis dus, en ik heb mijn moeder wel eens horen zeggen “hij is alleen maar bezig om geld te verdienen, waarom zoekt hij niet eens een leuke vrouw?”
Het viel me wel op dat naarmate ik ouder werd, hij steeds vaker en langer met mij zat te praten als hij bij ons was. Hij was geïnteresseerd in alles wat ik deed, mijn hobbies, de studie die ik wilde gaan volgen en de vriendjes die ik had. Urenlang konden we samen praten, soms wel eens tot ergernis van mijn ouders, die vonden dat hij ook wel aandacht aan hen kon besteden.

Tot het moment kwam dat ik zou gaan studeren. De meest voor de hand liggende universiteit was die van Utrecht, maar oom Jan overtuigde mij maar ook mijn ouders er van dat Leiden een betere ‘springplank’ zou zijn.
Maar ja, Leiden is niet naast de deur als je in Eerbeek woont dus ik zou een kamer moeten zoeken. Maar oom Jan kwam met de oplossing. Ik kon bij hem een kamer krijgen, dat kostte mijn ouders dan niets en zo was ik ook niet overgeleverd aan het Sodom en Gomorra van het Leidse studentenleven, iets waar mijn ouders wel een beetje over in zaten.
En zo gebeurd het: Ik ging in Leiden studeren, werd lid van Minerva en woonde bij mijn oom Jan in Wassenaar.
De eerste maanden verliepen eigenlijk al meteen vreemd, want hij was bijna de hele tijd op zakenreis en ik woonde alleen in dit huis. Ik had twee kamers voor mezelf; een zitkamer die tegelijk mijn studeerkamer was, en een slaapkamer, de kamer die nu jouw slaapkamer is.
Ik studeerde, kookte voor mezelf en twee keer in de week kwam er iemand die de boel schoonhield. Maar ik begon me er van bewust te worden dat ik steeds meer begon uit te kijken naar de momenten dat hij terug zou komen van zijn zakenreizen. Ik wilde dat hij bij me was en ik wilde bij hem zijn. Dan konden we heerlijk praten over van alles en we hadden heel veel dezelfde interesses. Maar diep vanbinnen voelde ik dat er veel meer was; het voelde altijd heerlijk wanneer ik bij hem was.
In diezelfde tijd was de gewoonte ontstaan om samen te eten wanneer we op dezelfde tijd thuis waren en op een keer, toen hij van een reis terug kwam had ik hem verrast met een uitgebreid diner wat hij helemaal geweldig vond, en daarna zaten we in deze kamer beide met een drankje en ik zag dat hij naar me keek en tranen in zijn ogen had. Dus ik ging bij hem op de leuning zitten, net zoals jij daarnet deed en ik gaf hem een knuffel en vroeg wat er was, maar hij weerde me af en zei “nee Charlie, alsjeblieft niet doen…” maar hij keek me aan en ik voelde opeens alleen maar liefde voor hem, ondanks dat hij dertig jaar ouder was en ik wist waar die tranen vandaan kwamen.
Ik heb me toen op zijn schoot laten zakken en heb zijn hoofd gepakt en gevraagd wat er was, maar hij wilde het niet zeggen. Maar toen besloot ik om open kaart te spelen. “Als je bang bent dat je het vertrouwen van je broer beschaamt, wees dan gerust. Ik voel zelf al een hele tijd veel meer voor je dan alleen maar nichtje-oom gevoel. Ik verlang er elke dag naar om je weer te zien als je op reis bent want ik voel me leeg als je er niet bent. Ik wil altijd dichtbij je zijn, zo dichtbij mogelijk, zo dichtbij als man en vrouw maar kunnen zijn…”
Toen keek hij me aan en stond op. “Kom” zei hij simpel en nam me mee naar boven.
Die nacht hebben wij een liefdesnacht beleefd zoals ik daarvoor nooit had meegemaakt. We hebben in één keer alle frustratie er uit geneukt, sorry voor de ordinaire uitdrukking, maar anders kan ik het niet zeggen, en vanaf dat moment heb ik altijd bij hem in zijn bed geslapen.
Wanneer we samen in een van de chique restaurants waar hij vaak kwam gingen dineren werd ik altijd ‘zijn nichtje’ genoemd, maar volgens mij geloofde het personeel daar na verloop van tijd er geen moer meer van dat ik alleen maar een nichtje was. Wij leefden als man en vrouw de hele tijd dat ik bij hem woonde. Het enige dat op ons drukte was de angst dat mijn ouders er achter zouden komen.
Mama vulde even onze glazen bij en ik zweeg, ik had dat goed geleerd tijdens de vakantie, en wachtte tot ze verder ging.

“En dat is gebeurd; ik vierde mijn verjaardag hier en papa en mama en Ben kwamen hierheen. Ik liep in het huis rond zoals ik gewend was en pakte alles wat ik nodig had en zorgde voor de hapjes en de drankjes zoals een gastvrouw hoort te doen.
Totdat mijn moeder even naar het toilet was en nogal lang weg bleef. Het viel mij op dat moment niet op, maar dat was het moment dat alles mis ging.
Want opeens trok mijn moeder me apart en siste “je gedraagt je wel heel vrij hier hè? Het is net alsof je hier de vrouw des huizes bent.”
Ik schrok even maar antwoordde toen schouderophalend “Nou dat ben ik toch ook? Oom Jan is de helft van de tijd op reis en dan moet ik de boel hier redderen, dus dat ben ik zo gewend.” Maar ik zag haar achterdochtig kijken en fluisteren met papa. En toen ze weg gingen kreeg ik een dikke knuffel van Ben en die fluisterde in mijn oor “ Ze is boven geweest en heeft jullie bed gezien. Maar ik sta achter je hoor, ik hou van je.”
En toen ze weg reden en ik ze uitzwaaide stond Jan achter me en zei “Ze weten het. Ze weten het niet zeker, maar je moeder is op oorlogspad.” En vanaf dat moment begon de ellende.

Een week later kreeg ik een brief van mijn moeder waarin stond dat ze gezien had (?) dat oom Jan en ik een ‘ongezonde relatie’ hadden en dat ze van me eiste dat ik weer thuis kwam wonen. Als ik dat niet deed zou dat voor haar de bevestiging zijn dat het inderdaad zo was.
Ik was het gedraai helemaal zat en in een opwelling stuurde ik een briefje terug. “Je hebt het goed gezien, Ik hou van hem en hij van mij en daar komen jullie niet tussen.”

Maar toen brak de pleuris uit. Jan en ik werd verstoten uit de familie en in Eerbeek werd overal rondverteld dat ik in de randstad als een soort hoer leefde. Ze hebben ook nog geprobeerd om mijn promotie aan de universiteit te verstoren, maar Jan was daar op verdacht geweest en had wat security mensen van een van zijn bedrijven bij de deur gezet en gezorgd dat dat niet gebeurde. Maar ik kon er niet langer tegen en tegen wil en dank kregen we er steeds vaker woorden over en dreven we steeds verder uit elkaar. Tot het moment kwam dat Jan op een avond zei “ik ga naar de States, ik hou dit niet meer vol.” En voor ik het wist was het sprookje uit en was ik alleen op de wereld.

Ik kocht een flatje en heb twee maanden gehuild. Maar ik heb me herpakt en ben een nieuw leven begonnen als financieel manager bij een multinational. Daarna leerde ik op een congres Frans kennen en ben met hem getrouwd. Waarom weet ik nog steeds niet, achteraf denk ik dat ik gewoon niet meer alleen wilde zijn. Maar we waren nog maar een half jaar getrouwd toen hij al over kinderen begon. Hij was een stuk ouder dan ik en vond dat hij geen oude papa wilde zijn. Mijn emoties en alles wat met gevoelens te maken had was zodanig verwoest, dat ik er mee instemde en ik stopte met de pil. Maar gelukkig was ik na een half jaar nog steeds niet zwanger van hem.
En toen kreeg ik op een dag een sms’je van Jan “Ik ben een paar dagen in Nederland en ik wil je graag zien.” Het was twee jaar nadat we uit elkaar gegaan waren en toen ik zijn berichtje las voelde het alsof de bliksem bij me insloeg.
Je kunt je voorstellen dat mijn leven op z’n grondvesten schudde. Ik moest en zou hem ontmoeten! Alleen kon ik Frans echt niet vertellen dat ik Jan ging zien, daarvoor wist hij teveel van mijn geschiedenis. Maar gelukkig kwam er een oplossing. Frans moest een paar dagen naar Italië voor zaken en ik wist dat Jan in zijn oude huis zou verblijven, dat had hij altijd aangehouden als pied-a-terre.
Dus ben ik toen hierheen gegaan. Ik durfde hem niet bij ons thuis uit te nodigen als Frans er niet was, want de buren zien alles en vertellen het meteen door.
Onze ontmoeting was een explosie! Ons verstand had ons uit elkaar gejaagd, maar het gevoel was geen moment verdwenen en ik wist op het moment dat ik hem weer zag dat er maar één was op de hele wereld waar ik van hield. En wat ik van plan was zou daarvan de ultieme bekroning worden en niets kon me daarin tegenhouden!
Die nacht zijn we net als vroeger samen naar bed gegaan en hebben we ongeremd seks met elkaar gehad tot het moment dat hij weer weg moest. Drie dagen hebben we onafgebroken met elkaar gevreeën. Ik wist dat ik midden in mijn vruchtbare periode zat, en toen ik de eerste keer na al die tijd zijn zaad in me voelde spuiten heb ik gehuild van geluk. Ik wist zeker dat hij me zwanger zou maken en dan zou ik altijd een stukje van hem bij me hebben! En zo is het ook gegaan. Dus toen jij geboren was heb ik vanuit het ziekenhuis met jou aan mijn borst een sms’je naar hem gestuurd met de tekst “Je bent papa geworden, ik heb haar Marjolein genoemd.” Misschien was dit wel het ultieme overspel, maar Jan was mijn grote liefde en al het andere moest daarvoor wijken.”
“Zo, nu weet je alles, en je hebt dus nu ook een antwoord op die vraag die je me de hele tijd al wilde stellen.” En ze kiepte de rest van haar glas rosé achterover en schonk meteen een nieuwe in.

Ik knikte en glimlachte. “Dus ik ben ècht een Westerveld” zei ik een beetje dommig.
Mama knikte. “Kort na je geboorte hoorde ik dat hij ernstig ziek was en we hebben daarna steeds contact gehouden. Wat wel heel stiekem moest. Maar ik heb hem foto’s van jou gestuurd en ik heb geschreven dat ik hem wilde verzorgen, maar hij zei dat ik me hem zo moest herinneren als in de tijd dat we samen waren en niet als een patiënt.
Na jouw geboorte was ik gestopt met werken, en na de scheiding zat ik dus behoorlijk aan de grond. Maar Jan stortte maandelijks een flink bedrag op jouw spaarrekening zodat we goed konden leven.”

De gedachten tolden door mijn hoofd. Wat als een schokkend vermoeden bij me was opgekomen tijdens het relaas van lady Sinclair bleek dus waar te zijn. En toen ik me herinnerde hoe zij haar vinger op haar lippen had gelegd toen ik het aan haar wilde vragen realiseerde ik me dat zij het wist. Oom Jan was dus papa Jan en ik was de dochter die ‘Charlie’ hem gegeven had en waar hij zo blij mee was geweest.

“En oom Ben, weet die dit ook?” vroeg ik
“Nee, die weet alleen van onze relatie toen ik nog bij hem woonde. Maar hij heeft me wel altijd gesteund. Niet lang nadat ik uit de familie was verstoten is hij ook naar de randstad verhuisd en heeft zelf ook de banden met onze ouders verbroken.”

“Mag ik nog een glaasje wijn?” vroeg ik “op de een of andere manier gekke manier voel ik me heel gelukkig. Ik ben dus een echte liefdesbaby en mijn echte papa was dolblij met me.”
Mama sloot me in haar armen. “Jij bent het laatste maar ook het mooiste dat ik van Jan heb. En ik ben heel blij dat we daar nu over kunnen praten, want ik wist nooit hoe ik het moest vertellen.”

Later lag ik bij mama in bed, zoals zo vaak. Ik kroelde tegen haar aan en fluisterde. “Hmmm, heerlijk, in het bed waarin ik verwekt ben…”
Ik hoorde dat mam glimlachte toen ze zacht zei “In het heiligdom van onze absolute liefde.”
En zo viel ik in slaap en droomde van de man die ik nooit ontmoet had; mijn papa.