De Kerstdagen zaten er weer op.
Netty en Philippe waren aan het einde van de Tweede Kerstdag al teruggekeerd op Villa Stenhorst. De keukenhulp zou na de middag arriveren om Netty te helpen met het diner. En de dienstmeisjes waren er vandaag ook weer. Helma die de Van den Bergs eerder hadden gezien was nog een paar dagen vrij tot Nieuwjaar. Maar Inge was terug. Evenals een ander dienstmeisje met zwart krullend haar die naar de naam Astrid luisterde en de jonge goedlachse Rosalinde.
Rosalinde werkte pas enkele maanden op Villa Stenhorst maar had toch een Kerstpakket mogen ontvangen. Ze had lang golvend Kastanjebruin haar en was net van school af.

Netty droeg als hoofd huishouding in de keuken hun taken op en zette hen aan het werk.
Alle slaapkamers in Villa Stenhorst waren bezet. Dus dat betekende dat alle 10 de badkamers moesten worden schoongemaakt en van schone, droge badhanddoeken worden voorzien. De bedden van alle 14 slaapkamers moesten worden opgemaakt en de kamers moesten worden gelucht. De kamers van de gasten die op wintersport gingen moesten geheel worden schoongemaakt. Beneden moest er gestoft en gestofzuigd worden. En de tafels in de eetkamer moesten worden afgesopt en voorzien worden van schoon, smetteloos wit tafellaken waarop het familiewapen was geborduurd. Na de Kerstdagen moest ook al het tafelzilver, inclusief de zilveren kandelaars worden opgepoetst.
De keuken was voor Netty samen met de keukenhulp.

Na het gezamenlijk ontbijt in de grote eetkamer werd door een groot deel van de familie Stenhorst de koffers gepakt terwijl Philippe hun auto’s voorreed.
Léonore nam met tegenzin afscheid van haar beide zonen en hun gezinnen. Martijn en Tracy met hun kinderen Kevin, Tom en Maddy. En John en Monique met hun dochter Inge en zoon Niels. Ze gingen naar huis waar de koffers voor Sankt Moritz al gereed stonden en zouden daarna meteen doorreizen naar Schiphol voor hun lijnvlucht naar Zwitserland. Ze reisden dus niet met de Gulfstream van SIG die voornamelijk voor zakenvluchten gebruikt werd. Maar wel business class.

Ook Sanne nam afscheid van haar neefjes en nichtjes, haar beide broers en haar schoonzussen. Ze kregen allemaal een knuffel. Omdat zij naar Italië terug zou keren zou ze haar familie vermoedelijk pas weer met Kerstmis van het komende jaar terugzien. Dan zou Maddy alweer 9 zijn en wellicht weer vorderingen hebben gemaakt met paardrijden. Spijtig dat Sanne dat niet op de voet kon volgen. Léonore zag dat Maddy veel talent had. Sanne zou via haar moeder wel op de hoogte blijven van Maddy’s rijvaardigheid. Net als haar moeder was Sanne supertrots op haar nichtje.

Met de terugkeer van het personeel bleven er echter nog voldoende mensen achter op Villa Stenhorst.
Omdat de groep intussen wel kleiner geworden was serveerden Inge en Astrid de lunch niet in de grote eetkamer maar in de blauwe salon waar het gezelliger en sfeervoller was. Rosalinde was in de eetkamer bezig met schoonmaakwerkzaamheden.
Richard, Léonore, Frank, Linda, Sanne, Mark en Mieke schoven allen aan in de blauwe salon. De vier grootouders van beide families aten in de kleine huiskamer van Richards ouders. Want zo groot was de tafel in de blauwe salon nu ook weer niet.
De grootouders hadden genoten van de kleinkinderen. Het bracht vreugde maar ook drukte. Dus ze waren toch wel blij dat het nu wat rustiger was in huis.

Mieke nam haar ouders na de lunch mee naar haar nieuwe woning. Philippe was graag bereid om hen daarheen te brengen.
Trots als een pauw leidde Mieke haar ouders rond.
Frank en Linda wisten dat Mark hier kort voor zijn huwelijk met Sanne een aantal weken bij haar ingetrokken was. Maar toen stond de verhuizing naar Milaan al in de agenda dus was dit nooit echt zijn huis geweest. De villa in Milaan wel.
Mark had overwogen om met zijn zus en ouders mee te gaan. Maar hij bleef met Richard en de grootouders achter op Villa Stenhorst. Hij was er gisteren al geweest. En net als Sanne vond hij het onderonsje op de slaapkamer een mooi afscheid van die periode in Nederland en Sannes oude huis. Voor zijn zus was het echter een nieuw begin.

Léonore en Sanne reden in Léonores BMW samen naar de manege.
Ze reden op Seb en Lightning en konden eindelijk weer eens onder vier ogen als moeder en dochter met elkaar praten. En genieten om na lange tijd weer eens samen paard te kunnen rijden.
Ze gaven de paarden flink de sporen en stoven samen over de heide. Zonder bijrijders, mindere ruiters en Maddy op haar pony konden ze deze keer de paarden flink laten galopperen.
Ze genoten met volle teugen van de rit en de prachtige, sterke paarden en lieten ze bij een beekje even drinken en rusten zodat ze samen eens goed konden praten.
Sanne had op Villa Stenhorst al over haar werk in Milaan verteld. Léonore praatte haar tot in detail bij over alle zaken op de manege. En uiteraard hadden ze het ook over Maddy.
Beiden waren trots op de achtjarige.
Sanne was verbaasd en enthousiast over haar vorderingen. Zij had Maddy immers al een jaar niet meer zien rijden. Maddy was echt met sprongen vooruitgegaan.

Maddy wilde het liefst springruiter worden. Ze had op de manege al een aantal keer toegekeken en het fascineerde haar mateloos. De spanning of een aangetikte balk wel of niet bleef liggen, het competitie-element, samen met je paard de hindernissen te lijf gaan. De kick als je een foutloze ronde reed. Ja, dat leek haar wel wat.
Léonore dacht dat ze daar wel talent voor had. Maar voor springlessen vond ze het nu nog iets te vroeg. Wellicht als ze 10 jaar was. De kans op een val is immers altijd aanwezig. Al begonnen de springlessen met lage hindernissen en de techniek. Maar als Maddy zich zo goed bleef ontwikkelen sloot Léonore het niet uit dat ze op haar 9e al mocht springen.

“Ik had gehoopt dat jij de manege van mij over zou kunnen nemen. Maar nu je in Italië woont heb ik mijn hoop gevestigd op Maddy. Ze is nog jong, maar het is een echt paardenmeisje. Ik kan haar alles leren. En ik denk ook dat ze later graag met paarden wil werken.”

“Ik denk ook wel dat Maddy dat wil. Maar eer ze oud genoeg is om de manege over te nemen zijn we een jaar of 15 verder mam. En jij bent al 61.”

“Over tien jaar is ze al 18. Ik kan haar begeleiden. De administratie neem ik uiteraard voor mijn rekening. En we hebben ook een accountant. De manege is naast pianospelen mijn lust en mijn leven. Ik zie het niet als werk maar als een hobby. Ik haal er zoveel energie uit. Ik ga altijd met plezier naar de manege, dus ik ben voorlopig niet van plan om dat op te geven.
We zijn allemaal harde werkers. Je vader, je broers en jijzelf ook. Het zit in de familie. En dat zal bij Maddy niet anders zijn. Natuurlijk heeft ze haar school. Maar als ze op een paard zit zie je haar opleven. Het zit in haar bloed. Ze is een paardengek. De manege is een Eldorado voor haar. Ik denk dat ze dingen snel op zal pakken. Ze staat op met paarden en ze gaat naar bed met paarden bij wijze van spreken.
En… Ik heb nu Marjolein weer terug. Zij was mijn beste kracht totdat jij haar meenam naar Milaan. Dus het komt mij wel goed uit dat ze heimwee had en hier een vriendje heeft. Ik heb haar gesproken. Zij kan Maddy samen met mij begeleiden en opleiden. Ik heb Marjolein een salarisverhoging gegeven en zij zal vanaf 1 januari de nieuwe voorman op de manege zijn. Nou ja, voorvrouw dan. Dat betekent dat zij als mijn rechterhand na mij de leiding heeft over de manege en het personeel. Marjolein en Maddy zijn dikke vriendinnen. Allebei paardenmeisjes, dat schept een band. Marjolein ziet het wel zitten en ze weet dat Maddy in de toekomst haar bazin zal zijn. Zij begrijpt en accepteert dat. Ze is blij dat ze nu ze weer terug is op de manege.”

“Euh… sorry… Dat was niet rottig bedoeld naar jou toe. Marjolein was supertrots dat jij haar meenam naar Milaan en haar Pride toevertrouwde. Ze vond het een eer. Ze had er grote moeite mee dat zij jou en Pride zoals zij het zelf omschreef daar in de steek moest laten. Ze heeft er lang mee geworsteld. Maar uiteindelijk was de heimwee naar huis toch te groot voor haar.”

“Ja, ik weet het. Het is voor Marjolein beter om weer terug op de manege te zijn. Ik weet zeker dat ze een goede voorman of vrouw zal zijn. Ze houdt van paarden en ze kent haar vak. Je kan Marjolein niets wijs maken op dat gebied. Maar dat heeft ze grotendeels allemaal van jou geleerd. En een beetje van mij. Het spijt me mam dat ik de manege niet van jou over kan nemen. Ik heb Ilse een belofte gedaan en die wil ik waarmaken.”

“Dat weet ik lieverd. Ach… Ilse zou zo ontzettend trots op jou geweest zijn wat jij allemaal doet in Milaan! Net zoals ik en de rest van de familie. Zelfs je vader is helemaal om. Hij vertelt al zijn zakenrelaties dat zijn dochter op de front page van de Vogue staat en CEO is van een grote internationale multinational in Milaan. Je weet dat hij altijd het beste voorhad met zijn superintelligente, maar ook stronteigenwijze dochter. Alleen had hij een ander carrière pad voor jou in zijn gedachten. Maar daar hebben we het al uitvoerig over gehad.”

“Ben je niet teleurgesteld dat ik de manege niet overneem van jou?”

“Natuurlijk niet! Ik zou juist teleurgesteld zijn als jij je droom en je belofte aan Ilse niet waar had kunnen maken. Je weet dat ik jou daar altijd in gesteund heb. Ik heb geduld en wacht op Maddy. De manege is mijn passie. Het is geen straf om tot mijn 70e of 75e door te blijven werken. Ik moet nu eenmaal wat om handen hebben om mijn dagen te vullen. Sokken breien kan ik altijd nog.”

“Weet Maddy het al? Zal het personeel het accepteren als een jonge meid van een jaar of 20 straks de leiding over de manege krijgt?”

“Nee, Maddy weet het nog niet. We willen haar niet onnodig onder druk zetten. Maar Marjolein en ik zullen haar stap voor stap op haar toekomst voorbereiden. Jouw droom was de mode-industrie. Haar droom is werken met paarden. Wij leren haar alles wat ze moet weten. Maddy leert snel. Ze is verbaal sterk, sociaal en ze heeft ook de Amerikaanse mentale hardheid van haar moeder.
En accepteren…? Ze is een Stenhorst! Die manege is van ons. Ze zullen het wel moeten accepteren of ze willen of niet. Maar ik verwacht daar geen probleem over. Maddy is geliefd op de manege.”

Sanne lachte.

“Nu praat je zelf als een Stenhorst moeder. Net als vader.”

“Ach schei uit… Ik stond toch altijd aan jouw kant? En ik ga Maddy echt niet dwingen. Paarden zit haar in het bloed. Dat merk je aan alles.”

“Ik plaag je maar mam. Ik weet dat je het goed bedoeld met Maddy. Met jou en Marjolein heeft ze een perfecte praktijkopleiding. Dat gaat helemaal goed komen.”

“Nu even iets anders… Je wilt dus komend jaar moeder worden?”

“Ja! Mark en ik zijn al druk aan het oefenen” grijnsde Sanne.

“Ik juich het toe Sanne. Al betreur ik dat mijn kleinkinderen dan op zullen groeien in Milaan. Dat is een eind weg, maar dat is niet anders. Ik heb al vijf kleinkinderen. Maar een paar kleine Italiaantjes zouden welkom zijn. Met Tracy hebben we al een Amerikaanse in de familie.
Besef je wel dat je leven niet meer hetzelfde zal zijn met kinderen over de vloer? Het zal ook gevolgen hebben voor je relatie met Mark. Ik bedoel… je moet er rekening mee houden dat je niet altijd en overal zomaar met elkaar kunt vrijen. En wat dacht je van je nachtrust? Huilende kinderen… poepluiers…”

“Ik weet het mam. Ik heb er met Trees en Monique ook over gesproken. Maar ik ben al 34. Na de reünie in New Jersey wil ik moeder worden.”

Léonore glimlachte.

“Ik zag je voor het raam naar je neefjes en nichtjes in de sneeuw kijken. Ik zie ook hoe dol ze zijn op hun tante. Ik denk dat je een goede moeder zal worden.”

“Bedankt voor je vertrouwen mam.”

“Ik heb vier kinderen gebaard schat. Als je vragen hebt weet je me te vinden. Weet je al wie je als kindermeisje neemt? Mieke…?”

“Ik denk dat zij hier blijft. Ze heeft nu een leuk huis. Ik heb al een naam in gedachten. Maar ik moet eerst met haar praten. Ik denk dat het wel goed komt.

Mark en ik willen dat onze kinderen tweetalig opgevoed zullen worden. Ze zullen daar geboren worden, opgroeien en naar school gaan. Ze zullen daar ook vrienden maken. Uiteindelijk zullen zij meer Italiaans dan Nederlands worden. Maar ik wil dat zij niet vergeten dat hun verleden in dit kleine kaaslandje ligt. Ik heb zelf vier jaar in New Jersey gewoond. Nu woon ik met plezier in Milaan. Maar ik heb mij altijd Nederlands gevoeld. En ik wil ook Nederlandse blijven. Ik pas me makkelijk aan en spreek 7 vreemde talen. Maar ik kom hier vandaan en dat zal ik nooit verloochen.”

“Je bent ook een Stenhorst. Maar dat leek je af en toe liever te willen vergeten” glimlachte Léonore.

“Omdat ik geen voorkeurspositie wilde. Ik wilde gewoon één van de meiden zijn. Ik voelde mij niets beter omdat ik in een grote luxe villa woonde en omdat mijn familie toevallig veel geld had. Ik heb daar niets voor hoeven te doen. Ik wilde niet leunen op de familienaam en op het kapitaal. Al bood mij dat wel kansen op een uitstekende opleiding waarvan ik dankbaar de vruchten heb geplukt. Ik wilde zelf mijn eigen toekomst bepalen. Op eigen kracht. Ik heb daarvoor geknokt en het is me verdorie gelukt ook! Dat maakt mij trots. Dat geeft mij meer voldoening dan een gespreid bedje.”

“Ik weet het lieverd… Ik ben ook trots op je. Zoals de hele familie.”

Ze bestegen de paarden weer en reden op het gemak in stap terug naar de manege.

“Over namen gesproken… Heb je al een naam voor de kleine?”

“Ja. Zowel voor een jongen als voor een meisje. Maar Mark en ik houden dat nog even geheim.”

“Zelfs voor mij…? Ik ben je moeder!”

Sanne lachte.

“Zweer je dat je het echt aan niemand zal vertellen? Ook niet aan Netty, zelfs niet aan vader…?”

“Een echte moeder valt haar eigen vlees en bloed nooit af. Laat dat mijn eerste les voor jou zijn moedertje in de dop” lachte Léonore.

Sanne lachte ook. En fluisterde haar moeder iets toe.
Een tipje van de sluier.
Léonore liet dat even bezinken.

“En wie wordt dan je kindermeisje?” wilde ze toch weten.

“Zelfs jij hoeft niet alles te weten mam… Ik heb eigenlijk al te veel gezegd.”

Sanne drukte haar hielen in de flanken van Lightning en ging er in draf vandoor.
Haar rode haar kwam onder haar cap uit als een rode vlag.

Léonore zag haar dochter genieten van deze rit. Zoals zij dat zelf ook deed.
Toen Sanne nog in Nederland woonde hadden ze vaak van dit soort ritjes en moeder-dochter gesprekjes. Heerlijk om zo samen met haar dochter van de paarden te genieten.
Het was veel te lang geleden.
Straks vertrok ze weer voor een lange tijd naar Milaan. Ze moest de dagen koesteren dat haar dochter nog op Villa Stenhorst was.

Léonore gaf haar paard de sporen.

“Kom op Seb… Achter ze aan!”

#

De dagen tussen Kerst en Nieuwjaar gleden voorbij.
Sanne en Mark hadden regelmatig stiekem seks met Mieke. Sanne benutte deze tijd ook om tijd door te brengen met haar schoonouders om hen beter te leren kennen. Al kon Sanne niet meer stuk bij Frank en Linda Van den Berg.
Nu haar broers en schoonzussen weg waren speelden Sanne, Mark en Mieke vaak samen pool in de biljartkamer. Soms deden Frank en Richard ook een potje mee.
Eenmaal speelde Sanne samen met haar vader een partijtje tegen Mark en zijn vader Frank. Dat was erg leuk. De Stenhorsts waren iets bedrevener in het spel dan de Van den Bergs. En zij speelden natuurlijk een thuiswedstrijd. Die strijd werd dan ook in het voordeel van de familie Stenhorst beslist.
Sanne genoot ervan om zo op te kunnen trekken met haar vader.
Vader en dochter feliciteerden elkaar na afloop met een high five.

Sanne ging ook een paar keer samen met Mieke naar de sauna.
Daar konden ze samen lekker naakt zijn zonder dat het achterdocht wekte.
Mark hield niet van al dat gezweet, al ging hij één keer met de dames mee. Een andere keer waren Sanne en Mieke samen met Léonore.
Mieke zag dat Sanne haar fraaie vrouwelijke vormen beslist niet van een vreemde had. Ondanks haar 61 jaar was Léonore Stenhorst nog altijd een aantrekkelijke vrouw.
Maar de overige keren waren Sanne en Mieke samen in de sauna.
Daar konden ze lekker bijkletsen.
Ook over intieme dingen. Zoals de relatie van Mieke met haar vriendin en kapster Irma.

Léonore en Linda trokken ook veel met elkaar op.
Mark dacht dat zijn moeder als hij en Sanne weer in Milaan waren wel vaker op Villa Stenhorst zou komen voor een kop koffie of wat vrouwen onderling dan ook doen.
Linda kon autorijden. Maar desnoods zou Léonore haar door Philippe op laten halen.

Sanne bracht ook tijd door met haar opa.
Ze spraken nooit over zijn slechte gezondheid en ouderdomsgebreken. Dat wilde hij ook niet.
Opa Stenhorst was altijd positief en hield niet van klagen of excuses. Die positieve insteek, altijd vertrouwen op je intuïtie en bij tegenslagen altijd naar een oplossing blijven zoeken en nooit je hoofd laten hangen of opgeven… dat had Sanne van haar opa.
Dat laatste, nooit opgeven was trouwens wel een Stenhorst dingetje wist Sanne.
Positieve gedachten geven je kracht. Negatieve gedachten kosten alleen nodeloos energie en helpen je niet vooruit had Sanne van haar opa geleerd. Daarom hoorde je hem nooit klagen over zijn gezondheid en ouderdomsgebreken.
Ze spraken er dus niet over. Maar beiden wisten en voelden dat hun tijd samen langzaam ten einde liep. En dat stemde Sanne soms verdrietig.

In tegenstelling tot haar vader die door zijn werk altijd druk was en vaak in het buitenland zat was Sannes opa er in haar jeugd altijd voor haar geweest. Hij had altijd een luisterend oor gehad voor haar. Hij vroeg belangstellend naar haar schooltijd en kon altijd mooie verhalen vertellen. Vaak verzon hij ze ter plaatse. Over vroeger toen hij zelf nog jong was en achter de meisjes aanzat. Over ridders, prinsessen en draken. En over Sannes lievelingsonderwerp, paarden. Sanne was als klein meisje dan niet bij hem weg te slaan.
Sanne was blij dat haar opa erbij kon zijn bij haar debuut modeshow in Alcatraz. Het had veel van zijn energie gekost en het was de dagen ervoor onzeker of hij naar Milaan zou kunnen komen.
Maar hij was er! Sanne had haar droom waargemaakt en haar opa had die avond voor geen goud willen missen.

Sanne had nog één wens.
Dat haar opa het nog mee mocht maken dat zij moeder zou worden. Dat wilde hij zelf ook.
Dat bracht Sanne wat in gewetensnood.
Ze wist dat je seks kon hebben tijdens een zwangerschap. Maar Sanne wilde liever niet zwanger naar de Verenigde Staten. Ze wilde Mark New York en New Jersey laten zien. Het zouden leuke, maar ook drukke dagen worden. Ze wilde Mark een stuk van haar verleden laten zien. New Jersey was een belangrijke periode in haar leven. Een periode die haar mede gevormd had tot de vrouw die ze nu was.
En er was een kans op een partnerruil met Kaitlin en Vince. Sanne wilde geen seks met Vince als ze zwanger was van Mark. Dat voelde niet goed. Ondanks dat ze zeer open minded was op seksgebied.
Maar een kind… dat was persoonlijk. Dat wilde ze alleen met haar eigen man delen.

In maart zouden ze naar Newark vliegen.
Dat was over 3 maanden.
En daarna wilde ze graag moeder worden.
Sanne rekende in gedachten.
Dan zou ze over een jaar kunnen bevallen. Zo rond de feestdagen of net daarna. Met de hele familie op Villa Stenhorst. Maar vooral… met haar opa.
Als hij er dan nog was ten minste.
En juist daar zat haar gewetensnood.
Als ze nu zou stoppen met de pil had haar opa meer tijd om de bevalling te halen. Maar met het oog op de reis naar New Jersey en New Mexico wilde Sanne daar nog even mee wachten. Wat waren 3 maanden in een mensenleven?
Maar haar geliefde opa zat duidelijk in zijn nadagen.

Kom op… positief blijven denken!
Zoals opa haar geleerd had.
Opa zou het halen. Hij moest het gewoon halen!
Haar eigen zoon of dochter in de armen van haar opa. Dat was Sannes wens. Ze hoopte vurig dat die uit zou komen.
Desnoods zou ze de business jet van SIG gebruiken om haar opa op te laten halen en naar Milaan te brengen. Ach… als ze echt moeder zou worden zou de hele familie wel overkomen. Niet alleen opa.

Sanne genoot van die gesprekken met haar opa.
Zoals ze vroeger zo vaak gedaan hadden.
Ze lachten en hadden samen de grootste lol. Opa vertelde weer prachtige verhalen over vroeger. Ook over haar zus Ilse. Dat was hij nog altijd niet verleerd.
Sanne genoot.
Bij haar opa voelde ze zich soms weer even dat jonge meisje dat ze ooit geweest was.
En toch… toch voelde ze hoe de tijd hen langzaam inhaalde.
Dat haar opa er niet al te lang meer zou zijn.
De tijd tikte langzaam weg.
Oh, kon ze de klok maar een jaar vooruitzetten!

#

De avond na haar rit met Léonore vertelde Sanne Mark over haar gesprek met haar moeder.
Ze lagen samen naakt in bed.
Het verbaasde Mark dat Sanne Léonore iets verteld had over de namen die ze in gedachten hadden voor hun eerstgeboren kind. Dat was hun geheim. Iets wat ze samen met elkaar deelden.
Maar hij begreep het wel.
Bovendien had Sanne Léonore niet alles verteld. Ze had geen namen genoemd. Maar ze gaf haar wel een aanwijzing. Daar moest haar moeder het maar mee doen.
Sanne vertelde Mark ook over haar twijfel of ze nu al moest stoppen met de pil in verband met de broze gezondheidstoestand van haar opa. Maar het tijdstip, na de reis naar de V.S. was zorgvuldig gekozen. Daar weken ze niet meer van af. Maar hij begreep haar twijfel.

Mark trok zijn Sanne stevig tegen zich aan en streek liefkozend door haar rode haar.

“Krakende wagens lopen het langst zeggen ze toch? Hij gaat het gewoon halen” zei hij meer om haar gerust te stellen dan dat hij er zelf van overtuigd was.

“Ik hoop het” zuchtte Sanne.

“Maar eerst Amerika… Ik heb er zin in” zei hij.

“Ja, eerst New Jersey. Ik heb er ook zin in! En waar ik nu ook zin in heb…”

Sanne gaf hem een lange intense tongzoen en friemelde wat aan zijn penis onder het dekbed.
Mark wist dat dit het startsein was voor een intieme vrijpartij.
Hij streelde en kneedde haar ronde billen.
Sanne kroop op hem en zoende hem nogmaals.

“Doe het bedlampje eens aan. En laat het dekbed eens zakken… Ik wil graag zien met welke mooie vrouw ik mag vrijen” grijnsde Mark.

Sanne lachte maar voldeed aan zijn verzoek.
Soms hadden ze ook seks in het donker maar Mark vond het nu eenmaal opwindend om naar haar te kijken tijdens hun liefdesspel. Sanne was nu eenmaal een lust voor het oog. Vooral haar bungelende borsten tijdens de seks.
Sanne wist dat en ze genoot ervan om de opwinding en de lust in zijn ogen te zien. Maar ook de liefde. De liefde voor haar als persoon wel te verstaan. Niet alleen de liefde van het verlangen naar haar naakte lichaam.
Het mooiste was als ze elkaar in de ogen konden kijken als ze hun hoogtepunt naderden.

Sanne rijkte naar het drukknopje van het kleine bedlampje op het dichtstbijzijnde nachtkastje.
Zodra het licht aanging zag Mark de fraaie ronding van haar uitstulpende blote borst.
Meteen schoten zijn handen omhoog naar haar tweeling.

“Kijk al het mooie er nu niet vanaf” lachte Sanne.

“Oh… Maar dat kan bij jou een eeuwigheid duren. Jij bent zo verdomd mooi…! En vooral… Je bent van mij!”

“Ja. Sei la mia Vita. In voor en tegenspoed he?”

“Ik kan al klaarkomen door alleen naar jou te kijken weet je dat…?"

“Maar dat is niet zo leuk. Ik wil eerst een partijtje met jou stoeien in bed.”

“Geile rooie stoeipoes dat je bent!”

“Paardrijden maakt mij nu eenmaal hitsig.”

“Jij bent altijd hitsig…”

Sanne plaatste haar handen op zijn bovenlichaam en gooide met een sensuele hoofdbeweging haar rode haar in haar hals.
Mark zag haar ogen ondeugend fonkelen. Zelfs in het gedempte lamplicht van de nu halfdonkere slaapkamer. Het leken wel twee heldere sterren aan een betoverend firmament.
Die ogen van haar…
De zwoele blikken waarmee ze hem kon verleiden en moeiteloos om haar vinger kon winden. Dan was hij bij voorbaat al verloren.
Haar wulpse, roomblanke naakte lichaam stak scherp af tegen de donkere achtergrond van de slaapkamer. Zo leek ze wel een godin in het maanlicht.
Haar donkerrode haar contrasteerde mooi met haar lichte huid en viel op haar ranke schouders. Haar borsten hingen uitdagend naar voren. Vlak voor zijn neus. Als verboden vruchten die zo voor het grijpen hingen.
Natuurlijk kon Mark die verleiding niet weerstaan en kneedde hij haar fraaie rondingen.

Sanne stak een arm naar achteren.
Ze zocht en vond zijn boegspriet. Ze liet het topje van zijn eikel een paar maal langs haar al vochtige schaamlippen glijden om de penetratie van zijn geslachtsdeel makkelijker te maken. Geen beter glijmiddel dan haar eigen kutgeil.
Ze plaatste zijn penis tegen de opening van haar vagina aan.
Ze zette wat kracht. Na wat weerstand voelde ze zijn eikel dan toch tussen haar schaamlippen door bij haar naar binnen dringen.
Heel even zocht ze naar de juiste positie.
Het moment dat zij haar geliefde in zich voelde glijden was altijd een lekker moment. Ze bleef hem aankijken terwijl ze zich met een gecontroleerde beweging langzaam omlaag liet zakken over zijn paal. Centimeter voor centimeter drong zijn geslachtsdeel steeds dieper haar warme, vochtige schacht in.

Sanne was opgewonden en dan was ze zoals altijd snel nat. Bovendien was het op deze plek, haar oude meisjeskamer in het ouderlijk huis, extra bijzonder om met haar echtgenoot te vrijen. Al was het zeker niet de eerste keer dat ze samen op deze kamer met elkaar de liefde bedreven.
Met een glimlach dacht Sanne aan de vriendjes uit haar jeugd waarmee ze hier op deze kamer seks had gehad. En ook met haar zus. Maar op haar oude meisjeskamer neuken met haar echtgenoot die haar op korte termijn zwanger zou maken was voor haar toch iets speciaals.
Hier, op deze kamer had ze haar eerste seks gehad.
Het ultieme zou zijn dat hij haar in dit bed zou bevruchten van hun eerstgeborene. Dan zou de cirkel van ontmaagding naar zwagerschap volledig rond zijn. Maar dat ging vanavond niet gebeuren.
Nog niet.
En ook niet op deze plaats.

Sanne spande haar kringspieren aan en kneep haar kut samen om zijn pik.
Glimlachend hoorde ze haar wederhelft zachtjes kreunen. Maar zelf slaakte ze ook even een zucht van genot.
Ze begon haar heupen te bewegen.
Omhoog en omlaag, naar voren en naar achteren. Met schommelende bewegingen.
Ze voelde zijn lid in en uit haar bewegen.
Steeds een klein stukje.
Hun ademhaling ging iets omhoog.
Sanne neukte hem in een rustig en beheerst tempo.
Een hand steunde iets op het mee-verende matras en de andere hand woelde sensueel en speels door haar rode haren.
Ze torende boven Mark uit en maakte hem gek.
Mark legde zijn handen op haar heupen. Haar borsten hingen nu vrij en hij zag ze zachtjes mee schommelen in het ritme.
Hmm, hij genoot elke keer weer van haar prachtige tieten.

Sanne maakte nu grotere slagen.
Ze bewoog haar bekken niet meer naar voren en naar achteren, maar alleen nog omhoog en omlaag. Haar bovenlichaam hing iets meer naar voren in zijn richting terwijl ze op haar handpalmen rustte die ze op zijn borstkas had geplaatst. Hierbij boorde zijn penis zich een stuk dieper in haar vagina. Ook omdat Mark met haar meebewoog en steeds zijn pik in haar kut terugstootte.
Steeds hield ze het topje van zijn pik net tussen haar schaamlippen gevangen voordat ze zijn lul weer tot aan zijn ballen in zich liet terugzakken.
Na Lichting eerder op de middag had Sanne nu Mark tussen haar dijen.
Ook deze rit beviel haar opperbest en ze genoot ervan om zijn pik te bereiden.

Geleidelijk aan voerde Sanne het tempo op.
Van draf naar galop.
Hun ademhaling versnelde en het hijgen werd bij beiden steeds zwaarder.
Mark probeerde zijn bekken steeds omhoog te duwen om zijn pik in haar te stoten. Maar dat werd steeds zwaarder. Dus hij liet zijn billen nu op het matras rusten en liet Sanne lekker doorpompen.
Zijn roodharige amazone reed onverstoorbaar door. Haar kut maakte soppende geluidjes en haar borsten dansten met haar mee. Evenals haar rode haren.
Wat een plaatje van een vrouw had hij toch.
Zo in het gedempte licht van het bedlampje had ze zelfs iets betoverends.

Sanne boog zich plat voorover om hem te zoenen.
Haar borsten raakten hem en hij greep haar vast bij haar middel zodat ze niet terug overeind kon komen.
Mark wilde nog wat langer van dit moment genieten. De snelle zoen werd zo een zoensessie. Korte, liefkozende zoentjes mondden ten slotte uit in een lange, zwoele, intense, stomende tongzoen.
Hun naakte lichamen lagen nu plat en stil op elkaar. Zijn pik zat nog steeds gevangen in haar zachte, warme schacht. Hij voelde haar harde tepels tegen hem aandrukken. Maar zijn lul schoof niet meer op en neer in haar hete tunneltje.

De innige zoensessie bracht daarom ook even wat rust.
Mark zat net al tegen zijn hoogtepunt aan maar remde zijn geliefde nu wat af. Niet dat ze het beiden erg zouden vinden als deze vrijpartij wat langer zou duren.
Mark liet zijn handen over haar rug omlaagglijden tot aan haar billen.
Hij kneep er zachtjes in en liet ze vervolgens weer over haar rug omhoog glijden om speels door haar haren te woelen, haar in haar nek te strelen en haar oorlelletje te bewerken. Mark wist dat het een van haar gevoelige plekjes was. Met een zacht kreuntje gaf Sanne aan dat ze dit wel lekker vond.

Al zoenend en strelend werd hun gejaagde ademhaling weer wat rustiger. Maar gelijktijdig nam het verlangen ook weer toe.
Een verlangen naar wat stevigers dan wel te verstaan want ze waren nog altijd innig met elkaar verbonden.
Mark liet haar weer los.
Sanne kwam iets overeind.
Haar zachte, warme borsten maakten zich los van zijn lichaam. Wat voelde dat toch lekker als ze die ronde bollen tegen hem aandrukte. Met die harde geile puntjes erop. Maar nu ze zo verleidelijk voor zijn neus bungelden had hij zeker geen reden tot klagen.

Sanne hervatte haar pompende bewegingen weer.
Zijn lul had haar kut geen seconde verlaten maar schoof nu weer op en neer in haar schede. Haar vagina sloot zich als een oester om zijn vleespaal. Maar omdat haar tunneltje zo glibberig was gleed hij makkelijk in en uit haar nauwe strakke schacht.
Ze verloren zich weer in een opwindende cadans.
Het point of no return leek nu wel bereikt.
Sanne zette vol door.
En Mark kreeg het dus weer moeilijk.
Hijgend als een stoomlocomotief genoot hij echter van elke seconde van deze heerlijke vrijpartij.

Sanne genoot ook.
Ze wist dat hij tegen zijn orgasme aanzat en begon haar eigen clitoris te stimuleren om samen met hem klaar te kunnen komen.
Ze kneep ook even in haar rechterborst.
Mark duwde zijn bekken weer omhoog om zijn lans krachtig in haar geile poes te stoten.
Sanne kreunde van genot en hij kreunde met haar mee.

Nu was het de vraag wie van hen als eerste zou bezwijken aan het genot.
Alle remmen waren nu los in deze zinderende paringsdans.
Mark klemde zijn tanden op elkaar en probeerde zijn orgasme nog uit te stellen. Maar hij hield het niet meer.
Met een brul spoot hij met kracht zijn warme zaad diep in haar tunneltje. Sanne kreunde en wipte desondanks gewoon door op zijn lul. Zij was er ook bijna.
Haar mond viel open.
Mark wist dat hij het nog even vol moest houden.
Sanne wreef nu met haar vingertoppen met snelle bewegingen over haar rood opgezwollen genotsknopje.
En toen kwam zij ook aan haar hoogtepunt.

Ze bleven even samen nagenieten.
Ze kwamen weer wat op adem en knuffelden en streelden elkaar.
Mark knipte het bedlampje weer uit. Maar ze bleven elkaar in het donker nog even vasthouden.
Ze kropen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan.
Haar warme naakte lichaam voelde zo lekker aan. Mark dacht even dat hij haar hartslag kon voelen. Maar waarschijnlijk was dat maar een gedachte en was het zijn eigen hart die zo te keer ging.

Het bleef even stil terwijl de kamer nog naar seks rook.

“Ik hou van jou” zei Sanne plots zacht.

En ze drukte hem teder een kusje op de mond.

“Ik hou ook van jou liefste.”

Niet lang daarna voelde Mark hoe zijn ogen langzaam dichtgleden.
Sanne was al in dromenland.
Haar ademhaling was rustig en gelijkmatig.
Zijn vrouw lag tegen hem aan met haar hoofd half op zijn schouder en half op zijn borst. Hij rook de bekende en vertrouwde geur van haar zachte rode haar. Waarschijnlijk meer van haar shampoo maar dat klonk een stuk minder romantisch.
En natuurlijk rook hij -zeker na de seks- haar opwindende lichaamsgeur.
Heerlijk.

Mark dommelde langzaam in.
Hij lag hier op Villa Stenhorst met deze fantastische vrouw aan zijn zijde.
De vrouw die zijn naam en zijn ring droeg.
En straks wellicht ook zijn kind.
HUN kind.
Van hen samen.

Sanne was echt een lot uit de loterij.
Een winnend lot.

‘Wie ben ik dat ik haar mag beminnen…?’ dacht hij dankbaar met een brede glimlach om zijn mond.

Toen gleed ook hij weg in een diepe, gelukzalige slaap.

#

NB:
Hebben jullie al een idee wie het kindermeisje wordt?
Ik heb de naam en die mogenlijkheid ergens genoemd. Al kan ik het tussen al die honderden pagina's niet direct terugvinden. Maar het staat wel 'ergens'.